BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 sierpnia 2022

Od Pasikonikowej Łapy (Pasikonikowy Nów)

Patrzyła na martwe ciało wujka. Ich nową liderkę - Kamienną Srakę. Kochankę jej matki. Zresztą nie lepszą od niej. Także miała swoje kocięta gdzieś. Śliniła się jedynie do jej siostro-brata. Zwęglony Kamień zmieniał płeć jak Wilczaki liderów. Pasikonik nie orientowała się już. Czajkowe Zaćmienie znalazła sobie kochasia. Różana Przełęcz była jak zwykle gdzieś indziej myślami.
Jedynie biały zdawał się faktycznie darzyć ją rodzicielską miłością. Wiele księżyców temu, ale jednak. Wciąż to pamiętała. Bajki i historie o przygodach jego i mamy. Mamy, która wiecznie ich unikała i płakała na ich widok.
Wbiła pazury w ziemię. Była tak bezsilna wobec tego wszystkiego co działo się wokół niej. Nienawidziła tego.
— Pasikonikowa Łapo... — zaczęła Czajkowe Zaćmienie.
Szylkretka nawet nie spojrzała na siostrę.
— Nie. — syknęła, odchodząc.
Nie chciała tego słuchać. Poczuła spływające po polikach łzy.
Czemu musiała być taka słaba?
Zupełnie jak jej matka.

* * *

— Pasikonikowa Łapo?
Odwróciła się, by ujrzeć czarny pysk. Parę zielonych ślepi. Skrzywiła się od razu. Liderka patrzyła na nią. Kotka położyła uszy, czując jak łapy mimowolnie zaczynają jej drżeć.
— Masz już 30 księżyców. To wystarczający czas by nauczyć się wszystkiego. Masz zakończyć szkolenie w tym księżycu albo czeka cię wygnanie. — ogłosiła ostro kotka. 
Pasikonikowa Łapa nastroszyła kitę. Jak śmiała. Jak mogła. Parszywa lisica. Chciała tupać łapami. Wykrzyczeć słowa cisnące się jej na języku. 
"Wypchaj się. Moja matka cię nie chce to przyszłaś mnie dręczyć?"
— P-przepraszam... —  wydusiła cicho. 
Uległe. Niczym mały kociak. Kamienna Gwiazda kiwnęła łbem, pozostawiając gotującą się w środku Pasikonik. 

* * *

Burzliwa kłótnia z Bladym Zmierzchem sprawiła, że Pasikonikowa Łapa stała się Pasikonikowym Nowiem w ciągu trzech wschodów słońca. Szylkretka skrzywiła się, słysząc wybrane dla niej imię. Zbyt przypominało jej to siostry i matki. Udowadniało, że nie mogła uciec od rodziny. Naznaczona nimi. Uwięziona. 
— Gratuluję, Pasikonikowy Nowie. — miauknął Pochmurny Taniec, szczerząc się. 
Nie znała go. Nerwowy dreszcz przeszedł po jej grzbiecie. 
— C-czego, p-przybłędo? — wydusiła z siebie. 
— I kto to mówi? — miauknął, unosząc dumnie ogon do góry. — Podejdę, jak będziesz w lepszych humorze. — mruknął, puszczając jej oczko. 
Pasikonik skrzywiła się. Głupi buc. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz