SYCZKOWY SZEPT

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

SYCZKOWY SZEPT
*Poprzednie imiona: Syczek, Syczkowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Aseksualny, heteroromantyczny
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: piankacz

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kocur troszkę wyższy niż średnia. Ma podobną do matki, kruchą sylwetkę, którą jednak ukrywa pod gęstym futrem; jest ono długie i miękkie, wręcz aksamitne. Dotykając go można mieć wrażenie, że pod palcami ma się nie kota, a puchową kulkę. Pod miękką pokrywą na ciele Syczkowego Szeptu znajduje się wiele małych, niewidocznych blizn po niezdarnych treningach walki. Ma kremowawą sierść, którą przykrywa od góry szary "płaszcz". Na nogach, ogonie i głowie pojawiają się pręgi w tym samym kolorze z ciepłymi przejaśnieniami. Ma różowe poduszki łap, wnętrza uszu i nosek, a jego oczy mają jasnobrązowy odcień. Jest przeciętnej urody – nie wyróżnia się specjalnie z tłumu pod tym względem.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - niebieski złoty pręgowany dziko z akcentami

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - brązowe

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Syczkowy Szept pozostaje cichy. Wciąż nie przeprowadzisz z nim wyczerpującej, żywej rozmowy. Nadal nie jest zbyt zainteresowany zawieraniem przyjaźni – ma świadomość, że sporo kotów niespecjalnie go lubi. Często sprawia wrażenie zamyślonego, pochłoniętego światem swojej wyobraźni, z którego nie chce wychodzić. W oczach większości jest dziwakiem... bądź ciapą. Nie jest przebojowy. Tak samo nie przeszkadza mu, kiedy ktoś mu rozkazuje; łatwo ulega silniejszym jednostkom. Wielu mogłoby także nazwać go tchórzem, bo Syczek rzadko kiedy walczy o swoje, nie jest uparty. Woli się poddać i ratować własną skórę.

Jest za to ciekawski, ale na swój sposób. Nie należy do poszukiwaczy przygód; dużo czasu poświęca za to rozmyślaniu, dlaczego coś jest takie, a nie inne, filozofowaniu, analizowaniu różnych sytuacji. Chce odkrywać różne sekrety i poznawać prawdę o otaczającym go świecie. Może to też zostać niezauważone, ale Syczek to kot o wielkim sercu. Kocha naturę i jest typem pacyfisty, niefortunnie urodzonym w takim miejscu jak Klan Wilka. Ma wrażliwą duszę i łatwo go zranić, jest osobą, która potrzebuje ochrony.

Cechuje go spokój, wręcz monotonny. Nawet jego mimika pyska rzadko kiedy się zmienia, a doprowadzenie go do wściekłości graniczy z cudem. Skrywa się w nim inteligencja, ale pozostaje nawet przez niego samego niezauważona, ponieważ nie potrafi się nią z prawie nikim podzielić. Z resztą, Syczkowy Szept ma tendencję do zaniżania swoich umiejętności, nawet jeśli jest w czymś bardzo dobry – dla jednych może wyglądać to jak skromność, dla drugich objaw braku pewności siebie, a dla trzecich próba zrobienia z siebie ofiary. Jest to jednak tylko efekt całkiem niskiej samooceny i braku wiary w swoje zdolności.

To kiepski mówca. Umiejętności społeczne są jego słabym punktem, jednym z wielu, ale bardzo widocznym. Syczek jest w stosunku do innych kotów (spoza bliskiego kręgu) płochliwy, nieufny; szczególnie ma problem w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami, przez co czuje się od nich izolowany. Dużo rzeczy bierze zbyt dosłownie, nie wie co odpowiedzieć, milknie w środku rozmowy. Zdaje sobie sprawę z bycia odmieńcem, lecz stara się nie definiować tym swojej wartości. Słysząc jednak szepty współklanowców, nie jest to zawsze dla niego takie proste.

MORALNOŚĆ

Jego serduszko ciągnie do szczęścia, jakie sądzi, że można osiągnąć przez pokój i harmonię. Uważa, że wszelkie wojny są zbędne i każdy powinien pierwszorzędnie stawiać dojście do porozumienia. Nie popiera zbrodni, boi się jej. 

Jeszcze nie wie, w co wierzy. Przeraża go koncept Mrocznej Puszczy, ale o Klanie Gwiazdy zdążył się nasłuchać równie przykrych rzeczy i na razie w tej kwestii milczy, będąc mocno niepewnym.

CIEKAWOSTKI

• Boi się innych kocurów. W jego najbliższym otoczeniu są same kocice, przez co czuje się przy nich bezpieczniej. 
• Ma tendencję do dziwnego gapienia się na innych, nawet bez zdawania sobie z tego sprawy.
• Przez zaistniałą w Klanie Wilka sytuację związaną z kłusownikami, panicznie boi się psów i dwunogów. Uważa, że to przerażające, przesiąknięte złem kreatury, które mordują niewinne istoty dla samej zabawy. Z tego powodu też czuje niechęć do pieszczochów – jak mogą tak kochać swoich właścicieli, którzy są krwiożerczymi potworami?
• Czuje szczególną sympatię do  stworzeń uważanych przez ogół za złe lub ohydne. Nie obrzydzają ani straszą go owady, pająki, gady, płazy, szczury i tym podobne. Widok niewzruszonego Syczka, po którego twarzy chodzi krzyżak lub pod którego łapami wije się padalec jest częstszy, niż może się wszystkim zdawać.
• Kolekcjonuje przedmioty odchodzące w jakiś sposób od normy. Kości o ciekawych kształtach, różnokolorowe kamyki, odpady dwunożnych. Ich składzik znajduje się pod warstwą mchu w jego legowisku, której bardzo pilnuje, by na niej się nie położyć i nie zgnieść swoich znalezisk. Broni ją przed wzrokiem innych kotów i zagląda do niej tylko, kiedy jest pewny, że nikt nie patrzy. Trudno jest też mu zasnąć, gdy nie ma przy sobie swojej kolekcji. 
• Pachnie kurzem i ususzonymi ziołami. Sam, w przeciwieństwie do większości kotów, uwielbia również zapach panujący w legowisku medyka; ta dusząca, gryząca w nozdrza woń barwnej gamy ziół go uspokaja, przywołując wspomnienia z wczesnego dzieciństwa.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: III [wykazuje wielkie zainteresowanie pracą medyków, a szczególnie przeróżnymi ziołami. Gdyby zdał sobie z tego sprawę wcześniej, kto wie, może i nie rozpocząłby nawet wojowniczego szkolenia...]

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: 

• Słabizna fizyczna - krucha i smukła postura nie jest szczególnie pomocna, gdy trzeba wykazać się siłą. Szczególnie przeszkadza mu to w walce.
• Wrażliwość - zarówno ta emocjonalna, jak i niski próg bólu.
• Tchórzostwo - łatwo jest obezwładnić Syczka strachem. Jest banalnie prostym przeciwnikiem, który w większości przypadków wybierze ucieczkę, nawet, jeśli przyniesie mu to hańbę.
• Overthinking - Syczek myśli dużo za dużo, nie o tym, o czym powinien i w złych momentach. Potrafi zamyślić się w połowie jakiejś czynności, lub nakręcić się na coś w swojej głowie, co bywa naprawdę problematyczne.

Mocne strony: 

• Wyczulone zmysły - często wyczuje jakiś zapach jako pierwszy, usłyszy jakiś szelest albo kątem oka przyuważy przemykającego krzewami drapieżnika. A może to zasługa spostrzegawczości?
• Skradanie się - jego krok jest bardzo cichy, a zwykle porusza się z rozwagą i lekkością. Potrafi przestraszyć (nieintencjonalnie) inne koty swoim nagłym, bezgłośnym pojawieniem się w danym miejscu.
• Zwinność - swój brak tężyzny nadrabia prędkimi, wymierzonymi ruchami. Robi znakomite uniki i jest w stanie wykorzystać swoją kocią gibkość na wiele sposobów. To na tej cesze polega podczas walki, co robi z niego trudny cel dla przeciwników, których ciosy choć siarczyste, są flegmatyczne.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Uranos - nigdy nie poznał.

Matka - Zaranna Zjawa - kocha swoją matkę, uważa ją za dobrą i troskliwą. Daje mu wszystko, czego potrzebuje i przez to nawet nie odczuwa braku ojca w swoim życiu.

Rodzeństwo - Polna Łapa - nadal nie może uwierzyć, że kotka została wygnana. Nie był z nią bardzo blisko, ale bardzo się o nią martwi. Ma nadzieję, że poradziła sobie w dziczy i że może kiedyś będą mieli jeszcze okazję, by się zobaczyć; 

Zalotna Krasopani - bliższa mu siostra, z którą spędza więcej czasu i właściwie może powiedzieć, że jest jego najlepszą przyjaciółką, przynajmniej wśród wilczaków... A przynajmniej tak było do niedawna. Odkąd jednak kotka zakochała się się w samotniku, jaki dołączył do ich klanu, ich relacja stopniowo rozmywała się. Rzadko kiedy rozmawiają, przez co Syczek czuje się samotny.

Partner - /// - pragnie bliskości drugiego kota i czasem się zastanawia, czy uda mu się odnaleźć miłość. Patrząc jednak na to, że nie jest najbardziej lubianym w klanie kotem, raczej powątpiewa. Ma wrażenie, że mało kto chce z nim spędzać czas, a co dopiero z nim faktycznie być.

Potomstwo - /// - boi się obowiązków związanych z byciem rodzicem. Kocięta są energiczne, nieprzewidywalne i tak delikatne... Woli się do nich nie zbliżać i w ich otoczeniu czuje się niekomfortowo.

INNE

Algowa Struga - księżniczka Klanu Nocy, z którą poznał się na swoim pierwszym zgromadzeniu. Zapoznali się lepiej, gdy Klan Wilka stacjonował na terenach nocniaków. Trudno jest mu się do tego przyznać, lecz jest nią zauroczony, a teraz, gdy już nie ma okazji by się z nią widywać, tęskni.

Mroczna Wizja - spory autorytet i wsparcie Syczkowego Szeptu. Kocur uważa, że Mrok jest najlepszą mentorką, jaką mógł sobie wymarzyć. Stworzyła nawet inny, nietypowy system walki specjalnie pod jego atuty i słabości. Ma wrażenie, że jest nawet dla niego zbyt dobra i na nią nie zasługuje, dlatego jest bardzo wdzięczny za to, że może szkolić się pod jej skrzydłem.

Iskrząca Łapa - kotka, która od kociaka uczepiła się jego zadu. Nie, żeby jej nie lubił – po prostu posiadanie małego wielbiciela, który najchętniej podążałby za nim krok w krok bywa czasami... problematyczne.

Stokrotkowa Polana [*] - prababcia, która czasem sypnęła medyczną wiedzą, czy opowieścią o mrocznych duchach. Choć ją kochał, jednocześnie obawiał się jej, szczególnie po byciu świadkiem jej śmierci. Jej kontakty z Miejscem, Gdzie Brak Gwiazd były przerażające...

Naparstnicowa Kołysanka [*] - jedna z kręgu jego "ciotek". Nie pamięta jej za dobrze, lecz wie, że znaczyła wiele dla Zarannej Zjawy, więc dobrze ją wspomina.

Cisowe Tchnienie - obecna medyczka Klanu Wilka, która za nim nie przepada, a Syczek jest w stanie to wyczuć. W końcu musiała znosić jego obecność w legowisku medyka, kiedy był piszczącym, niepozwalającym spokojnie spać malcem. Uczniak często ją jednak odwiedza, głównie by nauczyć się czegoś nowego z zakresu medycznej wiedzy, zrobić drobną przysługę czy zwyczajnie stać w kącie lecznicy i obserwować jej pracę. 

Ognista Piękność - królowa Klanu Burzy, która przed swoim odejściem od wilczaków nie ukrywała się z antypatią, którą żywiła względem złotego. Często mógł usłyszeć od niej przeróżne docinki i prychnięcia. Syczkowy Szept obawiał się jej i starał unikać, a po tym jak uciekła czuje sporą ulgę.

SZKOLENIE

Mentor - Mroczna Wizja

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony w Klanie Wilka pod łapą Błękitnej Gwiazdy. Kocięctwo przez tymczasową fuchę matki spędził nie w żłobku, a w legowisku medyka, co było jednym z powodów jego zainteresowania w ziołolecznictwie. Gdy zaczął szkolenie, prędko okazało się, że nie był tak dobry jak inni – szczególnie w treningach walki okazywał się być ogromnym fajtłapą. Stale nad tym jednak trenował, starając się pogodzić szlifowanie wojowniczych zdolności z medyczną wiedzą. Był świadkiem spłonięcia Wierzbowej Zatoczki i podczas tego pamiętnego wieczoru, otrzymał tajemniczą przepowiednię. Do tej pory na przemian uważa ją za zwykłe przywidzenie i znak od Klanu Gwiazdy (a może Mrocznej Puszczy?), nie dzieląc się informacją z nikim. Podczas zgromadzeń i stacjonowania na terenach Klanu Nocy, Syczkowa Łapa zauroczył się w pochodzącej stamtąd księżniczce, Algowej Strudze, lecz do tej pory trzyma swoje uczucia w tajemnicy. Pierwszą walkę o miano wojownika, stoczoną ze swoją siostrą, przegrał, lecz druga, tym razem z jej partnerem, zakończyła się zwycięstwem. Od tej pory nosi imię Syczkowego Szeptu i przygotowuje się do służby w Kulcie, jaką postawił przed nim los.