BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

11 czerwca 2019

Od Miedzianej Łapy CD. Cętkowanego Liścia

Po całonocnym treningu Miedziana Łapa była padnięta. Będąc już w legowisku, dziękowała Gwiezdnym, że nikt ich nie przyłapał. Następnego dnia obudziła się dopiero w porę szczytowania słońca. Nagle wpadła na świetny jak dla niej pomysł. Pospiesznie wstała, zdenerwowana, że przespała pół dnia i poleciała szukać swojej mentorki. Musiała jej opowiedzieć o swoim planie, który zrodził się w jej głowie przed chwilą. Odnalazła buraskę i z lekką ekscytacją, aczkolwiek cicho, żeby nikt jej nie usłyszał, opowiedziała o swoim pomyśle: „Nie możemy trenować, ale możemy wychodzić z obozu z asystą kogoś z Klanu Śmieci... Yhm, znaczy Klifu. Więc jeśli wyjdziemy pod pretekstem polowania, możemy potraktować to jako trening!” Zakończyła, mając nadzieję, że Cętka ją zrozumiała.
Przez ostatnie księżyce znienawidziła Klan Klifu, chociaż do reszty klanów też żywiła niemałą urazę. Jak można zaatakować jeden klan, bez cienia szansy na jego wygraną?! Młodej nie mieściło się to w głowie. Wojna mocno nią wstrząsnęła. W nocy nękają ją obrazy martwych ciał, krwi, a w głowie szumią przeraźliwe krzyki. Jest dość roztrzęsiona, ale próbuje się pozbierać, być tą samą wesołą, radosną kotką, co kiedyś. Niestety nie wychodzi jej to. Trzeba przyznać, że znacznie ucichła. Przecież tyle kotów niepotrzebnie straciło życie! Chociaż tyle dobrze, że jej ukochane koteczki - Turkawka i Cętka wciąż są przy niej. Mimo to rozpacza nad każdym poległym kotem z jej klanu, nawet jeśli go nie znała. Większość kotów została ranna, więc medyczki miały mnóstwo roboty. W każdej wolnej chwili terminatorka im pomagała, bo sama nie miała bardzo poważnych obrażeń. Co prawda, miała kilka większych szram, ale to jej nie powstrzymywało. Jednak ten okropny obraz wojny pełnej strumieni krwi na zawsze pozostanie jej w pamięci.
Wracając - burej spodobał się pomysł młodszej, więc postanowiły szybko wdrożyć go w życie. Wyszły z obozu z jakimś lisim bobkiem z Klanu Klifu. Kotki ustaliły wcześniej, że lepiej będzie, jak nie będą zbyt wiele mówić. Praktycznie od razu po opuszczeniu obozu uczennica wyczuła wyraźną woń wiewiórki. Przypadła do ziemi i zaczęła skradać się w stronę zapachu. Już po kilku krokach ujrzała swoją ofiarę. Zbliżyła się jeszcze trochę, skoczyła i już zwierzątko było w jej zębach. I to dosyć pokaźne zwierzątko. Zadowolona spojrzała na mentorkę, ta jednak uśmiechnęła się na tyle delikatnie, aby klifowicz tego nie zauważył. Przecież nie może się dowiedzieć, że jest mentorką Miedzianej Łapy! Kilka skoków i zaciśnięć kłów później, koty wracały do obozu z pięcioma zdobyczami - wszystkie upolowane przez Miedź. Zadziwiająco dobrze jej dziś szło, pomimo tego, że stresował ją wzrok klifowicza, który podążał za każdym jej krokiem. Ani razu nie chybiła. Może starała się popisać? Na pewno nie chciałaby wyjść na ciamajdę, nawet przed tą nieszczęsną kupą futra. Będąc już w sercu klanu, odłożyły zdobycze na stos i czym prędzej oddaliły się od klifiaka, by porozmawiać.
- Jak mi poszło? - zapytała niebieskooka żywo, a w jej oczach znów zaiskrzyły już tak dawno niewidziane przez nikogo, radosne iskierki.

<Cętkowany Liściu? Bądź łaskawa, zobacz, jak ładnie jej poszło :P>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)