BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

11 czerwca 2019

Od Koziej Łapy CD Lisiej Gwiazdy

- Zaś co do ciebie - Lisia Gwiazda zwrócił się bezpośrednio do Kozy, marszcząc gniewnie nos i brwi.  - Jestem jeszcze w stanie zrozumieć Zlepka, bo to niedorajda jakich mało ale TY?! BYŁEM CIERPLIWY, ZNOSIŁEM FAKT, ŻE TWOJA MATKA TO ZWYKŁA, PUSZCZALSKA KOTKA, ale jesteś MOIM uczniem, więc wypadałoby zachować chociaż MINIMUM powagi i godności! Zawiodłem się na tobie Kozia Łapo i albo zaczniesz zachowywać się jak PRAWDZIWY przyszły wojownik, albo poważnie zastanowię się nad twoją dalszą nauką. A wstyd pomyśleć, że rozważałem mianowanie ciebie wojownikiem jeszcze dzisiaj! Żałosne... - splunął na koniec, po czym zostawił Zlepioną Łapę i Kozią Łapę za sobą. Starszy kocur obniżył głowę, ukrywając zeszklone oczy i wściekły wyraz pyska. Tyle słów goryczy cisnęło mu się na usta. Tak bardzo chciał z siebie to wyrzucić, mimo tego powstrzymał się, zaciskając zęby. Był tylko dzieciakiem! Czy jest w tym coś złego, że chciał odpocząć nieco i na chwilę zapomnieć o ciągłych bitwach, treningach i całym stresie?! Czy naprawdę był tak żałosnym beztalenciem, niewartym jakiejkolwiek uwagi za jakie uważał go Lisia Gwiazda? Kocur mocno wbił pazury w suchą ziemię, napiął mięśnie, a po jego policzkach popłynęło parę łez. 
- K-Kozia Łapo? - wyjąkał przestraszony stanem przyjaciela Zlepiona Łapa. Syn Księżycowego Pyłu postawił w stronę bicolora parę kroków, jednak stanął, dostrzegając podnoszące się futro na karku złotookiego. "Żałosne...", "zawiodłem się na tobie Kozia Łapo", "Widzisz, niedojdo, niedługo tylko ty będziesz siedział w legowisku uczniów. Będziesz gnił tam aż do swojej śmierci". Ile jeszcze będzie musiał to znosić? Ile to jeszcze potrwa? Ciągle słyszał to samo. Głosy Lisiej Gwiazdy i Baraniej Łapy odbijały się echem w jego głowie, przyprawiając Kozią Łapę o coraz większe przekonanie, że zostanie tak na zawsze. Kocur otworzył czerwone od łez oczy, po czym zręcznie obrócił się i szybko wybiegł z obozu. Musiał gdzieś dać upust swoim emocjom. Kozia Łapa biegł przed siebie niemalże na oślep, przez spływające z oczu łzy. Nie wiedział, dokąd biegnie i jak daleko aktualnie znajdował się od obozu. Po chwili biegu oddychało mu się coraz ciężej, więc przystanął, bo odpocząć. Zwiesił głowę i zamknął powieki. "Im szybciej to skończę tym lepiej", pomyślał Koza, biorąc głębokie wdechy. Kózka usiadł pod drzewem i pogrążył się we własnych myślach, próbując w końcu się wyciszyć.

***

Kozia Łapa upadł na ziemię, pozwalając brązowej myszy uciec. Ciągle czuł się zmęczony i pusty w środku. 
- Wstawaj! - krzyknął Lisia Gwiazda, zbliżając się do liliowego bicolora. - Mógłbyś się w końcu ogarnąć, Kozia Łapo! Mówiłem ci, weź się w garść, bo nigdy nie zostaniesz wojownikiem!
Koza zacisnął powieki. Otwierał i zamykał pyszczek, próbując dobrać słowa, jakimi powinien zacząć. Już od jakiegoś czasu starał się opowiedzieć o tym liderowi. Miał nadzieję, że jeśli opowie o tym Lisowi, ten przynajmniej spróbuje go zrozumieć. 
- L-Lisia Gwiazdo... - zaczął niepewnie, sprawdzając kątem oka, czy udało mu się zgarnąć uwagę lidera. - Uwierz mi, staram się jak mogę. Próbuję codziennie dawać z siebie wszystko, ale... nie mam tyle siły. Mam dość tego, co się ostatnio dzieje. Wojna, ciągłe treningi walki i inne problemy... to wszystko mnie wykańcza. Coraz gorzej się czuję i nie wiem, co mam dalej zrobić... nie wiem, jak sobie z tym poradzić...- powiedział w końcu, nerwowo zerkając na rudy pysk lidera, który jak na razie nie wyrażał żadnych emocji. Teraz tylko pozostało czekać na to, co będzie.

<Lisia Gwiazdo?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)