BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 kwietnia 2021

Od Jesionowej Gwiazdy cd Kaczej Łapy

Trudno było nie zauważyć, jak jego małe szkraby, robią te swoje naburmuszone miny. Eh... Co on z nimi miał. Powinni się cieszyć, a nie stroić fochy. Rodzina była najważniejsza. Sam to doskonale wiedział. Strata bliskich dobrze mu to uświadomiła. Niestety Kaczorek jak i Malinka nie poznali tego bólu, więc zachowywali się jak zachowywali. Szkoda, że nie potrafili dorosnąć. Już był na to czas. 
Spędzili z nowymi rodzicami trochę czasu, gratulując im szczęścia, które niedługo ich spotka. Później wyszli, ku zadowoleniu syna i córki. Miał nadzieję, że gdy urodzą się maleństwa ich nastawienie się zmieni. Kocięta w końcu nie były niczemu winne. 

***

Kacza Łapa zaginął i nie było go szmat czasu. Martwił się i to bardzo. Wojownicy jak na razie milczeli i żaden nie odnalazł nawet śladu po jego synku. A co jeśli nie żył? Nie! Nie chciał nawet o tym myśleć. Nie porzuci nadziei. Będzie szukał do skutku. Dzisiejszego dnia postanowił wybrać się na poranny patrol. Sam musiał wziąć się do roboty i przeszukać teren. Towarzyszyli mu Pszczela Pręga, Borówkowy Liść i Kasztanowy Dół. Pewnie cała trójka już dawno porzuciła nadzieję, że jego syn się odnajdzie. Nie chcieli jednak mu tego mówić... Może nawet i lepiej? Co by się stało, gdyby zwątpił i pogrzebał syna żywcem? 
Usłyszał czyjeś stęknięcie. Nie należało ono do żadnego z wojowników. Odwrócił głowę i jego oczom ukazał się jego syn. Cały i zdrów! Chociaż nie do końca zdrów. 
- Tato... pomóż... zielony kaszel. - wysapał. Oparł się o ojca, ale to mu niewiele dało. Runął na ziemię, tracąc przytomność. 
Zaniepokojony, zawołał Pszczelą Pręgę. Borówkowemu Liściowi i Kasztanowatemu Dołowi kazał iść dalej. Nie mogli w końcu pozostawić tereny bez opieki. Z pomocą kotki, udało się przenieść syna do obozu, gdzie dopadła do nich zmartwiona Brzoskwiniowa Bryza. Zaczęła miauczeć mu nad uchem co się stało, czy żyję i inne epitety, zalewając się łzami. Nie mógł jednak teraz jej na to odpowiedzieć, bo sam ledwo co rozumiał co się stało. Może, gdy Kaczorek się obudzi, wyjaśni gdzie był przez tyle księżyców. 
Mglisty Sen oczywiście zdziwił widok dawnego ucznia. Nie spodziewała się chyba, że jeszcze kiedykolwiek go zobaczy. Matka karzełka nadal obwiniała ją za zaginięcie syna. W końcu to ona pilnowała go podczas zgromadzenia. Teraz również zaczęła obwiniać medyczkę za to, że nie szukała karzełka. Doszłoby do bójki, więc wyprowadził zdenerwowaną kotkę z legowiska medyków, prosząc ją, aby się uspokoiła. 
- Dopilnuj, aby go wyleczyła! Inaczej urwę te jej głuche uszy! - zasyczała tak, aby Mglisty Sen to usłyszała. 
- Dobrze kochanie. Teraz jednak proszę cię. Nie przeszkadzaj - zwrócił się do ukochanej, po czym wrócił do środka, gdzie Smutna Cisza już oglądała w asyście głównej medyczki kocurka. 
- Gdy się znalazł powiedział, że ma zielony kaszel, następnie zemdlał - wyjaśnił obu kotką. 
Te zaniepokoiły się tymi słowami. Szybko chwyciły za potrzebne zioła i zaczęły faszerować nimi nieprzytomnego ucznia medyka. Miał nadzieję, że Kaczorek wyzdrowieję. Nie chciał nawet myśleć co by się stało, gdyby odszedł. Przy wejściu dostrzegł znajome futerko córki. Malinowy Pląs już dowiedziała się o powrocie brata i przyszła sprawdzić czy to prawda. Wyszedł więc do niej i objął ogonem, nie dając jej wejść do środka.
- Tato! No weź! Muszę się z nim zobaczyć! Musi mu wytłumaczyć, co się stało! Myślałam, że gdy uciekniemy to razem! - wyżaliła mu się. 
Jak to uciekną razem? Co te dzieciaki sobie myślały? Że to jakaś zabawa? Na razie nie chciał w to wnikać. Musieli poczekać, aż rudy się obudzi. 
- Posłuchaj kochanie. Kaczorek śpi teraz. Nie przeszkadzajmy mu. - Odsunął ją bardziej od wejścia. Nie chciał, aby widziała brata w takim stanie. Wiedział w końcu ile dla siebie znaczą. 
- Ale tatoooo! - jęknęła mu. - Przynajmniej powiedz czy z nim w porządku. 
- Tak. Nic złego mu nie grozi - odpowiedział, próbując zapewnić nie Malinkę, a samego siebie. 
Zielony kaszel był w końcu niebezpieczny. A co jeśli jego syn znalazł się zbyt późno? Co jeśli już się nie obudzi? Poczuł jak oblewa go zimny pot. Nie. Nie mógł tak myśleć. Nie teraz, gdy syn się odnalazł. Polizał córkę po łebku, po czym wrócił do syna. Brzoskwiniowa Bryza już tam siedziała, liżąc go po główce, miaucząc prośby do Klanu Gwiazdy, aby nie odchodził. Rozejrzał się za Malinką, ale ta najwyraźniej dała spokój i odeszła zająć się swoimi sprawami. Chwile później i matka została przegoniona przez medyczkę, która chciała dać kocurkowi nieco przestrzeni do wyleczenia się. Na dodatek zielony kaszel mógł się rozprzestrzenić, więc oboje zostali wygonieni, nie mając przez resztę dnia, pojęcia co się dzieję z ich dzieckiem. 

<Kaczorku?>
Wyleczeni: Kacza Łapa
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)