BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 czerwca 2014

CZAPLI POTOK

 CZAPLI POTOK

Poprzednie imiona: Czapla > Czapla Łapa > Czapli Potok>Czapla Gwiazda

Wiek: 118 księżyców

Płeć: Kocur

Klan: Klan Burzy

Ranga: Starszyzna 

Poziom medyczny: -

Charakter: Nie sposób ukryć, że wraz z wiekiem Czapli Potok zrobił się o wiele spokojniejszy. Uważa, że nie ma co się przejmować opinią innych i należy robić to, co cię uszczęśliwia. Kocura tego wypełniają ogromne pokłady szczerej miłości do świata i chęć niesienia pomocy - nieważne, czy jesteś stary, młody, jesteś z innego klanu, żyjesz jako samotnik czy masz jakieś występki na sumieniu, z całą pewnością możesz na niego liczyć. Nie potrafi przejść obojętnie obok jakiegoś kota w potrzebie, po prostu pomaganie innym wypełnia go radością oraz uczuciem spełnienia. Jest bardzo opiekuńczy, szczególnie w stosunku do kociąt, które swoją drogą uwielbia. Życie nie traktowało go lekko, toteż Czapli Potok stara się nie przywiązywać zbytnio do czasem kompletnie nieznajomych kotów, często jednak po prostu mu się to nie udaje. Pozostała mu również ta łatwowierność i naiwność. Zdecydowanie można rzec o nim, że ochłonął - stał się o wiele łagodniejszy i cierpliwszy, do tego niesamowicie trudno wyprowadzić go z równowagi. Może sprawiać wrażenie nieco sztywnego czy zmęczonego życiem, i o ile te drugie na pewno jest prawdą, to Czapli Potok uwielbia żartować! Natomiast co do jego życia uczuciowego… Na pewno nie jest już tak strasznie kokieteryjny, czasem jednak lubi rzucić jakiś sugestywnym tekścikiem. O dziwo, bardziej związane jest to z jego poczuciem humoru niż faktycznym poszukiwaniem partnera. Czapli Potok był naprawdę załamany po śmierci Konwaliowej Rzeki i po wyjściu z żałoby nabrał nowego spojrzenia na związki - szuka raczej prawdziwej, głębokiej miłości niż przelotnego romansu opartego na pożądaniu. Kocur ten nie lubi przemocy, o wiele bardziej preferuje pokojowe rozwiązania, kiedy jednak już trzeba walczyć, to widać, jak bardzo jest w tym dobry i doświadczony. Jest bardzo przywiązany do swojego klanu i bez wahania oddałby za niego życie.

Wygląd:

  • Ogólny opis - Czapli Potok w niczym nie przypomina tego tłuściutkiego, puchatego, kluskowatego kociaka jakim był kiedyś. Wyrósł z niego doprawdy atrakcyjny kot, który wyróżnia się swoim wyglądem spośród przeważnie burych i szarych członków Klanu Burzy. Główną tego przyczyną jest futro, które nie jest brudno-brązowej, lecz czystej, nasyconej barwy mlecznej czekolady. W dotyku jest całkiem przyjemne, jednak ostatnio troszkę je zaniedbał, przez co wygląda nieco na matowe i przerzedzone. Pysk, palce i mała plamka na piersi przecięta potrójną blizną wyraźnie odznaczają się od reszty ciemnego ciała jasną bielą. Czapli Potok może pochwalić się również sporych rozmiarów, delikatnie skośnymi, orzechowymi oczami, które nierzadko wpatrują się w przestrzeń w zamyśleniu. Nad nimi umieszczone są proporcjonalne uszy, nieznacznie zaokrąglone na końcach. Wojownik ten obdarzony jest smukłą sylwetką i zgrabnymi nogami, charakterystycznymi dla kotów polujących na równinach Klanu Burzy. Jednak dzięki księżycom treningu oraz praktyki i raczej dobrym stylu życia wykształciły się u niego pokaźne mięśnie, przez które wygląda bardziej atletycznie niż wiotko. Prawie całe jego ciało, od ciemnoszarego nosa do końcówki nieco przykrótkiego ogona pokryte jest brązowymi pręgami, które na wzór strug wody spadających z wodospadu odrywają się od głównego, ciemnego pasa przebiegającego wzdłuż linii kręgosłupa Czaplego Potoku.

  • Kolor sierści - czekoladowa pręgowana tygrysio z białym

  • Długość sierści - krótka

  • Kolor oczu - brązowe

Rodzina:

  • Ojciec - Bociek (*){Kocur spoza klanu, który oczarował Białą Sadzawkę i wykorzystał do zaspokojenia swoich żądzy. Czapli Potok był załamany, gdy dowiedział się od matki, że jego ojcem jest jakiś włóczęga, jednak szybko przestał zaprzątać sobie tym głowę; mimo wszystko, nie chciałby go nigdy spotykać}

  • Matka - Biała Sadzawka (*) {Starsza Klanu Burzy. Od kiedy została przeniesiona do starszyzny, Czapli Potok stara się spędzać z nią jak najwięcej czasu, bo wie, że chwila jej śmierci może nadejść w każdym momencie. Bardzo ją kocha i szanuje}

  • Rodzeństwo - (przyrodnie) Ciernista Gwiazda (*) {Mimo, że tego nie okazywał, to była dla niego wzorem do naśladowania i uważał, że była najlepszą liderką, jaką Klan Burzy dotychczas posiadał. Okropnie za nią tęskni}, Ćmi Trzepot (*) {Wojowniczka Klanu Burzy, zmarła w wyniku ran odniesionych w walce, kiedy Czapla był jeszcze uczniem; nigdy nie miał z nią silniejszych relacji, ale było mu smutno, kiedy zginęła. Teraz żałuje, że nie zdążył nawiązać z nią lepszego kontaktu}, Księżycowa Łapa (*) {Brat, który zmarł jeszcze długo przed narodzinami Czapli; kocur jak na razie nie ma pojęcia o tym, że istniał}, (z miotu) Błękitna Cętka (*) {Ukochana siostra, z którą uwielbiał spędzać czas za dziecka. Jest bardzo dumny, że została zastępczynią i wie, że skoczy za nią w ogień}, Leśny Cień (*){Czapli Potok często nie rozumiał brata ale starał się go kochać i wspierać, jego śmierć była dla kocura ogromnym ciosem}

  • Partner - Konwaliowa Rzeka (*) {Potwornie za nią tęskni i do dzisiaj nie wie, co takiego zrobiła, że Gwiezdni postanowili ukarać ją tak okrutną śmiercią. Kochał ją całym sercem, była dla niego idealną partnerką jak i matką jego dzieci. Ma nadzieję, że kiedyś jeszcze się z nią spotka. Mimo wszystko, kocur doszedł już do wniosku, że powinien zostawić przeszłość za sobą} aktualna: Pylisty Świt

  • Potomstwo - Splątana Myśl {Bardzo kocha córkę i mimo, że jest już dorosła, dalej jest w stosunku do niej nieznośnie wręcz opiekuńczy. Nie chce stracić kolejnego dziecka}, Sarni Krok (*) {Okropnie tęskni za synem i obwinia się za jego śmierć, która swoją drogą była dla niego ogromnym ciosem}, Lisia Gwiazda {Nienawidzi siebie za to, co stało się z jego ukochanym Liskiem i uważa, że gdyby był lepszym, bardziej odpowiedzialnym ojcem, nie doszłoby do niczego złego. Na pewno nie popiera czynów syna, jednak z drugiej strony dalej go kocha i nigdy go nie przekreśli. Wierzy, że Lisia Gwiazda może się jeszcze zmienić i spróbować naprawić swoje błędy, a jeśli tak, to zawsze może liczyć na wsparcie ojca}, (przybrane) Kwitnąca Polana {Kocha Kwitnącą Polanę jak swoje własne dziecko i tak samo jak Splątaną Myśl, ją również traktuje dalej jak małego kociaka, którego trzeba chronić. Nie wie, że jest córką jego własnego brata}, Blada Łapa (*) {Kolejna śmierć dziecka i kolejny cios dla Czaplego Potoku. Traktował Bladą Łapę jak rodzonego syna, toteż nic dziwnego, że ciężko zniósł tą stratę}, Szałwiowa Łapa (*) {No i kolejne martwe dziecko do kolekcji. Może już nie rozpisujmy się, jak odbiło się to na Czaplim Potoku, bo chyba wszyscy się domyślają, że bardzo źle.}
    Drugi miot - Burza, Cierń, Cętka


Mentor: Brzoskwiniowa Gwiazda {Darzy swoją mentorkę ogromnym szacunkiem i mimo, że nie rozumie jej zapędów do bycia kotką, to traktuje ją jakby była stuprocentową samicą. Czasem jednak uważa, że Brzoskwiniowa Gwiazda powinna być trochę bardziej stanowcza}

Uczniowie:

  • dawni - Fiołkowa Bryza {Jego ukochana siostrzenica, bardzo przyjemnie wspomina treningi z nią}, Pylisty Świt {Traktował kotkę jakby była zrobiona z porcelany i trochę obawiał się, że przez przypadek ją skrzywdzi. To on przyniósł ją do Klanu Burzy jako kociaka, toteż czuje się trochę jak jej ojciec}, Storczykowa Łapa

  • obecny - 

Historia: Syn Białej Sadzawki urodził się jako pierwszy w miocie, podczas Pory Nagich Drzew. Dzieciństwo upłynęło mu szczęśliwie - nie przeszkadzało mu, że nie zna ojca, wystarczyło mu bowiem rodzeństwo, mama i koty, które czasami odwiedzały go w żłobku. Kiedy został mianowany na ucznia, miał nadzieję, że szybko ukończy trening i zostanie wojownikiem, jednak Czapla Łapa wraz z siostrą już pierwszego dnia treningu dostał szlaban za wrzucenie do strumienia Żmijowej Łuski. Nie mógł wychodzić z obozu bez nadzoru, w związku z tym miał braki w nauce polowania. Jego mianowanie również było nieco opóźnione, jednak w końcu on i Błękit zostali wojownikami, przyjmując imię Czaplego Potoku i Błękitnej Cętki. Życie młodego kocura było wręcz cudowne, miał kochającą rodzinę, wraz z partnerką doczekał się również trójki rodzonych i trójki adoptowanych dzieci. W pewnym momencie jednak wszystko zaczęło się sypać. Najpierw jego syn, Lisek, zaginął, a potem Konwaliowa Rzeka została śmiertelnie porażona piorunem przez Gwiezdnych podczas zgromadzenia. Przy okazji nagle utracił kontakt z przyjacielem z Klanu Nocy, Dziczą Łapą. Następnie zmarł jego syn, Szałwiowa Łapa, a krótko po tym także i jego siostra, Ciernista Gwiazda, została zamordowana przez borsuka. Potem było tylko gorzej. Okazało się, że Lisek trafił do Klanu Klifu, w którym stał się Lisią Gwiazdą. Zawarł sojusz z Klanem Burzy i Nocy i wraz z nimi zaatakował Klan Wilka. W ataku zginęli synowie Czaplego Potoku, Sarni Krok oraz Blada Łapa, a także jego brat, Leśny Cień. Czekoladowy wojownik był wtedy bliski rzuceniu się pod koła potwora, w ostatniej chwili jednak porzucił ten plan. Gdy wszystko się już mniej więcej uspokoiło, powrócił do codziennego, klanowego życia.

Punkty umiejętności:

  • siła - 25

  • szybkość - 37

  • zwinność - 17

  • skok - 21

Właściciel: Postać NPC


* * *


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz