BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

20 kwietnia 2021

Od Szyszki CD. Iskry

Na pysk czarnej nasunął się jeszcze większy  uśmiech. Pewnie jakby była kociakiem zaczęłaby miauczeć "Iskra ma partnera! Iskra ma partnera!", ale była dojrzała i spokojną kotką, zatem przyjęła tą wiadomość z radością. W pewnym sensie jej również ulżyło, że czekoladowa sobie kogoś znalazła. Oczywiście nie było nacisku, nie każdy potrzebuje partnera. Niektórzy członkowie Owocowego Lasu byliby zapewne zawiedzeni, że to nie Kudłacz jest wybrankiem Iskry. Oczywiście gdyby się dowiedzieli, a Szyszka nie zamierzała nic na ten temat opowiadać. Przesłuchanie powinno zostać między nią, a córką Muszelki. 
- Jest przystojny? - poruszyła wąsami. 
- Bardzo. I ma najpiękniejsze oczy w kolorze nieba. 
- Cieszę się, że jesteś szczęśliwa. - miauknęła Szyszka, a potem dodała z rozbawieniem i częściową powagą. - Ale przekaż mu, że jeśli cię skrzywdzi, to będzie miał ze mną do czynienia. 
W oczach Iskry odbiło się rozbawienie. 
- Przekaże, ale możesz być spokojna, on nie jest taki. - stwierdziła, na co czarnulka skinęła głową. 

***

Znalezienie Iskry było dzisiaj zbyt trudne. Zupełnie tak, jakby kotka rozpłynęła się w powietrzu. Czarnulka nawet chodziła blisko Ogrodzenia, czy przypadkiem czekoladowa nie przedostała się na drugą stronę. Ale przecież miała się za nie wybierać raz na jakiś czas, żeby spotkać się ze swoim ukochanym. Szyszka zmarszczyła nos. Nie chciała, żeby siostra Nostalgii sprowadziła jakieś niebezpieczeństwa do ich spokojnego, pokojowego świata. Nie zabraniała jej jednak opuszczania sadu z uwagi na jej zdolności. 
Miała ważną sprawę do wojowniczki. Westchnęła, nadal rozglądając się w jej poszukiwaniu. Wybrała się na polowanie, po pewnym czasie wracając do obozu z wiewiórką w pysku. Żółte ślepia wyłapały sylwetkę Iskry. Z ulgą mogła odłożyć zwierzynę na stos. Bez wahania ruszyła w kierunku Iskry. Machnęła jej ogonem na powitanie. Iskra akurat była sama. Ciekawe, gdzie wcześniej się podziewała, na pewno o to zapyta. Wlepiła wzrok w oczy czekoladowej. 
- Iskro, mam do ciebie ważną sprawę. - zaczęła.
Czekoladowa zastrzygła uszami zaciekawiona. 
- O co chodzi, Szyszko?
Czarna usiadła naprzeciwko czekoladowej. Owinęła szczelnie ogon wokół łap. Pora Nowych Liści przyniosła ze sobą ciepło, ale okrywała swoje łapy z przyzwyczajenia i wygody. Nie chciała pozostawiać Iskry długo w niepewności, zwłaszcza, że nie było wiele czasu do ułożenia wszystkiego. Na chwilę jej wzrok przesunął się na żłobek. Małe łebki wyglądały na świat, obserwując spieszące po obozie koty.
- Bez jest głuchy. Brzoskwinka martwi się o jego przyszłość u nas. Nigdy nie zostanie wojownikiem, nie będzie umiał sprawnie walczyć i polować. Kłopot w tym, że nawet medykiem nie może być, więc pozostaje tylko starszyzna. Nie chce jednak zmarnować jego sił oraz energii. Nie powinien spędzać reszty życia w ciemnym legowisku. 
Nie wyobrażała sobie białego kocurka w legowisku starszych. Pędrak na pewno marudziłby swoje teorie spiskowe. Może syn Brzoskwinki by go nie słyszał, ale wystarczyła sama myśl smutnego młodzika, żeby Szyszka podjęła decyzję, że nie chce, żeby kociak stał się bezużyteczny. On również zasłużył na szczęśliwe życie. Dopóki ona była przywódczynią dopilnuje, żeby każdy kot znalazł u nich swoje miejsce.
- Może dałabyś radę mu pomóc? W twoim plemieniu były jakieś metody? Wystarczy, żeby przynajmniej gniazda nauczył się robić, to już byłoby coś. - miauknęła zmartwiona. Robienie gniazd było długotrwałym procesem i nie każdy kot to lubił. W teorii robiło się takie raz, w rzeczywistości nawet kilka, gdyż takie posłania zbyt trwałe nie były. Kontynuowała. - Ja również się o niego martwię. Nie może nawet zżyć się z rówieśnikami. 


<Iskro?> 

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)