Perlista Łza

Autor grafiki: paprotka_

OGÓLNE

PERLISTA ŁZA
*Poprzednie imiona: Perełka>>Perlista Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC

Autor i opiekun: serafinka_2137

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Perlista Łza to kotka o dosyć niewielkiej i bardzo drobnej budowie. Sprawia ona wrażenie wręcz kruchej, gdyż jest niższa od przeciętnego kota w swoim wieku. Jedyne co dodaje jej wielkości to średniej długości futro, a oprócz tego jest niezwykle szczupła. Jest ona znacznie mniejsza od swojego rodzeństwa i zarazem najsłabsza w całym miocie Baśniowej Stokrotki i Dryfującej Bulwy. 

Cechy szczególne - Charakterystyczną cechą kotki może być wyjątkowe rozłożenie bieli na ogonie jak i pyszczku oraz szyi kotki. Najbardziej charakterystyczną rzeczą na pyszczku kotki jest niewielkie, białe kółeczko na czole. Oprócz tego kotka często wpłata sobie rożne rośliny w futro, co także jest jej znakiem rozpoznawczym. 

Kolor sierści - Liliowa szylkretowa pręgowana dziko z akcentami z bielą

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Brązowe

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Perlista Łza to łagodna i zwykle spokojna koteczka. Mimo to, jej spokój jest łatwo zakłócić, choćby najdrobniejszym przewinieniem czy błędem. Jest ona więc często nerwowa oraz bardzo podatna na stres w niekomfortowych dla niej sytuacjach. Podczas rozmowy z nią, bardzo często może towarzyszyć wam grobowa cisza. Powodem jest niewielka aspołeczność Perełki oraz nieśmiałość i stres w trakcie konwersacji. Nie oznacza to jednak, że nie potrafi ona mówić. Jeśli pozna kogoś wystarczająco blisko, staje się zupełnie innym kotem, który mimo swojej nieśmiałości, w dalszym ciągu potrzebuje przyjaciół. Oprócz tego, Perlista Łza stara się być perfekcjonistką we wszystkim co możliwe, co jest częstym powodem jej przygnębienia. Będzie ona w stanie godzinami chłonąć wiedzę od mentora. Za jej perfekcjonizmem stoi też inna cecha. Gdy zrobi coś nie po swojej myśli lub zawali jakąś robotę, kotka jest w stanie bardzo łatwo się załamać i panikować, gdy w rzeczywistości problem był naprawdę mało istotny. Podsumowując, to spokojna kotka, którą po prostu łatwo wyprowadzić z równowagi. Mimo to, nigdy się nie złości. Jej reakcją jest zwykle stres, płacz i zażenowanie samą sobą. Nie oznacza to jednak, że kotka nie jest w stanie odgryźć się gdy ktoś powie coś nieprzyjemnego na temat jej lub jej rodziny. Wtedy bardzo chętnie wbije takiemu kotu słowny pazur w grzbiet. Oprócz wiecznie zdenerwowanego zachowania Perlista Łza nabyła pewne inne cechy takie jak ciekawość świata i innych kotów oraz umiejętność używania ironii w każdej, nawet najgorszej sytuacji.

MORALNOŚĆ

Perlista Łza silnie wierzy w Klan Gwiazdy. Nie byłaby w stanie zabić kota, nawet gdyby miało to kosztować ją życie. Nie lubi się kłócić, ani używać siły fizycznej. Zdarza się że przeraża ja widok krwi. Jest niezwykle lojalna Klanowi Nocy, a także Klanowi Gwiazdy i stara się jak może przestrzegać wszystkich zasad. 

CIEKAWOSTKI

- Jest pierwszą postacią autora na WC:NE.

- Perełka miała być pierwotnie nazwana Werbeną, ale autor zmienił zdanie w międzyczasie.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Słabo walczy, jest mało zwinna na lądzie i dosyć wolno biega. Jest ona także słaba w porozumiewaniu się z innymi przez swoją nieśmiałość.

Mocne strony: Jest świetną pływaczką i dobrze poluje na ryby. W wodzie jest znacznie zwinniejsza niż na lądzie.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dryfująca Bulwa

Matka - Baśniowa Stokrotka

Rodzeństwo - Pluskający Potok, Porywisty Sztorm

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Kotewkowy Powiew – piastunka, która pilnowała jej, gdy jej matka musiała zająć się czymś innym. Nie żywi do kotki jakichś przyjaznych uczuć, choć w duchu szczerze podziwia jej wygląd. Charakter niestety już mniej…

SZKOLENIE

Mentor - Zmierzchająca Zatoka, Lśniąca Ikra

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w Klanie Nocy w miocie Baśniowej Stokrotki oraz Dryfującej Bulwy, podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

Pluskający Potok

Autor grafiki: mac.swistak@gmail.com

OGÓLNE

PLUSKAJĄCY POTOK
*Poprzednie imiona: Plusk>>Pluskająca Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Aseksualny, homoromantyczny
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC

Autor: mac.swistak@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - To  puchata kulka z długimi łapami. Jego futro jest zwykle roztrzepane bez ładu i składu. Jest rudy, z widocznymi pręgami na jego ogonie i przednich łapach. Biel pokrywa jego brzuch, przednie łapki, klatkę piersiową, część pyska i tworzy mu “spodnie” Posiada też ciemniejsze “siodło” na grzbiecie, charakterystycznie dla pręgowania dzikiego. Jego oczy są niebieskie.

Cechy szczególne - “Spodnie” ułożone z bieli, równie biała kropka na czole i rudy palec u tylnej prawej nogi. 

Kolor sierści - Rudy pręgowany dziko z akcentami bicolor

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Niebieskie

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Jest “w gorącej wodzie kąpany”. Wiecznie wszędzie, pełen energii i entuzjazmu. Niezwykle ciekawski świata. Wszystko musi dotknąć, powąchać, zobaczyć i nawet polizać! Szybko tworzy własną opinię i potrafi być uparty. Na przykład jak uzna, że zioła mu nie smakują, to ich nie zje i tyle. Jedyne koty zdolne do przekonania go to jego rodzice, Dryfująca Bulwa i Baśniowa Stokrotka. Wraz z jego siostrą, Sztorm, są najczęstszymi ofiarami jego psot i wygłupów. Ma niezwykle bujną wyobraźnię, co przekłada się na jego szalone zabawy i pomysły. Jego silne przekonania wpływają też na jego spojrzenie na świat. Kocurek nie wierzy w zło i niebezpieczeństwo. Przecież wszyscy są dobrzy i nic mu się nigdy nie stanie, prawda?

MORALNOŚĆ

Jest wierny Klanowi Nocy i Klanowi Gwiazdy. Wierzy w nieopisane dobro i nie sądzi, że złe koty istnieją.

CIEKAWOSTKI

- Kocha insekty. Każde. Od muchy aż po motyle i pszczoły. Uwielbia się z nimi bawić.

- Nienawidzi smaku wszystkich roślin, nie licząc jagód, je to zawsze pochłonie.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Nierozważny, podejmuje decyzje bez pomyślunku, zdarte pazury, zwinność

Mocne strony: Naprawdę szybki, ma dobrą kondycję

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dryfująca Bulwa

Matka - Baśniowa Stokrotka

Rodzeństwo - Porywisty Sztorm, Perlista Łza

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Baśniowa Stokrotka

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony w Klanie Nocy podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

Porywisty Sztorm

Autor grafiki: @zbysiu.niewolnik

OGÓLNE

PORYWISTY SZTORM
*Poprzednie imiona: Sztorm>>Sztormowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC

Autor: zbysiuniewolnik@gmail.com/@zbysiu.niewolnik

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Sztorm to wysoka, długonoga kotka o wiecznie potarganym, szylkretowym futrze. Odziedziczyła sylwetkę po swojej mamusi, przez co jest dość chuda. Niebieska posiada duże, zaokrąglone uszy, jak i piękne błękitne oczy. Mimo swojej zwinnej i kruchej postury, kotka zawsze wygląda na gotową do akcji – jakby burza, od której pochodzi jej imię, tętniła w jej wnętrzu.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - Niebieska szylkretowa pręgowana dziko z akcentami z bielą

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Niebieskie

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Porywisty Sztorm to kotka, której imię idealnie odzwierciedla jej charakter, jest pełna energii, emocji i pasji. Ciekawość świata pcha ją do odkrywania każdego zakątka swojego otoczenia. Uwielbia przygody, jest marzycielką – każda usłyszana historia inspiruje ją do tworzenia własnych opowieści, w które często angażuje swoje rodzeństwo i innych w zasięgu jej łap, zmuszając do zabawy w udawanki. Chociaż z natury jest urocza i kreatywna, łatwo ją sprowokować. Wystarczy drobnostka, a już zmienia się w prawdziwy sztorm, pełen gniewu i determinacji, by obronić swoje racje. Bywa niezwykle uparta – kiedy coś sobie postanowi, ciężko jest ją przekonać do zmiany zdania, nawet jeśli sytuacja wymaga elastyczności. Dodatkowo jej emocjonalność sprawia, że czasami reaguje zbyt impulsywnie, podejmując decyzje bez zastanowienia, co może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji.

MORALNOŚĆ

Wierzy w Klan Gwiazdy.

CIEKAWOSTKI

- Lubi oglądać deszcz oraz słuchać, jak krople opadają na liście drzew. Jest to dla niej bardzo uspokajające zajęcie. 

- Podczas snu zawsze wtula się w futro Rysia, nieraz zdarza się, że to właśnie on zostaje jej legowiskiem.

- Jej ulubiona ryba to płoć.

- Uwielbia oglądać kolekcję kamieni Dryfującej Bulwy.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Sztorm wyjątkowo łatwo może zostać sprowokowana, przez co może zacząć podejmować głupie decyzje oraz wpadać w złość. Przez swoją kruchą sylwetkę można ją bardzo łatwo powalić i przycisnąć do ziemi, co uniemożliwia jej dalszą walkę.

Mocne strony: Sztorm charakteryzuje się swoją szybkością, dzięki której porusza się dynamicznie i potrafi błyskawicznie zmieniać kierunek. Jej zwinność pozwala na łatwe manewrowanie, co sprawia, że trudno przewidzieć jej ruchy.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dryfująca Bulwa

Matka - Baśniowa Stokrotka

Rodzeństwo - Pluskający Potok , Perlista Łza

Partner - Rysi Bór

Potomstwo - Rozpromieniona Łapa, Borówkowa Łapa

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Nenufarowy Kielich

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA 

Urodzona w Klanie Nocy podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

ETER

  

Autor grafiki: Kierdel_

OGÓLNE

ETER
*Poprzednie imiona: Zajączek
Płeć: Kocur
Orientacja: ///
Przynależność: Samotnicy - Gang Białowron - Klan Klifu
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC (Opiekun: Rachel)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Eter to drobnej budowy kocur, w dodatku niski, przez co z daleka można łatwo pomylić go z wyrośniętym kocięciem. Futro ma czarne, szorstkie i potargane, często najeżone i pozlepiane, przypominające igły jeża. Ogonek prawie nigdy nie sterczy sztywno w górze, lecz wisi gdzieś z tyłu, smagając powietrze, niczym cienki i długi bicz. Złote oczy zawsze uważnie obserwują otoczenie, a na pod futrem, jeśli się przyjrzeć, widać blizny. 

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - Czarna jednolita

Długość sierści - Krótka

Kolor oczu - Żółte

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Eter jest na pozór spokojnym kotem. Wszystko się natomiast kończy gdy kocurowi zbyt długo się coś nie udaje, a on zaczyna tracić panowanie, wyzywając wszystko i wszystkich co jest w zasięgu wzroku. Zalecane jest wtedy zabranie spod jego łap wszelkich niebezpiecznych przedmiotów. Jest raczej małomówny i stroniący od jakiegokolwiek kontaktu fizycznego, lecz pomocny. Na swój sposób stara się ułatwić innym życie, chociaż nie każdy doświadczy od niego tej dobroci. Sumienny, stara się jak może, chociaż przez jego gabaryty, nie zawsze udaje mu się wykonać powierzone mu zadanie. Nie chce zawieść tych z którymi przystaje i dla ich bezpieczeństwa jest w stanie wybiec umysłem naprawdę daleko, wszystko dokładnie planując. Małomówny, jednak nie nieśmiały. Zwyczajnie chłonie informacje z otoczenia, poprzez słuchanie, nie rozmowę. Mimo wszystko nie pogardzi ciekawą wymianą zdań, a sam, gdy uzna temat za interesujący, potrafi zagadać swojego rozmówcę. Pamiętliwy, całkiem łatwo go urazić, chociaż tego nie okazuje. Jest trochę jak ten jeden kujon odludek, który stara się dopasować w grupę za młodu, by potem gardzić własnym gatunkiem. Pesymista wymieszany z realistą, trzeba być nastawionym na jego czarny i raczej pozbawiony emocji humor. Perfekcjonista.

MORALNOŚĆ

,,I'd let the world burn for you". Nie jest typem protagonisty, jeśli nie zniszczy świata ze zwykłej swojej idei, to dla kogoś kto jest mu bliski. Jego kodeks moralny został wypaczony przez gang, który ukształtował przynajmniej część jego moralności. 

CIEKAWOSTKI

- Wbrew pozorom jest całkiem wrażliwy na strefę emocjonalną. Nawet jeśli nie potrafi dokładnie określić swoich emocji, nie ma trudności w odgadnięciu cudzych. 

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: -

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Kocurek nie jest silny ani wielki, z łatwością przyjdzie go powalić w otwartej walce. Przez swoją wielkość, nie jest też szybki. 

Mocne strony: Umysł zrodzony do analizy. Chłodno podchodzi do trudnych sytuacji, stara się szybko znaleźć rozwiązanie. Szybko zapamiętuje nawet najdrobniejsze szczegóły z otoczenia. Cierpliwy.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Szczur, martwy. 

Matka - Wrona, status nieznany. 

Rodzeństwo - Sroka, Próżnia - status nieznany.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

⁇¿ ?¿? - Moja ścieżka... 

SZKOLENIE

Mentor - Szczur, Dektyw 

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Kocur jako małe kocię przywitało się z gangiem. A przynajmniej za małe kocię został wzięty, gdyż jego wzrost nie był powalający. W wieku dość młodego wyrostka został sam, rozdzielony z resztą rodziny po małej łapance, którą urządzili ludzie, by pozbyć się kocich szkodników. Długo żył na ulicy, próbując przechytrzyć większe od siebie koty i chociaż często mu się to udawało, często również dostawał za to w skórę, zdobywając kolejne blizny. Było tak do czasu, aż trafił w objęcia gangu. Od tego czasu wyrostek był wierny swojej grupie, nie ważne w jakiej sytuacji by się nie znalazł, a koty które początkowo spisały go na straty, zaczęły doceniać jego żywotność u tęgi umysł, chociaż wciąż nie był niczym więcej jak kmiotkiem pozbawionym siły. Jego życie cały czas polegało na udowadnianiu swojej wartości, aż w końcu, którejś deszczowej nocy, spotkał Ich... Czy dadzą mu to, czego szuka?  

Miodowa Kora

 

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

MIODOWA KORA
*Poprzednie imiona: Miód >> Miodowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Poliromantyczny/seksualny
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: moczalazofia4@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Miodowa Kora jest chudym, umięśnionym kocurem. Posiada półdługie futro, przez które aż tak tego nie widać, bo zasłania jego sylwetkę. Jeśli chodzi o wzrost to nie jest on jakiś wielki, można uznać, że jest średniego wzrostu. Gdy patrzy się na niego to można zauważyć, że na jednej z brew jest mała blizna. Posiada on żółte oczy, pędzelki na uszach i krótki ogon

Cechy szczególne - Krótki ogon i pędzelki na uszach

Kolor sierści - Liliowy pręgowany tygrysio

Długość sierści - Półdługie

Kolor oczu - Żółte

Problemy zdrowotne - Bezpłodność

CHARAKTER

Miodowa Kora jest dość cichym kotem i nie lubi się za bardzo odzywać, po prostu woli być biernym słuchaczem, zamiast głównym rozmówcą w grupie. Kieruje się zwykle zdrowym rozsądkiem i myśli racjonalnie, gdy wymaga tego sytuacja. Mimo to też kieruje się emocjami, ale bardziej to okazuje przy bliskich kotach niż tych obcych. Bardzo ceni rodzinę i stawia ją na pierwszym miejscu, bowiem jedynymi kotami,  którym może w jakimś stopniu zaufać, są właśnie te z rodziny, w końcu łączy ich wspólna krew i wartości, przynajmniej tak myśli. Zwykle jego wyraz pyska jest stoicki i tajemniczy, dlatego trudno przewidzieć o czym myśli kocur w danym momencie. Dla obcych kotów jest zazwyczaj marudny i lekceważący, rzadko się zdarza, że jest dla kogoś miły. W głębi jest empatycznym i wrażliwym kotem, który lubi zachwycać się szczegółami, ale nikomu tego nie powie i zachowa ten szczegół dla siebie.

MORALNOŚĆ

Wierzy w Mroczną Puszczę, przez to, że od dzieciństwa matka wpajała mu, że Miejsce, gdzie Brak Gwiazd jest lepsze od Klanu Gwiazdy. Wierzy w nią także dlatego, że nie zgadza się z niektórymi założeniami wiary w Gwiezdnych Przodków, takimi jak chociażby zakaz posiadania kociąt. Mimo swej wiary uważa, że zabijanie kotów nie jest dla niego przyjemne i woli zamiast tego robić normalne rzeczy, które robi każdy kot.

CIEKAWOSTKI

- Bliznę na brwi dostał podczas walki ze swoją siostrą Głupią Łapą.

- Interesował się na początku nauką ziół, jednak potem nie dał rady z tą wiedzą , więc odpuścił.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: Nie jest zbyt silny, ponieważ urodził się słaby i mniejszy od swego rodzeństwa, niezbyt dobrze porusza się po tunelach, dlatego woli to robić w towarzystwie 

Mocne strony: Szybko się porusza, bo jest dość lekki, posiada jakąś siłę, dobrze wspina się po drzewach

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Topielcowy Lament

Matka - Srebrzysta Łuna

Rodzeństwo - Lamentująca Toń, Młódka [*]

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Borsucza Puszcza

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony w Klanie Wilka podczas rządów Wieczornej Gwiazdy. Był owocem przypadkowego związku między Topielcowym Lamentem, a Topaz. Niestety, gdy go urodziła,  Miód został przekazany pod opiekę Cisowego Tchnienia, która też miała kociaki i nigdy nie dowiedział się kim jest jego prawdziwa matka. Tak wychowywał się w dużej rodzinie, ze swoją siostrą Lament i dwoma przybranymi siostrami, które traktował jak swoje biologiczne, Ryś i Skarabeusz. Przez początkowy okres zajmowała się nimi Cisowe Tchnienie, jednak przez to, że była medykiem, odeszła do lecznicy, a na zastępstwo przyszła Olszowa Kora, jej matka, wpajająca im do głów wiarę w Mroczną Puszczę. 

W wieku 6 księżyców dostał za mentorkę Borsuczą Puszczę. W wieku uczniowskim był bardzo szczęśliwym kotem, wręcz jego życie było idealnie rodzinne, dopóki na jednym z jego pierwszych zgromadzeń, jego siostra, Skarabeuszowa Łapa, nie wygadała innemu kotu na zgromadzeniu o śmierci Wieczornej Gwiazdy. Po zebraniu zabrano ją na środek i sama przywódczyni torturowała ją fizycznie i urwała jej ogon, a Miodowa Łapa nic nie mógł z tym zrobić.

Po tym wydarzeniu czuł, że jego idealna rodzina się rozpadła, a on musiał patrzeć jak niszczeje. Próbował nie zawracać sobie tym głowy i trenował, by zostać wojownikiem, lecz jego siostry, Rysia Łapa i Lamentująca Łapa, były szybsze i zostały mianowane w wieku 12 księżyców. Kocura wierciło przez to w środku. Stało się to dla niego motywacją, dzięki której został wojownikiem w wieku 14 księżyców.

Rysi Trop

 Autor grafiki: zeno0313

OGÓLNE

RYSI TROP
*Poprzednie imiona: Ryś >> Rysia Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: uzihazbin29770

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Ryś to niebieska szylkretka. Jej futro zdobią liście czy inne kwiaty wplecione między kosmyki włosów. Posiada ona grube poduszki u łap. Ryś ma również długą i gęstą sierść. Jak na swój wiek jest dosyć wysoka. Kotka posiada gruby i gęsty ogon, w którym również wplecione są rośliny. Jej duże i brązowe oczy dodają jej uroku. Posiada ona również pędzelki, które zdobią jej uszy.

Cechy szczególne - Pędzelki na uszach

Kolor sierści - Niebieska szylkretowa tortie

Długość sierści - Długa

Kolor oczu - Brązowe

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Ryś to kuleczka szczęścia. Szylkretka jest bardzo nadpobudliwą i ruchliwą kotką jak na swój wiek. Czasami zdaje się być cicha, tak jakby ktoś nagle odebrał jej mowę. Kotka zawsze stara się być zauważalna, ponieważ nie cierpi samotności. Jest bardzo wrażliwa na wszelkie krzyki czy inne obelgi skierowane w jej kierunku. Zawsze stara kierować się sercem. Nie lubi ona zbytniej przemocy, dlatego nie stosuje jej często. Umie rozpoznać, gdy ktoś skłamie i nie daje sobą manipulować. Inni myślą, że Ryś mogłaby tylko spać i spać, ale jak już jej zależy - pracuje na całego. Jest ona nocnym markiem, odpoczywa za dnia, a działa nocą. Co prawda jest energiczna, ale tak jak zwierzę, po którym nosi imię Ryś, nie lubi przechodzić długich dystansów.

MORALNOŚĆ

Kotka dopiero poznaje świat.

CIEKAWOSTKI

- Uwielbia spać

- Do spania preferuje ciemne miejsca, gdzie trudniej ją spostrzec, np. jaskinie

- Przez jej długie futro nie przepada za ciepłem

- Koteczka dość nie przepada za swoim imieniem, chciałaby brzmieć bardziej łagodnie

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: Węch, nerwy szybko jej padają, skoczność

Mocne strony: Sprawność fizyczna, jej spryt powoduje, że nic nie jest dla niej przeszkodą, gibkość

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Horus

Matka - Cisowe Tchnienie (kochana mamusia)

Rodzeństwo - Głupia Łapa

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Gronostajowy Taniec (*)

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - Zabłąkany Omen

HISTORIA

Urodzona w Klanie Wilka podczas panowania Wieczornej Gwiazdy

Głupia Łapa

Autor grafiki: kskssk447@gmail.com || duszz299329499 [Discord]

OGÓLNE

GŁUPIA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Skarabeusz >> Skarabeuszowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoseksualna
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Więzień

- - - -

Właściciel: Postać NPC

Autor: kskssk447@gmail.com || duszz299329499 [Discord]

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny -Głupia Łapa posiada długie, liliowe futro z przejaśnieniami oraz długie nogi zakończone białymi palcami. Jest też barczysta. Na świat patrzy pięknymi, brązowymi oczyskami. Uszy ma długie, zakończone frędzlami. Choć nie jest żywym ideałem, nie jest też uznawana za najbrzydszą. Jej ciało zdobią blizny zadane jej przez Sosnową Gwiazdę.

Cechy szczególne - Puchata Bródka, biała kropka na łbie, krótkie wąsiki

Kolor sierści - Liliowa dymna z bielą

Długość sierści - Długa

Kolor oczu - Brązowe

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Głupią Łapę można opisać po prostu jako introwertyczkę, jest też po prostu małomówna, cicha. Często wydaje się być nieobecna, zamyślona, pogrążona w swoich marzeniach. Kotka jest też niezwykle ciekawska świata, jednak próbuje odkrywać to na własną łapę, stara się jak najrzadziej pytać o coś innych. Cechuje ją też to, że za bardzo martwi się opinią innych, boi się, że inne koty jej nie lubią czy obgadują. Często nie mówi o swoich problemach, gdyż nie chcę martwić innych, po prostu kisi to w sobie. Niestety, nierzadko działa impulsywnie, często nie przemyślowując swoich zachowań. Nigdy nie wie gdy coś odpuścić, jest niezwykle uparta, nie lubi też próbować nowych rzeczy. Często też próbuje dążyć do celu na wszelkie sposoby. Skarabeusz, co ciekawe, ma też problemy z rozpoznawaniem emocji innych, często źle je rozpoznaje bądź tego nie robi.

MORALNOŚĆ

Wierzy bardzo mocno w Klan Gwiazdy i ich dobrą wolę.

CIEKAWOSTKI

- Lubi powoli jeść swoją zwierzynę, podczas jedzenia się nie śpieszy i zawszę ją dokładnie ogląda.

- Bardzo lubi jak ktoś bliski skraca jej imię do “Skara” gdyż podoba jej się brzmienie początku imienia, jednakże gdy jest w towarzystwie kotów, które nie są jej bliskie, nie chce być tak nazywana. 

- Wolałaby mieć dużo ciemniejsze umaszczenie, to jej zdaniem jest za jasne. Nie jest to jej kompleks czy coś takiego, po prostu jej się to nie podoba.

- Lubi nazywać koty po imieniu, nieważne czy są to członkowie jej rodziny czy ktoś inny

- Bardzo interesują ją zioła i inne rośliny, zwłaszcza te mogące wyrządzić krzywdę. Po prostu fascynuje ją ich działanie.

- Jej ulubionym sposobem okazywania uczuć jest dawanie prezentów (np. Kwiatków bądź kamyczków).

- Według niej ciemne maści są bardzo ładne, jednakże biel jest też według niej też jest bardzo ładna

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: jest mało zwinna, kotka łatwo ponosi się emocjom

Mocne strony: gęste i długie futro, mocny zgryz

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Horus - kotka nigdy nie poznała kocura, choć teoretycznie jest jej ojcem, nie uznałaby go za niego.

Matka - Cisowe Tchnienie - matka koteczki

Rodzeństwo - Rysi Trop - siostra

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Cisowe Tchnienie, Olszowa Kora (*)

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona Cisowemu Tchnieniu podczas panowania Wieczornej Gwiazdy.

Lamentująca Toń

Autor grafiki: wierzba9005

OGÓLNE

LAMENTUJĄCA TOŃ
*Poprzednie imiona: Lament >> Lamentująca Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: _syrin_

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny -  Lament to istotka, która zdecydowanie swoim wyglądem przykuwa uwagę, choć nie zawsze jest to stwierdzenie pozytywne. Jej półdługie, dymne futro jest pełne nierówności i chaosu, jakie spowodowała kotka, wygryzając sobie w niektórych miejscach sierść, aby było jej chłodniej oraz wygodniej. Spod tej niechlujnej okrywy, do której kociak nie przykłada większej uwagi, wystaje kilka żeber i innych biologicznych niedociągnięć, jednak jakby nie patrzeć, Lament jest dość urodziwa. Przy łapkach jej futerko wydłuża się nieco i wygląda to co najmniej uroczo. Posiada również długie, wysportowane, zgrabne nogi, którymi delikatnie stąpa po ziemi oraz piękną sylwetkę, której mogłaby pozazdrościć jej niejedna kotka. Do tego pysk o ostrych rysach, średniej wielkości, lekko skośne błękitne oczy i delikatny, mały nosek dodają jej charakteru. W ciemne futro kotka powtykała sobie również krucze pióra, które traktuje niczym trofea, a nie ozdoby. Jej duże, nietoperze uszy zakończone są długimi pędzelkami, natomiast irytujący ją krótki ogonek, wygląda niczym kikutek zająca. Gdy tylko nieco podrosła, przebiła sobie ucho dwoma kolcami ciernia, które nosi niczym kolczyki. Z tego też powodu ma obok nich niedużą dziurkę, spowodowaną tym, iż źle wbiła cierń, rozdzierając ucho. Dodatkowo na lewej łapce ma małą bliznę, która jest pamiątką po upadku.
Cechy szczególne - pędzelki na uszach, krótki ogon, dziurka w uchu i blizna na lewej łapie

Kolor sierści - czarny dymny z bielą

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - niebieski

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Lament jest... dość specyficzna. Nie ciekawią ją zwykłe kocięce zabawy czy zagadnienia, woli raczej siedzieć na uboczu i wszystko obserwować. W tym czasie mnóstwo rozmyśla, przeprowadza dialogi sama ze sobą, przebywa w swojej własnej rzeczywistości. Mimo wszystko nie jest wycofana czy strachliwa, jednak zdecydowanie bardziej woli swoją obecność niż przebywanie z obcymi kotami. Mimo wszystko czasem natchnie ją i wyjdzie z cienia, pobawi się kłębkiem mchu lub zaproponuje rodzeństwu jakąś zabawę, którą zazwyczaj jest bicie się. A z racji, iż jak na takiego kociaka jest dość silna, zazwyczaj nie kończy się to dobrze. Po części, też dlatego preferuje siedzenie na uboczu i rysowanie pazurem w piasku, gdyż takie zabawy zazwyczaj kończą się krzykiem któregoś z rodzica. Choć to wszystko może wydawać się niewinne, Lament ma słabe nerwy i gdy się zdenerwuje, zdarza jej się “terroryzować” inne kociaki, na przykład gryząc ich ogonki lub po prostu zaczepiając. Przy okazji Lament to typowa (albo i nie) buntowniczka. Zawsze chodzi własnymi ścieżkami, ma własne poglądy i opinie, których ściśle się trzyma. Nie jest pokornym kotem, który zrobi to, co inni mu każą bez mrugnięcia okiem. Stawia na swoim i jest uparta, co czyni z niej niezłą przeciwniczkę, jeśli chodzi o dyskusje czy różne kłótnie. W grupie kotka zazwyczaj siedzi cicho, chyba, że nagle ktoś poruszy temat, który ją oburzy lub zainteresuje. Wtedy potrafi włączyć się do rozmowy i zacięcie dyskutować. Jest raczej introwertyczką, która stroni od kotów. Jeśli ma przy sobie tatę i najbliższe jej rodzeństwo, nie potrzebuje nikogo więcej. Dymna zna swoją wartość i lubi przebywać sama ze sobą, zwłaszcza gdyż poznawanie nowych kotów, nie przychodzi jej z łatwością. Na początku zawsze jest nieufna, trzymając daną osobę na dystansem, rzadko zdarza się, aby od razu komuś zaufała. Bywa również uszczypliwa i zgryźliwa, jednak, gdy kogoś naprawdę pokocha, przywiązuje się do niego bardzo mocno i jest w stanie zrobić dla takiej osoby praktycznie wszystko. W jej żyłach widocznie płynie samotnicza krew, która zmusza ja do samotnych wędrówek i eksplorowania nowych terenów. Z pozoru wydaje się ona mało ekspresyjna, jednak jest bardzo wybuchowa i łatwo wytrącić ją z równowagi. Dodatkowo nie umie rozmawiać o emocjach, a pocieszanie innych nie wychodzi jej zazwyczaj zbyt dobrze.

 

MORALNOŚĆ

Moralność Lament ciągle się kształtuje.

CIEKAWOSTKI

- Uwielbia kruki. Uważa je za wspaniałe, dostojne i majestatyczne stworzenia, Władcy Niebios.

- Posiada dużą odporność na różnego rodzaju ból.

- Jej ulubioną porą dnia jest noc. 

- Mimo ciągłego przebywania w cieniu, lubi wygrzewać się na słońcu.

- Jako kociak bardzo lubi wszelkiego rodzaju zabawy siłowe.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: polowanie, nieumiejętności w rozmowie, wspinaczka, niecierpliwość, lęk wysokości, nieumiejętność łagodnego łagodzenia sporów (jeśli ma złagodzić jakiś spór, to tylko siłą i stanowczością).

Mocne strony: siła, szybkość, spryt, zwinność, umiejętność szybkiego podejmowania decyzji, celność

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Topielcowy Lament – ukochany, najlepszy tata. On jako jedyny potrafi wyprowadzić ją ze złości bądź przekonać do zrobienia czegoś. Kocha go najbardziej na świecie i stara się brać z niego przykład, naśladując go. Gdy zobaczy tatę wchodzącego do żłobka, rzuci wszystko i pobiegnie do niego. Uwielbia z nim rozmawiać oraz bawić się, jest jej najbliższą osobą. 

Matka - biologiczna: Srebrzysta Łuna – nie zna jej i nie wie, iż jest ona jej matką, ale na pewno, gdyby się o tym dowiedziała, nie byłaby do niej pozytywnie nastawiona.

Przybrana: Cisowe Tchnienie – niby ją kocha, ale nigdy nie była to jakaś ogromna miłość. Raczej sympatia. Przy niej z powrotem zamienia się w buntowniczkę, często nie słucha jej poleceń, ale mimo wszystko jest do niej przywiązana.

Rodzeństwo - biologiczne: Miodowa Kora - kocha go całym swoim kocięcym serduszkiem i nikomu nigdy nie pozwoli go skrzywdzić. W stosunku do niego Lament jest jak: "tylko ja mogę go bić i wyzywać!" i właśnie dlatego kocurkowi wydaje się, że dymna za nim nie przepada.

Przybrane: Głupia Łapa – ma do niej lekki dystans i nie są ze sobą bardzo zżyte, jednak Lament toleruje ją i czasem zaprasza do zabawy. Zazwyczaj jej zaczepki kończą się obrażeniem siostry, czego dymna zupełnie nie rozumie.

Rysi Trop - jako jedyna z rodzeństwa to właśnie Ryś najbardziej lubi Lament. Tortie darzy ją sympatią, mimo iż utrzymanie z nią dobrego kontaktu bywa ciężkie.
Partner - chciałaby, chociaż jest przekonana, że żaden kocur nie będzie jej chciał.

Potomstwo - nie nadałaby się na matkę, ale może kiedyś...

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Topielcowy Lament 

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - Szczypiorkowa Łapa (*)

HISTORIA

Mówiąc krótko - kocięta powstały z nieszczęśliwego wypadku. Topielcowy Lament i Topaz mieli pecha wpaść na siebie podczas leśnych przechadzek. Kotka pomyliła go ze swym "kochankiem", Zawilcem, a sam wojownik nie był w stanie jej skrzywdzić, kiedy dotarła do niej jej pomyłka. Zrobiło mu się żal tej obcej, podobnie jak on odrzuconej istoty, dlatego też przystał na wspólną kolację z samotniczką, która z radością poczęstowała go tłustym królikiem. Jak można się domyślić, spotkanie dwóch złamanych, wystawionych serc, nie skończyło się dobrze.
Już następnego dnia, Topielcowy Lament obudzony został przez żałosne skomlenie kotki, u której boku spał. Była rozgoryczona. Miała sen, który jej zdaniem był jasnym potwierdzeniem, że zaszła z kocurem w ciążę. Jej złość i strach były trudne do opisania, a stały się jeszcze trudniejsze, gdy wilczak zwiał, niczym zwykły tchórz porzucając ją na środku zaśnieżonej polany.
Na nieszczęścia dla kocura, podczas ucieczki pozostawił za sobą odbite w śniegu ślady łap, których trop doprowadził wykorzystaną Topaz wprost na tereny Klanu Wilka. Tam spotkała patrol łowiecki, noszący na swych futrach ten sam dziki zapach, co dymny. Nim ktokolwiek zdążył ją zagryźć, opowiedziała swą historię. Kiedy tylko wspomniała o niejakim "Topielcu", miaucząc z przejęciem o tym, jak wojownik śmiał ją wykorzystać, a następnie wyrzucić jak śmiecia, koty zesztywniały. Po chwili namysłu, zdecydowały się zabrać samotniczkę przed oblicze ich liderki, Wieczornej Gwiazdy. Krótka wymiana zdań wystarczyła, by kocica zgodziła się przyjąć szylkretkę w swe progi, chcąc także w ten sposób odbudować potęgę klanu, osłabionego przez niedawne ataki dwunożnych.

Rysi Bór

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

RYSI BÓR
*Poprzednie imiona: Ryś>>Rysia Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC

Autor: Sarka4921

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Muskularny, wysoki kocur. Ma także wielkie łapy. Ma długą bliznę na boku i na przedniej łapie. Brakuje mu też paliczka na jednej z łap. Ma białe, średnie pędzelki na uszach. Ma krótki pysk z różowym noskiem i ma puchaty ogonek.

Cechy szczególne - Pędzelki na uszach, szrama

Kolor sierści - Biała (liliowa pręgowana tygrysio)

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Pomarańczowe

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Kocur jest poważnym, dobrze ułożonym osobnikiem. Jest wdzięczny, lecz czasem stara się to ukrywać, żeby nie wyjść na mięczaka. Mimo jego całkiem chłodnych i wyrafinowanych cech, jest też kochający względem bliskich, przez traumatyczne wydarzenie z dzieciństwa wręcz nadopiekuńczy i nieco kontrolujący, zwykle z obawy przed ich lekkomyślnością. Dużo kotów postrzega go przez to jako romantyka, co wcale nie jest aż tak dalekie od prawdy. Rysi Bór lubi dawać i wybierać wykwintne prezenty, układać pewne uczuć i emocji zdania, a także czulić się do swej ukochanej. Jest to cecha, która pomimo upływających księżyców nie uległa ostudzeniu, w przeciwieństwie do chociażby jego młodzieńczego wigoru i energiczności.

MORALNOŚĆ

Kocur wierzy w Klan Gwiazdy, a także częściowo zgadza się z panującymi w Klanie Nocy wierzeniami. Jest mu bardzo oddany, postrzega go jako wielką rodzinę i nie zawaha się go bronić, nawet za cenę własnego życia.

CIEKAWOSTKI

- Kocur tęskni chwilami za mamą i bratem i nie wie, że jego brat jest w Klanie Klifu.
- Lubi w tajemnicy zbierać i wąchać kwiaty.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Niezbyt dobrze poluje, słaby węch

Mocne strony: Mocny w walce, wyostrzony słuch

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Mnożnik (nie pamięta go, pamięta tylko jego imię)

Matka - Mrożonka (nie pamięta jej, pamięta tylko jej imię i że była dla niego miła)

Rodzeństwo - Mysi Postrach

Partner - Porywisty Sztorm

Potomstwo - Rozpromieniona Łapa, Borówkowa Łapa

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Bursztynowy Brzask

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Dołączył do Klanu Nocy podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

MYSIA ŁAPA

Autor grafiki: Jableczniczek

OGÓLNE

MYSIA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Maryś, Mysz
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: POSTAĆ NPC

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Mysz to dość drobnej postury kocur, który pewnie nie wyrośnie na wysokiego. Futro ma w większości czarne - jedyny wyjątek stanowią jego białe łapy oraz plamki na głowie i piersi.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - czarna z białym

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - niebieskie

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Mysz, mimo swojego imienia i dość drobnej postury, charakter ma zupełnie inny. Nie jest strachliwy jak mała myszka, jest za to bardzo pewny siebie i uważa się za nieustraszonego. W rzeczywistości bywają chwile, kiedy kocię odczuwa silny lęk. Jest on wrażliwy i ma wielkie serce, przez co niektóre krzywdy bardziej go bolą, mimo to stara się nie pokazywać swojej słabości, by dalej podtrzymywać swoją pewność. Zdecydowanie bliżej mu do ekstrawertyka niż introwertyka. Nawiązywanie relacji idzie mu dość łatwo, lubi spędzać czas w otoczeniu innych kotów, a jego przekonania tylko mu to ułatwiają. Kociak jest też dość żartobliwy. Lubi robić wszelkiego rodzaju psikusy i żarty, nie zawsze miłe, lecz on nie widzi w tym problemu. Po dołączeniu do Klanu Klifu na pewien czas stracił pewność siebie, stając się bardziej nieufnym i zamkniętym. Z czasem jednak udało mu się wrócić do siebie.

MORALNOŚĆ

W obronie nie zawaha się kogoś zaatakować, jak ktoś jest bezbronny, sprawa się zmienia. Nie jest pewny tej całej wiary w Klan Gwiazdy, mimo to ciekawią go te historie.

CIEKAWOSTKI

- Panicznie boi się utraty bliskich, lecz nigdy o tym nie mówi.
- Lubi deszcz, jednak boi się burz.
- Pomimo swojej wątpliwej wiary w Klan Gwiazdy, zdarza mu się modlić o bezpieczeństwo swoich zaginionych bliskich - gdziekolwiek są, kimkolwiek są.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: Walka, wrażliwość, słabo się wspina

Mocne strony: Pewność siebie, łatwość w nawiązywaniu relacji, mocny słuch i węch, szybko biega

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Mrożonka

Matka - Mnożnik

Rodzeństwo - Ryś

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Półślepy Świstak - kotka zaopiekowała się nim po jego dołączeniu do Klanu Klifu. Mysz traktuje ją niemal jak matkę.

SZKOLENIE

Mentor - Pikująca Jaskółka

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Patrol Klanu Klifu nie spodziewał się napotkać błagającego o pomoc kociaka na swoim terytorium. Próbując uspokoić spanikowane dziecko, dowiedzieli się, że malec znalazł się na ich terenach przez przypadek - wraz ze swoim bratem w ramach zabawy schowali się w jednej z rybackich łodzi, która ku ich nieszczęściu odpłynęła od brzegu. Dwunożni pozbyli się kociąt dopiero na obcej, pełnej skał plaży. Ciekawskie dzieci postanowiły zacząć zwiedzać dziwne miejsce, jednak nie zdążyły zajść daleko nim nastąpiła katastrofa. Jeden z kociaków poślizgnął się na skale, utykając w szczelinie i dotkliwie raniąc się w bok i przednią łapę. Próbując znaleźć pomoc, drugi malec wpadł na patrol Klifiaków. Niestety, gdy wojownicy przyszli na miejsce wypadku, było już za późno - po kocięciu została jedynie unosząca się w wodzie krew. Nie mogło przetrwać przypływu i siły potężnych fal. Zrezygnowani Klifiacy zabrali Mysz do swojego obozu.

Zlota Droga

 

Autor grafiki: Iglakos [dc. _iglak]

OGÓLNE

ZŁOTA DROGA
*Poprzednie imiona: Leto Leo Aureum → Złota Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Heteroseksualny
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: kaiaoless@gmail.com [gmail] vezuvio [Discord]

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - To potężny, dobrze zbudowany kocur o długich nogach, mocnym i prostym grzbiecie i szerokiej piersi. Bardzo różni się swoim wyglądem od leśnych kotów; od razu widać, że urodził się na ciepłych poduchach, na pluszowych legowiskach w cieple domowego kominka. Jednak niech to was nie zmyli - jest silny, a jego łapy wręcz ogromne, co jednak nie znaczy, że używa ich zbyt często. Na wypiętej do przodu klacie spoczywa elegancka, duża głowa o delikatnie wydłużonym pysku. Perliste ząbki lśnią w słońcu. Różowy, blady nosek drga pod wpływem emocji, podobnie co bardzo wymowne, szarobłękitne ślepia o łagodnym wyrazie. Trójkątne, sterczące pionowo uszy zdobi para uroczych pędzelków. Futro Złotej Drogi jest grube, gęste i śliskie - nie jest może najmilszym kocurem, aby się do niego wtulić, ale zdecydowanie robi ono wrażenie. Na policzkach, piersi, brzuchu i ogonie jest ono dłuższe i jednocześnie delikatniejsze, bardziej spuszone. Większość ciała jest kremowa, ale rozjaśnia się znacząco u dołu; posiada również białą odmianę na mordce i szyi, którą jednak widać prawie wyłącznie na nosie. Chociaż jego blizna na udzie wygląda jak wspaniałe trofeum bitewne, to nie jest to do końca prawda - jego wróg faktycznie był niesamowicie rozjuszony, kiedy go zaatakował, jednak jego wrogiem okazała się jego rodzona siostrzyczka - Amfitryta, która zbyt gwałtownie wybudził z drzemki. 

Cechy szczególne - szarobłękitne ślepia, niespotykana w lesie szata

Kolor sierści - kremowy srebrny pręgowany rozetkowo z białym

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - niebieskie

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Rycerz. Tak można go opisać jednym słowem. Nasłuchał się ogromnej ilości opowieści o wspaniałych wojowniczych dwunożnych, którzy z jednym długim pazurem w łapie biegali po polach walki, niesieni przez rumaki. Dlatego też jego młode serce rwie się do dokonywania wielkich, szlachetnych czynów. Już od samego początku próbował wymykać się spod objęć Peoni i odpełzać jak najdalej się dało. Chciał poznać czym jest przygoda, czym jest dreszczyk emocji, co kryje się za jego ciepłym legowiskiem, za czterema ścianami, za wydzielonym ogórdkiem. Na samą myśl aż drży! Kocha jednak swoją rodzine, zwłaszcza swoje siostry i mame. Ojciec przekazał mu pewne specyficzne podejście do kotek, a barwne opowieści dodały swoje trzy grosze. Leto szczerze uważa że płeć przeciwna jest słabsza i bardziej nieporadna w większości aspektów. Sprawia to że w jego pojęciu, każda koteczka, starsza czy młodsza, powinna być przez niego chroniona i zaopiekowana. Uwielbia pomagać i sprawiać przyjemność Amfitrycie czy Wisterii, a gdy jeszcze przy okazji może nanieść, swoimi czynami, na pysk Peoni uśmiech dumy, jest najszczęśliwszy na całym, kocim świecie. Na Narratora patrzy jak na, swojego rodzaju, przewodnika życiowego. To dzięki niemu poznał zakamarki poezji i literatury, dzięki niemu ma tak piękny i kwiecisty język. Kiedy akurat nie jest na każde zawołanie swoich sióstr, stara się te kilka chwil poświęcić relacji właśnie z rudym. Będąc pierworodnym czuję, że ma pewien obowiązek względem rodziny. Nieprzerwanie chce by wszyscy byli z niego zadowoleni. Boi się szeroko rozumianej porażki i poczucia wstydu, które się z nią łączy. Ma dobre serce, które bije, aby pomagać i służyć. 

MORALNOŚĆ

To dobry dzieciak. Jego serce jest pełne miłości do matki i sióstr oraz szacunku i podziwu do ojca. Nigdy nie zrobiłby żadnemu z nich krzywdy, nie chciałby sprawić im nawet niewielkiej przykrości. Bardzo zależy mu na dobrej opini innych. Jego moralne zasady, którymi kieruję się w życiu, są ściśle opartę o etos dobrego rycerza, który jest jego ulubionym bohaterem opowieści. Czuję potrzebe opieki i obrony słabszych, co u niego, niezależnie od faktycznej sytuacji, tyczy się również kotek. 

CIEKAWOSTKI

- Lubi spać wciśnięty w niewielkie przestrzenie; najbardziej między książkami na regale, a od kiedy mieszka w Klanie Klifu, między kamieniami;

- Ojciec często mówił o jego złotym, lwim sercu, więc sam zaproponował owy człon Liściastej Gwieździe;

- Kradł kwiaty z wazonów i przynosił je siostrom/mamie; 

- Nigdy nie pokonał strachu przed schodami, przez co teraz z wielkim strachem porusza się po klifach (jeśli w ogóle to robi);

- Zdarzyło mu się wpaść między siedzenie a oparcie kanapy;

- Pomarańczowy to jego ulubiony kolor;

- Po kryjomu uczy się polowania w rzece - bardzo tęskni za smakiem ryb;

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: - mało wygimnastykowany, zwroty i skręty nie przychodzą mu z łatwością, więc jest dość pokraczny;

- nie potrafi wysoko skakać; słabo idzie mu odbijanie się od ziemi, a dodając do tego problemy ze wspinaczką, nie jest zbyt dobry w polowaniu na klifach i drzewach;

- myślenie za siebie; dobrze idzie mu wykonywanie rozkazów, ale czasami ciężko mu ruszyć głową;

- słaby wzrok, zwłaszcza, kiedy dzień jest jasny i bezchmurny.

Mocne strony: - spore gabaryty łączą się z pokaźną siłą;

- długie łapy pozwalają na obszerne susy, a co za tym idzie, szybki bieg;

- świetny słuch, jego uszy wiecznie nasłuchują;

- wytrzymałość; może się uwijać z obowiązkami całe dnie i jeszcze wyjść na wieczorny patrol.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Narrator {niezwykle go szanuje i podziwia. Jest jego autorytetem i przewodnikiem. Wzór szarmanckości i charyzmy. Uwielbia słuchać jego melodyjnego głosu.}

Matka - Peonia {kochana mama. Najważniejsza kotka w jego życiu. Uważa ją za ideał kociego piękna i elegancji. Chce wyrosnąć na wspaniałego, silnego kocura, aby ją chronić}

Rodzeństwo - Amfitryta i Wisteria {siostry, najukochańsze na świecie. Jego oczka w głowie. Chce za wszelką cenę je chronić przed złem tego świata. Przecież tak czynią szlachetne koty!}, Celestyn {zniewieściały brat. Dziwny, nie rozumie go...}

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Rozświetlona Skóra

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodziła się we wspaniałym domu otoczony poezją, zapachem świeżych kwiatów i ciepłem szczerej, rozkosznej miłości. Jako syn Narratora i Peoni był rozpieszczany nie tylko przez rodziców, ale i przez dwunożnych właścicieli, którzy z wielką radością powitali kocięta na świecie. Żył, wraz z uroczymi siostrami, jak pączek w maśle. 

No... Aż do momentu, gdy matka kociaków gdzieś się zawieruszyła. Iskierka w Leto zaczęła obumierać nie potrafił sobie poradzić z utratą rodzicielki. Wszystko doprowadziło do jego wielu eksapad, a ostatecznie do utraty również i najukochańszej siostrzyczki Wisterii. Zostawiony sam sobie w wielkim, niebezpiecznym świecie, trafił w końcu do Klanu Klifu. Mianowany na ucznia, okrzyknięty Złotą Łapą i oddany pod łapy Rozświetlonej Skóry, szkoli się, aby oczyścić swoje imie. 

Amfitryta

 Autor grafiki: _kierdel

OGÓLNE

AMFITRYTA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Pieszczochy
Ranga: Pieszczoch

- - - -

Właściciel: prega (dc) prpregusek@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Amfitryta jest smukłą, czarną kocicą, o krótkiej i błyszczącej okrywie. Jej ciało jest długie, wciąż jednak otulone kocięcym tłuszczykiem, zaokrąglającym jej rysy i łapy. Sierść zdobią warkoczowe wzory, wyłaniające się z okolicy smolistego grzbietu i biegnące aż do siwiejącego brzucha. Na jej trójkątnym pysku trudno dostrzec cokolwiek poza czernią. Parę ciemnych ślepi, o chłodnym, brązowym odcieniu, otacza dymna obwódka, nos jest hebanowy, a wąsy krótkie. Głowę od reszty korpusu oddziela satynowa wstążka, zawiązana przez dwunożnych na szyi Amfitryty.

Cechy szczególne - Skryta wewnątrz prawego uda rudo-kremowa smuga, opadająca powieka, pędzelki

Kolor sierści - Czarna dymna tortie (z widocznymi pręgowaniem bengalskim warkoczykowym)

Długość sierści - Krótka

Kolor oczu - Brązowe

Problemy zdrowotne - stała głuchota i zachwiania równowagi

CHARAKTER

Kocię zdecydowanie charakterne. Od pierwszych chwil na świecie kopała i gryzła swe rodzeństwo po uszach, wtedy jeszcze na oślep próbując odgonić je od ciepłego brzucha matki. Z wiekiem wcale jej się to nie zmieniło - jest typem samotnika, który nieustannie pragnie czegoś więcej poza dawno już zwiedzonymi czterema ścianami. Zainspirowana opowieściami matki, marzy o życiu pełnym podróży, o zwiedzeniu kryształowych wodospadów, wskoczeniu w szemrzące potoki i o samodzielnym złapaniu ofiary. Przez narastającą w niej frustrację, prawie cały czas jest w ruchu, czy to chodząc od pokoju do pokoju, czy wylizując każde pasmo swego futra. Spokoju zaznaje tylko wtedy, gdy dane jest jej spoglądać na świat, od którego odgrodzona jest szybą. Tyle zapachów, kotów, jedzenia, roślin i widoków, byłoby w stanie zaspokoić jej potrzebę wolności. W swym mieszkaniu poznała już każdy zakamarek, odnalazła każdy kłaczek schowany za kanapą i wydrapała każdy drapak. Trudno było znaleźć ekscytację w tych rutynowych zajęciach, a ona właśnie tego potrzebowała.

Poza byciem nieco zdziczałą i nadzwyczaj aktywną, nie posiada jeszcze za wielu w pełni wykształconych cech. Tym, co jednak już na tym etapie powiedzieć można o Amfitrycie, jest z pewnością jej krnąbrność wobec każdego autorytetu (i nie tylko!) oraz niechęć wobec wszystkiego co wygodnickie. Już dawno ograła każdą z zabawek, jakie oferowali jej samozwańczy właściciele, nie rozumiejąc, skąd w jej rodzeństwie nadal tyle zapału do wygłupów i gonitw za kupką piórek na patyku. Jeśli już o rodzeństwie mowa, nie jest do nich najprzyjaźniej nastawiona. Uważa, że są równie zatruci co tata, od lat karmiony przeżutą karmą, która nijak się miała do opisów soczystych, świeżych zdobyczy, o których opowiadała im Peonia. Nie gada z nimi za dużo, im mniej wiedzą o planach powstających w jej łebku, tym lepiej. Czasami jedynie wda się w dłuższą dyskusję o cudowności dziczy i ekscytujących, skrytych w niej sekretach. Potrafi używać tych opowieści również jako próbę wystraszenia lub sprowokowania rodzeństwa do podjęcia się walki z nią.

MORALNOŚĆ

Dopiero się kształtuje, na razie jest niezaznajomiona z żadną wiarą. Uważa, że okazjonalne przygrzmocenie komuś w głowę wcale nie jest złe, a na dłuższą metę może okazać się nawet zdrowe.

CIEKAWOSTKI

- Lubi gryźć po uszach, zarówno w formie figlarnej pieszczoty, jak i morderczych zamiarów

- Często chodzi z wyciągniętymi pazurami, by pokazać swą drapieżność

- Nie jest największa z rodzeństwa

- Pobije za nazwanie jej Trytką lub Amfką

- Najbardziej lubi jeść mrożonki, które jako jedyne przypominają piszczki zamieszkujące odległe krainy zaokienne

- Jest niereformowalnym ostrzycielem pazurów na wszystkim, co znajdzie się w zasięgu jej łapek

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: Siła, gwałtowność, szybkość, wspinaczka

Mocne strony: Pływanie, skradanie, walka, polowanie

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Narrator [Krowa, która dużo muczy, mało mleka daje. W oczach Amiftryty ojciec jest wygadanym kotem, którego jednak opowieści często mijają się lub koloryzują prawdę. Jest nim często zażenowana]

Matka - Peonia [Cudowna mama, za którą tęskni. Wydawała się być najbardziej ogarnięta w rodzinie]

Rodzeństwo - Leto, Wisteria, Celestyn [Trójka rodzeństwa, lubi je śledzić, podsłuchiwać  i polować na nie. Poza tym ich interakcje nie są uczuciowe, chyba, że komuś podoba się dostanie prosto w brzuch łapami kota podobnych gabarytów co on sam, który postanowił skoczyć na niego z wysokości. Czasami ma wątpliwości, czy faktycznie są spokrewnieni, gdyż zarówno z charakteru, jak i z wyglądu, bardziej przypominają ojca. Niebieskie ślepia, rude lub kremowe futro oraz powtarzający się, rozetkowy wzór niczym nie przypominają czarnej pieszczoszki. Jedynym, co zdaniem Amfitryty świadczy o ich pokrewieństwie, jest jej rudy kosmyk włosów]

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Dwunożni, zwani także jej właścicielami. Nie przepada, wini ich za więzienie jej w tej nudnej budzie.

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w miocie Narratora i Peonii.

Srebrzysta Łuna

 

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

SREBRZYSTA ŁUNA
*Poprzednie imiona: Acheron VII Promieniejąca, Scylla >> Topaz >> Srebrzysta Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnik > Pieszczoch > Samotnik > Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Opiekun: prega (dc)

Autor: well.done.enlighteen.me

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Srebrzysta Łapa to smukła kotka, maszerująca lekkim krokiem i pusząca lekko futerko. Jej sierść dość łatwo jest dostrzec, gdyż ta wyróżnia się na tle innych delikatnymi, stonowanymi odcieniami i dość nietypowym ułożeniem łat, na którym spoczywają drobne niczym groch cętki. Jest ona zazwyczaj zadbana, schludnie wylizana, lśniąca w słońcu, przyciągając wzrok wielu kotów. Jej oczy też są niczego sobie - w odcieniach głębokiego błękitu, przywołują na myśl wodne odmęty.

Cechy szczególne - Pędzelki

Kolor sierści - Niebieski srebrny pręgowany cętkowanie szylkret calico z białym

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Niebieskie

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Kocica zachowaniem przypomina bardziej kocię, niżeli dojrzałą wojowniczkę. Jest radosna, pewna siebie, głośna i zdecydowanie wyróżniająca się na tle naburmuszonych Wilczaków. Dużo mówi, przy czym w dyskusjach skupia się na sobie, swoich problemach i zainteresowaniach, choć wciąż próbuje wyłapać i zapamiętać choćby połowę informacji, jakie czasem uda się wtrącić jej rozmówcy. Świat kręci się wokół niej, a przynajmniej tak stara się myśleć, w rzeczywistości często czując pustkę i samotność. Nieustannie próbuje ją zapełnić wywyższaniem się ponad innych, upierdliwymi komentarzami i próbami zaimponowania kotom, które w jej oczach są wartościowe. W tym samym czasie, w całej swej uszczypliwości i naiwności, jest nadzwyczaj wrażliwa i każdy komentarz wbija się w nią jak cierń w łapę. Tak bardzo stara się nie dopuszczać do siebie myśli, że może być z nią nie tak, że gdy tylko ktoś jej wytyka błąd, ta popada w histerię, zupełnie nie radząc sobie z krytyką.

MORALNOŚĆ

Niegdyś wierzyła w Gwiezdnych Bogów, znanych jej z przystani, jednak od poznania Zielonego Wzgórza na jednym ze zgromadzeń jej wiara uległa zmianie. Aktualnie wierzy w Klan Gwiazdy, chcąc w przyszłości do niego dołączyć i zostać Gwiezdną Boginią, jednak nie mówi o tym głośno ze względu na niepisane zasady trwające w Klanie Wilka. Oprócz tego przypisuje niektórym kamieniom specjalne właściwości, choć wiara w nie nie jest już tak silna jak za czasów jej młodości.

CIEKAWOSTKI

- Uwielbia śpiewać, potrafi marnować tak całe dnie.

- Jej wiara nie jest jeszcze do końca szczera i świadoma. Z usłyszanych od Zielonego Wzgórza informacji wyniosła jedynie to, że trafiają tam dobre koty po śmierci i stają się nieśmiertelnymi bytami, co połączyła ze swoim poprzednim wyznaniem, tworząc w ten sposób swój własny odłam, w którym to ona po śmierci zostanie boginką..

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: I

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Siła, wspinaczka

Mocne strony: Zwinność, pływanie

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Twaróg (przywódca ich stada, wszystkie kocięta musiały nosić w żyłach jego świętą krew)

Matka - biologiczna: Fiu Fiu (nie poznała) przybrane: Selelele (widziała ją może dwa razy w życiu); Bronja (też nie miała zbyt wielkiego kontaktu)

Rodzeństwo - biologicznego nie posiada żadnego, a przyrodnie to praktycznie prawie całe stado

Partner - ///

Potomstwo - Lamentująca Toń, Miodowa Kora (Czasami chciałaby odnowić z potomstwem kontakt. Żałuje, że ich nie wychowała, naiwnie myśli, że byłaby lepszą matką. Często jej się śnią) Młódka (*), z młodszego miotu: Pajęczynka, Kocanka, Pszczółka

INNE

Cisowe Tchnienie - ma do niej neutralne nastawienie, choć ukochana Topielcowego Lamentu sprawia wrażenie jej nienawidzić.

Topielcowy Lament - skrzywdził ją. Nie przyzna tego, ale jego działanie zostawiło głębokie szramy zarówno na jej dumie, jak i własnej samoocenie.

Borsucza Puszcza - koleżanka, lubi ją. Nie zastanawia się nad szczerością tej relacji.

SZKOLENIE

Mentor - Uczeni ze stada, Tanzanit, Wilcza Tajga (*)

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Topaz, wtedy jeszcze Acheron, urodziła się w dużym, opuszczonym statku turystycznym jako młoda członkini “Stada”. Nie mieli lepszej nazwy dla tejże miejscowej grupy, ponieważ po prostu byli stadem. I tak już zostało.

Łódź nazywała się Przystanią, dając członkom ich niemałej grupy schronienie w ciepłe, słoneczne dni, czy też podczas ulew i gradów. Przystań leżała na brzegu Turcji, dając rozległy widok na Morze Czarne i jego okolice. Dwunożni nieczęsto im przeszkadzali, dobrze zdawali sobie sprawę o dzikich kotach zamieszkujących tamtejsze okolice i zwyczajnie dawali im spokój.

Ich grupą rządził Święty Twaróg, pobożny kot z równie pobożną przeszłością. Był on także co za tym idzie Ojcem Stada, obejmując obowiązek płodzenia kociąt, by powiększyć ich społeczność. Kocięta, w których żyłach nie płynęła krew Twaroga, były skażone i natychmiastowo po urodzeniu skazywane na śmierć z wyjątkowym okrucieństwem. Ale nikt się nie sprzeciwiał, to one były winne samym swoim istnieniem.

Acheron tuż po urodzeniu została przekazana pod pieczę dwóm z najbardziej szanowanych kotek w Stadzie, Selelele i Bronji. Było to zaszczytem, ale kotki nie miały dla niej czasu i podrzucały innym Odpowiedzialnym, jak zwały się inne koty adoptujące kocięta. W wieku dwóch księżyców przyjęła przydomek Promieniejąca podczas Ceremonii Nadania Tytułu. Jej życie nie było zbyt ciekawe, jedyne jej zajęcia były lekcjami z uczonymi, którzy uczyli młodych technik walki, oraz medytacja na łonie natury. Były też oczywiście codzienne modlitwy i składanie hołdu ich bogom gwiazd.

W każdym razie, podsumowując, do wieku 12 księżyców żyła dość spokojnie. Aż do wtedy.

Rozpętało się istne piekło. Dwunożni jak gdyby nigdy nic wparowali do ich Przystani, siejąc postrach i zniszczenie z każdym krokiem. Wszędzie słychać było wrzaski i płacz, gdy stworzenia bez skrupułów łapały je swoimi różowymi łapami za karki i siłą wrzucały pomiędzy metalowe pręty. Ona sama nie zatrzymywała się, biegła ile sił w nogach.

Przez pewien czas włóczyła się po lesie, za cel mając jedynie nadzieję na przeżycie. Nie miała dobrej orientacji, o nie - wszystkie drzewa, krzaki, krzewinki, porosty, mchy… Wszystko wyglądało dla niej tak samo. Jednak w końcu pewien ciekawy element się zmienił - na miejscu zjawił się potwór z wielkim, sztywnym, zwisającym ogonem. Niepewnie do niego podeszła - obwąchała, obmacała, pooglądała. Jednak cały efekt zepsuło szczenię dwunogów, które z przeszywającym uszy wrzaskiem wybiegło z ogona potwora i wzięło ją na ręce. 

Nie wzbraniała się. Dotyk nawet jej się podobał, był taki cieplutki i milutki. Z nadzieją na więcej bardziej wtuliła się w dziewczynkę, a ta jak na zawołanie przycisnęła ją do swojej piersi i burknęła kilka niewyraźnych słów do jej ucha. I tak zaczęło się jej życie pieszczocha.

Oprócz małej była jeszcze dwójka dwunożnych, która była równie życzliwa. Przyjęli ją pod dach i dawali wyżywienie, gdy prosiła. I to jej jak najbardziej odpowiadało.

Podróżowali potworem. Było to dosyć zabawne uczucie, nie mieli stałego domu i to było ich jedyne bezpieczne miejsce. Nawet zdążyła już się przyzwyczaić do imienia, które jej nadali. Scylla.

Wyszła ze szczenięciem na spacer, prowadziła je tym głupim pnączem przyczepionym do jej grzbietu. Dziecko było głupie, naiwne, tak więc gdy napotkali na swojej drodze węża, dziewczynka puściła ją i pędem uciekła. Scylla sama w sobie za to wpatrywała się jak zaczarowana w gada, śledząc wzrokiem każdą jego łuskę i wybrzuszenie.

Następnego dnia gdy się obudziła, w pobliżu znajdowała się kotka w dość podeszłym wieku.

Okazało się, że ma na imię Tanzanit i chciała ją bliżej poznać, ponieważ wyczuwała od niej “pozytywną aurę”. Jednak gdy zapytała się niebieskiej o imię, ta się zawahała. Nie wiedziała, czy było nim wykwintne Acheron VII Promieniejąca, czy może Scylla.

Odpowiedziała więc, że go nie posiada i Tanzanit nadała jej imię Topaz.

Pozostałe księżyce spędziła u niej na naukach, doszkalając się w kwestii medycyny i kamieni szlachetnych. Ich wielkiej mocy. Kamienie uzdrawiały. Dawały wolność.

Jednak po pewnym czasie uznała, że musi rozwinąć skrzydła. Wyjść na prostą. Pozostawiła więc za sobą wszystko, co znała. Ale nie dom. Nie miała go.

Aż w końcu skończyła na granicach Klanu Wilka.

Włóczyła się po nich jakiś czas, szukając schronienia i choćby nędznej myszy. Nie miała szans przeżyć sama, skazując się jedynie na litość innych, więc zaczęła szukać wsparcia.

W okolicy było niemało kocurów i nawet ci przystojniejsi szukali par. Uznała więc, że wyłapie sobie jednego, ot tak, by mieć towarzystwo i pomocnika. Na pierwszy ogień poszedł Zawilec, dymny kocur, który nieraz spotykał się z kotką i gruchał miłe słowa do ucha. Ale… Nie dostrzegła momentu, w którym zaczął być nią zniesmaczony. Zaczął się odsuwać. Pomyliła więc z nim Topielcowy Lament, który był do kocura wielce podobny… Spędzili wspólną noc, która mimo niepozornego początku, zakończyła się niechcianą ciążą kotki. Gdy tylko uderzyła ją świadomość, do czego doszło - zażądała od wojownika, aby udzielił jej schronienia i zachował się jak prawdziwy kocur, przyjmując swoje kociaki. Po mianowaniu na uczennicę przyjęła imię Srebrzysta Łapa, później Srebrzysta Łuna.

Podczas jednego ze zgromadzeń poznała Zielone Wzgórze, której słowa sprawiły, że zakiełkowało w niej ziarno wiary w Klan Gwiazdy (nieco niezgodne z realiami, ale wciąż!).