BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

09 lutego 2020

Piasek! (pieszczoch)


Piasek | Pieszczoch


Imię: Piasek
Poprzednie imiona: brak
Wiek: 20 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Pieszczoszka
Ranga: Pieszczoch
Poziom medyczny: -
Charakter: Piasek to chodząca furiatka o niezwykle zawyżonych wymaganiach wobec otoczenia. I radzę nie pytać w jej obecności o cierpliwość, bo kotka zwyczajnie takiej cechy nie posiada. Wszystko musi wokół niech być zrobione natychmiast i w ogóle wszyscy mają chodzić jak w zegarku, zaś sama Piasek nie widzi niczego złego w byciu piekielnie ambitną. Daje wycisk nie tylko innym, ale także sobie. Zasada „po trupach do sukcesu” stanowi numer jeden w jej życiowej hierarchii. Źle znosi porażki i winy swoich niepowodzeń zawsze stara się doszukiwać u innych. Jeśliby się ktoś pytał, to poczucia humoru też nie posiada. Twardo stąpa po ziemi i jest niezwykle podejrzliwa, we wszystkim widzi jakiś haczyk. Oprócz tego beznadziejna z niej kłamczucha, nigdy nie potrafi wyprowadzić kogokolwiek w pole bez późniejszych ogromnych wyrzutów sumienia. A jak się zachowuje w towarzystwie? Siedzi cicho z wywyższającym się, dumnym spojrzeniem. Rzadko obdarza kogokolwiek pochwałami, jednak jeśli już do tego dojdzie, to można mieć pewność, że jej pochlebstwa są w stu procentach szczere. Może się wydawać, że wszelkie obrazy i docinki spływają po niej jak po kaczce, ale tak nie jest. Najmniejsze żarty na swój temat kotka traktuje jak najbardziej na serio i zawsze przez długi czas chowa urazę. Dość nerwowa, jednak wszystko stara się chować pod maską zimnej i doświadczonej kocicy. Nigdy nie owija w bawełnę i zawsze mówi to, co myśli. I mimo wszystko kotka uwielbia nieść pomoc innym, nieraz wtykając nos w nie swoje sprawy. Nigdy nie przyjmuje do świadomości faktów, że ktoś może jej pomocy nie potrzebować bądź po prostu nie chcieć. Zderza się to z jej kolejną cechą, bowiem Piasek nienawidzi, gdy ktoś wypomina jej, że „komuś pomogła”. Tsa, i co jeszcze? Jest gotowa obrócić taką osobę w perzynę, jednak w głębi duszy zawsze czuje olbrzymią satysfakcję, gdy udzieli komuś pomocy.

Wygląd: 

  • Ogólny opis – Radzę nie doszukiwać się w Piasku oznak kruchości i delikatności, bo tego zwyczajnie nie da się u niej znaleźć. Może i nie jest najwyższa, ale z pewnością wyróżnia się smukłą i umięśnioną sylwetką. Pod gładkim, krótkim futrem rysują się wcześniej wspomniane gładkie mięśnie. Na smukłej szyi osadzona jest proporcjonalnych rozmiarów głowa, ze śmiesznymi, wywiniętymi w tył uszami. Są one nieco ciemniejszej barwy niż reszta ciała kotki (nie licząc cętek), a właściwie to podchodzą pod płowy. Reszta sierści jest maści kremowej. Również ogon kocicy jest pokryty imitującymi cętki, jasnobrązowymi pręgami. Warto wspomnieć, że dość mocno wyróżnia się on długością. Poduszki łap ma w kolorze brudnego różu, tak samo jak wnętrze uszu. Nosek siostry Żwirka zasługuje na kilka osobnych słów, bowiem ma bardzo przyjemną dla oka, malinową barwę. Futro kotki pokryte jest zbliżonej wielkości oraz kształtu, drobnymi cętkami w tym samym kolorze co uszy Piasku. Łapy ma zakończone ostrymi pazurkami, a ponad malinowym noskiem osadzona jest para mocno żółtych oczu. Owe oczy patrzą na świat najczęściej chłodno, dumnie i z góry, rzadko kiedy lśniąc ciepłem oraz łagodnością. No może czasami, czasami kocica wywinie jedną wargę w dość charakterystyczny dla siebie sposób; według niej jest to uśmiech, a według innych kotów wygląda to, jakby Piasek miała zaraz zwrócić śniadanie. Podsumowując, Piasek jest średniej wielkości, szczupła i umięśniona oraz nic nie wskazuje na to, aby miało się to w przyszłości rażąco zmienić.
  • Kolor sierści – kremowa pręgowana cętkowanie
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oczu - żółte
Rodzina:
  • Ojciec – Nie znała osobiście.
  • Matka – Kotka american curl, zakupiona przez właścicieli w celach rozrodu. Nigdy nie otrzymała imienia, a Piasek wraz ze Żwirkiem zwracali się do niej po prostu „mamo”.
  • Rodzeństwo – Żwirek (Ukochany braciszek, jej zupełne przeciwieństwo. Istota o iście spokojnym usposobieniu, która bez mrugnięcia okiem potrafiła znosić jej liczne wybuchy złości. Nieraz uspokajał swoją siostrzyczkę, gdy istniała taka potrzeba. Piasek potwornie za nim tęskni. Nie wie, że ten wciąż żyje sobie spokojnie ze swoimi Dwunogami.)
  • Partner - brak
  • Potomstwo - brak
Mentor: brak
Uczniowie:

  • dawni - ///
  • obecny - ///
Historia: Piasek wraz ze Żwirkiem urodzili się w domostwie Dwunożnych. Ich matka zapewniła im ciepłe dzieciństwo, a gdy koty nieco podrosły, zostały adoptowane przez nowych właścicieli. Na szczęście rodzeństwo nie zostało rozdzielone; trafili tylko do sąsiednich domów, więc wciąż mogli spędzać ze sobą czas. I tak wiedli szczęśliwe życie, no może do pewnego dnia. Wtedy bowiem Piasek ubzdurała sobie, że zobaczy, jak żyją sobie klanowe koty. Pożegnała się ze swoim bratem, obiecując, że jeszcze tego samego wieczoru podzielą się ze sobą myszą.

Punkty umiejętności:
  • siła - 14
  • szybkość - 17
  • zwinność - 19
  • skok - 10
Upomnienia: 0/3
Właściciel: magdaa7888@gmail.com
Posted by
.

2 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)