– A czo takiego lobią ucniowie? Czego ucyła cięm mama? – zapytała zainteresowana kotka, przypatrując się jej. Cierń stwierdziła, że ta mała istotka będzie niezłym uczniakiem. Ciekawska i pełna werwy. Byleby tylko jej tak zostało. Była jeszcze malutka i nie rozumiała, jak okrutne było życie. Oby ta świadomość nie złamała jej kiedyś serca.
– Twoja matka uczyła mnie wielu rzeczy – odparła spokojnie Ciernista Łodyga – czasem naprawdę nudnych, zupełnie teoretycznych, innym razem niezwykle fascynujących i ciekawych. Potrafiła dać mi nieźle w kość, ale to dzięki niej jestem tutaj, gdzie jestem. Zresztą, najbardziej sama sobie zaszkodziłam – powiedziała. W jej głosie zabrzmiała nostalgiczna nuta, kiedy mówiła o tamtych czasach. Koteczka doskonale pamiętała ich pierwszy trening, kiedy to tak okropnie się przestraszyła, widząc, jak wielki ptaszor atakuje Rdzawą. Pamiętała swoją pierwszą zdobycz, którą w szoku wypuściła z pyszczka. I pamiętała wszelkie komentarze Rdzawej, jakie ta jej prawiła. Gdzieś w głębi duszy, chciała by jednak wrócić do tych intensywnych czasów. Teraz polowała z Rdzawą, jak równa z równym, jednak to nie było to samo. Czar prysł.
– Zaskodziłaś sobie? – zapytała zdziwiona Migotka – Jak?
Ciernista Łodyga uśmiechnęła się blado.
– Zawsze byłam ambitna, wiesz. Chciałam być najlepsza, nie przemyślałam jednak, że może się to odbić na moim zdrowiu. Trenowałam sama, wbrew wiedzy twojej matki. Później parę księżyców spędziłam u Gradowej Mordki – wytłumaczyła. Koteczka otworzyła szerzej oczy.
– Gladowa Moldka? To nas medyk, plawda? – zapytała z uśmiechem. Ciernista pokiwała głową, potakująco. – Bycie medykiem musi bydź nudne... – powiedziała cichutko koteczka.
– Hmm? Dlaczego tak uważasz? – zapytała Ciernista Łodyga. Właściwie, kiedyś myślała tak samo. Lubiła raz po raz podpytać o coś Burzową Łapę, nie uważała tego jednak za swojego konika i dziwiła się swojej siostrze, tak bardzo zafascynowanej zagadnieniami medycznymi. Dla Ciernistej to była po prostu okay rzecz, raz na jakiś czas, ale ni możliwa do wykonywania na co dzień. Teraz wiedziała już dość dużo w tej kwestii i czuła się w niej pewnie. Może nawet pewnego dnia poprosi Burzową Łapę o korepetycje? W końcu i tak ma całkiem niezłą wiedzę, a takowa mogłaby uratować jej życie.
– Nie walczysz, nie mozes mieć kociąt... bez sensu – stwierdziła. Ciernista uśmiechnęła się zadziornie.
– Czu ja wiem? Spójrz na takiego Burzową Łapę. Jemu kocięta nie grożą – widziała kocura i powiedziała to na tyle głośno, aby ją usłyszał.
–Hej! – zawołał jej przyjaciel. Buraska wytknęła język w jego kierunku. Koteczka obok niej zachichotała cichutko, obserwując tę dwójkę.
<Migotko? Wybacz mi tego gniota T.T>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz