BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

03 sierpnia 2024

Od Pumy do Poranku

*Przed mianowaniami, Pora Nowych Liści*

Niebo było przykryte deszczowymi chmurami i kocur z trudem zszedł z drzewa. Było ono śliskie, ale dało się nie oberwać od złowieszczego psikusa pogody. Czekoladowy najchętniej ukryłby się w jakimś legowisku i nie wychodził do końca tych kroplistych dni. Chociaż schowanie się nie było najlepszym pomysłem. I w jakim azylu mógł się schować? Stróży? I mieć na ogonie Padlinę, który ćwierkałby mu nad uchem swoje nieśmieszne komentarze? Potrząsnął lekko głową, delektując się spokojem w swoim okręgu. Tym razem jego mentor na pewno nie będzie chciał być blisko niego. Był tego pewien. W końcu rano mieli trening wplątywania gałązek w otwarte oczka w ścianach legowisk. Arlekin na koniec rozkazał wyjście z obozu i spróbowanie znalezienia suchego mchu. Trudno było wychwycić nieobdarowane zasoby łezkami chmurek. Jednak udało się uzbierać tylko niemrawą ćwierć. Zerkając w stronę żłobka, natknął się na kociaka, który był wpatrzony w trawę z rosą na sobie. Po czasie zaczął się rozglądać w koło. Był blisko azylu, pod czujnym okiem Świergot. Liliowa siedziała i obserwowała bawiące się kociaki z uśmiechem na pysku. Rudy kocurek nagle zaczął patrzeć na ucznia, który czując się nieswojo, poszedł do legowiska stróży z głową wbitą w ziemię. Wyciągnął z niego mech, który wcześniej tam schował. Chciał powybierać starą roślinność i zamienić ją na tę, którą trzymał w pysku. Odwrócił się, nadal czując się obserwowany. Nie zauważył szamanki, która przed chwileczką siedziała w pobliżu. Jego łapy zaczęły prowadzić go do wejścia, jednak w drodze podszedł do niego rudy, który przedtem go obserwował.
— Hej… — pokazał ogonem na podłoże. Wśród roślin wędrował ślimak. Śluzak był inny niż Śnieżka, która była, jak śnieg w porze zimna. Ten, co kręcił się przy nich, widocznie nie podzielał chęci schowania się w skorupce, tak jak robiła to kiedyś ona. — Wiesz, co to jest? — zapytał z tym samym wyrazem na pysku.
— To…to jest ślimak — powiedział przez materiał i nieco niepewnie. Co, jeśli zacznie nawijać o swojej przyjaciółce? Nie chciał, by nowo poznany spojrzał na niego krzywo, przez to, że lubił ślimaki! — Ale wiesz, one są obślizgłe! — skłamał pospiesznie, mając na jednej łapie śluz swojego ślimaczka. Jego oczy zmieniły się w dwie wielkie otchłanie, które wbił w kociaka. Wolał okrutnie skłamać, niż być potem w centrum plotek nazywany jako wielbiciel tych istotek.

<Kupujesz to Poranku?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)