BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 lutego 2023

Od Gronostajowej Bryzy

 Gronostajowa Bryza niechętnie wyszła z obozu razem z Owczą Piersią, Koperkowym Powiewem i Ostową Łapą. Dlaczego akurat ona musiała pójść na poranny patrol!? Przecież było jeszcze mnóstwo innych wojowników.
-Gronostajowa Bryzo! - Z rozmyśleń wyrwał ją głos Owczej Piersi.
- Tak? - Kotka podniosła głowę.
- Poprosiłem Cię, żebyś sprawdziła tamtą część wrzosowiska. - Owcza Pierś wskazał kierunek głową.
- Dobrze, już idę. Nie wyskakuj z futra. - Miauknęła Gronostajowa Bryza. Kotka pobiegła oznaczyć krzak, który służył jako znacznik graniczny. Nagle zatrzymała się. W powietrzu unosiła się woń Klanu Klifu. Trawa wyglądała jakby ktoś po niej szedł. Powąchała ślady. Zdecydowanie nie należały do klanu Burzy. Obok było widać ślady królika. Gronostajowa Bryza zjeżyła się. Kradną zwierzynę! Chciała zawołać resztę patrolu, ale już poszli. A więc sama się rozprawi z tymi złodziejami. Podążyła za śladami. Zapach coraz bardziej się nasilał. Zobaczyła biało-rudego kocura. Gronostajowa Bryza nastąpiła na gałązkę. Kocur obejrzał się. W jego oczach było widać lekki strach i zdumienie. Kotka szybko wpełzła pod krzak. Nieznajomy z wielką ostrożnością ruszył w kierunku terytorium Klanu Klifu. Gronostajowa Bryza zakradła się za nim. Trzymała brzuch blisko ziemi, przestawiała łapę za łapą bezszelestnie jakby polowała. Rozejrzała się, szukając czegoś co by jej pomogło. Tak! Duży szary kamyk! W głowie Gronostajowej Bryzy narastał plan. Kotka poturlała kamyk w lewo. Biało - rudy kocur usłyszał hałas. Zatrzymał się i odwrócił. Korzystając z okazji, Gronostajowa Bryza okrążyła intruza i zatrzymała się przed nim. Syknęła prowokująco. Nieznajomy spojrzał na nią. Kotka skoczyła na niego. Nie zdążyła wbić w niego pazurów, więc udało mu się ją strząchnąć.
- Co tu robisz!? - Gronostajowa Bryza warknęła złowrogo.
- Goniłem królika i nie zauważyłem granicy. - Odparł.
- I myślisz, że Ci uwierzę? - Miauknęła z pogardą.
- Naprawdę nie chciałem. - Usprawiedliwiał się intruz. Gronostajowa Bryza spojrzała w jego oczy. Nie widziała tam nic co mogło by udowadniać, że przekroczył granicę specjalnie. Jednak nie było też żadnych dowodów, że tego nie zrobił.
- Niech Ci będzie, nie powiem o tym nikomu, jeśli teraz sobie stąd nie pójdziesz. - Miauknęła kotka stanowczo, i ruszyła do reszty patrolu.
- Czekaj! Jak się nazywasz? - Spytał się kocur.
- Ja? Jestem Gronostajowa Bryza. A ty? - Miauknęła.
- Jestem Mroźna Wichura. - Odparł i pobiegł do terytorium klanu Klifu. Całkiem miło było go spotkać. Pomyślała kotka.
- Gronostajowa Bryzo! - Usłyszała głos Koperkowego Powiewu. Zawróciła i skierowała się do reszty patrolu.
- Na klan Gwiazdy, co tak długo? Coś się stało? - Marudził Owcza Pierś.
- Nie, nic się nie stało. Miauknęła Gronostajowa Bryza. Trudno, że nie sprawdziła do końca terytorium. Zrobi to wieczorny patrol.
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)