BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 5 października, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 sierpnia 2014

ZAPOMNIANY POCAŁUNEK


Autor grafiki: Lucien
#1097

OGÓLNE
ZAPOMNIANY POCAŁUNEK
Poprzednie imiona: Klonik > Klonowa Łapa > Klonowy Upadek
Płeć: Kotka
Orientacja: Niezdecydowana
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: slodkiepieski64@gmail.com)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Zapomniany Pocałunek to kulka futra usiana burymi i rudymi plamami poprzecinanymi cętkami. Łapki jak i większość tułowia jest biała. Wzdłuż kręgosłupa pojawiają się dopiero łaty.
Cechy szczególne - krótki ogonek
Kolor sierści - bura calico pręgowana cętkowanie arlekin
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - niebieskie
Stałe skutki chorób - amputowany ogon po zwichnięciu 

CHARAKTER

Zapomniany Pocałunek to przeciętnie spokojny kot. Cicha i wycofana. Grzeczna. Posłuszna. Czuje się winna swojemu istnieniu. Uważa, że inne koty też patrzą na nią krzywo. Przez to raczej nie krzyczy głośno swoich racji. Nie kłóci się. Stara się nikomu nie podpaść. Potulnie akceptuje to co los dla niej zgotował za karę. Obcych się boi, wręcz bardzo ich unika. Absurdalnie obawia się ich zamiarów. Myśli, że mogliby ją zabić, skrzywdzić, zbić opanowują od razu łebek kotki. Potrzebuje niemało czasu, by móc poczuć się bezpiecznie w czyimś towarzystwie. Jest bardzo spragniona bliskości, ale nie ma nikogo bliskiego.

MORALNOŚĆ

Trudno określić.
CIEKAWOSTKI

Jej cennym skarbem i przyjacielem jest szyszka, którą znalazła w żłobku w dzieciństwie.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV (możliwości fizyczne IV)
Słabe strony: boi się kłamać, boi się krzyku, jej pysk zdradza jej wszystkie emocje
Mocne strony: dobra pamięć, pokora,

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Lamparcia Gwiazda
Matka - Cętkowany Ryś
Rodzeństwo - Cierniste Spętanie, Brzozowa Łapa; przyrodnie: Czaszkowa Rozpadlina, Osmalona Dusza, Prószący Śnieg
Partner - ///
Potomstwo - Biała, Blady i Topielec

INNE

Bliscy - ///
Wrogowie - boi się posiadania wrogów
SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Urodzona w klanie klifu.

CIERNISTE SPĘTANIE



Autor grafiki:///

OGÓLNE
CIERNISTA SPĘTANIE
*Poprzednie imiona: Cierń > Ciernista Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
> Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Dobrze zbudowany kocur o szerokich barkach 
Cechy szczególne - łaciaty nos
Kolor sierści - bury arlekin pręgowany cętkowanie
Długość sierści - długa
Kolor oczu - żółte

CHARAKTER

"Co za wredny piździel" - zdecydowanie to jedno zdanie starczy, aby opisać tego zawszonego paskudnika, który gdy tylko może. Szczególnie, gdy dobiera się w parę z Północnym Szlakiem. Cierń to generalnie typowy bully kid z podstawówki, który sprzeda ci lepę na ryj i wybije jedynki, bo ma taki kaprys. Doprawdy złośliwy z niego kot, nie mające praktycznie żadnych zahamowań, gdzie wszystko musi być tak, jak panicz sobie zażyczy. Gburowaty i uparty, jednak nigdy nie wszczyna awantur, jeśli coś jest nie tak jak chce - zaczyna manipulować. Kocur nauczył się bardzo szybko jak zgrywać biednego i pokrzywdzonego, aby koty robiły co chce. Uderzyłeś go, bo cię wkurwił? Możesz być pewien, że zasraniec obróci to przeciwko tobie. Z jego dobrych cech można wymienić praktycznie tylko to, że dba o swoje mamy i rodzeństwo, będąc względem nich wręcz nadopiekuczym i chuj go strzela, gdy jakieś ciele się na niż wyżywa czy robi im krzywdę.

MORALNOŚĆ

Ciężko stwierdzić, jednak z pewnością skłania się ku tej złej, aniżeli dobrej. 


CIEKAWOSTKI

- urodził się z zastawką serca, która się u niego nie domyka
- początkowo matka chciała nazwać go szczurem, jednak uznała, że bolesny cierń będzie pasowało lepiej

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony:  
- inteligentny i spostrzegawczy
- łatwo przychodzi mu zgrywanie ofiary 
Mocne strony:  
- jest słaby fizycznie
- ma problemy z sercem 

RELACJE

RODZINA
Ojciec - Lamparcia Gwiazda [Nie wie, że jest jej starym, słyszał, że jakiś wilczak go spłodził]
Matka - Cętkowany Ryś [Lubi ją, jest miła. Nie wie tylko, jaki ból sprawił matce swoim przyjściem na świat]
Rodzeństwo - Brzozowa Łapa, Klonowa Łapa; przyrodnie: Czaszkowa Rozpadlina, Osmalona Dusza, Prószący Śnieg
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE
Bliscy - Cętkowany Ryś, Brzozowa Łapa, Klonowa Łapa i Kalinkowa Łodyga, Północna Łapa (jego best psiapsi)
Wrogowie - Dziki Kieł - partner jej matki, który ma do niej i jej kociąt jakieś sapy
 
SZKOLENIE
Mentor - Lamparcia Gwiazda
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Cętkowana Gwiazda, która nieświadomie od dobrych parunastu księżyców zażywała zatruty przez zastępcę pokarm, nareszcie popełniła błąd - udała się samemu nad zamarznięty strumyk, by chociaż trochę uzupełnić braki w płynach. Osłabioną i odwodnioną kotkę przez cały ten czas śledził Lamparci Ryk, który wykorzystał sytuację i ogłuszył ją, uderzając w potylicę gałęzią. Liliowa zemdlała a ten bezczelnie wykorzystał ją, pokrywając przy tym zapachem wilczaków, który pozostał na pobliskim krzaku po drugiej stronie potoku. Kocur zostawił ją tam, samemu wracając do obozu ze szczurem w pysku, którego dorwał wcześniej, by nie wzbudzać żadnych podejrzeń.
Gdy kotka wróciła do obozu, śmierdząca wilczakami i z widocznymi śladami współżycia, zarzucił jej zdradę. Łabędzia Pieśń potwierdziła, że widziała kocicę u boku jakiegoś burego osobnika z wrogiego klanu.
Sfrustrowany głodem klan zaczął wątpić w prawdomówność swojej przywódczyni, po której stronie stanęli jedynie jej partnerzy. Lamparci Ryk rzucił jej więc wyzwanie. Miała z nim walczyć by udowodnić swoją prawdomówność, jednak szylkretka odmówiła, ustępując. Za zdradę klanu zostały odebrane jej wszelkie prawa i została oddelegowana do kociarni. Czarny ogłosił się liderem, wprowadzając przy tym nowe prawo przy wyborze zastępcy. W takich okolicznościach przyszedł na świat

ĆMI KSIĘŻYC


Autor grafiki: vezuvio. [Discord]
OGÓLNE
ĆMI KSIĘŻYC
*Poprzednie imiona: Księżyc - Ćmia Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Aromantyczna
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Asystent medyka

- - - -

Właściciel: kaiaoless@gmail.com [gmail] vezuvio [Discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Ćma jest bardzo krągła. Zatrzymała się wzrostem na wielkości około półrocznego kociaka, i to takiego niezbyt dużych gabarytów. Przez swój kieszonkowy format, w większości siedzący i mało aktywny tryb życia, jak i częste zajadanie stresu (np. jagodami) koteczka jest tłuściutka niczym myszki na Złotych Kłosach. Ma krępe, krótkie nogi, bialutkie łapki, skrywające nigdy nieużywane pazurki oraz jasnoróżowe poduszeczki. Pokaźny brzuszek i szeroka pierś często drgają przyśpieszonym oddechem. Grzbiet wiecznie wygięty w łuk, nastroszony i naprężony zakończony jest puchatym, prostym ogonem. Na karczku spoczywa okrągła, pocieszna i pełna mordka. Pyszczek zwykle przybiera wyraz smutnej, przestraszonej podkówki, a różowy nosek drga niepewnie. Tym, co najbardziej rzuca się w oczy w jej obliczu, są te przeogromne, bardzo blade, żółte oczy. Ślepia przypominają swoją barwą, wielkością i kształtem tarcze księżyca w dniu bezchmurnej pełni. Uszka są czujne, zwykłej wielkości, niezbyt obrośnięte wewnątrz. Policzki ma pulchniutkie, zaokrąglone dodatkowo przez futerko. Sierść medyczki jest gruba i bardzo miękka. Często pokrywa ją cienka warstwa kurzu i piachu, który osiada na prostych włoskach, tworząc matującą, rozmytą otoczkę. Kiedy chodzi wzbija się on w powietrze, przez co migocze jak poświata; zwłaszcza jeśli promienie słońca wpadają akurat do jaskini. Sama szata ma kolor bardzo jasnego srebra; niczym wypolerowany przez morze kamień na którym osadziły się solne kryształki. Całe ciało przecinają ciemniejsze, fantazyjne pręgi. Właśnie im zawdzięcza swoje imie; na grzbiecie układają się w kształt ćmich skrzydełek. Efekt dodatkowo amplifikuje biel, która otula wspomnianą formę. Większość korpusu, końcówka ogona, pierś i mordka jest muśnięta bielą. 
Cechy szczególne - zgranie się bieli i pręg przypominające skrzydła
Kolor sierści - niebieska srebrna pręgowana klasycznie bicolor
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - żółte, bardzo blade i zamglone.
Problemy zdrowotne - ślepota (na rzeczy doczesne)

CHARAKTER

Księżyc to istotka zagubiona w tym świecie. Ma niskie umiejętności komunikacji i nie wynikają one z młodego wieku. Pierwsze co można zauważyć to prawie całkowita cisza, która ją otacza. Srebrna nie mówi niemal wcale; nie jest to spowodowane żadnym urazem czy niepełnosprawnością fizyczną, po prostu, koteczka bardzo rzadko się odzywa. Z jej pyszczka zwykle, co jakiś czas, wychodzą przeróżne piski, szmery i inne dziwne odgłosy, którymi sygnalizuję swoje potrzeby czy emocję. Przesiaduję na uboczu, z dala od zabaw i przepychanek, w których nie dość, że jest mierna, to których jeszcze szczerze nienawidzi. Jej ciałko, jak i psychika, szybko się przemęczają. Jej udział w figlarskich przygodach rodzeństwa zwykle ogranicza się do obserwacji z pewnej odległości; bardzo lubi to robić. Patrzenie i analizowanie zachowań innych kotów to coś, co zaczęła robić z chwilą, gdy tylko otworzyła ślepia. W swojej głowie koteczka przeżywa większość życia. Jej myśli pędzą i kotłują się, tworząc kłębek złożony ze złych, jak i dobrych rzeczy. Przez to kocię jest wiecznie zmartwione i zamknięte we własnym świecie, gdzie może rozkładać problemy i sytuacje na części. Kocha swoją rodzinę bardzo mocno. Uwielbia leżeć przy boku swojej mamusi, która delikatnie czyści jej przydługie futerko, układa je i nasyca swoim zapachem. Potrzebuje poczucia, że znajduję się w pobliżu innego kota. Mimo dużego dystansu, który zazwyczaj stawia między sobą a tymi, których towarzystwo niezbyt jej odpowiada, nienawidzi samotności, a strach przed byciem niepotrzebną i niechcianą, jest dla niej paraliżujący i zawsze czyha na nią gdzieś z tyłu głowy. Nawet tym, którzy ją przerażają lub stresują, nigdy nie życzyłaby źle. To dobre kocię, które nie skrzywdziłoby muchy, nawet gdyby cały dzień latała koło jej ucha. W kontaktach z nieznajomymi jest nieśmiała i trzyma dystans nawet bardziej niż zazwyczaj. Chowa się za rodzeństwem lub mamami, czasami nawet nie patrząc na gościa; chce pozostać niezauważona. Nie lubi być w centrum uwagi. Z drugiej strony szczerze marzy o znalezieniu kogoś, kto się nią zainteresuję i w pełni zrozumie jej problemy oraz zachowanie, a co najważniejsze, zaakceptuje ją i nie będzie chciał jej zmienić. Boi się sprzeciwiać, zwłaszcza starszym. Wiek narzuca jej pewien respekt oraz szacunek. Wojownicy są w jej oczach mądrzejsi, bardziej doświadczeni w życiu, a więc mają zawsze rację; to samo tyczy się medyczek czy starszych. Przez słabą psychikę i łagodny charakter, jest całkowicie uległa i podatna na wszelkie wpływy. Wystarczy, że ktoś będzie chciał ją zmanipulować, a na pewno mu się uda. Łatwowierna i łasa na pochwały, których raczej nie miała za co dostawać. Czuję się głęboko zagubiona w owej rzeczywistości, więc poszukuję oparcia w kimś, kogo nie odtrąci jej wycofanie i dziwactwa.

MORALNOŚĆ

To niewinna kotka. Na samą myśl o krzywdzie i krzywdzeniu innych robi jej sie słabo. Widok ran, smutku czy cierpienia innych kotów wyciska jej z serca łzy, paraliżuje i wprawia w stan realnego otępienia. Nienawidzi wojen i na samą myśl o bitwach przechodzą ją dreszcze. Nie lubi czynić zła i sprawiać innym przykrości, nawet jeśli wie, że jej introwertyczne zachowanie może nieść je w skutkach. Mimo młodego wieku jest pewna, że nigdy nie skrzywdzi żadnego kota z premedytacją; kim ona jest, by odbierać życia? Stawiając Księżyc w czysto teoretycznych sytuacjach, można by było stwierdzić, że: nigdy nie zjadłaby innego kota, nieważne czy byłby on jej rodziną, czy nieznajomym, czy sam by się dla niej poświęcił, czy zostałby już znaleziony martwy. Kocha swoją rodzinę, można by nawet wysnuć odważne założenie, że kocha ją najbardziej na całym świecie; nawet tych członków, z którymi wydaję się nie dogadywać najlepiej. Zrobiłaby dla niej wszystko. Nie czuję się szczególnie związana z Klanem Klifu; wiele kotów ją przeraża, budzi niezbyt pozytywne odczucia, a na czele owych klifiaków stoi sam lider i zastępca; ich Księżyc szczerze się boi. Wierzy w Klan Gwiazdy. Ba! Nie było w ogóle innego wyjścia. Będzie szukała z nim oparcia. Czuje, że przodkowie, jako jedni z niewielu, ją rozumieją, wspierają i otaczają opieką.

CIEKAWOSTKI

- Voice claim - Mecano 
- Pora Nagich Drzew jest jej ulubionym czasem w roku.
- Nie zaśnie nie czując obecności innego kota.
- Boi się ulotności kociego życia i przemijalności chwil.
- Odnajduję spokój w układaniu ziół, segregowaniu i tworzeniu wiązanek.
- Kocha lilie.
- Wykłada swoję legowisko nadmiarem liści czyśćca; uwielbia jak miękkie są.
- Ćmy to jej ulubione żyjątka, gdy je widzi jest pewna, że Morskie Oko nad nią czuwa.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: VI
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:
- niezwykle powolna; ma krótkie, nieporęczne łapki;
- brak siły; wciąż nie wyćwiczyła swoich mięśni. Jej masa to sam tłuszczyk;
- niskie umiejętności komunikacji; jest już troszkę lepiej niż gdy była kociakiem, ale wciąż ciężko bywa coś z niej wydusić;
- ciężko się przez nią przebić; czasami zwyczajnie nie odpowiada, nie słucha;
- ślepota; widzi świat inaczej - oczami Klanu Gwiazdy.
Mocne strony: - świetny słuch; dobrze rozpoznaje koty po głosie;
- duża zwrotność; małe ciało pozwala na szybkie ruchy;
- kompaktowość; w niewielkich przestrzeniach czuje się najlepiej, jak na medyczke świetna w nawigacji w tunelach;
- znakomita pamięć i zdolnolści koncentracji.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Konewka {nigdy nie poznała ojca; nie interesuje ją jego osoba. Nie pyta, nie docieka.}
Matka - Bożodrzewny Kaprys {ukochana mama; kiedyś były bardzo blisko. Od kiedy doszło do zdrady "widzi", że kotka ucieka od wszystkich, że ucieka od życia, a Ćme martwi, że czuję, że nie może  ztym nic zrobić}, Zielone Wzgórze {druga mama; od kiedy dowiedziała się o jej haniebnych czynach... nie wie co ma czuć. Szargają jej sercem przeróżne emocje i ciężko jej zdecydować czy jest bardziej zła, rozczarowana czy obrzydzona tym, że sprzeciwia się kodeksowi Klanu Gwiazdy.}
Rodzeństwo - Rozświetlona Skóra{brat; nigdy nie spędzali ze sobą czasu. Szanuję go jako wojownika, który słóży całym swym sercem, ale... osobiście za nim nie przepada.}, Promieniste Słońce{brat; poczucie winy odeszło w zapomnienie. Kocha go, ale nie lubi gdy spędza z nią czas... jest męczący.}, Wieczne Zaćmienie {siostra; od dziecka była dla niej wzorem, ale od kilku księżyców widzi, że jest z nią coś bardzo nie tak... Boi się o nią, ale jednocześnie jest pełna podejrzeń, zwłaszcza po tym, jak zdradziła ją matka.}
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Szary Klif {wujek; od kiedy przeszedł do legowiska starszyzny i niemal całkiem zamknął się w sobie, nie rozmawiają. Nie wini go za czyny siostry, ale nie naciska na niego. Jeśli on nie wyciąga łapy po pomoc (nie-medyczną), ona nie będzie go pocieszać.}
Judaszowcowa Gwiazda {wuj; najpewbniej najbardziej szanowana przez Ćme osoba w Klanie Klifu. Jej niezaprzeczalny wzór do naśladowania. To dzięki niemu została medyczką. Jest z niego dumna, stara się być dla niego niezastąpioną pomocą w przywódczych obowiązkach.}
Liściasta Gwiazda [*]{babka; nigdy nie była pewna czy kotka nadaję się na stanowisko przywódczyni, a jej czyny nigdy nie rozwiały wątpliwości. Chociaż jej śmierć była tragiczna, a do tego napiętnowana rzekomą winą Wiecznego Zaćmienia, tak Ćmi Księżyc uważa, że mogła wyjść dla klanu na dobre.}
Biała Zamieć  [*] {babka; tęskni za nią, ale wie, że ta jest szczęśliwa polując u boku swojego ukochanego partnera.}
Czarny Ogień [*] {dziadek; nigdy nie byli bardzo blisko; jego obecność często męczyła Ćmią Łapę, ale nie można przejść obok obojętnie obok faktu, że jego strata była pierwszym, namacalnym dowodem na ulotność życia, z którym miała doczynienia młoda adeptka.}
Czereśniowa Gałązka [*]{była dla niej skarbnicą wiedzy medycznej; tęskni za jej czujnymi, fioletowymi ślepiami, które były w stanie wyłapać każdy, nawet najmniejszy bład czy zawahanie.}
~ ~ ~ 
Mżący Przelot  {koleżanka z Klanu Nocy. Pierwszy kot spoza klanu, który zdołał wzbudzić w niej całkowicie pozytywne odczucia. Czuje się przy niej jeszcze troche nieswojo, ale to głównie przez zgoła odmienne perypetie życiowe.}

SZKOLENIE

Mentor - Liściaste Futro [*]{przewodniczka w życiu i w nauce. Tęskni za jej miłym pyskiem i delikatnym, mądrym głosem.}
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodziła sie jako córka Bożodrzewnego Kaprysu i Konewki. Nie zna swojego ojca i najpewniej nigdy nie pozna. Jej drugą mamą jest Zielone Wzgórze; dwie kotki wychowują Księżyc wraz z jej jedną siostrą - Zaćmieniem, i dwoma braćmi - Pełnią i Promyczkiem. Kocięta przyszły na świat w kolorową Pore Zielonych Liści podczas panowania Srokoszowej Gwiazdy. Nigdy nie chciała zostać wojowniczką. Po sennym spotkaniu z Morskim Okiem, który otworzył jej oczy na możliwość zostania medyczką, postanowiła obrać inną ścieżke. Jej mentorką została Liściaste Futro, a samego szkolenia doglądała dodatkowo Czereśniowa Gałązka, służąc swoja ogromną wiedzą i doświadzceniem. Odnalazła siebie i swoje miejsce w Klanie Klifu właśnie pod okiem tych dwóch kotek, czując opatrzność Wielkich Przodków. Ku swojemu zdziwieniu została niezwykle szybko doceniona i mianowana na asystentke medyka. Była świadkiem ceremoni nadania żywotów swojej babki - Liściastej Gwiazdy, która jednak nie poszła tak, jak mogłoby się tego spodziewać. Jako jedyna (nie licząc liderki) wiedziała, że ta nie została nimi obdarowana, co trzyma w sekrecie nawet po jej śmierci, nawet jeśli Judaszowcowa Gwiazda coś podejrzewa. Docenił ją też Klanu Gwiazdy... Podczas jednego z spotkań medyków, podczas śnienia, odebrano jej wzrok na rzeczy doczesne. Przeklęty od wielu księżyców Klan Klifu miał pod jej ślepym spojrzeniem wydostać się i wkroczyć w końcu na ścieżkę jasnej chwały; co jednak okazało się o wiele trudniejsze. Mimo utrudnionej pracy, wciąż starała się jak najlepiej wykonywać swoje codzienne obowiązki. Bardzo przeżyła rozstanie z swoimi dwoma nauczycielkami, ale z dumą przyjęła wiadomość, że jej siostra została nową medyczką Klanu Klifu; u jej boku pomagała kotom każdego dnia. Chociaż fatum, unoszące się nad obozem, było wręcz namacalne, próbowała skupiac sie na codzienności. W końcu nadszedł czas na kolejne zadanie, któremu tylko ona mogłaby sprostać; napotkała zagubioną duszę... Nieżywy, acz nie dokońca martwy Piórolotkowy Trzepot odnalazł ją po żałosnej, ciemnej tułaczce przez tereny, aby ta pomogła mu ją zakończyć. W między czasie wybuchła wojna z Klanem Wilka, w której okazało się, że jej ukochana matka cały ten czas ukrywała krew niewinnej współklanowiczki na łapach. Tego dnia nie tylko utraciła mamę, ale i babkę, której zbyt prosta, szybka śmierć obudziła pewne podejrzenia, ale i przeniosła uwagę kotów na coraz dziwniej zachowującą się Wieczne Zaćmienie. Po wygnaniu Zielonej, po ceremoni Judaszowcowej Gwiazdy, a także morderstwie Kornikowej Kory, który został otruty przez samą medyczkę... klątwa i nieszczęście, które wciąż nie opuszczają nadmorskiego klanu, jest w punkcie kulminacyjnym...

Kairos

Autor grafiki: lilijexxx
OGÓLNE
KAIROS
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Panseksualny
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Opiekun: prega (dc)
Autor: ilia#7878
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Wysoki, szczupły kocur z pyskiem niemal zawsze wykrzywionym w uśmiechu. Jego biała sierść jest delikatnie wydłużona na policzkach i piersi, układając się tym samym w niesforne kosmyki. Posiada zielone oczy, które często błyszczą z radości.
Cechy szczególne - brak
Kolor sierści - biały (czarny pręgowany klasycznie srebrny van)
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielone
Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Kairos jest typowym wolnym duchem - autentycznym, odważnym i spontanicznym. Kocha swoje życie takim, jakim jest i nigdy nie zmieniłby towarzyszącej mu wolności oraz swobody, dzięki którym czuje się prawdziwym sobą. Czerpie radość z małych, przyziemnych rzeczy, takich jak zapach lasu czy promyki słońca skrzące się na porannej rosie i stara się nie myśleć o przyszłości - nie oznacza to jednak, że kocur podchodzi do życia nieodpowiedzialnie. Jego sielankowa postawa wywodzi się przede wszystkim z wiedzy o kruchości istnienia; Kairos pragnie wykorzystać każdy wschód najlepiej, jak potrafi, by pod koniec niczego nie żałować. Mocno ufa swoim przekonaniom, nie szukając u nikogo aprobaty i akceptacji własnych poglądów. Uwielbia podróże, dlatego rzadko przywiązuje się do danego miejsca lub kota, jednak zdarza mu się odejść od tej zasady w wypadku poczucia silniejszej więzi. Niestety, ten lekkoduch naprawdę potrafi zajść za skórę swoją gadatliwością i szczerością, będąc w stanie wytknąć komuś jego wady prosto w pysk. Często też odpływa do świata marzeń, zatracając się na długie godziny w filozoficznych rozmyślaniach, przez co wielu określa go mianem dziwaka.

MORALNOŚĆ

Kocur wyznaje zasadę ,,nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe” i wszystkich traktuje równo. Nie wierzy w wszechmocne bóstwa, uznając się za kowala własnego losu. Każdy dzień traktuje jako wspaniałą szansę, chwilę pełną możliwości, która może zakończyć się w każdym momencie, dlatego trzeba ją maksymalnie wykorzystać.

CIEKAWOSTKI

- Kairos to w mitologii greckiej bożek sprzyjającej chwili bądź utraconej bezpowrotnie możliwości. Według filozofii, pojęcie oznaczające zwrotny moment życiowy (kryzys), w którym człowiek jest
zmuszony przez los do podjęcia rozstrzygającej decyzji, która radykalnie odwraca dotychczasowy bieg zdarzeń. - Pragnie poznać bratnią duszę, która zaakceptuje jego zalety, jak i wady.
- Ze względu na przywiązanie do wolności nie wyobraża sobie życia w klanie.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I
Poziom wojownika: III
Słabe strony: siła fizyczna, polowanie, niesforność
Mocne strony: ucieczka, uniki, nawiązywanie znajomości

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Przypadek - nigdy go nie poznał.
Matka - Arkadia - dawna pieszczoszka; uciekła z domu, pragnąc poznać świat. Po wychowaniu syna wyruszyła w dalszą podróż
Rodzeństwo - brak
Partner - brak
Potomstwo - brak

INNE

Bliscy - Gałązka - stara samotniczka, która przekazała mu podstawy wiedzy medycznej, jak i nauczyła przetrwać na własną łapę.
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Mentor - Arkadia, Gałązka
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Arkadia urodziła się jako pieszczoszka, lecz od zawsze ciągnęło ją do poznania wielkiego świata, który znała z opowieści innych domowych kotów. Pewnego dnia udało jej się wymknąć przez dziurę w ogrodzeniu i rozpoczęła nowy etap w życiu, czerpiąc radość z przebywania wśród natury. Podczas wędrówki natrafiła na czarującego kocura o trafnym imieniu Przypadek i po wspólnie spędzonym księżycu wydała na świat jedynego syna, którego wychowała zgodnie z własnymi ideałami. Gdy Kairos stał się samodzielny, kocica wyruszyła dalej, przekazując mu jedynie podstawy przetrwania. Biały natrafił na doświadczoną przez życie samotniczkę - Gałązkę - która nauczyła go wielu przydatnych rzeczy, po czym w pojedynkę ruszył wzdłuż drogi grzmotu, aż dotarł na tereny zasiedlone przez wojownicze klany.

30 sierpnia 2014

BRZOZOWA ŁAPA


OGÓLNE
BRZOZOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Brzózka
Płeć: Kotka
Orientacja: Niezdecydowana
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Uczeń

- - - -

Autor: Chaber54#9613
Upomnienia: 0/3
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny -  kotka ma okrągła głowę i mały pyszczek. Jej średniej długości uszy często stoją wysoko. Ma długie futerko na piersi jest ono bardziej puszyste, tworząc coś na kształt kryzy. Posiada średniej długości łapy i długo ogon.
Cechy szczególne - plamka na piersi w kształcie koła
Kolor sierści -  czekoladowa, tygrysio pręgowana bicolor
Długość sierści - długa
Kolor oczu - niebieskie

CHARAKTER
Kotka na początku będzie dość egoistyczna, jak to kociak będzie myślała jedynie o tym, żeby jej było ciepło i żeby nie była głodna. Kiedy otworzy oczka i nauczy się chodzić, będzie zaciekawiona a jednocześnie przestraszona innymi kotami. Często będzie chciała wtulić się w futro mamy, choć ta nie będzie skora do pomocy. Jest przyjaźnie nastawiona do innych i szuka kogoś, kto zastąpiłby jej mamę. Kotka cierpi na brak miłości i będzie to okazywać przywiązaniem do przyjaciół, choćby byli dla niej niemili. Będzie się bała ich urazić, ponieważ jak odejdą, nie będzie miała nikogo. Dlatego to, kotka będzie często myśleć nad każdym słowem i będzie mało mówić. Kotka będzie lojalna dla klanu, będzie za niego walczyć, choć w środku będzie umierać że strachu. Kotka jest bowiem tchórzem, który tylko udaje odważnego.

MORALNOŚĆ
Kotka na początku będzie dość egoistycznie nastawiona, np. ona będzie chciała pić mleko, żeby być syta, bez patrzenia na rodzeństwo. Kiedy skończy księżyc, będzie bardziej empatyczna i z każdym okresem, jej egoizm będzie malał. Nie byłaby w stanie zabić kota, chyba, że w akcie miłosierdzia, po tym jednak miałaby wyrzuty sumienia. Nie skrzywdzi nikogo, kto nie zasługuje na krzywdę. Kotka bezgranicznie wierzy w Klan Gwiazdy i uważa, że są oni nieomylni. Co do wiary w kodeks, nie uznaje całkowicie kodeksu, gdyż twierdzi, że jest za srogi. Jeśli w jej klanie nastalby głód, byłaby w stanie polować na terenie innego klanu. Tak samo pozwoliłaby polować kotu z innego klanu na swoim terenie, gdyby on zmagał się z głodem


CIEKAWOSTKI
kotka przyozdabia sobie futerko gałązkami, albo kawałkami drewna z różnych drzew

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:
- nie biega za szybko, większość kotów z klanu jest w stanie ja wyprzedzić. Dlatego czasami ma problemy z ulokowaniem zwierzyny
- zbytnia uległość
- jest dość naiwna, nie sprawdza, czy ktoś ją okłamuje, szczególnie w młodszym wieku
Mocne strony: 
- dobrze się wspina i uwielbia to robić
- łatwo tropi zwierzynę, jej nos szybko wychwytuje zapachy
- wysoko skacze 

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Lamparci Ryk/Gwiazda
Matka -  Cętkowana Gwiazda
Rodzeństwo - Cierń, Klonik
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - kocha swoją rodzinę, choć mama nie odwzajemnia jej uczuć. Chciałaby kiedyś usłyszeć od niej, że ją kocha
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Urodzona w klanie klifu

MODROWRONKA

 Autor grafiki: amare4785 (discord)
OGÓLNE
MODROWRONKA
*Poprzednie imiona: Ksenia
Płeć: Kotka
Orientacja: Biromantyczna homoseksualna
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC (Autor: amare4785)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Przede wszystkim – Wrona wyróżnia się ponadprzeciętnie dużym wzrostem. Niekiedy bywa, że jest wyższa nawet od kocurów, choć niezbyt często. Oprócz długich nóg i wysokiej budowy ciała, cechują ją niezbyt ostre rysy pyska i okrągłe, brązowe oczy. Posiada czekoladowe szylkretowe futro z dużą ilością bieli. Ma smukłą sylwetkę i jest dość puchata. Ma lekko zarysowane mięśnie na łapach oraz bliznę na barku. Jest zdecydowanie urodziwa.
Cechy szczególne - Blizna na barku, wysoki wzrost
Kolor sierści - Czekoladowy szylkret calico pręgowany tygrysio arlekin
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Brązowe

CHARAKTER

Parszywa manipulantka. Ma prawdziwy talent aktorski, który perfidnie wykorzystuje, by dostać to, czego chce. Chce wyciągnąć informacje od jakiegoś wysoko postawionego kocura? Będzie udawać słodką, głupią i ładną panią, byleby zwrócić swoją uwagę. Ma dodatkowo niezwykle cięty język i potrafi być sarkastyczna. Wbrew pozorom, tak jak większość kotów z miasta, nie jest ani zła, ani dobra. Jeśli się z kimś zaprzyjaźni czy bliżej pozna, odda za tą osobę własne życie – ba, będzie robić nawet najgłupsze rzeczy, gdyby miała tym zapewnić bezpieczeństwo bliskim. Oddana i wierna sojuszniczka, a jeszcze wierniejsza przyjaciółka lub partnerka. Gardzi większością miastowych kocurów, a zwłaszcza Jafarem, Entelodonem i nim podobnym. Ma tendencję do kpienia z kotów, za którymi nie przepada i niezbyt radzi sobie z trzymaniem języka za zębami, dlatego niejednokrotnie oberwało jej się za wyzwiska rzucane do osób znacznie silniejszych. Nie jest jednak głupia, wręcz przeciwnie, jest całkiem dobra w strategii i nie daje się łatwo oszukać. Ona za to oszukiwać uwielbia.

MORALNOŚĆ

Niekonsekwentnie zabija, krzywdzi, okalecza, torturuje, manipuluje i inne rozmaite rzeczy. Potrafi oprawić zwłoki, znęcać się, zanim zabije (choć dotyczy to głównie wielkich wrogów, niż przypadkowych kotów), a także za pomocą przemocy wydusić informacje. Często oszukuje innych, uwodzi, manipuluje dla pozyskania odpowiedniego efektu, wkupia się w łaski osób, byleby tylko wbić im nóż w plecy, gdy nie widzą. Dla osób, z którymi nawiąże bliższą relację jest całkowicie oddana, wierna i nigdy by ich nie zdradziła, chyba, że to oni zdradziliby ją pierwszą. Potrafi kochać, współczuć, a także często nawiedzają ją wyrzuty sumienia. Innymi słowy – nie jest ani dobra, ani zła. Jest czymś pomiędzy.

CIEKAWOSTKI

- Brzydzi się kocurami, musi takiego bliżej poznać, by mu zaufać. Znacznie szybciej idzie jej zaufać kotce.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I
Poziom wojownika: III
Słabe strony: Delikatna skóra, nie jest zbyt szybka, porywczość i emocjonalność, niski poziom panowania nad emocjami i zachowania spokoju
Mocne strony: Talent aktorski, zwinność, duża siła, inteligencja, pewność siebie

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Rus
Matka - Wola
Rodzeństwo - Sasza, Śnieżek, Południca
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - Białozór
Wrogowie - Jafar, Bastet, Jago [wróg Białozora jest jej wrogiem]
SZKOLENIE

Mentor - Białozór
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodziła się w zwykłym miocie jako pieszczoszka. Wychowywała się w bogatej rodzinie, nosiła zwracające na siebie uwagę obroże czy smycze, generalnie dobrze jej się powodziło, przynajmniej dopóki nie urodziły się dzieci. Ludzkie kocięta sprawiły, że została wyrzucona na ulicę i tak już zostało. Powłócząc nogami przemierzała miasto, niewiele o nim wiedząc. Pierwszy tydzień był niezwykłą męczarnią, a ona ledwo wiązała koniec z końcem. Jako pieszczoszka nie miała umiejętności potrzebnych do przetrwania, była krucha, nazbyt naiwna i łatwa do oszukania. No i faktycznie – gdy już udało jej się znaleźć schronienie, dała się nabrać nieznajomym kotom, które twierdziły, że znały idealne miejsce do przenocowania w zimną zimową noc. Jak się jednak okazało, było to kłamstwo, a ona została pozostawiona sama sobie. Któregoś dnia znalazł ją Białozór. Choć z początku była nieufna, szybko przekonała się do kocura. Szukał sojuszników, więc w zamian za zapewnienie podstawowych potrzeb zgodziła się na współpracę. Wraz z czasem stali się sobie bliżsi, choć nigdy nie czuła do niego pociągu romantycznego, ani on do niej. Sojusznicy z krwi i kości, wierni sobie – tym się stali. Dzięki jego szkoleniu i radom, udało jej się przetrwać. Ma więc u niego dług, który spłaca po dziś dzień.

BIAŁOZÓR



 Autor grafiki: amare4785 (discord)
OGÓLNE
BIAŁOZÓR
*Poprzednie imiona: Brak
Płeć: Kocur
Orientacja: Biseksualny
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC 
Opiekun: Amare#4785)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Białozór wyróżnia się na tle innych muskularną budową ciała i wysokim wzrostem. Zdecydowanie widząc go od razu uznasz go za niebezpiecznego gangstera, który okradnie cię i zabije w mgnieniu oka. Jego bark oraz jedno z oczu przecinają blizny, natomiast drugiego oka całkowicie nie ma – widać tylko jego pusty oczodół. Niebieskie ubarwienie sierści wyróżnia się znad białego tylko na łapie, uszach i  boku. Ozdabiają go też ogniste, pomarańczowe oczy. Z łap wystają grube pazury. Mimo że jest umięśniony, ma raczej smukłą sylwetkę.
Cechy szczególne - Brak jednego oka, blizna na oku, blizna na barku, umięśniona sylwetka, dość wysoki wzrost
Kolor sierści - Niebieski pręgowany tygrysio van
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

W każdej sytuacji zachowuje stoicki spokój. Jest elegancki, dostojny i umie zachować umiar, co jest aż dziwne w przypadku szczura kanałowego. Charakterystyczną dla niego cechą jest kpienie i szyderstwa, jednak każdy jego komentarz czy sarkastyczna opinia jest okraszona dobrym smakiem i wyrafinowaniem. Uważnie dobiera słowa. Zdenerwowanie go jest jednak możliwe, a gdy wulkan wybuchnie, ciężko go już ugasić. Potrafi być troskliwy dla swoich bliskich, jednak warto pamiętać, że wciąż jest to nieokrzesany, amoralny socjopata, który absolutnie nie ma zastrzeżeń do mordowania niewinnych kotów. Wręcz przeciwnie, robi to nawet z satysfakcją. Jednak czyny, jakie popełnia przede wszystkim mają jakiś cel – robi to dla zysków, a nie dla chorej potrzeby czy własnych fantazji. Zachowuje zimną krew nawet w sytuacjach życia i śmierci, nie boi się ryzyka. Jest dobrym mówcą i manipulantem i ma naturalny talent do przekonywania kotów do swoich racji – stąd właśnie jego plotki na temat Jafara rozprzestrzeniły się po mieście. Jego głównym celem jest stworzenie niezbywalnego gangu, który będzie w stanie poświęcić za niego życie, a o lojalność członków nie będzie musiał się martwić. Za to Białozór nienawidzi litości. Nienawidzi kotów, które się litują i to pierwszy znak, dzięki któremu można trafić na stertę trupów.

MORALNOŚĆ

Jak przystało na członka miasta, nie omieszka się kogoś skrzywdzić dla swoich korzyści. Nie jest jednak pyszałkowaty i nie napastuje wszystkich, co wpadną mu pod łapy, lecz tylko tych, których okradnięcie, zabicie czy skrzywdzenie dla konkretnego celu da mu jakieś korzyści. Ewentualnie tych, których nienawidzi. Ma chłodny, analityczny umysł, dlatego też może zrujnować nawet czyjeś życie, jeśli to mu coś da. Nie jest głupi – wręcz przeciwnie, to dusza inteligencji, która mimo pary w łapach od siły woli spryt.

CIEKAWOSTKI

- Traktuje brak swojego oka jako „cechę rozpoznawczą”, nie wstydzi się tego i opanował technikę podczas walki, która pozwala mu na efektywny atak nawet ze swoim urazem. Osobom, które czują do niego litość, sprzedaje solidny wpierdziel.
- Gdy ktoś podchodzi do niego od ślepej strony, staje się agresywny i za taki ruch może kogoś zabić.
- Przez niektórych nazywany jest Jednookim, zaś Jafar nazywa go Kwiatuszkiem.
- To on jest twórcą przezwiska „Księżniczka” i to on jest odpowiedzialny za dużą ilość plotek na temat Jafara.
- Przez Jafara nazywany jest Azorem.


UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: III
Poziom wojownika: III
Słabe strony: Ślepy na jedno oko, niezbyt szybki, panicznie boi się wody, ta kojarzy mu się z wypadkiem z dzieciństwa, przez co potrafi zesztywnieć nawet przez kropelkę deszczu, co może zostać łatwo wykorzystane przez przeciwnika.
Mocne strony: Silny, umięśniony i inteligentny, dobry mówca, który potrafi zgarnąć grona popleczników lub uspokoić wrzący tłum za pomocą tak słów, jak i czynów.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Opoka [szybko zmarł, Białozór ledwo zdążył go poznać. Zapamiętał jednak, że był silny i surowy]
Matka - Groźba [tak samo jak ojciec, nie była co do niego wyrozumiała, a gdy trochę podrósł, sprzedała go jednemu z gangów]
Rodzeństwo - Kobuz [brat]
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Bliscy - Modrowronka – ponadprzeciętnie duża czekoladowa calico kotka, świetna aktorka i równie świetna morderczyni, jedyna osoba, jakiej zaufał i jedyna, której pozwala zachodzić siebie od ślepej strony.
Wrogowie - Jafar – Nigdy nie zapomniał jego występków z młodości i zaprzysiągł zemstę na kocurze. Pragnie nie o tyle go zabić, co doprowadzić go do straty wszystkiego, na czym mu zależy i patrzeć na jego ruinę. Bastet – Nienawidzi jej równie mocno, jako iż działa dla jego korzyści  i stanowi mur obronny, który uniemożliwia mu dostanie się do jej szefa. Jago – podobna sytuacja, co u jej poprzedniczki, największymi wrogami dla niego są koty, które na czele służą Księżniczce, ale też inni członkowie jego gangu.
SZKOLENIE

Mentor - Ziemowit
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodził się, jak większość kociąt z miasta, nie z miłości dwojga rodziców. Groźba i Opoka byli tylko sojusznikami, ostańcami czy też rozbitkami ze swojego niewielkiego gangu, który został wymordowany przez rywalizującą grupę kotów. Przetrwali, zatem aby odbudować straty, zdecydowali się zrobić dziecko – i tym dzieciem był właśnie on. Gdy podrósł, ojciec ich opuścił, matka zaś sprzedała do jednego z gangów. Tam właśnie poznał Jafara, jeszcze młodego kocura. Jak w gangu, wiele rzeczy robili razem, rabowali koty, dorastali w toksycznym środowisku. Któregoś dnia Jafar wrócił do nich już z obrożą na szyi – Białozór nie mógł się nadziwić, że ten pozwolił się tak zniewolić. Nikt mu nie wierzył, gdy mówił, ile osiągnie. Wszyscy tylko drwili z czarnego, aż w końcu Księżniczka, bo stąd zrodziło się jego przezwisko, pozbył się niemal wszystkich członków gangu. Białozór pozostał niedobitkiem, którego los zadecydował inaczej – że to nie będzie moment jego rychłej śmierci. Jafar zgarnął Kasztelana, niegdyś należącego do Białozora i gangu, co tylko wywołało w niebieskim ogromną dozę nienawiści, która głębiej zakorzeniała się w nim każdego dnia. Miał wszystko, a stał się nikim, stracił swój najcenniejszy dobytek. Do teraz usiłuje odebrać Księżniczce to, co pierwotnie było jego.

27 sierpnia 2014

Siwa Czapla

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE
SIWA CZAPLA
*Poprzednie imiona: Siwek>>Siwa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: prega
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Pocieszny klusek, o miękkim, dwubarwnym futerku. Jest troszkę cięższy od przeciętnego kocięcia w jego wieku, chociaż poczuć to można dopiero po podniesieniu go. Jego nosek jest szpiczasty, a jedno, okrąglutkie oczko mieni się pięknym, marchewkowym kolorem. Bardzo lubi swoje łaciate poduszeczki łapek, a grafitowych kropeczek jest łącznie aż trzynaście! (sam policzył)
Cechy szczególne - Brak lewego oczka
Kolor sierści - Niebieski pręgowany cętkowanie van
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Siwa Czapla jest małym, rezolutnym kotem. Miłość, jaką został obdarzony już w pierwszych chwilach od narodzin, wsiąkła w niego niczym woda w morską gąbkę. Praktycznie nie da się go nie lubić. Zawsze uprzejmy, uśmiechnięty, chętny do rozmowy z każdym, kto okaże zainteresowanie. A rozmawiać wręcz kocha! To mała papla, której nie da się okiełznać. Niestety, mimo swej przyjacielskości... Jest strasznym skarżyptą. Nawet jeśli sam nie jest największym fanem kota, o którym się mówi - w momencie, kiedy usłyszy o nim choćby jedno złe słowo... Klanie Gwiazdy, szykuj się! Kocurek poleci opowiedzieć ze szczegółami, co, kto, gdzie i kiedy nagadał. Nie rozumie jeszcze, że nie zyska przez to sympatii niektórych kotów... Ale zawsze jest dzięki temu chwalony, więc kto by się przejmował! Przekupić jest go ciężko, bo buzię na kłódkę trzymać będzie tylko za zaskrońca! A jeśli dostanie w dodatku słonego, cieplutkiego od leżenia na słoneczku, to nawet sam zapomni, na jaki temat prowadzona była dyskusja i jak się tam znalazł.

MORALNOŚĆ

Wierzy w Klan Gwiazdy i jest posłuszny wobec Tatusia i Pani Mżawki. Pozostałe aspekty jego moralności się dopiero kształtują, jednak jak na razie nie zapowiada się na zabijakę. Nie rozumie, czemu tatuś trzyma go z daleka od czekoladowych, ale obiecał mu, że zdradzi mu to jak tylko zostanie uczniem.

CIEKAWOSTKI

- Kocha plotkować
- Jego hobby to skakanie przez kłody
- Ma nieuzasadniony lęk przed kaczkami
- Często mówi przez sen (czym czasami drażni współlokatorów)
- Jest mistrzem naśladowania dźwięków zwierząt i kocich głosów
- Posiada talent do balansowania na spływających po rzece konarach
- Przed zanurkowaniem, za każdym razem, nadyma buzię w zabawny sposób
- Ulubionym jedzeniem Siwka jest mięso z zaskrońca, wcześniej natarte wodą morską
- Potrafi gwałtownie wyciągnąć swoją zaskakująco długą szyję do góry, czym straszy inne koty
- Fascynują go motyle, a jego ulubionym jest mieniak tęczowiec, który ma aż cztery pomarańczowe oczka (uważa, że jedno z nich mu ukradł)
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Pływanie, o ironio, średnio mu wychodzi, koncentracja, zwinność i szybkość
Mocne strony: Świetnie nurkuje i skacze, w dodatku ma talent do łowienia ryb (na własny, niekonwencjonalny sposób)

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Gargulec (nie zna, nie wie nawet o jego istnieniu) Przybrani: Wodnikowe Wzgórze [*] (cudowny tatuś, kocha chodzić z nim na ryby i rozmawiać o motylach. Bardzo tęskni i wierzy, że kiedyś spotkają się w Klanie Gwiazdy), Czapli Taniec [*] (kiedy spotkał go po raz pierwszy, był za mały, by to zapamiętać. Z opowieści tatusia wynika, że był super silnym kocurem i bardzo go przypomina. Jest mu smutno, że nie zdołał go poznać)
Matka - Maszkaronka (nie zna, nie wie nawet o jej istnieniu. Uważa, że Wodnikowe Wzgórze wykluł go z nakrapianego jajka i nie było tam żadnej mamusi)
Rodzeństwo - Brzózka, Lipka (nie zna, nie wie o ich istnieniu. Z resztą, jak niby w jednym jajku miałyby się zmieścić jeszcze dwie inne istoty?)
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Mżący Przelot - Pani Mżawka to kotka, która wykarmiła go od maleńkości! Bardzo ją lubi, bo kotka chętnie z nim rozmawia i wysłuchuje jego ciekawostek o motylach. Raz nawet sama mu jedną opowiedziała, ale była bardzo smutna... Dlatego Siwek poprzysiągł, że sam stworzy o wiele weselsze bajki, aby innym nie było tak przykro jak jemu!
Lśniąca Ikra - fajny kolega, syn Pani Mżawki. Trochę zbyt poważny jak na standardy Siwka, ale nadal lubi z nim rozmawiać! Podoba mu się jego głos. Tylko raz był troszkę brzydszy, kiedy Siwek go polizał... Wbrew słowom innych, Ikra wcale nie był smaczny!
Kijankowe Moczary - fajniejszy kolega (ale nikt o tym nie wie). Towarzysz jego żłobkowych eksploracji.
Kazarkowa Śpiewka - kiedy pierwszy raz wyściubił nosek poza żłobek, czekoladowa kotka, zamiast nazwać go Siwkiem, powiedziała do niego "Świrek"... Od tamtej pory patrzy na nią z wyrzutem, z pyszczkiem wygiętym w smętny kształt podkówki. Nadal się nie pozbierał po tej zniewadze, a łezki Tatuś i Pani Mżawka musieli mu ocierać przez kolejne dwa wschody słońca!
Mewi Puch - najlepszy przyjaciel, a także matka ich wspólnych, zieloniutkich dzieciątek!

SZKOLENIE

Mentor - Wodnikowe Wzgórze (*)
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Kuni Strumyczek
HISTORIA

Został oddany Klanowi Nocy w zamian za pomoc przy porodzie Maszkaronki, której udzielili jej Czapli Taniec i Zimorodkowa Łapa. Trafił do niego bezpośrednio po przyjściu na świat, podczas rządów Sroczej Gwiazdy.

24 sierpnia 2014

Mak

Autor grafiki: kruliik.
OGÓLNE
MAK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoseksualna
Przynależność: Samotnicy
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: imbirowykotek.
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Mak jest niewielką, słabo zbudowaną, rudą kotką. Jest o wiele mniejsza niż przeciętne kocię. Zazwyczaj chodzi skulona bądź zgarbiona.
Cechy szczególne - Rośliny w futrze
Kolor sierści - Rudy pręgowany klasycznie z bielą
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Pomarańczowy
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Mak jest naprawdę miła, gdy komuś zaufa lub pozna go bliżej. Zazwyczaj jest bardzo wstydliwa, stroni od rozmów z innymi kotami i woli stać z boku, niż od razu angażować się w towarzystwo. Jedynymi, z którymi rozmawia bez wstydu oraz stresu, są jej siostra i mama, przy których czuje się całkowicie swobodnie. Choć na pierwszy rzut oka wydaje się delikatna i zamknięta w sobie, w środku kryje ogromne pokłady ciepła i empatii. Lubi słuchać innych i potrafi dostrzec szczegóły, których nikt inny nie zauważa, nawet najmniejsze drgnięcie ucha czy mrugnięcie oka. Często ucieka w świat własnych myśli, a jej spojrzenie bywa nieobecne, jakby widziała coś, czego inni nie dostrzegają. Mak ma też nietypowe zamiłowanie do zbierania drobiazgów – najczęściej liści i kwiatków, które chowa w dobrze ukrytej kryjówce. To daje jej poczucie bezpieczeństwa i odskocznię od codzienności, gdy otoczenie staje się zbyt głośne lub męczące. Choć na co dzień jest nieśmiała, potrafi zaskoczyć nagłą odwagą, szczególnie gdy w grę wchodzi dobro jej bliskich. W takich chwilach staje się stanowcza i niezwykle zdeterminowana, co kontrastuje z jej zwyczajowym spokojem. Mak to kotka, której prawdziwy charakter odkrywają tylko nieliczni – a ci, którym się to uda, zyskują wierną, cierpliwą i absolutnie niezastąpioną towarzyszkę.

MORALNOŚĆ

Mak w nic nie wierzy, również nikogo by nie skrzywdziła. Stroni od walk oraz robienia innym krzywdy.

CIEKAWOSTKI

Często zbiera kwiaty maku, wyrywa z nich płatki i wplątuje w futro!
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Nie jest dobrym łowcą, nie chce krzywdzić zwierzątek dla pokarmu, przez co szybko się płoszy przy polowaniach. Nie lubi też ogólnie walczyć, przez co łatwo się poddaje.
Mocne strony: Świetnie biega! Mogłaby przebiec maraton, a nadal nie miałaby dosyć. Bieganie to zdecydowanie jej mocna strona.
RELACJE

RODZINA

Rodzeństwo - Kocimiętka
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzona przez Dyniową Skórkę jako samotniczka. Jak na aktualny dzień żyją w mieście. 

Kocimiętka

Autor grafiki: kruliik.
OGÓLNE
KOCIMIĘTKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnicy
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Opiekun: imbirowykotek.
Autor: kruliik.
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kocimiętka to niska, drobna koteczka, która wygląda trochę tak, jakby zawsze miała głowę w chmurach. Choć jest mała, to całkiem silna. Jej łapki są krótkie, ale mocne, a szeroka klatka piersiowa sprawia, że wygląda na bardziej krępą niż inne kociaki. Ma krótszy pyszczek niż większość, przez co jej twarz wydaje się okrąglejsza, a jej małe, sterczące uszka siedzą wysoko na głowie. Jej oczy są duże, szeroko rozstawione i często wyglądają, jakby patrzyły gdzieś bardzo daleko. Kocimiętka często się zamyśla, wpatrując się bez celu, jakby coś sobie wyobrażała. Zdarza się też, że wystawia przy tym różowiutki języczek, nie zdając sobie z tego sprawy. Prócz tego, po swoim ojczulku odziedziczyła ona krótki ogonek, a także jego półdługie, gęste i aksamitne futerko.
Cechy szczególne - krótki ogon, niski wzrost, silne łapy, mocna szyja
Kolor sierści - ruda pręgowana klasycznie z bielą 
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielony
Problemy zdrowotne - brak

CHARAKTER

Kocimiętka to uparta kotka. Gdy raz coś sobie wymyśli, trudno ją przekonać do zmiany zdania. Często robi rzeczy po swojemu, nawet jeśli inni próbują jej coś doradzić. Potrafi być głośna, jeśli trzeba, ale zazwyczaj milczy. Zdarza się, że zamyśli się tak bardzo, że nie słyszy, co ktoś do niej mówi. Wtedy patrzy w dal z nieobecnym wzrokiem i z różowym języczkiem wystającym z pyszczka. Wygląda wtedy trochę tak, jakby w ogóle nie wiedziała, co się dzieje. Nie jest też zbyt bystra. Wiele rzeczy jej się miesza albo długo je przetwarza. Nieraz trzeba jej coś kilka razy powtórzyć, ale ona się tym nie przejmuje. Nie bierze sobie zbyt wielu rzeczy do serca. Kiedy ktoś się na nią zezłości, wzruszy tylko ramionami albo zmieni temat. Rzadko też słucha innych, czasem wydaje się, jakby słyszała tylko to, co chce. Kocimiętka bardzo nie lubi się spieszyć. Preferuje raczej leżenie bezczynnie. Gdy ktoś każe jej coś zrobić, długo się zbiera i często robi to niechętnie. Potrafi też zapomnieć, co miała zrobić, bo łatwo się rozprasza. Jednak mimo tej powolności, ma w sobie dużo cierpliwości. Potrafi siedzieć w jednym miejscu bardzo długo, jeśli coś naprawdę ją zaciekawi. Jest też zaskakująco ciepła dla tych, których lubi. Choć bywa roztrzepana i niemądra, potrafi przytulić się do bliskiego kota, mruknąć coś miłego lub usiąść obok, jeśli widzi, że ktoś ma gorszy dzień. Nie pokazuje tego za często, ale w głębi serca bardzo dba o tych, na których jej zależy.

MORALNOŚĆ

Kocimiętka sama nie wie, w co wierzy. Gdy ktoś opowiada jej o swoich wierzeniach, słucha przez chwilę, a potem wszystko zapomina. Nie potrafi skupić się na czymś tak poważnym jak Klan Gwiazdy czy Miejsce, Gdzie Brak Gwiazd. Gdy ktoś próbuje ją do czegoś przekonać, patrzy tylko pustym wzrokiem i nic do siebie nie dopuszcza. Nie dlatego, że nie chce wierzyć, po prostu nie rozumie, jak to wszystko działa i nie do końca potrafi się tym przejąć. Mimo że bywa nieuważna i rozkojarzona, nie ma w niej czystego zła. Nie potrafiłaby celowo kogoś skrzywdzić, nie mówiąc już o zabiciu. Jeśli kiedykolwiek zrobiłaby coś złego, to raczej przez przypadek. Gdyby zdała sobie sprawę, że komuś zrobiła krzywdę, nawet by się zasmuciła... przez chwilę, a następnie znowu pogrążyłaby się w swoich myślach.

CIEKAWOSTKI

- Wszelkie zioła na uspokojenie działają na nią gorzej, niż na przeciętnego kota
- Gdyby była w Klanie Nocy, chciałaby być ogrodnikiem
- Ma niską tolerancję na zimno, ale za to lubi wygrzewać się w słońcu
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Jest dość powolna i łatwo się rozprasza. Nawet w środku walki może się nagle zatrzymać i zamyślić. Ma też problem z równowagą, łatwo się potyka lub wywraca. Przez to jest mniej skuteczna w walce na trudnym terenie albo przy szybkich ruchach.
Mocne strony: Kocimiętka ma bardzo dobry węch. Szybko wyczuwa wroga, nawet jeśli ten się ukrywa. Jej łapy są silne i ciężkie, więc łatwo może przygwoździć przeciwnika do ziemi i go unieruchomić. Ma też mocny zgryz, jak już złapie, to trudno się wyrwać. Jest też uparta i nie poddaje się łatwo. Potrafi dużo znieść w walce, jeśli tylko nie odpłynie myślami.
RELACJE

RODZINA

Rodzeństwo - Mak
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Kocimiętka urodziła się z nieco przypadkowego miotu Dyniowej Skórki i Króliczej Ułudy. Przyszła na świat w ciasnej uliczce, a razem z nią narodziła się także kotka o imieniu Mak.

22 sierpnia 2014

NIEBO

Autor grafiki: weeezeerrr (Discord)
OGÓLNE
NIEBO
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: weeezeerrr (Discord)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Niebo to kotka o wyjątkowo delikatnym umaszczeniu. Jej sierść jest w dużej mierze biała, niczym czyste płótno, na którym pojawiają się plamy jasnego, liliowego odcienia. Niebo dba o swój wygląd i robi to, co może by jej futerko było zawsze eleganckie i gładkie. Posiada raczej drobne, niewielkie łapki, bujny ogon oraz parę brązowych, błyszczących ocząt.
Cechy szczególne - Gęste, długie futro na łapach.
Kolor sierści - Liliowy srebrny pręgowany tygrysio alrekin
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Brązowe
Problemy zdrowotne - Częściowa utrata węchu

CHARAKTER

Niebo jawi się jako kotka o wyjątkowej sile charakteru i wewnętrznej determinacji, która niemal natychmiast przykuwa uwagę otoczenia. Jest uosobieniem naturalnego przywództwa – nie tego narzuconego siłą czy pozycją, lecz wypływającego z charyzmy, zdecydowania i niezachwianej wiary w słuszność własnych działań. Nie czeka, aż ktoś wyznaczy jej kierunek – sama z siebie podejmuje inicjatywę, instynktownie rozpoznając, kiedy należy wkroczyć do akcji i przejąć odpowiedzialność. Nie ma problemu z działaniem w stresujących sytuacjach – jej trzeźwy osąd, jasny sposób komunikacji i umiejętność chłodnej kalkulacji sprawiają, że wszystko zdaje się przychodzić jej z lekkością. Wewnętrzne przekonanie Niebo o własnych kompetencjach nie jest przejawem arogancji, lecz efektem świadomego samodoskonalenia, zbierania doświadczeń i uczenia się na własnych błędach. Jej pewność siebie jest spokojna, stabilna, pozbawiona potrzeby udowadniania czegokolwiek na siłę. W relacjach z innymi nie dominuje, by kontrolować – lecz by chronić, organizować i prowadzić. Wierzy, że odpowiedzialność to nie tylko przywilej, ale i zobowiązanie, które traktuje z pełną powagą. Ta postawa czyni ją nie tylko skuteczną liderką, ale też lojalną towarzyszką i niezawodnym wsparciem dla tych, którzy zdobyli jej zaufanie. 
Jednym z najważniejszych motorów napędowych Niebo jest jej ambicja – głęboka, wielowymiarowa, zakorzeniona w potrzebie nieustannego przekraczania własnych granic. Jej ambicja to codzienne wyzwanie wobec samej siebie: by być lepszą, silniejszą, mądrzejszą, bardziej uważną. Choć uwielbia słuchać komplementów oraz pochwał, to dąży do mistrzostwa nie tylko dla poklasku, lecz dla satysfakcji, która płynie z pełnego wykorzystania swojego potencjału. Każde działanie, jakie podejmuje, wynika z jasno określonej strategii. Próżno szukać u niej przypadkowości – wszystko, co robi, ma swój cel i uzasadnienie. 
Ceni sobie logikę, porządek i strukturalne podejście do problemów. Tam, gdzie inni widzą chaos, ona dostrzega schematy, punkty nacisku, elementy do optymalizacji. Jej umysł pracuje metodycznie – rozkłada sytuacje na czynniki pierwsze, ocenia ryzyko, przewiduje konsekwencje. W chwilach, gdy emocje biorą górę nad rozsądkiem, ona zachowuje zimną krew. Jej emocjonalna odporność i umiejętność funkcjonowania pod presją czynią ją niezastąpioną w trudnych sytuacjach. 
Z pozoru może sprawiać wrażenie kotki chłodnej, wycofanej, a nawet surowej. Nie otwiera się przed każdym – jej zaufanie trzeba zdobyć cierpliwością, szczerością i konsekwencją. Niebo nie znosi fałszu, manipulacji ani niejasnych intencji. Lecz kiedy już uzna kogoś za godnego swojej lojalności, staje się sojuszniczką na dobre i złe – gotową wspierać, bronić i walczyć u boku tych, których szanuje. 
Od razu widać, że świetnie odnajdzie się w klanowym życiu – jej potrzeba struktury, działania w ramach jasno określonych ról i celów sprawia, że oczami przyszłości potrafi widzieć siebie jako kogoś, o wysokiej randze. Nie ma w niej miejsca na bierność – jeśli widzi potrzebę działania, działa. Jest po prostu twarda. Jeśli dostrzega szansę – chwyta ją, nim ktokolwiek inny zdoła to zrobić. A jeśli ktoś ją zawiedzie, nie marnuje czasu na żale – wyciąga wnioski i idzie dalej.

MORALNOŚĆ

W centrum jej etyki leży celowość działania. Niebo wierzy, że każde działanie – zwłaszcza jej własne – powinno mieć sens, prowadzić do konkretnego rezultatu. Jej determinacja i wewnętrzne przekonanie o słuszności własnych dążeń nie pozwalają jej łatwo zrezygnować z obranej drogi. 
W kwestii wiary w Klan Gwiazd Niebo zajmuje postawę szanującego sceptycyzmu. Nie odrzuca duchów przodków, szanuje ich obecność w życiu klanowym i dopuszcza możliwość, że ingerują w losy świata. Jednocześnie nie idealizuje ich i nie przyjmuje wszystkiego, co zsyłają, jako absolutnej prawdy. Wierzy, że przepowiednie są nie tyle objawieniem, co zagadką – czymś, co należy zrozumieć i przefiltrować przez logikę i doświadczenie. W razie konfliktu między głosem przodków a jej własnym przekonaniem o tym, co jest słuszne, Niebo może postawić się nawet duchom – nie z braku szacunku, ale z wewnętrznego poczucia odpowiedzialności za własne decyzje. Modlitwa i kontakt z Klanem Gwiazd są dla niej raczej formą wsparcia w chwili kryzysu, nieślepym przewodnikiem. 
Podobnie Kodeks traktuje jako strukturę wartą szacunku i stosowania – dopóki spełnia swoje zadanie. Ceni jego istnienie jako fundament współżycia w klanie, widzi jego wartość jako narzędzie porządku i moralnego kompasu. Jednak potrafi też spojrzeć na niego krytycznie i z dystansem. Zastanawia się, jak elastyczny jest ten system i ile razy można nagiąć zasady, zanim poniesie się prawdziwe konsekwencje. Zwykle stara się go przestrzegać, jednak jeśli uzna, że to konieczne, złamie go, nie oglądając się za siebie. 
Moralność Niebo to również wierność sobie i tym, którym ufa. Jej decyzje moralne często kierowane są lojalnością wobec jednostek lub idei, które uzna za warte obrony – nawet jeśli oznacza to złamanie zasad. Nie uważa się za nieomylnego sędziego dobra i zła, ale ufa swojemu osądowi bardziej niż cudzym. Prędzej podważy czyjś autorytet, niż zdradzi własne wartości.

CIEKAWOSTKI

- Jednym z jej największych strachów jest stracenie czegoś, nad czym długo pracowała. Pragnie być postrzegana jako ktoś, kto osiągnął czy osiągnie sukces, nie wyobraża więc sobie, by nagle wszystko mogło się zawalić, a jednak zdaje sobie sprawę z tego, że nie jest to niemożliwe. 
- Niebo ceni sobie wszystko to, co gustowne oraz piękne. Lubi wyglądać elegancko, a jeszcze bardziej uwielbia zbierać pochwały za swój wygląd, dlatego też wplata sobie w futro wszystko to, co uważa za piękne. Często są to pióra, motyle skrzydła a nieco rzadziej kwiaty. 
- Będzie próbowała zdobyć jakąś ważną role, gdyż jest no… Ambitna i pełna determinacji. Będzie twardo dążyć do tego, by znalazła się na samym szczycie klanowej hierarchi, właściwie stawiając to sobie jako swój główny cel. 
- Niebo na przestrzeni czasu zacznie zastanawiać się, dlaczego Postrzępiony Mróz nie chce wyjawić żadnych informacji dotyczących ojca. Z czasem ciekawość będzie kazała jej dojść do tego, kim jest ta tajemnicza postać i jak wiele sekretów skrywają najbliższe jej koty.
- Nigdy nie potrafiła pogodzić się ze swoją częściową utratą węchu, uznając ją za swoją największą niedoskonałość i wadę. 
- Nie wstydzi się pokazywać swojej dobrze odżywionej sylwetki. Jej futro ma połysk i witalność kota domowego, a ona sama jest bardzo dumna z tego, jak o nie dba. .
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: - Częściowa utrata węchu [Niebo może mieć problem z ocenieniem jakości pokarmu, problemy z wyczuciem zagrożeń (np. dymu/ognia, zapachu lisa/borsuka, zapachu obcego kota), problemy z polowaniem, a także może mieć też problem z odróżnieniem granic, ze względu na problemy z wyczuciem oznaczeń zapachowych.] 
- Wysokie oczekiwania [Niebo ma bardzo wysokie standardy – i choć wyznaje je głównie wobec siebie, często nieświadomie może oczekiwać, że inni także będą im sprostali. Z pewnością nie raz wykaże frustracje, gdy ktoś nie będzie w stanie jej dorównać.] 
- Ciągłe poleganie na logice [Choć jest mistrzynią kalkulacji, jej umysł może często “dominować” nad sercem. W sytuacjach, które wymagają empatii i emocjonalnej otwartości, Niebo może czuć się zagubiona lub po prostu... wycofać się.] 
- Chłód emocjonalny [Jej racjonalność i opanowanie mogą sprawiać wrażenie dystansu lub obojętności. Dla niektórych może wydawać się "zimna" – trudna do odczytania] - Ryzyko [Choć nie jest tchórzem, w walce unika niepotrzebnego ryzyka – czasem aż za bardzo. Może przegapić okazję, która wymagałaby bardziej śmiałego podejścia.] 
- Działanie w chaosie. [Jeśli sytuacja wymknie się spod kontroli, a jej plan przestaje działać, może mieć trudność z natychmiastową adaptacją. Jej strategiczny umysł może „zawiesić się” w obliczu czystego chaosu.] 
- Brak brutalności w walce [Niebo potrafiłaby walczyć precyzyjnie i efektywnie, ale niekoniecznie brutalnie. W starciach z przeciwnikiem, który gra nieczysto lub jest pozbawiony zasad, może być zaskoczona i na chwilę zdekoncentrowana.]
Mocne strony: - Działanie pod presją [W obliczu presji Niebo nie panikuje. Wręcz przeciwnie – im trudniejsza sytuacja, tym bardziej skupiona i efektywna się staje. Potrafi działać błyskawicznie, bez chaosu, kierując się jasnym osądem i chłodną kalkulacją.] 
- Myślenie strategiczne [U niej nie ma przypadków. Każdy ruch jest przemyślany, a każda decyzja – logicznie uzasadniona. Myśli kilka kroków naprzód, przewidując różne scenariusze i reakcje otoczenia.] - Lojalność [Jeśli już komuś zaufa, to staje się niezwykle wierna – wspiera, broni, walczy ramię w ramię. Jej zaufanie jest trudne do zdobycia, ale bardzo cenne – bo raz zdobyte, zostaje na długo.] 
- Ambicje [Dąży do mistrzostwa nie z próżności, ale z głębokiej potrzeby przekraczania siebie. Stale podnosi poprzeczkę – nie dlatego, że ktoś od niej tego oczekuje, ale dlatego, że sama tego chce.] 
- Samodzielność [Niebo działa. Nie potrzebuje instrukcji ani poleceń – sama potrafi zidentyfikować problem i zająć się nim. Nie ucieka od odpowiedzialności – wręcz przeciwnie, często sama ją przejmuje.] 
- Silna psychika [Niebo nie daje się złamać – nawet jeśli zostanie ranna lub osaczona. Jej mentalna wytrzymałość pozwala jej walczyć do końca lub wycofać się z godnością, jeśli to rozsądniejsze.] 
- Sprawność fizyczna [W związku z ambicją i samodoskonaleniem, dba o formę – jest silna, szybka i zwinna, z dobrą wytrzymałością na długotrwały wysiłek.]

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kosaćcowa Grzywa [Na razie nie pojawił się w jej życiu. Właściwie nie wie, że kocur istnieje i że to właśnie on jest jej ojcem. Z pewnością przy ich spotkaniu nie uwierzyłaby też, że jest z nim w jakiś sposób spokrewniona.]
Matka - Postrzępiony Mróz. [Kocha ją i jest wobec niej lojalna, lecz jest skłonna sądzić, że kotka ukrywa coś przed nią i jej rodzeństwem. Ma nadzieje, że kotka któregoś dnia wyjawi jej całą prawdę dotyczącą tego, kto jest ojcem jej i jej sióstr, choć czuje, że finalnie może to zająć więcej, niż powinno, gdyż szylkretka nie jest skłonna do podawania na ten temat żadnych informacji.]
Rodzeństwo - Drobna [Uważa ją za dobrą towarzyszkę! Choć znacznie różnią się od siebie charakterem, Niebo traktuje ją jako kogoś, przy kim może nieco odpocząć od własnych zmartwień.], Światełko [Siostra dwa]
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

- Gąsieniczkowy Ogryzek [Choć kocur często pojawia się w żłobku, to nie nazwałaby go kimś w szczególności bliskim. Wojownik jest w jej opinii zbyt hałaśliwy, jednak nawet lubi jego towarzystwo.] - Pietruszkowa Błyskawica [Postrzępiony Mróz często przyprowadza kotkę w odwiedziny. Niebu szczególnie podobają jej się wplecione w futro kotki pióra oraz jej ciepłe usposobienie.] 
- Pikująca Jaskółka [Pomimo że Niebo nie nadarzyła się jeszcze okazja, by porozmawiać z kotką, to widzi w niej swoją idolkę. Okazuje skłonna do naśladowania niektórych zachowań zastępczyni, równocześnie oczami przyszłości widzi ją jako swoją rywalkę.]

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzona jakiś czas po rozpoczęciu rządów Judaszowcowej Gwiazdy w miocie Postrzępionego Mrozu wraz z dwójką sióstr, Niebo twardo stąpa po ziemi, niemal od razu po otworzeniu oczu dążąc do wielkich sukcesów. Kotka jednak nie zdaje sobie sprawy z własnego pochodzenia — nie wie, że jej ojciec jest członkiem zupełnie innego klanu. Każda podjęta przez nią próba dotycząca zdobycia jakichkolwiek informacji na temat własnego ojca, zawsze kończyła się tym samym — porażką. Jej matka zdaje się zaciekle unikać podjęcia tego tematu, ku nieuciesze Nieba, w której chęć poznania prawdy rośnie z każdym dniem.