BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

W Porze Zielonych Liści społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Aż po dzień dzisiejszy patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
Po dłuższym czasie spokoju, społecznością wstrząsnęła wieść tajemniczego zaginięcia najstarszej wojowniczki Mleczyk. Zaledwie wschód słońca później, znaleziono brutalnie okaleczoną Kruchą, która w trybie pilnym otrzymała pomoc medyczną. Niestety, w skutek poważnego obrażenia starsza zmarła po kilku dniach. Coś jednak wydaje się być bardzo podejrzane w tej sprawie...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Burzy!
(trzy wolne miejsca!)

Miot w Klanie Nocy!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 26 stycznia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

05 sierpnia 2023

Od Gronostajowej Bryzy

*Zgromadzenie*

Została wybrana na zgromadzenie. Zastanawiała się, czy stanie się coś ciekawego, czy po prostu będzie siedziała całą noc w jednym miejscu, nic nie robiąc. Dotarli na wyspę. Kotka podeszła do rudego kocura, jednego z wojowników z jej klanu.
- Witaj, Zwiędły Hiacyncie - miauknęła na przywitanie. - Masz jakieś konkretne plany na dzisiejsze zgromadzenie?

***

Po rozmowie ze Zwiędłym Hiacyntem i śmianiu się z przemowy Aksamitnej Gwiazdeczki, zaczęła wędrować po piasku, nudząc się trochę. Gdy oderwała wzrok od muszelek, zobaczyła złotą kotkę, która chyba mówiła coś do siebie. Ale zachowywała się, jakby ktoś jej odpowiadał. Podeszła do niej zaciekawiona.
- Eee, hej. Co robisz? - spytała nieco speszona.
- O witaj, witaj. Akurat siedzę i przemawiam z woli duchów. Chcesz może poznać swoją przyszłość? - miauknęła złota, na co Gronostajowa Bryza spojrzała na nią zdziwiona.
„Duchy? Jakie duchy?” - pomyślała z politowaniem, rozbawieniem i zdumieniem na raz. „Czy ona oszalała?” - przez chwilę myślała, czy lepiej sobie pójść, czy zostać. W końcu ciekawość wygrała.
- No… dobrze - miauknęła. Kotka z Klanu Wilka złapała ją za łapę, przekręciła i przez chwilę wpatrywała się w czarne poduszki Gronostajowej Bryzy.
- Och! Wojowniczka. To było ci pisane i będzie do końca twoich dni. Duchy mówią, że porwiesz się na słońce i sparzysz. Wszystko wtedy legnie w gruzach, a twe ciało pochłoną płomienie, tak jak nasz las. Mówią o dymie, co dusi i dławi, o pieczących oczach. Można jednak się tego wystrzec. Twierdzą, że skok do wody na głębinę i podwodna medytacja jest szansą na odkupienie win.  
- Czekaj, co? Mam odkupywać jakieś winy? Przecież nic nie zrobiłam! - warknęła machając ogonem.
- Duchy uważają, że odpowiadasz w takim samym stopniu jak cały wasz klan za rozprzestrzenienie się płomieni. Lepiej zaakceptować los i ich nie złościć. Tak będzie najlepiej dla wszystkich.
- Płomienie? - miauknęła jeszcze bardziej oburzona. - Nie miałam nic wspólnego z pożarem na waszym terytorium. Zapytaj się tych duchów jeszcze raz.
- Ciekawe, że nadeszły od waszej strony, a nie Klanu Klifu… - wymruczała złota kotka pod nosem, trzepiąc ogonem. - Duchy mówią tylko raz, więc więcej informacji od nich nie dostaniesz. - Gronostajowa Bryza spiorunowała wilczaczkę spojrzeniem, machnęła gniewnie ogonem i odwróciła się. Wysunęła pazury, ledwo powstrzymując się od rzucenia wyzwiskami w kotkę. Odeszła od niej porobić coś innego.

***

Zobaczyła przed sobą srebrną kotkę z szarymi pręgami i białymi łatami. Była dosyć charakterystyczna przez swoje przednie łapy, które były krótsze od tylnych. Podeszła do niej.
- Hej, nazywam się Gronostajowa Bryza. A ty? - miauknęła. Srebrna kotka uśmiechnęła się przyjaźnie.
- Nasza liderka… pozmieniała nam trochę imiona. Wolę, żebyś nazywała mnie Skaczącą Falą niż moim oficjalnym imieniem… - stwierdziła.
- Najwyraźniej nie każdemu podobają się zmiany wprowadzone przez Aksamitną Gwiazdeczkę. Ja też nie byłabym zadowolona. Zamierzacie coś z tym zrobić, czy tak to zostawicie? - miauknęła, mając nadzieję, że kotka nie zrozumie źle jej intencji.
- Szczerze? Nie mam bladego pojęcia. Ja wolę się nie narażać - stwierdziła. - Mam jednak nadzieję, że ktoś Aksamitną Gwiazdeczkę przekona do zmiany zdania… oby tylko nie przy pomocy buntu… - zmartwiła się.

***

Po rozmowie ze Skaczącą Falą wróciła do obozu wraz z innymi wojownikami. Ułożyła się wygodnie na posłaniu i zasnęła.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)