BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

09 grudnia 2019

Od Szyszki

Wojowniczka pochyliła głowę, sięgając po kolejny kęs chudej myszy. Tylko tyle udało jej się dzisiaj złapać. Stos zwierzyny dalej był lichy, zachęcając do podejmowania dalszych prób polowania. Niektóre były udane, inne nie. Ważna była w tym wszystkim determinacja. Podczas Pory Nagich Drzew, często brakowało pożywienia, nie było więc się czym przejmować, prawda? Otóż nie do końca. Mniej zwierzyny, to mniejsza odporność, a to z kolei prowadziło do chorób. Szyszka pozwoliła sobie na posiłek, gdyż po trzy dniowej głodówce, zwyczajnie nie miałaby siły stanąć na równe łapy. Klan Lisa potrzebował silnych, wytrwałych wojowników. Właśnie taką była, żeby przynosić mu dumę.
Spożywana przez nią mysz, była bardzo pyszna. Szyszka przeżuwała szybko każdy kęs, nie zwracając zbytniej uwagi na smak. Ważniejsze w tej chwili było to, że taka mała zwierzyna, zapełniła jej energię na resztę dnia.
Czarna kotka uniosła głowę, rozglądając się obozowej polanie. Miała ochotę z kimś porozmawiać. Nie musiała być to poważna rozmowa, wystarczyła tylko taka o-wszystkim-i-o-niczym. Zmrużyła oczy, zastanawiając się nad pewnym rozwiązaniem. Może zamiast szukać kogoś, posiedzi w miejscu, czekając, aż ktoś ją znajdzie? Otoczyła łapy ogonem, chcąc wypróbować to rozwiązanie. Szyszka poczuła zimny śnieg pod swoim ciałem. Zadrżała z nieprzyjemnego chłodu, strzygąc uszami i telepiąc zębami. W nocy spadło więcej śniegu. Teraz cały obóz pokryty był białym puchem. Zachęcał co prawda do zabawy, ale jako iż była wojowniczką, nie mogła się na to pokusić.
Zwróciła głowę w stronę żłobka, gdy wewnątrz rozległ się pełen podekscytowania pisk. Szyszka uśmiechnęła się delikatnie. Kocięta jej mentorki Płomykówki, musiały niezłe narozrabiać. Były to bardzo ruchliwe maluchy, przysparzające swojej matce zarówno powody do dumy, jak i zmartwień. Czarnulka była jednak pewna, że oboje wyrosną na świetnych wojowników, jeśli trafią pod łapy odpowiednich mentorów. Do tego jednak było jeszcze dużo czasu. Kotka miała okazję poznać dzieci Krogulca, podczas jednych odwiedzin. Zbudziły od razu w niej sympatie, a ich słodycz, była niepodważalna.
Poruszyła wąsami w zaciekawieniu, widząc malutką główkę, przeciskającą się przez wyjście ze żłobka. Koteczka o półdługiej sierści, mogąca poszczycić się pięknym srebrnym pręgowanym futerkiem, znajdując się już na śniegu, podskoczyła z radością. W pomarańczowych oczach Gąski, lśniła czysta ekscytacja.
-Gąsko, wracaj do środka.-zawołała Płomykówka, z wnętrza kociarni.
Szyszka powolnym krokiem, zbliżyła się do malutkiej. Pierwszy kontakt ze światem, mógł wydać się jej ogromny, przerażający, albo cudowny. Młoda wojowniczka wolała być na wszelki wypadek w pobliżu, gdyby Gąska miała zapaść się w śniegu, lub pomknąć gdzieś na króciutkich nóżkach. Nie chcieli przecież, żeby się zgubiła.
-Cześć, Gąsko. Jak się miewasz, maluchu?-zagadała, będąc już bardzo blisko.
Córka Płomykówki, przeniosła na nią zdziwione spojrzenie. Klanie Gwiazdy, jaka ona była urocza! Szyszka poruszyła koniuszkiem ogona, chcąc pokazać, że ma dobre zamiary. Za nic by nie skrzywdziła najmłodszej członkini klanu.
-Diobrze.-miauknęła koteczka.-Kto ty?
-Nazywam się Szyszka i jestem wojowniczką Klanu Lisa. Miło cię poznać, Gąsko.

<Gąsko? Oto obiecana sesyjka c: W wolnym czasie, jeśli masz dalej ochotę, to możesz odpowiedzieć>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)