BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

W Porze Zielonych Liści społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Aż po dzień dzisiejszy patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
Po dłuższym czasie spokoju, społecznością wstrząsnęła wieść tajemniczego zaginięcia najstarszej wojowniczki Mleczyk. Zaledwie wschód słońca później, znaleziono brutalnie okaleczoną Kruchą, która w trybie pilnym otrzymała pomoc medyczną. Niestety, w skutek poważnego obrażenia starsza zmarła po kilku dniach. Coś jednak wydaje się być bardzo podejrzane w tej sprawie...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Burzy!
(trzy wolne miejsca!)

Miot w Klanie Nocy!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 16 lutego, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

04 sierpnia 2023

Od Paskudnej Łapy (Błotnistej Plamy) CD. Sroczej Łapy (Sroczego Lotu)

Nie wiedziała co było gorsze, ten przerażający ptak kociojad, czy jej mentorka… Telepiące się miszmasz na chwilę poprzestało swoich ruchów w błocie, które oblepiało już ją praktycznie od łap do czubka uszu, by na chwilę zerknąć w stronę głosu. Była to najgorsza rzecz którą mogła zrobić, bo w tym momencie zapragnęła zapaść się pod ziemię, by nie dorwał ją przerażający stwór oraz Makowe Pole, którą w sumie też mogła tak nazwać. Wiedziała, że ma przesrane. Ptaka pewnie już nie było i a gdyby był to się po jakimś czasie od niej odczepi, ale jej mentorka… Jej mentorka będzie na nią zła. Bardzo zła. Całkowicie zapomniała o jej istnieniu, bo jej myśli zawładnął strach przed czarnym potworem z czeluści lasu. Wiedziała, że odeszła za daleko od kotki, lecz musiała uciekać! Gdyby tego nie zrobiła, zostałyby z niej same kości! Byłaby przekąską dla ptaka. Może jednak to by była lepsza opcja niż zostanie sam na sam z rozwścieczoną do granic możliwości Makowym Polem?
Powoli próbowała wstać z wywierconego już w ziemi miejsca, ale jak to u niej często bywało, wywróciła się o własne łapy, lądując pyskiem prosto na glebie. To jeszcze bardziej zdenerwowało jej mentorkę, która nie dość, że musiała obserwować to jej wtapianie się w przyrodę, to jeszcze była skazana na jej żałosne zachowanie. Widząc jej świdrujące spojrzenie, poczuła jak jej serce wstaje. Nie chciała z nią iść. Kiedy jednak zerknęła na Sroczy Lot, wiedziała, że nie ma wyjścia. Teraz jej nie uratuje. Jej siostra już całkowicie się od niej odwróciła. Chciała pomocy, ale wiedziała, że jej nie otrzyma. Siorbnęła lekko nosem i wstała jeszcze raz, czując ziemię i piach na całym jej futrze, łącznie z drobnymi gałązkami oraz listkami. Chyba lepiej było jej jako mała kulka żałości. Rzeczywiście była paskudna. Jej mama dobrze trafiła z imieniem.
- Paskudna Łapo, idziemy- usłyszała jak Makowe Pole syczy przez zaciśnięte zęby, przez co położyła po sobie uszy. Przecież nie chciała zrobić niczego złego… 
- P-przepraszam, j-ja t-tylko…- wypiszczała cicho, próbując się jakoś wybronić przed kotką.
- Ani słowa więcej. Idziemy- głos srebrnej wydawał się być przesiąknięty wściekłością jeszcze bardziej niż zawsze. Paskuda spojrzała ostatni raz na swoją siostrę. Nie chciała, by była na nią zła. Naprawdę! Po prostu miała odmienne zachowanie. Gdyby Sroka próbowała ją zrozumieć, na pewno by jej się udało…

***
przed mianowaniem dzieci Sroki

Przegapiła moment, kiedy ona i Sroczy Lot nagle stały się dorosłe. Ciężko było to załapać, kiedy jej głowę zaprzątnął Nastroszony, gwałty i dzieci. Nie rozmawiała z siostrą, ale to może i nawet lepiej? Przeszkadzała jej w końcu tylko, nie była jej w niczym potrzebna. Mimo tego brakowało jej kotki, bo jednak razem się wychowywały i spędzały dużo czasu jak były małe. Nie chciała, by i ona ją opuściła. Potrzebowała jej, by dojść do normalności. Wiedziała, że Sroczy Lot pewnie miała dużo do roboty bo też doczekała się potomstwa i żyła w tym całym lesbijskim trójkącie… Była wzorem do naśladowania. Od zawsze była taka silna i… Fajna. Wiele kotów ją podziwiało…  A ona była całkowitym jej przeciwieństwem. W oczach innych wywłoka, z niczym sobie nie radziła i zachowywała się strasznie dziwnie. Ale co na to mogła poradzić, takie było życie… 
Miała nadzieję, że kotka całkowicie jej nie odrzuciła. Zauważyła właśnie jak Sroczy Lot wychodziła ze żłobka po wizycie u swoich dzieci i teraz szła gdzieś w pizdu, dlatego zdecydowała się do niej podejść. To było dziwne z jej strony, ale chciała z nią porozmawiać. Potrzebowała tego. Z zagapienia ledwo co wyhamowała przed jej pyskiem, całe szczęście nie wpadając jednak na nią i nie robiąc żadnej głupoty.
- Cz-cześć, m-możemy p-porozmawiać?- wydukała szybciej niż myślała, wlepiając w nią proszące ślepia.- W-wiem, ż-że p-pewnie m-masz teraz coś d-do zrobienia… A-ale… M-może znajdziesz cz-czas…

<Sroka?>

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)