Ocknął się ze snu, ziewając. Futro mamy to było pierwsze co zobaczył, gdy otworzył oczy. Wstał na swoje grubiutkie łapki, unosząc do góry swój krótki ogonek i koślawo zmierzył do przednich łap Tygrys.
- Mamusiu - Wpakował się między nie, przewracając. Chwilę kręcił się, próbując umościć swój tłuszczyk wygodnie, po czym leżąc na grzbiecie, machnął łapą przed pyskiem rudej.
- Dzień dobly - powitał ją z rozczulającym uśmiechem.
Mama westchnęła, kierując wzrok na niego. Nie miał pojęcia co sobie myślała, ale widział w jej oczach tyle miłości, że aż zrobiło mu się ciepło na serduszku.
- Jak się spało skarbie? - spytała z matczyną czułością.
- Doblze - Ziewnął, ukazując swoje małe, mleczne ząbki. - Mamuusiuuu, pójdziemy dzisiaj na dwól? Tam dużo jest kotków, chcę się z nimi pobawiiiić.
Dojrzał je pewnego dnia, gdy tylko otworzył oczy i zaczął badać teren wokół siebie. Od razu ruszył pod świetlisty tunel, lecz ruda szybko ukróciła mu tą wycieczkę. Nie był jednak na nią o to zły. Wytłumaczyła mu, że był jeszcze za mały, by móc odwiedzić resztę klanowiczów i od razu zaczęła go wylizywać. Tym razem był już nieco większy, więc liczył na zgodę.
Ujrzał jak kotka zadrżała, starając się posłać kocięciu łagodne spojrzenie.
- Nie spiesz się na zewnątrz, jeszcze spędzisz tam całe życie i zatęsknisz za tym spokojem - mruknęła, lizać go w czubek głowy. - Czemu nie pobawisz się z Diament? Albo ze mną? Przyda mi się rozprostować kości - stwierdziła, wysuwając łapę do przodu.
- Mogę z tobą mamusiu? Diament jeszcze śpi, a nie chcę jej budzić - poinformował - Pobawmy się... w wojnę! - miauknął entuzjastycznie. - Ja będę Jelenią Gwiazdą, a ty Tyglysią Gwiazdą!
- Chcesz walczyć? - spytała zatroskana. - No dobrze, ale nie krzycz za bardzo, jeśli nie chcesz przeszkadzać siostrze. Wiesz, że sen jest bardzo ważny w twoim wieku, prawda? - Spojrzała na niego poważniej, a następnie jej wzrok złagodniał. - Jakiego klanu chciałbyś być liderem?
- Wiem mamusiu! Ja ciągle lobie dzemki i wtedy jestem silny! A klan... Klan Jelonków! A ty? - miauknął z uśmiechem na pyszczku, wychodząc koślawym krokiem z łap mamy i stając tuż obok niej, czekając na rozpoczęcie zabawy.
<Mamo?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz