BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

07 września 2014

KROPLA

Autor grafiki: _delta__
OGÓLNE
KROPLA
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Niebinarne (zapach kotki)
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Kocię

- - - -

Właściciel: gela5165
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kropla jest raczej niedużym i chudym kotem, którego krótkie futro jest koloru czekoladowego, chociaż tak naprawdę większość futra jest biała, tworząc z niej arlekina. Ma też żółte, niepewne, ale zawsze świecące, oczy.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - czekoladowy arlekin
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - żółte
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kropla unika zbędnego zamieszania i raczej nie szuka towarzystwa innych. Nie wynika to jednak ze strachu, czy niechęci, po prostu ceni samotność i chwilę, w której może wsłuchać się w szum wiatru. Z innymi kotami nie siedzi też dlatego, że nie przepada za głośnymi rozmowami i tłumem, bo to ją po prostu męczy, dlatego wybiera miejsce na uboczu. Do tego wszystkiego dochodzi nieśmiałość, przez co kotka nawet w spokojniejszym miejscu nie zacznie rozmowy. Wtedy woli słuchać gdzieś z uboczu, tak jak przy rodzinie, zawsze słucha, skulona gdzieś w kącie. Mimo, że jest cicha, to gdy z kimś jest blisko, kocha go całym sercem i pamięta wszystkie drobne rzeczy.

MORALNOŚĆ

Jak wszyscy w Owocowym Lesie, wierzy we Wszechmatkę. Jeśli chodzi o odebranie życia, jest bardzo na nie, nawet jeśli tego akurat wymagałaby sytuacja.

CIEKAWOSTKI

- Używa wszystkich zaimków, ale najczęściej ona/jej
- Zbiera małe rzeczy (piórka, kamyki) dla osób, które je lubią, aby wręczać jako prezent (zazwyczaj zostawiając na legowisku danego kota)
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: jest słaba fizycznie i szybko się męczy podczas walki, jest też niepewna i często się z tej walki wycofuje
Mocne strony: jest spostrzegawcza, potrafi zauważyć następny ruch przeciwnika, jest też raczej opanowana i stara się nie działać zbyt impulsywnie

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Czerwiec - kocur, którego Kropla bardzo kocha. Choć czasem czuje, że swoją drobną postawą sprawia wstyd zwiadowcy, to wie, że tatuś kocha ją z całego serca.
Matka - Miodunka - kotka, którą Kropla uwielbia. Kocha jej opowieści i to, że zawsze jest obok, chcę iść w jej ślady i zostać stróżem.
Rodzeństwo - Smuga - bardzo specyficzny kocur, który na ogół zraża innych sobą, Kropla jednak bardzo kocha Smugę i wspiera we wszystkich rzeczach, nawet tych… Trochę dziwnych.
Purpura - bardzo kocha brata, chociaż jak dla niej jest zbyt zapatrzony w siebie i czuje się przy nim onieśmielona
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Jest owocem wielomiesięcznej miłości pomiędzy Czerwcem a Miodunką, urodzona za panowania Pieczarki.

01 września 2014

SMUGA

Autor grafiki: .barwinek1138 (dc)
OGÓLNE
SMUGA
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Kocię

- - - -

Właściciel:
artem.reed.0310@gmail.com, red.artem (dc)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kocurek jak na kociaka przystało obecnie jest kulką miękkiego futerka, choć już teraz jest nieco wyższy od swoich rówieśników. Zdecydowanie jest to zasługą genów ze strony rodziny Czerwca, gdzie duża część jest lub była zwiadowcami. Choć nie tylko to Smuga odziedziczył po swoich przodkach, ponieważ po ojcu ma czekoladową sierść poprzecinaną ciemniejszymi pręgami w klasycznym ułożeniu. Jedyną różnicą stanowi biel, która zajmuje jakąś połowę powierzchni ciała Smugi. Posiada żółte nieco wąskie oczy, otoczone swego rodzaju maską w kształcie motyla, podobnie jak jego pyszczek, który okala obręcz bieli. Na czole natomiast można zauważyć plamę śnieżnej sierści tworzącej kształt rombu, choć koty określają to jako gwiazda. Jego sylwetka jest smukła, z czasem nabierze mięśni, a sam Smuga stanie się młodszą wersją Czerwca z większą ilością bieli i dłuższą grzywką.
Cechy szczególne - Maska w kształcie “motyla”, biel wokół szyi, niewielka grzywka 
Kolor sierści - Czekoladowy pręgowany klasycznie bicolor
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Żółte
Problemy zdrowotne - brak

CHARAKTER

O Smudze można, by się długo rozwodzić, gdyż jest kociakiem… dość specyficznym i na pewno oryginalnym. Dla większości sprawia wrażenie, jakby żył we własnym świecie, co po części się zgadza — może się wydawać oderwany od rzeczywistości, ponieważ już w pierwszych księżycach wymyślał wyimaginowanych przyjaciół, z którymi rozmawiał. Z tego powodu często spotyka się z mniej przychylnymi spojrzeniami w jego kierunku, lecz on się tym nie przejmuje, a wręcz przeciwnie — uwielbia patrzeć na przerażone, zdegustowane grymasy na kocich pyskach, sprawia mu to nieopisaną satysfakcję. Mimo tego wszelaka mowa lub czyny nienawiści w jego stronę są dla niego raniące, choć stara się tego przy innych nie pokazywać, chcąc zachować pozory opanowanego i nie przejmującego się niczym, jakby wszystko spływało po nim jak po gładkim kamieniu.
Czekoladowy posiada swój zadziorny i nieco sadystyczny charakterek, choć można to uznać za winę Figi, która poprzez swoje częste pobyty w żłobku przekazała część cech Smudze. Głównie przez to, że kocurek niemal od razu uznał ją za wzór do naśladowania i w przyszłości chce być taki sam jak ciocia. Lecz raczej nie dotyczy to profesji, gdyż kociak ma ambitne plany, by pójść inną drogą niż większość rodziny ze strony Czerwca i zostać wojownikiem, nawet jeśli genetycznie lepiej pasuje na zwiadowcę.
Pomimo powyższych opisów bicolor jest lojalny aż do śmierci, Owocowy Las i rodzina zawsze na pierwszym miejscu niezależnie od sytuacji ogólnej oraz własnej. Gdyby trafił daleko od znanych terenów to by dniami i nocami wędrował, aby powrócić w rodzinne strony. Oprócz tego jest w stanie przelać czyjąś krew, gdyby było trzeba, choć te cechy dopiero ujawnią się z czasem, szczególnie w późniejszych księżycach, kiedy już będzie uczniem.
Z zewnątrz może się wydawać nienormalny i sadystyczny, lecz wystarczy go lepiej poznać, by ujrzeć jego bardziej przyjazną i empatyczną stronę. Głównie dzięki zasłudze Miodunki, której zależało, aby jej dzieci mimo wszystko były dobroduszne i cierpliwe.


MORALNOŚĆ

Dopiero się kształtuje, choć istnieją duże szanse, że będzie mieć problemy z odróżnieniem dobra od zła, co wolno, a co nie.

CIEKAWOSTKI

— Często rodzice nazywają go specjalnej troski oczkiem w głowie.
— Dostał imię od kamienia, który przypieczętował miłość jego rodziców.
— Po Czerwcu odziedziczył zbieranie różnych rzeczy, najczęściej są to piórka, które będzie sobie wplatał w sierść, gdy będzie starszy.
— Nieco nadaktywny z niego kociak i ciężko go zmęczyć na dłuższą metę, ale jak komuś się uda to można być pewnym, że po drobnej piszcze padnie nim ktokolwiek zdoła się obejrzeć.
— Lubi plotkować, głównie woli słuchać niżeli je rozpowiadać lub samemu tworzyć.
— Czasem brakuje mu takiej dumy i ambicji jak ojcu, jednak z wiekiem może się to zmieni (Czerwiec i Figa zapewne o to zadbają).

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
– Siła (cóż, parę pokoleń zwiadowców robi swoje i genów się nie wyprze, choć tak łatwo się nie podda, by podnieść swoje możliwości w tym zakresie),
– Krótka sierść (w porze nagich drzew jest znacznie bardziej narażony na zachorowanie oraz odmrożenia),
– Kontakt z innymi (przez jego specyficzny charakter, mało kto chce zawierać z nim jakieś głębsze relacje),
– Perfekcjonizm (stawia sobie ambitne cele i wysokie oczekiwania, dlatego też kiedy coś mu zbytnio nie idzie bywa, że czuje wewnętrzną frustrację).
Mocne strony:
– Szybkość i zwinność (rodziny się nie wyprze, także pod aspektami fizycznymi bliżej mu do zwiadowcy niż wojownika),
– Skoczność (dość silne tylne łapy pozwalają mu daleko, wysoko skakać, co zapewne niekiedy się przyda),
– Pazury (obecnie są dość niepozorne lecz z czasem będą bardziej przypominać szpony drapieżnego ptaka, szczególnie kiedy ten zacznie je regularnie ostrzyć),
– Lojalność (rodzina i Owocowy Las zawsze będą u niego na pierwszym miejscu).

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Czerwiec — kocur jest dla niego wzorem do naśladowania.
Matka - Miodunka — kochana mama, która nauczyła go dobroduszności i cierpliwości.
Rodzeństwo - Kropla — siostra, która zawsze go wspiera, będzie bronić ją za wszelką cenę. Purpura — brat, którego zawsze jako pierwszego zaczepia do zabaw.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Jeżyna — babcia od strony Czerwca. Często przychodzi pobawić się z wnukami i opowiadać im przeróżne historie. To właśnie na nich Smuga się wychowa, wybierając drogę wojownika.
Czereśnia — dziadek od strony Czerwca, obecny zastępca Pieczarki. Zawsze mówił, że Smuga z rodzeństwem będą wielkimi zwiadowcami lub wojownikami i kiedyś może zajmą jego obecne stanowisko.
Przypływ — babcia od strony Miodunki, obecna zastępczyni Pieczarki. W wolnym czasie odwiedzała wnuki, Smuga często ją dopytywał o treningi wojowników.
Hiacynt — brat Czerwca. Istna ostoja spokoju, najczęściej to właśnie w jego towarzystwie Smuga się wycisza i jest w stanie usiedzieć w jednym miejscu dłużej niż parę uderzeń serca.
Figa — ciocia, z którą uwielbia spędzać czas. Ta głównie przychodziła do żłobka, by “nękać” dzieci Szafran i ją samą, często rzucając w ich stronę przytykami, co podłapał z czasem sam Smuga.

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzony w pierwszym miocie Miodunki i Czerwca za panowania Pieczarki w Owocowym Lesie.

PURPURA

Autor grafiki: kruliik.
OGÓLNE
PURPURA
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Homoseksualny
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: ametyst._ (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kocur jest wysoki. Jest także szczupły, z czym idzie niezbyt wiele mięśni i mało umięśnione ciało. Ma duże uszy, średniej wielkości nos i dość małe łapy.
Cechy szczególne - brak
Kolor sierści - liliowy pręgowany klasycznie srebrny z bielą
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - żółte
Problemy zdrowotne - brak

CHARAKTER

Kocur jest elegancki. Jest kulturalny, stara się zwracać ze szczególną gracją do kotów starszych i kotek. Mimo swojej gracji często jest zbyt skupiony na sobie. Czuje się jakby grał główną rolę. Kocur jest bardzo miły i stara się podchodzić do innych bez uprzedzeń. Jeśli jednak osoba ta nie wykazuje chęci znajomości, Purpur nie będzie o nią specjalnie zabiegał. Kocur jeśli już wchodzi z kimś w bliższy kontakt, osoba ta jest dokładnie przeanalizowana - nie dopuści do siebie byle kogo. Nie jest ufny, można by wręcz powiedzieć że ma problem z zaufaniem komukolwiek. Umie grać na emocjach. Przez to świetnie manipuluje kotami. Osiąga dzięki temu swoje cele.

MORALNOŚĆ

Kocur nie jest wierzący. Uważa wiarę za mało potrzebną wartość w życiu.

CIEKAWOSTKI

Przez swoją delikatną urodę często jest mylony z kotką.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
- Słaby w walce 1 na 1 
- Mało silny 
- Nie potrafi się wspinać 
- Słaby w szybkim reagowaniu
Mocne strony: 
- Zwinny 
- Szybki 
- Dobrze wykorzystuje otoczenie 
- Jego ruchy są z góry zaplanowane

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Czerwiec
Matka - Miodunka
Rodzeństwo - Smuga, Kropla
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodził się w Owocowym Lesie za panowania Pieczarki.

KASZTANKA

Autor grafiki: duszz299329499
OGÓLNE
KASZTANKA
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Uczeń stróża

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: Xivitre)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kasztanka to malutka koteczka o drobnej budowie ciałka. Większość jej objętości zajmuje półdługa sierść. Koteczka jest ruda z dzikimi akcentami. Spogląda na świat neutralnym spojrzeniem żółtych oczu, które odziedziczyła po matce. Na pyszczku widnieje łagodny uśmiech.
Cechy szczególne - Koteczka w sierści ma parę liści kasztanowca od, którego wzięło się jej imię. Charakteryzować ją będzie grzywka, która z czasem zasłoni jej większą część oczu.
Kolor sierści - Ruda pręgowana dziko z akcentami
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Koteczka słynie ze swojej cichej, spokojnej natury. Wypowiedzi kocicy są zdawkowe,a jej głos zawsze cichy. Przez co czasem trudno ją usłyszeć. Zatem trzeba się dobrze wsłuchać podczas rozmowy z nią. Jest kotem strachliwym, który potrafi przestraszyć się własnego cienia. Kasztanka miewa bujną wyobraźnię, co nie ułatwia jej funkcjonowania w społeczeństwie. Nie przepada za miejscami tłocznymi. Nie jest też kimś, kto szuka w innych wroga. Zależy jej na dobrych, albo chociaż neutralnych stosunkach z innymi. Nie lubi się wychylać i raczej trzyma się zasady ,,szarego” członka społeczności. Nie jest kociakiem kłopotliwym. Nie psoci się i nie bierze udziału w plotkach. Dla niektórych może wydawać się kimś nudnym, ale jeśli da jej się szanse może okazać się cennym przyjacielem, który zawsze postara się pomóc i wesprzeć. Nigdy nie podniesie łapy na drugiego kota, nawet w obronie własnej.

MORALNOŚĆ

— Kieruje się zasadą ,,Nie rób drugiemu tego, co Tobie niemiłe”. 
— Jest ateistką. 
— Rodzina jest najważniejsza.

CIEKAWOSTKI

— Kolekcjonuje wszystkie liście, które wpadną jej w oczko. 
— Nienawidzi gwałtownych ruchów. 
— Nie ma ulubionej pory roku. 
— Najchętniej to całe życie spędziła by, kryjąc się za matką. 
— Panicznie boi się wszelakiego robactwa.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
— Chorowita 
— Brak siły fizycznej 
— Strachliwa
Mocne strony: 
— Bycie małą, dzięki czemu może wcisnąć się praktycznie wszędzie. 
— Doskonały wzrok 
— Pomocna

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kolendra [Bardzo kocha ojca, ale czasem bywa dla niej zbyt rozmowny i energiczny.]
Matka - Szafran [Najważniejszy kot w jej życiu. Ufa jej i to przy niej czuje się najbezpieczniej. Wolałaby całe życie spędzić u jej boku.]
Rodzeństwo - Paprotek [*] [Kocha brata. Lubi z nim przebywać i pokazywać mu swoją kolekcję listków.]
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Gąska
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Kasztanka przyszła na świat jako córka Szafran i Kolendry za panowania Pieczarki. Wraz z nią urodził się jej braciszek Paprotek.

PAPROTEK

Autor grafiki: wierzba9005
OGÓLNE
PAPROTEK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Kocię

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: kruliik.
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Paprotek nie różni się zbytnio od innych kociąt w jego wieku, choć widać po nim, że ma trochę więcej dziecięcego tłuszczyku niż większość rówieśników. Ma duże łapki, okrągły pyszczek i dość długi tułów. Jego przednie łapy są wyraźnie silniejsze od tylnych, które z kolei przypominają łapy zająca. Krótka, miękka sierść Paprotka ma piaskowy kolor i poprzecinana jest tygrysimi pręgami. Jego ogonek jest puszysty, ale niezbyt długi, a trójkątne uszka mają lekko zaokrąglone końcówki. Już teraz widać, że gdy dorośnie, będzie z niego barczysty kocur – zupełnie jak jego tata.
Cechy szczególne - silne przednie łapy, niewielkie uszy, zaokrąglona mordka
Kolor sierści - kremowy pręgowany tygrysio
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - zielony
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Paprotek to niewielki kociak, który przepełniony jest życiem. Zawsze gdzieś się rusza, pełza po posadzce żłobka lub ugniata łapkami swoją siostrę tak, jakby była ciastem na chleb. Głośno miauczy, kiedy coś mu się nie podoba – czy to mocniejszy podmuch wiatru, czy to mama oddali się o dwie długości wąsa za daleko bez jego pozwolenia. Wszystko przeżywa bardzo intensywnie, jakby każda chwila była najważniejsza na świecie. Jest też ciekawski, właściwie aż za bardzo jak na swój wiek. Uwielbia zwiedzać żłobek, zaglądać w każdy kąt i wsadzać nos tam, gdzie nie powinien. Czasem próbuje namawiać do tego swoją siostrę, bo przecież raźniej w kupie! Kiedy spogląda przez próg żłobka na obóz, w jego oczach pojawiają się iskierki ekscytacji, ale i zazdrości. Chciałby już wyjść, pobiegać po polanie, poznać innych i poczuć się jak prawdziwy członek Owocowego Lasu.
Paprotek to taki kociak, którego po prostu nie da się nie lubić. Choć potrafi napsocić i czasem trochę narozrabia, to serce ma ze złota. Głośno mruczy, gdy ktoś poliże go po łebku, i zawsze tuli się do najbliższego kota, który da mu odrobinę ciepła. Najczęściej pakuje się na głowę swojej siostry, Kasztanki, albo swojej mamy. Czasem zasypia w naprawdę zabawnych pozycjach – raz leży na plecach jak prawdziwy król, innym razem z nosem wciśniętym w posłanie niczym kret. A jeszcze kiedy indziej obejmuje łapkami siostrę, jakby była jego własną poduszką. Paprotek jest trochę niezdarny, ale nadrabia to swoją słodkością. Łatwo go wzruszyć, łatwo zadowolić, a wszelkie urazy szybko mu przechodzą i nigdy nie chowa złości dłużej, niż powinien. Chce dawać wszystkim wokół ciepło i miłość, a sam pragnie, by ktoś bliski zawsze był przy nim, może nie zawsze dosłownie, ale choćby duchowo. Jest bardzo rozgadany, dlatego potrzebuje towarzyszy, którzy będą mieli cierpliwość słuchać jego paplaniny przez długie godziny!

MORALNOŚĆ

Jeszcze się kształtuje, jednak na tym etapie Paprotek nie jest w stanie świadomie skrzywdzić innego kota. 

CIEKAWOSTKI

  • W przyszłości chciałby być mistrzem we wspinaniu się na drzewa!
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
  • słabsze tylne łapy, 
  • gorszy wzrok,
  • brak mu zwinności i szybkości
Mocne strony: 
  • umięśnione przednie łapy, dobrze nadające się do walki, 
  • gruba skóra, która nie jest podatna na urazy, 
  • dobry węch i słuch
RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kolendra – Jego tatuś jest dla niego prawdziwym bohaterem i największym autorytetem. To właśnie przez niego marzy, by kiedyś zostać zdolnym wojownikiem. Gdyby dostał Kolendrę za mentora, byłby w siódmym niebie! I pewnie nigdy nie przestałby się tym przechwalać.
Matka - Szafran – Mamę kocha równie mocno i bardzo ją docenia. Czasem zasypuje ją pytaniami, może nawet trochę zbyt natarczywie, ale co poradzić – w końcu jest tylko ciekawskim kociakiem, ma do tego prawo! Mimo wszystko potrafi wyczuć moment, kiedy lepiej przestać i już jej więcej nie drażnić.
Rodzeństwo - Kasztanka – Z rodziną chyba lepiej trafić nie mógł! Uwielbia spędzać czas z siostrzyczką, rozmawiać z nią o wszystkim i dzielić się swoimi przemyśleniami. Zawsze chętnie wciąga ją w swoje zabawy i psoty.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodził się w Owocowym Lesie za czasów panowania Pieczarki. Jest synem Kolendry i dawnej samotniczki o imieniu Szafran. Ma też uroczą rudą siostrzyczkę – Kasztankę. Zmarł jako kocię w epidemii zielonego kaszlu.

OSETEK

Autor grafiki: Zeno0313
OGÓLNE
OSETEK
*Poprzednie imiona: Piegusek
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Opiekun: kruliik. (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Osetek to kot raczej przeciętnej postury, niewyróżniający się szczególnie spośród innych Owocniaków. Nie jest ani najwyższy, ani najniższy. Ma smukłą sylwetkę, choć jego łapy są wyraźnie silne. Jego ciało pokrywa gęste, gładkie, półdługie futro w kruczoczarnym kolorze, ozdobione białymi łatami. Kocurek ma duże, okrągłe oczy w intensywnie zielonym odcieniu. Na pysku widnieją liczne blizny, które są pamiątkami po przeciskaniu się przez ostre krzewy. Na uszach widnieją charakterystyczne dla niego pędzelki.
Cechy szczególne - pędzelki na uszach, blizny na pysku
Kolor sierści - czarny jednolity z bielą
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielony
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Osetek od urodzenia był niezwykle ciekawski i uwielbiał wtykać nos w sprawy, które go nie dotyczyły. Dołączając do Owocowego Lasu, wcale się tego nie wyzbył. Lubi odkrywać nowe zakątki obozu, a czasem zagląda nawet do cudzych legowisk. Z zainteresowaniem śledzi też poczynania starszych kotów i chętnie słucha opowieści o patrolach, choć sam bałby się na taki wyruszyć. Pomaga mu w tym jego urok osobisty, ponieważ potrafi łatwo wyciągnąć historie od innych.
Choć na pierwszy rzut oka wydaje się niepewny, bije od niego przyjazna aura. Jego sposób bycia przyciąga innych, a wrodzona charyzma sprawia, że nierzadko potrafi przekonać koty do zrobienia tego, czego chce. Nigdy jednak nie wykorzystuje tego w złym celu.
Jednocześnie Osetek jest strachliwy. Boi się głośnych dźwięków i gwałtownych ruchów. Nie ufa obcym, choć z ciekawości lubi ich obserwować i analizować. W sytuacjach konfliktowych łatwo się wycofuje, wybierając milczenie zamiast kłótni, co bywa frustrujące dla innych, bo rzadko tłumaczy swoje zachowanie. Potrzebuje czasu, by komuś zaufać i poczuć się swobodnie w nowych okolicznościach.
Często obserwuje wydarzenia z dystansu, zamiast brać w nich udział. Marzy o przygodach, ale zbyt bardzo obawia się ryzyka. Zdarza mu się porównywać do innych kotów, co często działa na niego demotywująco.

MORALNOŚĆ

Jeszcze się kształtuje, jednak na tym etapie wiadomo, że Osetek nikogo by nie skrzywdził. Na razie nie wierzy w żadne Wszechmatki.

CIEKAWOSTKI

  • Przed snem uwielbia wyobrażać sobie fałszywe historyjki. Często myśli, jak wyglądałoby teraz jego życie, gdyby nie ta dwójka samotników.
  • Gdy się stresuje, zaczyna drgać nosem.
  • Interesuje się pogodą. Często patrzy się w niebo, a gdy boli go głowa, twierdzi, że to przez nadchodzący deszcz.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: zazwyczaj szybko się poddaje w walce, ma słaby słuch, podejmuje decyzje zbyt gwałtownie
Mocne strony: silne łapy, jest całkiem sprytny i potrafi się cicho przemieszczać, wytrzymały

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Ciapek (czarny van), przybrany: Wiciokrzew – nie jest pewny, czy powinien przywiązać się do kocura. Osetek wolałby wrócić do swojej biologicznej rodziny, jednak teraz nie ma takiej możliwości.
Matka - Miętówka (niebieska srebrna pręgowana zajęczo)
Rodzeństwo - Pistacja, Pralina, Panna Cotta
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Wiciokrzew
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Piegusek urodził się w miocie Ciapka i Miętówki, wraz z siostrami: Pistacją, Praliną i Panną Cottą. Razem z rodziną mieszkał w opuszczonej, lisiej norze. Matka zajmowała się opieką nad kociętami, podczas gdy ojciec spędzał całe dnie na polowaniach i podróżach.
Pewnej nocy do nory wtargnęła dwójka samotników, żądając walki o skrawek terenu, na którym mieszkali. Miętówka chciała odejść, lecz Ciapek stanowczo protestował. W trakcie kłótni starszych kotów, do uszu kociąt dobiegły ich wrzaski. Zaciekawione maluchy wysunęły główki z nory, a wtedy jeden z samotników je dostrzegł.
Przerażony Piegusek najeżył się i w popłochu zaczął uciekać. Wkrótce zgubił się w gęstym gąszczu, zyskując kilka ran na pyszczku. W ciągu nocy przemierzył Drogę Grzmotu i przeszedł most, by rankiem dotrzeć nad Wrzosową Polanę, gdzie znalazł go liliowy kocur – Wiciokrzew.
Od tego czasu Piegusek (a tak właściwie to Osetek, bo tak nazwał go jego nowy opiekun) mieszka w Owocowym Lesie pod opieką medyka, który zaczął traktować go jak własnego syna.

DROBINKA

Autor grafiki: _venusix_
OGÓLNE
DROBINKA
Poprzednie imiona: Cegiełka
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Opiekun i autor: sojczemarzenie@gmail.com | _venusix_
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Drobinka wygląda niemal jeden do jeden jak Pieczarka, często słysząc od Owocniaków, że jest jej małą kopią. Posiada półdługie, gęste i lśniące śnieżnobiałe futerko, które lubi przyozdabiać kwiatami bądź płatkami kwiatów. Do tego jej uszka zdobią urocze pędzelki, które czasem przeważają jej uszka, przez co potrafią opaść na duże, ciekawskie oczka w kolorze pierwszej łodyżki roślinek, które przyciągają i hipnotyzują niczym śpiew ptaków o poranku.
Cechy szczególne - pędzelki na uszach | bardzo podobna do Pieczarki | czasem nosi w futrze płatki kwiatów lub kwiaty tak jak zastępczyni
Kolor sierści - biała (liliowa jednolita z bielą)
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Drobinka jest ciekawską, urokliwą koteczką, która jak się okazuje, jest kopią zastępczyni nie tylko w aspektach wyglądu, ale i charakteru. Przez pierwsze chwile znajomości jest nieśmiała, jednak po czasie (który waha się w granicach kilku dni) otwiera się. Łatwo nawiązuje kontakty z innymi, a jej główka jest zawszę pełna pomysłów! Fascynują ją różnorakie robaczki (te latające też), niebo, w które potrafi wpatrywać się przez długi czas, oraz zioła i wszystko, co z nimi związane. Do swoich pasji ma pamięć niemal perfekcyjną, jednak z innymi rzeczami bywa... Jakby to delikatnie określić, różnie. Jedno zapamięta, drugie już nie. Czasem potrafi zapomnieć, o czym rozmawia z drugim kotem! Jest to uciążliwe, jednak ona to zbywa. Ma złote serduszko, które okazuje każdemu Owocniakowi! Niestety bardzo łatwo ją zranić psychicznie. Potrzebuje w tej kwestii wsparcia ze strony innych kotów. Innym jednak pomaga z takimi rzeczami z łatwością! Jak to działa? Nie wie i raczej się nie dowie.

MORALNOŚĆ

Jest jeszcze kocięciem, więc dopiero się kształtuje.

CIEKAWOSTKI

* Chciałaby zostać Zielarką lub Medyczką, ale nie umie zdecydować, do czego ciągnie ją bardziej... 
* Jej brat opowiadał jej, co usłyszał o Padlinie i teraz boi się wody i ryb tak samo jak on. 
* Lubi, kiedy bliscy i przyjaciele zdrabiają jej imię. Pozwala się nazywać zarówno Okruszkiem, Drobineczką, lub Ceglusią. Urocza z niej istotka! 
* Jej imię "klanowe", nadała jej Orchidea, na cześć Skałki, której zawdzięcza to, że nadal żyje. Czasem nazywa ją Drobinką bądz odłamkiem bohaterki. Skałka jest jej wielką idolką.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Pływanie, koncentracja, odmawianie, ciepłe temperatury, słaba psychicznie, szybko zaczyna ufać innym
Mocne strony: Ambitna, pomocna, łatwo nawiązuje kontakty, pamięć do ziół, spostrzegawcza (urok osobisty/j)

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Chodnik — Nie pamięta. Ma jedynie koszmary z jego szorstkim głosem, oraz wielkim, gadającym chodnikiem w roli głównej
Matka - Amnezja — Jedyne, co pamięta, to jej słodki zapach, oraz delikatny głos, który słyszy jak przez mgłę. 
Przybrane: Pieczarka — Bardzo, BARDZO kocha mamusię! Jest jej wzorem i cieszy się z tego, jak bardzo ją przypomina! 
Orchidea — Druga mamusia, którą kocha dokładnie tak samo! Uwielbia słuchać jej śpiewu, opowieści, oraz tego, jak czule się z nią bawi!
Rodzeństwo - Bruk — Kochany braciszek! Kocha go nad życie! Wierzy w każde jego słowo i uwielbia się z nim przytulać!!!
Partner - Może kiedyś ktoś będzie chciał skraść jej serduszko, ale na pewno nie teraz.
Potomstwo - Zdecydowanie za młoda....

INNE

Czernidłak, Puma i ich potomstwo — Bardzo kocha wujków i lubi spędzać czas zarówno z nimi jak i z ich dziećmi! 
Pani Ciocia Kajzerka — Lubi ją, jest jej wdzięczna, że na początku ją karmiła i uwielbia słuchać jej opowieści, w tym też opowiadań o córce. 
Potomstwo Kajzerki — Chcę się z nimi zaprzyjaźnić! Często podchodzi do nich, prosząc o zabawę.

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Przybrana córeczka dwóch kochających się kotek-lesbijek z Owocowego Lasu, która kocha wszystko i wszystkich! Po porzuceniu przez Chodnika, — biologicznego ojca, — jej oraz jej brata, znalazła swoje nowe miejsce. Teraz dorasta wśród innych Owocniaków, wraz ze swoim ukochanym bratem, Kostką Brukową u boku!

BRUK

Autor grafiki: _Venusix_
OGÓLNE
BRUK
Poprzednie imiona: Kostka Brukowa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślony
Przynależność: Samotnik miejski>>>Owocowy Las
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: gutek3696 (discord) | gutek.lewd@gmail.com(gmail)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Bruk jest kotem stosunkowo zwyczajnym z postury. Odcień futra brzypomina futro jednej z jego matek, ponieważ jest ono liliowe. Ma on białe łaty, jedna z nich znajduje się w okolicach nosa oraz prawego oka. Oprócz tego jedna znajduje sie na prawym uchu, druga natomiast jest wieksza i znajduje sie na górnej części ucha,obejmując bielą również pędzelek. Tak samo jak Orchidea. Jego prawa przednia łapa ma na sobie biała skarpetkę. Dodatkowo, jego łapy i ogon są całkowicie pokryte bielą. Oczy noszą odcień pomarańczowy, a nos ma jasnoróżowy kolor.
Cechy szczególne - pędzelki na uszach, maścią bardzo przypomina Orchideę
Kolor sierści - liliowy jednolity z bielą
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Bruk to kot niezwykle leniwy i nieco głupkowaty, ale właśnie w tym tkwi jego urok. Nigdy nie traci pogody ducha i nawet najmniejsze rzeczy potrafią go ucieszyć. Choć najchętniej całe dnie przespałby zwinięty w bochenek, to w stresujących sytuacjach pokazuje swoją inną stronę; zamiast stawiać czoła, woli schować się w kąt i przeczekać. Lubi ciszę i spokój, a towarzystwo wybiera ostrożnie, choć łatwo nim manipulować, przez co nie raz ląduje poza swoją strefą komfortu. Mimo to uwielbia spędzać czas z bliskimi, szczególnie z matkami i wujami, czerpiąc z tego ogromną radość. Nie przepada za konfliktem ani walką; woli siedzieć z dala, obserwować i cieszyć się chwilą. Dzięki temu jest kotem pełnym uroku, szczęścia i spokoju.

MORALNOŚĆ

Bruk kieruje się prostą moralnością: unika konfliktów i stara się nikomu nie szkodzić. Dobro dla niego to spokój, bliskość i bezpieczeństwo, a zło to hałas stres i kłótnie Nie wyznaje żadnej religii, jego wiarą jest harmonia codzienności i święty spokój, najlepiej zwinięty w chlebek w ulubionym kącie.

CIEKAWOSTKI

Mimo imienia Bruk przeważnie przedstawia się jako Kostka Brukowa. 
Jego mama Orchidea nauczyła go wszystkich rodzajów motylów w Owocowym Lesie. 
Czasami śni mu się, że jest w mieście i rozmawia z chodzącą kostką brukową. 
Pieczarka dużo mówiła mu o roli zwiadowcy, czym zachęca go do zostania nim. 
Bardzo lubi spać szczególnie w pozycji na chlebek.
Boi się ryb przez to, że usłyszał o losie Padliny.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: długi czas reakcji, jest bardzo dużym leniuchem, bardzo łatwo się rozprasza, przez co potrafi zapomnieć, że walczy, boi się ryb, ma lęk przed odrzuceniem
Mocne strony: jest dobrym słuchaczem, łatwo nawiązuje kontakty, przez co ma dużo przyjaciół, dobrze przekonuje innych do zrobienia czegoś, jest dobrym negocjatorem, nie popada w konflikty i łatwo rozwiązuje je u innych, jak zdarzy mu się pomyśleć to myśli bardzo strategicznie, potrafi przewidzieć następny ruch przeciwnika

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Chodnik — nie pamięta.
Matka - Amnezja — również nie pamięta, ma prześwity jej wyglądu w pamięci; 
matka (przybrana) —Pieczarka — kocha ją jak prawdziwą matkę i uwielbia sluchac jak uczy go jak zwiadowcować; Orchidea — jest bardzo fajne mame. Bardzo ją kocha i uwielbia spędzać z nią czas
Rodzeństwo - Drobinka
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Chrząszcz i Żagnica — spoko wujkowie, bardzo mili. 
Czernidłak — Wujek od strony mamy Pieczarki. Zna się z nim trochę mniej, wydaje się być spoko ziomkiem, lecz lubi się z nim trochę mniej.
Puma — wujek od strony mamy Orchidei. Dobrze sie z nim poznał.

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzony za czasów panowania Sówki.

GĄSKA

Autor grafiki: piankacz
OGÓLNE
GĄSKA
Poprzednie imiona: Faworek
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Stróż

- - - -

Właściciel: postać NPC (autor: jableczniczek)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Gąska, pomimo najszczerszych pragnień, nigdy nie urośnie tak wysoka jak większość jej rówieśników. To drobna kotka o krótkiej, nieco szorstkiej w dotyku sierści.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - czarny pręgowany cętkowanie szylkret z bielą
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - niebieskie
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Gąska to ciche i nieśmiałe dziecko. Nigdy się nie wychyla, a w rozmowie z obcymi odzywa się jedynie wtedy, gdy zostanie o coś zapytana. Bardzo łatwo ją zawstydzić. Gąska jest bardzo empatyczna, przez co każdą złą informację przeżywa przez długi czas. Często myśli o swoich błędach z przeszłości – szczególnie tych w sytuacjach społecznych – i wypomina je sobie. W rozmowach stara się być miła, chociaż przez jej niezręczność czasami zdarza jej się kogoś nieumyślnie obrazić. Bardzo zależy jej na dobrych relacjach z innymi, przez co jest nieco zbyt uległa i łatwowierna. Gdy zdobędzie przyjaciela, traktuje go jak największy skarb i prezent od losu. Gąska to kotka z tendencją do nadmiernej (i najczęściej przesadzonej i błędnej) analizy zachowań swoich i innych, przez co każde społeczne wydarzenie zazwyczaj kosztuje ją dużo stresu. Gąska chce wierzyć w dobro świata i innych kotów. Jest silnie przywiązana do swojego kodeksu moralnego.

MORALNOŚĆ

Gąska nie lubi przemocy. Nie chce zadawać krzywdy – zarówno tej psychicznej, jak i fizycznej. Przykłada wręcz za dużą wagę do moralności, zastanawiając się nad wszystkim nieco zbyt dużo. Zmuszona do walki z innymi kotami, prawdopodobnie będzie myśleć o niej przez następne kilka tygodni. Chce wierzyć, że istnieje życie po śmierci, ponieważ koncept “braku istnienia” jest dla niej bardzo przygnębiający.

CIEKAWOSTKI

  • Nienawidzi jeść ptaków. Stara się ich unikać, a jeśli spożywa z kimś wspólny posiłek, to głównie z ojcem, który też ich nie je ze względu na religię. Nienawidzi tekstury piór.
  • Kocha wszystkie owady, szczególnie biedronki i motyle. Jej ulubionymi są czerwończyki. Czuje z nimi pewną wyjątkową więź.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: niewielka siła, naiwność, niechęć do przemocy
Mocne strony: spostrzegawczość, zwinność

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Knoppers (biologiczny, nie pamięta); przybrany: Orzeszek
Matka - Bułka (biologiczna, kojarzy tylko zapach); przybrana: Kajzerka
Rodzeństwo - Czajka, Guziczek
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Cień
Uczniowie obecni - Kasztanka
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzona jako córka pieszczochów Bułki i Knoppersa, który zostawił swoją wybrankę, gdy dowiedział się o jej ciąży. Równie niemile widziane kocięta były przez właścicieli kotki, dlatego też po kilku dniach od ich narodzin wpakowali je w brzuch potwora i wywieźli do lasu. Na ich szczęście całe zajście obserwował patrol Owocowego Lasu, który prędko zabrał kocięta do obozu. Tam natychmiast zostały otoczone opieką i matczyną miłością przez Kajzerkę oraz jej partnera Orzeszka. Gdy przyszła pora mianowania, zdecydowała się pójść śladami swojego ojca i została uczennicą stróża.

CZAJKA

Autor grafiki: _iglak
OGÓLNE
CZAJKA
Poprzednie imiona: Makowiec
Płeć: Niebinarne (zapach kocura)
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Pieszczoch > Owocowy Las
Ranga: Zwiadowca

- - - -

Właściciel: artem.reed.0310@gmail.com, red.artem (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Obecnie Makowiec jest bojową kulką nastroszonego niebieskiego futerka, na którym znajduje się biel. Posiada tak zwane skarpetki na wszystkich czterech łapkach, podobnie jak Orzeszek – do tego biel znajduje się na jego pyszczku, przez grzywę i klatkę piersiową aż do brzucha, końcówka ogona także jest jaśniejsza. Czajka ma swoją krągłości, jak na zdrowego kociaka przystało, jednak nie powstrzymuje go to przed zabawą z innymi.
Cechy szczególne - dłuższa sierść tworząca grzywę, ciemniejsza sierść w uszach
Kolor sierści - niebieska jednolita z bielą
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - brązowe
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Czajka do niedawna znany jako Makowiec jest kocurkiem, który już w tak młodym wieku określa swoją tożsamość płciową jako niebinarny osobnik, posługując się męskimi i nijakimi zaimkami. Choć nie tylko to wyróżnia Czajkę pośród innych kotów, jest bardzo bojowo nastawiony do reszty świata — tam, gdzie nowe nieznane i nieodkryte, tam pierwszy jest niebieski kociak, wyrywając się przed szereg. Ciekawy i odkrywczy młodzik, wykazujący już teraz umiejętności przywódcze łącznie z opanowaniem.
Na pierwszy rzut oka Czajka sprawia wrażenie niewinnej, małej i bezbronnej kuleczki z nastroszonym futerkiem, to tak jak przyjdzie co do czego, to potrafi pokazać pazurki oraz bez cienia zawahania ich użyć — lecz, by do tego doszło, kociak musi mieć ważny powód, nie z byle błahego problemu, choć w myślach to będzie miał ochotę rozszarpać danego kota na strzępy. W innym przypadku nawet nie podniesie łapy ze schowanymi pazurami na drugiego kota, oczywiście są sytuacje, gdzie robi wyjątek, jak na przykład zabawa z rodzeństwem lub w późniejszym czasie podczas treningów walki.
Temperamenty i nieustraszony, wychodząc na przekór zagrożeniu, by ochronić bliskich przed prawdopodobnym niebezpieczeństwem. Jeśli będzie trzeba, to poświęci całego siebie – swoje zdrowie psychiczne oraz fizyczne – by zadbać o najbliższe mu koty. Stawia ich zawsze na pierwszym miejscu, nawet ponad swoje dobro, będąc w stanie zaniedbać swój dobrostan psychiczny. Lecz nie chcąc martwić rodziny, będzie to ukrywać i skrywać głęboko w sobie.
Czajkę można określić jako ambiwertyka, któremu bliżej do ekstrawertyka, jednak i ono miewa chwilę, kiedy potrzebuje czas dla siebie, choć tę kwestię często zaniedbuje z racji swojej życiowej zasady, że rodzina na pierwszym miejscu, dopiero później on. Nie jest to raczej zdrowe, jednak bardziej ceni sobie dobrostan bliskich niż swój. Ma tendencję do lekkiego aktorstwa, nie chcąc martwić innych lub sprawiać przykrości, kiedy ktoś proponuje wspólne spędzenie czasu – ma świadomość, że jak prawda ujrzy światło dzienne, to może być niezręcznie, jednak bardziej woli już czuć się nieswojo w czyimś towarzystwie niż robić przykrość odmową – w tej kwestii nie jest zbytnio asertywny. Jeśli ktoś zauważy jakiekolwiek niuanse w jego zachowaniu i zacznie o nie pytać, Czajka momentalnie zmienia temat – szczególnie widoczne są jego tiki nerwowe, jak drżenie powieki, nagminne strzyżeniem uchem, bądź uderzanie końcówką ogona o ziemię, co często masuje daniem niespokojniej części ciała pod przednie łapy. 
Kociak nie przejmuje się zbytnio opinią innych, większość słów zbywa, jednak jeśli ktoś poruszy jakkolwiek w negatywny sposób temat jego rodziny, to jest w stanie nieźle przygadać, nie krępując się i mówiąc to, co faktycznie myśli o danym kocie. Pomijając tę jedną kwestię, to jest bardzo tolerancyjny, co do poglądów, zdania innych, o ile nikt nie narzuca tego pozostałym, nie próbuje przekonać na siłę, a próbuje, używając jasnych i adekwatnych argumentów. 
Czajka uwielbia przebywać z młodszymi kociakami, chętnie je zabawiając, zajmując, by dać odetchnąć królowej – oczywiście są pewne wyjątki takie jak nieznośne, rozpieszczone i uważające się za lepszych kociaki. Wtedy w niebieskim aż się gotuje, dostając tików nerwowych i mając ochotę samemu naprostować te aroganckie kociaki.

MORALNOŚĆ

Kociak na obecny moment nic nie wierzy, a jego moralność się dopiero kształtuje. Dla niego rodzina jest zawsze na pierwszym miejscu, dopiero później on i na samym końcu cała reszta.

CIEKAWOSTKI

– W przyszłości chce zostać zwiadowcą, a jego Imieniem Duszy byłoby Czajka Czyhająca w Zaroślach.
– Uwielbia wygrzewać się na słońcu. Obojętnie jaka obecnie pora roku panuje, jemu wystarczy minimalna ilość promieni, ważne by mógł je poczuć na swoim niebieskim futrze. 
– Ukryty perfekcjonista, który musi mieć wszystko idealnie wyćwiczone, ułożone i tym podobne. 
– Bywa, że zajada stres lub inne negatywne silne emocje.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Jego instynkt samozachowawczy jak na razie prawie nie istnieje, zawsze pierwszy do sprawdzenia, spróbowania nowości. W żadnym stopniu nie toleruje złego słowa o swojej rodzinie, jego uszy są wręcz wyczulone na to. Siła nie jest jego mocną stroną, można powiedzieć, że jest przeciętna, co mu wystarcza.
Mocne strony: Makowiec pomimo młodego wieku potrafi się bardzo cicho poruszać, jakby czyhało na coś lub kogoś. Do tego zdeterminowany, nie boi się nowych rzeczy. Jest bardzo tolerancyjnym kociakiem, który potrafi uszanować zdanie i poglądy innych, o ile nie są siłą narzucane innym. Czajka jest również znany z dbania o swoją rodzinę i bliskich. Na obecny moment nie wygląda, jednak jest sprawny fizycznie pod względem zwinności, gibkości, zręczności i precyzji.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Knoppers (biologiczny); przybrany: Orzeszek
Matka - Bułka (biologiczna); przybrana: Kajzerka
Rodzeństwo - Guziczek, Gąska
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

– Kajzerka – kochana mama, w którą jest wpatrzony. Nie ze wszystkim będzie się z nią dzielić, uważając, że kotka nie zrozumie jego “męskich spraw”. 
– Orzeszek – uwielbia kocura, w szczególności to, że są bardzo podobni do siebie ze względu na kolor sierści. Kochany ojciec, do którego zawsze przyjdzie w “męskiej sprawie”.

SZKOLENIE

Mentor - Czerwiec
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzony w miocie Bułki i Knoppersa, żadnego z nich nie pamięta. Znalezione przez patrol Owocowego Lasu, gdy dwunożni zostawili Makowca z rodzeństwem na pastwę losu. Przygarnięty przez Kajzerkę i Orzeszka, maluch uważa ich za biologicznych rodziców, którzy nie wytrącając go z nieprawdy. Wszystko to za czasów panowania Sówki i Świergotu.

GUZICZEK

Autor grafiki: _venusix_
OGÓLNE
GUZICZEK
Poprzednie imiona: Precel
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Zwiadowca

- - - -

Właściciel: gela5165
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Guziczek jest czarnym kocurem, pręgowanym cętkowanie. Białe futerko pokrywa część jego lewego ucha i ciągnie się przez lewą część twarzy po kawałek torsu. Biel gości również na jego łapach tworząc “skarpetki”, łapy z przodu mają mniejsze skarpetki, niż te z przodu. Na prawym udzie widoczne jest serduszko, białe pasemko widoczne jest też na ogonie. Jego brązowe oczy wybijają się na bieli, ale są idealnym dopasowaniem do czarnego futra.
Cechy szczególne - białe skarpetki i plamki na łapkach, oraz serduszko na prawym udzie.
Kolor sierści - czarna pręgowana cętkowanie z bielą
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - brązowe
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Guziczek to totalny wulkan energii, jego pyszczek nigdy się nie zamyka, może mówić o każdej małej rzeczy, która spotkała go w życiu. Uwielbia skakać, wspinać się na drzewa i biegać, czasem wydaje się, jakby jego energia była nieograniczona. Do tego, nadal uwielbia psocić i wchodzić na głowę innym kotom. Jest też bardzo pewny siebie, zawsze stawia na swoim, nawet jeśli wie, że racji nie ma i żyje myślą, że kiedyś to on będzie rządził wszystkimi tymi kotami. Przy bliższych jednak jest troszkę spokojniejszy i dużo milszy, ale to tylko pozory, bo wystarczy spuścić go z oczu, a ten zaraz coś podpali.

MORALNOŚĆ

Nie ma problemu z obrażaniem kogoś, czy zrobieniem troszkę bardziej niebezpiecznego wygłupu, jednak stara się dbać o życie każdego kota i nie chce ich szczególnie krzywdzić, przede wszystkim jeśli nie ma do tego powodu.

CIEKAWOSTKI

- Bardzo uwielbia chodzić do owocowego lasku wieczorami 
- Nie cierpi nudy i sam znajdzie sposób, żeby było ciekawiej 
- Ma bardzo dobrą orientację w terenie
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: Nie boi się konfrontacji, co czasem jest spoko, ale czasem sam zaczyna przez to walki, czasem też lekceważy siłę przeciwnika.
Mocne strony: Jest bardzo sprytny, wykorzystuje to przeciwko przeciwnikom, ma dużo energii i nigdy się nie poddaje.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Knoppers (biologiczny, nie pamięta); przybrany: Orzeszek - bardzo kocha ojca, uwielbia przychodzić i opowiadać mu o swoich przeżyciach danego dnia.
Matka - Bułka (biologiczna, kojarzy tylko zapach); przybrana: Kajzerka - Kocha mamę, jest dla niego najważniejsza. Uwielbia spędzać z nią czas, chociaż nigdy tego nie przyzna. Czasem nadal mu głupio za problemy, które sprawiał, jako kocur
Rodzeństwo - Czajka - trochę się z bratem droczy, ale oczywiście, że go kocha.
Gąska - Nie rozmawia za dużo z siostrą, ale kocha ją całym serduchem.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Kurka - bardzo dobry przyjaciel Guziczka, od dziecka razem coś broją i cały czas spędzają razem. Są też zaskakująco blisko jak na zwykłych przyjaciół…

SZKOLENIE

Mentor - Miłostka
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Guziczek nie pamięta zbyt wiele, pamięta tylko zapach swojej mamy, a potem dużo dziwnych dźwięków, duży ból i zapach totalnie obcych mu kotów. I zapach innej kotki, która bardzo szybko zaczęła być dla niego jak matka. Za czasów panowania Sówki.

BOROWIK

Autor grafiki: ///
OGÓLNE
BOROWIK
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: Maciejmichalik250@gmail.com, dc: maciejj08_04528)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Borowik jest liliowym kociakiem z ciemniejszymi pręgami. Posiada bliznę po ugryzieniu węża na tylnej lewej nóżce i jest dosyć duży (największy wśród swego rodzeństwa). Jest bardzo ruchliwy i uwielbia zabawę.
Cechy szczególne - grzywka
Kolor sierści - liliowy pręgowany dziko z akcentami
Długość sierści - długa
Kolor oczu - zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Borowik jako największy z rodzeństwa, już jako kociak cechuje się odpowiedzialnością. Zapamiętuje bardzo dużo wydarzeń codziennych, jak i swoich doznań, emocji, i doświadczeń ze wszystkiego co robi. Idąc tą zasadą, jeśli popełni błąd, to następnym razem na 95% zapobiegnie zrobieniu tego samego błędu. Często analizuje wszystkie swoje problemy, jak i wydarzenia, które do nich doprowadziły, przez co jest w stanie skutecznie pozbierać się po porażce, jak i zebrać siły do dalszego działania. Posiada duży wachlarz umiejętności przywódczych, jak i świetnie sprawdza się w myśleniu taktycznym. Jest jednak jedno zwierzę, które Borowik stara się omijać szerokim łukiem, ponieważ przez wydarzenia z wczesnego dzieciństwa bardzo się go boi - są to węże każdego gatunku. Uwielbia również bawić się w wodzie, lecz nie potrafi pływać i boi się jej głębi. Bardzo boi się wysokości i jakby tylko mógł, nigdy nie chciałby skakać po drzewach. Jest bardzo łatwowierny i często zdarza mu się zaufać nieodpowiedniej osobie. Również przez jego zdecydowanie jest dość arogancki względem innych.

MORALNOŚĆ

Kieruje się głównie poczuciem honoru, które jest jego głównym kierunkowskazem dla wszystkiego, co robi i jeśli komuś cokolwiek obieca to jest bardziej niż pewne że wywiąże się z danej obietnicy. Borowik jest ateistą, który zawsze próbuje zachować wewnętrzny spokój, by każdą swoją decyzję podjąć w zgodności ze sobą i swoimi przekonaniami.

CIEKAWOSTKI

  • Borowik uwielbia zbierać różne wyjątkowe kamienie oraz kocha obserwować gwiazdy. Jego marzeniem jest znalezienie kamienia który byłby fragmentem jednej z gwiazd.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: boi się węży i mimo, że jest ruchliwy, to niestety nie jest zbyt szybki. Ma również lęk wysokości i mimo iż lubi wodę to nie umie się nauczyć jak pływać.
Mocne strony: jest bardzo silny oraz wykazuje wysoką tolerancję na ból.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Brzuchonóg; przybrani: Czernidłak, Puma
Matka - Aludra
Rodzeństwo - Kurka - kochany brat którym Borowik zwykł się czasem opiekować i bardzo go lubi.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Topola
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Borowik urodził się jako dziecko Aludry i Brzuchonoga, jednak w niedługim czasie od narodzin został porzucony razem ze swoim rodzeństwem. Niewiele pamięta z tamtego okresu poza jednym wydarzeniem, które wbiło mu się w pamięć do końca życia. Pewnego ranka wstał, by rozejrzeć się za czymś, gdzie mógłby się zatrzymać na dłużej, ponieważ ostatniej nocy spał na ziemi pod krzakiem. Kiedy wstał i zaczął iść w stronę, która wydawała mu się tą właściwą, nagle napotkał czarnego węża. Wąż rzucił się na niego, gryząc go w tylną nóżkę nad kolanem. Borowik jak najszybciej potrafił zaczął uciekać i tylko dzięki bocianowi, który złapał i pożarł węża oraz dzięki temu, że wąż nie był jadowity, kociak zdołał uciec. Kiedy zaś opadł z sił, okazało się, że znalazł swoje rodzeństwo, od którego się wcześniej odłączył.