BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 24 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 sierpnia 2014

DROBNA

Autor grafiki: Falvie666 (discord)
OGÓLNE
DROBNA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: Falvie666 (discord)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Drobna jak jej samo imię wskazuje, jest naprawdę małym kociakiem, większą część jej pulchnej sylwetki stanowi długie, bardzo puszyste futro, które z racji spowodowanych karłowatością krótkich łapek, często łapie jakieś brudy i plącze się niemiłosiernie. Biała grzywa otula małą główkę, na której sterczą uszka z pędzelkami. Poduszeczki łap i nosek są jasnoróżowe. Same łapki są bardzo puchate, biała sierść jest tak gęsta w tych okolicach, że aż przykrywa same poduszeczki. Jednak jednym z bardziej charakterystycznych atrybutów Drobnej jest jej lewe oko, które nie posiada źrenicy, sprawiając, że całe jej oczko wypełnia jasnoniebieska tęczówka, prawe jest za to całkowicie zwyczajne. Co do kolorów reszty ciała, futerko koteczki jest jasne z ciemniejszymi pręgami, szarawe z małą dawką niebieskiego, przykrytymi w większości bielą, która rozlała się na pół mordki, przód ciała, tylne łapki i prawie cały ogon, jedynie nie na końcówce. Ciężko powiedzieć, jak będzie wyglądać w przyszłości, na teraz jest pulchną fasolką o ciekawskim spojrzeniu i czterech przykrótkawych łapkach.
Cechy szczególne - Bardzo niska, wersja kieszonkowa normalnego kota. Puszysta grzywa, pędzelki na uszach, utyka podczas poruszania się
Kolor sierści - Niebieski srebrny pręgowany tygrysio arlekin
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Niebieskie
Problemy zdrowotne - Karłowatość, słaba prawa tylna noga (chroniczne bóle tej kończyny), brak źrenicy w lewym oku (powoduje ślepotę na to oko)

CHARAKTER

Co można powiedzieć o niebieskiej koteczce? Jak na razie jest rozradowaną, pełną energii puszystą kulką o lśniących oczach i jasnym spojrzeniu na świat. Z jej najbardziej zauważalnych cech jest naiwność, która przejawia się w jej codziennym zachowaniu. W jaki sposób? Nie kwestionuje słów innych. Uwierzy w większość bzdur, które jej się powie, ponieważ wierzy, że jeśli ona sama będzie szczera, to wszyscy będą odpłacać się jej tym samym. Co do szczerości koteczki, to jest to trochę hipokrytyczne, ponieważ zataja ona swoje lęki i bolączki, nie chcąc martwić rodzeństwa czy mamy, przecież przemilczenie czegoś to nie kłamstwo… prawda? A przynajmniej tak uważa Drobna. Ta puszysta kulka też jest bardzo skłonna do pomocy i twierdzi, że pomoc ze względu na jakieś korzyści nie istnieje, każdy kot, który pomaga ma automatycznie w jej mniemaniu dobre serduszko, a ci, którzy nie pomagają — złe. Pręguska trochę się boi, że będzie odstawać od grupy przez swoje niedoskonałości, z którymi się urodziła, co zasiała drobne ziarenko niepewności w jej małej główce, na razie nie jest to nic poważnego, ale powoduje, że kotka woli słuchać i rzadko wyraża swoją opinię między innymi kotami. Sytuacja ma się inaczej z jej rodzeństwem, niebieskooka czuje się pewniej w ich towarzystwie i chętniej otwiera pyszczek, bo przecież oni też mają podobne problemy, co dodaje jej pewności siebie. Stara się jak najszybciej nauczyć wszystkiego, boi się spowolnienia jej rozwoju przez jej fizyczne ograniczenia, próbuje zbierać wiedzę o tym co starsze koty, uczniowie oraz inne klanowicze, robią i jak to robią, aby później gdzieś na uboczu uczyć się samotnie, napędzana determinacją, żeby być taka jak inni. Może się to odbić na jej zdrowiu fizycznym, wszakże pewne ruchy nie są przeznaczone, dla miękkich kostek kociąt. Jeśli chodzi o rodzinę, to Drobna będzie bardzo troskliwa i podejmowania próby bycia odpowiedzialną, bo jednak jest mniej poszkodowana na ciele, niż jej siostra. Ma jakąś dozę rozsądku w swoim otoczonym puchem łebku. Będzie starała się być trochę dojrzalsza, nawet jeśli jej wysiłki będą różne… Nie znaczy to, że kotka nie lubi się bawić, bo jest chętna do wszelkich gier i zabaw z innymi kociakami, ale nawet podczas hulania i dzikich gonitw, będzie mieć gdzieś z tyłu głowy, by mieć oko na jej rodzeństwo. Podsumowując Drobna jest uroczym, dość naiwnym kociakiem, chętnie słuchającym opowieści od starszych czy królowych, ukazuje się u niej łagodne i ogólnie miłe usposobienie, mimo dręczących ją pomniejszych lęków i zmartwień.

MORALNOŚĆ

Drobna nie ma na razie zbyt wielkiego zdania o Klanie Gwiazdy, chociaż mama opowiada historyjki i bajki, to malutka kotka jeszcze niezbyt to wszystko rozumie. Morale ma jak każdy inny kociak, nie myśli o tym co jest złe co dobre, skupiając się bardziej na zabawie.

CIEKAWOSTKI

- Uwielbia piórka, ale jakoś specjalnie ich nie zbiera. 
- Jej zapach jest bardzo delikatny, nie jest to nic konkretnego, po prostu Drobna pachnie jak Drobna. 
- Za to zbiera skrzydełka motyli i ciem, strasznie jej smutno jak jej się jakieś połamie, co jednak dzieje się dość często, bo skrzydełka są bądź co bądź delikatne. 
- Nie jest zbyt czuła na zapach kocimiętki. 
- W dni kiedy boli ją noga, może być niemiła, co zwykle nie leży w jej charakterze. 
- Nawet jeśli odczuwa silny ból w jej słabej nodze, to nie lubi brać nasion maku, bojąc się nałogu. Woli inne zioła, nawet jeśli działają słabiej. 
- Jest bardzo ciekawa tego kim jest jej tata, jednak nie pokazuje tego. 
- Nie znosi gorąca, głównie przez fakt, że jej futro jest grube i przez to szybko się nagrzewa. 
- Za to uwielbia zimę, chłód i mróz jej nie ruszają. 
- Głos - Gigi Perez.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Skakanie, wspinaczka, szybsze poruszanie się, więcej martwych punktów niż normalny kot, dość licha budowa ciała
Mocne strony: Orientacja w terenie, doskonały węch, mieści się w ciasne miejsca, dobrze czyta język ciała innych kotów

RELACJE

RODZINA

Ojciec - ??? (Kosaćcowa Grzywa) — Drobna nie wie kim jest ojciec, mama nie nic o nim nie mówi, a koteczka zbytnio nie drąży tego tematu widząc, że stresuje to rodzicielkę.
Matka - Postrzępiony Mróz — Kochana mama, niebieska kotka po niej odziedziczyła karłowatość i pędzelki na uszkach. Lubi spędzać z nią czas i słucha się szylkretowej kocicy.
Rodzeństwo - Światełko — Wspaniała siostrzyczka, nawet jeśli jest dość specyficzna czasami i ma martwiące pomysły to Drobna bardzo ją kocha, starając się pilnować by nie zrobiła sobie zbyt dużej krzywdy. Niebo — Druga siostra.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Gąsienicowy Ogryzek — Kochany wujek, często zachodzi do żłobka i rozmawia z mamą szeptem…

SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzona w Klanie Klifu podczas panowania Judaszcowej Gwiazdy, razem z dwojgiem rodzeństwa, Światełkiem i Niebem, w miocie Poszarpanego Mrozu.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)