BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

11 marca 2019

Od Liliowej Sadzawki CD. Głuszcowej Łapy

Lilia wracała do obozu, niosąc w pyszczku dużą nornicę i dwie myszy. Już w wejściu Makowa Łapa powitał ją cichym miauknięciem. Sierść miał nastroszoną z emocji.
- Coś się stało? – zapytała wojowniczka, po czym upuściła swoją zdobycz tuż przed rudym kocurem.
- Głuszcowa Łapa będzie miała kociaki.
Do Liliowej Sadzawki nie dotarła w pełni ta informacja.
- Jaka Głuszcowa Łapa? – zapytała rozbawiona. No chyba nie ich malutka Głusia! A może to jakiś żart syna lidera. Zerknęła na kocura spod przymrużonych powiek.
- No Głuszcowa Łapa! Córka Żądlącego Języku i Muchomorowego Serca. Nasza kuzynka…
Przed oczami Lilii zatańczyły mroczki i poczuła, że musi usiąść. Ale tego zrobić nie mogła. Zapomniała o zwierzynie i zignorowała pytanie Makowej Łapy. Po prostu ruszyła w kierunku kociarni. Nie uwierzy, dopóki nie zobaczy. Weszła do środka i od razu poczuła przyjemne ciepło. Otoczyły ją trzy kupki sierści każda miaucząca jedna, przez drugą. Uspokoiła własne siostry, przez moment pozwalając się ciągnąć za ogon i wąsy. Na końcu polizała każdą pomiędzy uszami.
- Wracajcie do mamy – poleciła cicho i ruszyła w najciemniejszy kąt żłobka. Ciało Głuszcowej Łapy byłoby zupełnie niewidoczne, gdyby nie malutkie białe łatki. Lilia podeszła bliżej i przysiadła obok terminatorki i królowej w jednym. Jej widok w kociarni był tak irracjonalny, że ciężko było w to uwierzyć.
- To… prawda? – zapytała córka Potokowej Gwiazdy, spuszczając wzrok, na pyszczek szylkretki. – Będziesz miała kociaki?
Teraz zabłysły też piękne niebieskie oczy, a niemal nietoperze uszy Głuszki stuliły się delikatnie. Jej milczenie wystarczyło za odpowiedź.
- To faj… - palnęła wojowniczka, nim ugryzła się w język. Nie to nie było „fajne”. Uczennica w ogóle nie powinna się tu znaleźć. Tym bardziej w ciąży. Córka Wschodzącej Fali przymknęła oczy. Nie chciała robić kuzynce wywodów. Na pewno została już potępiona przez Lśniące Słońce i dostała po uszach od najbliższej rodziny. Nagle Liliowa Sadzawka poczuła wściekłość, bynajmniej nie na Głuszkę. Na tego, kto jej to zrobił. A co jeśli te ugryzienia na karku… Szylkretowa kocica pokręciła głową. Nie będzie tego roztrząsać. Spuściła wzrok i oceniła budowę uczennicy Klonowej Sadzawki. W okolicy szyi koteczki każdy spokojnie mógłby policzyć kości. Ale przy brzuchu… Widziała niewielkie uwypuklenie. Ciałem Lilii wstrząsnął dreszcz. Gdyby córka Żądlącego Języku urodziła teraz… pewnie trening ukończyłaby na równi z własnymi dziećmi. Lilia kochała własną kuzynkę i w życiu nie pozwoliłaby, aby ktoś ją skrzywdził. A tak się stało. Gdyby wiedziała… Położyła się naprzeciwko Głuszcowej Łapy i spojrzała jej prosto w oczy. Kotka umknęła wzrokiem, więc wojowniczka wychyliła się jeszcze bardziej i schwyciła jej pyszczek miękkimi poduszeczkami łap.
- Głuszko… ja… my wszyscy ci pomożemy – delikatna pierś kotki zadrgała, ale Lilia ciągnęła dalej. – I wiesz… nie musisz mi mówić, ale bardzo chciałabym wiedzieć, kto ci to zrobił. Urwę mu łeb i rozszarpię na kawałki, jeśli będzie trzeba! A potem zostawię, żeby pożarły go kruki.
Jeszcze nigdy nie czuła takiej złości, ale Głuszcowa Łapa to była mała i taka niewinna uczennica! Zamrugała łagodnie zielonymi oczami i polizała kark szylkretki, czekając na odpowiedź królowej.

<Głuszcowa Łapo? Nie mów, jak nie chcesz ;)>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)