BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

25 października 2014

Perlista Łza

Autor grafiki: paprotka_

OGÓLNE
PERLISTA ŁZA
*Poprzednie imiona: Perełka>>Perlista Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor i opiekun: serafinka_2137
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Perlista Łza to kotka o dosyć niewielkiej i bardzo drobnej budowie. Sprawia ona wrażenie wręcz kruchej, gdyż jest niższa od przeciętnego kota w swoim wieku. Jedyne co dodaje jej wielkości to średniej długości futro, a oprócz tego jest niezwykle szczupła. Jest ona znacznie mniejsza od swojego rodzeństwa i zarazem najsłabsza w całym miocie Baśniowej Stokrotki i Dryfującej Bulwy. 
Cechy szczególne - Charakterystyczną cechą kotki może być wyjątkowe rozłożenie bieli na ogonie jak i pyszczku oraz szyi kotki. Najbardziej charakterystyczną rzeczą na pyszczku kotki jest niewielkie, białe kółeczko na czole. Oprócz tego kotka często wpłata sobie rożne rośliny w futro, co także jest jej znakiem rozpoznawczym. 
Kolor sierści - Liliowa szylkretowa pręgowana dziko z akcentami z bielą
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Brązowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Perlista Łza to łagodna i zwykle spokojna koteczka. Mimo to, jej spokój jest łatwo zakłócić, choćby najdrobniejszym przewinieniem czy błędem. Jest ona więc często nerwowa oraz bardzo podatna na stres w niekomfortowych dla niej sytuacjach. Podczas rozmowy z nią, bardzo często może towarzyszyć wam grobowa cisza. Powodem jest niewielka aspołeczność Perełki oraz nieśmiałość i stres w trakcie konwersacji. Nie oznacza to jednak, że nie potrafi ona mówić. Jeśli pozna kogoś wystarczająco blisko, staje się zupełnie innym kotem, który mimo swojej nieśmiałości, w dalszym ciągu potrzebuje przyjaciół. Oprócz tego, Perlista Łza stara się być perfekcjonistką we wszystkim co możliwe, co jest częstym powodem jej przygnębienia. Będzie ona w stanie godzinami chłonąć wiedzę od mentora. Za jej perfekcjonizmem stoi też inna cecha. Gdy zrobi coś nie po swojej myśli lub zawali jakąś robotę, kotka jest w stanie bardzo łatwo się załamać i panikować, gdy w rzeczywistości problem był naprawdę mało istotny. Podsumowując, to spokojna kotka, którą po prostu łatwo wyprowadzić z równowagi. Mimo to, nigdy się nie złości. Jej reakcją jest zwykle stres, płacz i zażenowanie samą sobą. Nie oznacza to jednak, że kotka nie jest w stanie odgryźć się gdy ktoś powie coś nieprzyjemnego na temat jej lub jej rodziny. Wtedy bardzo chętnie wbije takiemu kotu słowny pazur w grzbiet. Oprócz wiecznie zdenerwowanego zachowania Perlista Łza nabyła pewne inne cechy takie jak ciekawość świata i innych kotów oraz umiejętność używania ironii w każdej, nawet najgorszej sytuacji.

MORALNOŚĆ

Perlista Łza silnie wierzy w Klan Gwiazdy. Nie byłaby w stanie zabić kota, nawet gdyby miało to kosztować ją życie. Nie lubi się kłócić, ani używać siły fizycznej. Zdarza się że przeraża ja widok krwi. Jest niezwykle lojalna Klanowi Nocy, a także Klanowi Gwiazdy i stara się jak może przestrzegać wszystkich zasad. 

CIEKAWOSTKI

- Jest pierwszą postacią autora na WC:NE.
- Perełka miała być pierwotnie nazwana Werbeną, ale autor zmienił zdanie w międzyczasie.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Słabo walczy, jest mało zwinna na lądzie i dosyć wolno biega. Jest ona także słaba w porozumiewaniu się z innymi przez swoją nieśmiałość.
Mocne strony: Jest świetną pływaczką i dobrze poluje na ryby. W wodzie jest znacznie zwinniejsza niż na lądzie.

RELACJE

RODZINA

Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Kotewkowy Powiew – piastunka, która pilnowała jej, gdy jej matka musiała zająć się czymś innym. Nie żywi do kotki jakichś przyjaznych uczuć, choć w duchu szczerze podziwia jej wygląd. Charakter niestety już mniej…

SZKOLENIE

Uczniowie obecni - Rosiczkowa Łapa
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Urodzona w Klanie Nocy w miocie Baśniowej Stokrotki oraz Dryfującej Bulwy, podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

Pluskający Potok

Autor grafiki: mac.swistak@gmail.com

OGÓLNE
PLUSKAJĄCY POTOK
*Poprzednie imiona: Plusk>>Pluskająca Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Aseksualny, homoromantyczny
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: mac.swistak@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - To  puchata kulka z długimi łapami. Jego futro jest zwykle roztrzepane bez ładu i składu. Jest rudy, z widocznymi pręgami na jego ogonie i przednich łapach. Biel pokrywa jego brzuch, przednie łapki, klatkę piersiową, część pyska i tworzy mu “spodnie” Posiada też ciemniejsze “siodło” na grzbiecie, charakterystycznie dla pręgowania dzikiego. Jego oczy są niebieskie.
Cechy szczególne - “Spodnie” ułożone z bieli, równie biała kropka na czole i rudy palec u tylnej prawej nogi. 
Kolor sierści - Rudy pręgowany dziko z akcentami bicolor
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Niebieskie
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Jest “w gorącej wodzie kąpany”. Wiecznie wszędzie, pełen energii i entuzjazmu. Niezwykle ciekawski świata. Wszystko musi dotknąć, powąchać, zobaczyć i nawet polizać! Szybko tworzy własną opinię i potrafi być uparty. Na przykład jak uzna, że zioła mu nie smakują, to ich nie zje i tyle. Jedyne koty zdolne do przekonania go to jego rodzice, Dryfująca Bulwa i Baśniowa Stokrotka. Wraz z jego siostrą, Sztorm, są najczęstszymi ofiarami jego psot i wygłupów. Ma niezwykle bujną wyobraźnię, co przekłada się na jego szalone zabawy i pomysły. Jego silne przekonania wpływają też na jego spojrzenie na świat. Kocurek nie wierzy w zło i niebezpieczeństwo. Przecież wszyscy są dobrzy i nic mu się nigdy nie stanie, prawda?

MORALNOŚĆ

Jest wierny Klanowi Nocy i Klanowi Gwiazdy. Wierzy w nieopisane dobro i nie sądzi, że złe koty istnieją.

CIEKAWOSTKI

- Kocha insekty. Każde. Od muchy aż po motyle i pszczoły. Uwielbia się z nimi bawić.
- Nienawidzi smaku wszystkich roślin, nie licząc jagód, je to zawsze pochłonie.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Nierozważny, podejmuje decyzje bez pomyślunku, zdarte pazury, zwinność
Mocne strony: Naprawdę szybki, ma dobrą kondycję

RELACJE

RODZINA

Rodzeństwo - Porywisty Sztorm, Perlista Łza (*)
Potomstwo - ///

INNE


SZKOLENIE

Uczniowie obecni - Rozpędzona Łapa
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Urodzony w Klanie Nocy podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

Porywisty Sztorm

Autor grafiki: @zbysiu.niewolnik

OGÓLNE
PORYWISTY SZTORM
*Poprzednie imiona: Sztorm >> Sztormowa Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: zbysiuniewolnik@gmail.com/@zbysiu.niewolnik
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Sztorm to wysoka, długonoga kotka o wiecznie potarganym, szylkretowym futrze. Odziedziczyła sylwetkę po swojej mamusi, przez co jest dość chuda. Niebieska posiada duże, zaokrąglone uszy, jak i piękne błękitne oczy. Mimo swojej zwinnej i kruchej postury, kotka zawsze wygląda na gotową do akcji – jakby burza, od której pochodzi jej imię, tętniła w jej wnętrzu.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - Niebieska szylkretowa pręgowana dziko z akcentami z bielą
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Niebieskie
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Porywisty Sztorm to kotka, której imię idealnie odzwierciedla jej charakter, jest pełna energii, emocji i pasji. Ciekawość świata pcha ją do odkrywania każdego zakątka swojego otoczenia. Uwielbia przygody, jest marzycielką – każda usłyszana historia inspiruje ją do tworzenia własnych opowieści, w które często angażuje swoje rodzeństwo i innych w zasięgu jej łap, zmuszając do zabawy w udawanki. Chociaż z natury jest urocza i kreatywna, łatwo ją sprowokować. Wystarczy drobnostka, a już zmienia się w prawdziwy sztorm, pełen gniewu i determinacji, by obronić swoje racje. Bywa niezwykle uparta – kiedy coś sobie postanowi, ciężko jest ją przekonać do zmiany zdania, nawet jeśli sytuacja wymaga elastyczności. Dodatkowo jej emocjonalność sprawia, że czasami reaguje zbyt impulsywnie, podejmując decyzje bez zastanowienia, co może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji.

MORALNOŚĆ

Wierzy w Klan Gwiazdy.

CIEKAWOSTKI

- Lubi oglądać deszcz oraz słuchać, jak krople opadają na liście drzew. Jest to dla niej bardzo uspokajające zajęcie. 
- Podczas snu zawsze wtula się w futro Rysia, nieraz zdarza się, że to właśnie on zostaje jej legowiskiem.
- Jej ulubiona ryba to płoć.
- Uwielbia oglądać kolekcję kamieni Dryfującej Bulwy.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Sztorm wyjątkowo łatwo może zostać sprowokowana, przez co może zacząć podejmować głupie decyzje oraz wpadać w złość. Przez swoją kruchą sylwetkę można ją bardzo łatwo powalić i przycisnąć do ziemi, co uniemożliwia jej dalszą walkę.
Mocne strony: Sztorm charakteryzuje się swoją szybkością, dzięki której porusza się dynamicznie i potrafi błyskawicznie zmieniać kierunek. Jej zwinność pozwala na łatwe manewrowanie, co sprawia, że trudno przewidzieć jej ruchy.

RELACJE

RODZINA

Rodzeństwo - Pluskający Potok  (*), Perlista Łza (*)
Partner - Rysi Bór

INNE


SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Śnieżna Mordka
HISTORIA 
Urodzona w Klanie Nocy podczas panowania Sroczej Gwiazdy.

23 października 2014

ETER

  

Autor grafiki: Kierdel_
OGÓLNE
ETER
*Poprzednie imiona: Zajączek
Płeć: Kocur
Orientacja: ///
Przynależność: Samotnicy - Gang Białowron - Klan Klifu
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC (Opiekun: Rachel)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Eter to drobnej budowy kocur, w dodatku niski, przez co z daleka można łatwo pomylić go z wyrośniętym kocięciem. Futro ma czarne, szorstkie i potargane, często najeżone i pozlepiane, przypominające igły jeża. Ogonek prawie nigdy nie sterczy sztywno w górze, lecz wisi gdzieś z tyłu, smagając powietrze, niczym cienki i długi bicz. Złote oczy zawsze uważnie obserwują otoczenie, a na pod futrem, jeśli się przyjrzeć, widać blizny. 
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - Czarna jednolita
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Żółte
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Eter jest na pozór spokojnym kotem. Wszystko się natomiast kończy gdy kocurowi zbyt długo się coś nie udaje, a on zaczyna tracić panowanie, wyzywając wszystko i wszystkich co jest w zasięgu wzroku. Zalecane jest wtedy zabranie spod jego łap wszelkich niebezpiecznych przedmiotów. Jest raczej małomówny i stroniący od jakiegokolwiek kontaktu fizycznego, lecz pomocny. Na swój sposób stara się ułatwić innym życie, chociaż nie każdy doświadczy od niego tej dobroci. Sumienny, stara się jak może, chociaż przez jego gabaryty, nie zawsze udaje mu się wykonać powierzone mu zadanie. Nie chce zawieść tych z którymi przystaje i dla ich bezpieczeństwa jest w stanie wybiec umysłem naprawdę daleko, wszystko dokładnie planując. Małomówny, jednak nie nieśmiały. Zwyczajnie chłonie informacje z otoczenia, poprzez słuchanie, nie rozmowę. Mimo wszystko nie pogardzi ciekawą wymianą zdań, a sam, gdy uzna temat za interesujący, potrafi zagadać swojego rozmówcę. Pamiętliwy, całkiem łatwo go urazić, chociaż tego nie okazuje. Jest trochę jak ten jeden kujon odludek, który stara się dopasować w grupę za młodu, by potem gardzić własnym gatunkiem. Pesymista wymieszany z realistą, trzeba być nastawionym na jego czarny i raczej pozbawiony emocji humor. Perfekcjonista.

MORALNOŚĆ

,,I'd let the world burn for you". Nie jest typem protagonisty, jeśli nie zniszczy świata ze zwykłej swojej idei, to dla kogoś kto jest mu bliski. Jego kodeks moralny został wypaczony przez gang, który ukształtował przynajmniej część jego moralności. 

CIEKAWOSTKI

- Wbrew pozorom jest całkiem wrażliwy na strefę emocjonalną. Nawet jeśli nie potrafi dokładnie określić swoich emocji, nie ma trudności w odgadnięciu cudzych. 
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: -
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Kocurek nie jest silny ani wielki, z łatwością przyjdzie go powalić w otwartej walce. Przez swoją wielkość, nie jest też szybki. 
Mocne strony: Umysł zrodzony do analizy. Chłodno podchodzi do trudnych sytuacji, stara się szybko znaleźć rozwiązanie. Szybko zapamiętuje nawet najdrobniejsze szczegóły z otoczenia. Cierpliwy.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Szczur, martwy. 
Matka - Wrona, status nieznany. 
Rodzeństwo - Sroka, Próżnia - status nieznany.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

⁇¿ ?¿? - Moja ścieżka... 
SZKOLENIE

Mentor - Szczur, Dektyw 
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Potrójna Łapa
HISTORIA

Kocur jako małe kocię przywitało się z gangiem. A przynajmniej za małe kocię został wzięty, gdyż jego wzrost nie był powalający. W wieku dość młodego wyrostka został sam, rozdzielony z resztą rodziny po małej łapance, którą urządzili ludzie, by pozbyć się kocich szkodników. Długo żył na ulicy, próbując przechytrzyć większe od siebie koty i chociaż często mu się to udawało, często również dostawał za to w skórę, zdobywając kolejne blizny. Było tak do czasu, aż trafił w objęcia gangu. Od tego czasu wyrostek był wierny swojej grupie, nie ważne w jakiej sytuacji by się nie znalazł, a koty które początkowo spisały go na straty, zaczęły doceniać jego żywotność u tęgi umysł, chociaż wciąż nie był niczym więcej jak kmiotkiem pozbawionym siły. Jego życie cały czas polegało na udowadnianiu swojej wartości, aż w końcu, którejś deszczowej nocy, spotkał Ich... Czy dadzą mu to, czego szuka?  

21 października 2014

Stroczkowa Łapa

Autor grafiki: baroksi (discord)
OGÓLNE
STROCZEK
Poprzednie imiona: Stroczek
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnicy > Klan Wilka
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: baroksi (discord)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Stroczkowa Łapa to szczupły, przeciętnego wzrostu kocur. Jego futro jest długie i aksamitne w dotyku, zazwyczaj zadbane. Oczy kociaka są duże, momentami można powiedzieć, że wręcz wyłupiaste. Zdarza mu się często je wytrzeszczać – zupełnie tak, jakby bez tego nie widział za dobrze, choć to nieprawda. Umaszczenie młodziaka to rudy dymny, przypominający taki brzoskwiniowy. Ghostmarkingi cętkowane są ledwo widoczne. Biel pokrywa większą część ciała Wilczaka, z wyjątkiem całego ogona, przedniej lewej łapy (mała plama), prawego boku (rudy układa się na wzór serduszka), jak i również pyszczka czy policzków.
Cechy szczególne - 
⪼ Serduszko na prawym boku,
⪼ Ruda plama na lewej przedniej łapie, 
⪼ Duże oczy,
⪼ Aksamitne futro.
Kolor sierści - Rudy dymny z ghostmarkingami (cętki) arlekin
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Stroczkowa Łapa to na pierwszy rzut oka spokojny i kulturalny kocur. Lubi sporo obserwować, na ogół nie mówi wiele, chyba że jest blisko kotów, przy których czuje się komfortowo. Nie wstydzi się rozmawiać, jednak nie z każdym czuje potrzebę zamiany słówka. Jeśli za kimś nie przepada, zazwyczaj udziela mu krótkich odpowiedzi (zdarza mu się to też wtedy, kiedy humor mu nie dopisuje) albo po prostu kręci głową i odchodzi. Do starszych odnosi się z szacunkiem, jest bardzo cierpliwy i ciekawy świata dookoła. Jest opanowany i nie daje się ponosić emocjom łatwo (wyjątkiem są bardzo silne emocje, które ciężko mu kontrolować). Jeśli zdarzy mu się rozpłakać ze stresu albo krzyknąć ze złości, nierzadko przeprasza i “idzie do kąta”, żeby się uspokoić. Bardzo rzadko kiedy podnosi na kogokolwiek głos, trzeba go wyprowadzić z równowagi, by się na to zdecydował. Gdy do tego dochodzi, czuje ogromne wyrzuty sumienia, a nawet obrzydzenie sobą. Gardzi przemocą i wszelkiego rodzaju agresją.

MORALNOŚĆ

Stroczkowa Łapa pierwszy raz usłyszał od Szczawiowego Serca o Klanie Gwiazdy – pomysł gwiezdnych kotów czuwających nad nimi bardzo mu się spodobał. Zaczął w nich wierzyć, w dodatku jest przekonany, że oni – tak samo jak i on – nie chcieliby krzywdy innych, więc jeszcze bardziej odpowiada mu taka wiara. Nie skrzywdziłby kocięcia ani chorego, nie zjadłby nikogo w razie wielkiego głodu, ponieważ brzydzi go przemoc wobec innych (aczkolwiek jeśli zostanie zmuszony do niej, np. któryś z jego bliskich będzie o krok od śmierci, zrobi co w swojej mocy, żeby go obronić).

CIEKAWOSTKI

⪼ Lubi nosić wiechlinę łąkową wplątaną w futro, często sam ją zbiera, ponieważ mu się podoba.
⪼ Podczas pory opadających liści obserwuje rosnące grzyby, niektóre biorąc ze sobą, by je ususzyć. Jeszcze nie wie, co z nimi zrobi, jednak bardzo go ciekawią. Zastanawia się, czy gdyby je spożył, to czy stałaby mu się duża krzywda.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:
⪼ Dość słaby fizycznie
⪼ Nie ma zbyt dobrej odporności
Mocne strony:
⪼ Zwinność jest u niego nie najgorsza – wymijanie drzew nie sprawia mu większych kłopotów, a nagłe zakręty nie stanowią problemu
⪼ Bardzo spostrzegawczy

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Odyseusz [*] - (Liliowy dymny arlekin)
Przybrany: Szczawiowe Serce
Matka - Penelopa [*] - (Czarna szylkretka pręgowana cętkowanie z bielą)
Przybrana: Gąbczasta Łapa
Rodzeństwo - Senna Łapa
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE



SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Stroczek przyszedł na świat wraz ze swoją siostrą, Łezką, jako jedyny i najstarszy syn Odyseusza oraz Penelopy. Kociaki spędziły z rodzicami aż trzy księżyce – prawdopodobnie spędziłyby dłużej, gdyby nie to, że para postanowiła pewnego razu zapolować na zająca. Zwierzyna nie zamierzała poddać się tak łatwo. Broniła się, jak mogła, jednak z czasem dwóm kotom udało się go upolować. Przynieśli go do schronu, dzieląc się nim ze swoim potomstwem.
Z upływem czasu dwójka zaczęła zauważać u siebie niepokojące symptomy – wszystko wskazywało na to, że doszło do zakażenia. Niczego nieświadome kocięta bawiły się dalej w najlepsze u ich łap. Dorośli, coraz bardziej zdając sobie sprawę z tego, że nie pociągną za długo, wyruszyli na tereny klanów. Najbliżej dla nich był Klan Wilka – wiedzieli, że tam ktoś znajdzie maluchy. Zostawiwszy dwójkę kłębuszków w krzewach, uciekli, nie chcąc, by kocięta widziały, jak umierają.
Niedługo po zamieszkaniu w Klanie Wilka, rudy kocurek doszedł do siebie w legowisku medyka. Złapał go katar, z którym pomogła mu Jarzębinowy Żar. Gąbczasta Łapa zabrała jego siostrę, Łezkę, do Klanu Nocy, rozdzielając rodzeństwo. Kocię poczuło wtedy pustkę, która rozrywała go od środka. Tęsknota za siostrą była ogromna, w dodatku fakt, że nie dzielili żadnej granicy, a co za tym idzie, najprędzej spotkałby ją na zgromadzeniu, był straszny.
Stroczek, osiągnąwszy wiek sześciu księżyców, przeżył samotnie spędzoną noc w lesie, podczas niej przyśnili mu się jego rodzice, za którymi tęskni i o których myśli dość często. Gdy przyniesiono go do obozu, mianowano go Stroczkową Łapą, za mentorkę dostał Brukselkową Zadrę.

Senna Łapa

Autor grafiki: baroksi
OGÓLNE
SENNA ŁAPA
Poprzednie imiona: Łezka
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnicy > Klan Wilka > Klan Nocy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: miiax_x
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Z czasem, wcześniej malutka i puchata koteczka wyrosła na wysoką i szczupłą kocicę, o łapach pozwalających jej sięgnąć nieba. Straciła dużo zbędnego futerka na grzbiecie, które miało ogrzewać jej kocięce ciało, wyraźniej ukazując jej sylwetkę. Teraz największe skupiska futra znajdziesz na jej pyszczku, piersi, brzuchu i ogonie. Są jednak rzeczy, które zmienić się z czasem nie mogą, takie jak jej futro. Pyszczek jej dalej zdobią ukryte ciemniejsze pręgi, a oczy przyozdobione są w biel, przypominając łzy. Plamka nad jej nosem, ogonie, piersi, brzuchu i łapach również nie zaginęła z wiekiem. Całe ciało jej jest dodatkowo oznaczone rudymi plamami, a pod słońcem można dostrzec ciemniejsze, czarne pręgi kryjące się na dymnym futrze Łezki. Kolejną rzeczą, która nie ulegnie prędko zmianie, jest jej pysk. Dalej taki zmęczony, wykończony samym istnieniem. Fakt, może i wydoroślała na pyszczku, kocięcy tłuszczyk zniknął, a na jego miejscu pojawiły się wyraźniejsze rysy, lecz jej wykończonego spojrzenia nic nie zastąpi. Chociaż kto wie, może to zmęczone spojrzenie zostanie zastąpione czymś innym…
Cechy szczególne - 
- Biel na pysku przypominająca łzy i plamka nad nosem,
- Biały ogon,
- Zmęczony wyraz pyszczka.
Kolor sierści - Czarna dymna szylkretowa z ghostmarkings klasycznym z bielą
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Żółte
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Senna Łapa nie jest już tą samą kotką, którą była parę księżyców temu. Z czasem szylkretka nauczyła się podchodzić do świata... Spokojniej. Nie podskakuje już na każdy szelest liści i nie zamyka się w sobie jak wcześniej, gdy bała się słuchać. Choć wciąż pozostaje ona cicha i wycofana, nie pełni już funkcji tła w życiu innych kotów. Potrafi spędzać czas z innymi, może czasami tylko milcząc i przytakując, bądź będąc głęboko pogrążoną w swoich myślach, ale jest przy innych, trzymając się blisko w komfortowej dla niej ciszy. Skupia się teraz na słuchaniu i obserwowaniu otoczenia. Zachowała jednak swój powolny i zamulony tryb życia. Porusza się ostrożnie, rozmyślając nad każdym krokiem i wypowiedzianym przez nią słowem. Nieraz można zauważyć, jak Senna Łapa spędza swoje wolne chwile, siedząc nieruchomo w obozie na uboczu, mamrocząc coś do siebie pod nosem, jakby była w rozmowie z kimś, kogo nikt inny nie potrafi usłyszeć. Koty krzywo na nią spoglądają w takich chwilach… Z wiekiem zaczęła się również skupiać na innych kotach, które pojawiają się w jej życiu, jak i na emocjach, które kryją się w wypowiadanych słowach przez jej bliskich. Nie zawsze wie, co powinna powiedzieć w takiej chwili, dlatego milczenie zastępuje gestem. Cichym szturchnięciem w bark, przejechaniem ogonem po grzbiecie lub uśmiechem, takim małym i ukrytym, jednak szczerym. Słucha ona zmartwień innych z cierpliwością, a gdy zadecyduje się na zabranie głosu, robi to rozważnie. Słów nie wypowiada wiele, jednak są one dobrane starannie i przemyślanie, często zaskakując innych tym, jak trafne potrafią one być.

MORALNOŚĆ

Moralność Sennej Łapy z wiekiem stała się bardziej wyraźna. Nauczyła się rozróżniać dobro od zła. Usłyszała ona również parę słów o Klanie Gwiazdy, co bardzo ją zainteresowało. Podobają jej się historie i opowieści na ich temat i z każdym księżycem wierzy w nich coraz bardziej. Senna Łapa po księżycach spędzonych z Kotewkowym Powiewiem w żłobku, usłyszała parę słów na temat kotów o maści czekoladowej, przez co ma zmieszane uczucia, wiedząc, że Szczawiowe Serce jest właśnie takiej maści, jednak z każdym kolejnym słowem i krzywym spojrzeniem piastunki, postawa Sennej Łapy się zmienia.

CIEKAWOSTKI

- Czasami mówi sama do siebie, gdy czuje się samotnie. Przestanie, gdy zauważy, że ktoś słucha i się na nią patrzy.
- Mimo jej spokojnego charakteru, pytanie “Czy wszystko dobrze?” potrafi sprawić, że ta się rozklei.
- Gdy dasz jej prezent, ta nie będzie wiedziała co z nim zrobić. Dopiero gdy powiesz jej, że to dla niej, ta będzie go pilnować jak najcenniejszego skarbu.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:
Walka, która polega na sile fizycznej, a nie technice.
- Nie radzi sobie ze wspinaczką.
- Ma problemy z wyrażaniem swoich emocji.
- Ma słabą odporność na choroby.
Mocne strony:
Pewnie czuje się w wodzie i dobrze pływa.
- Jest bardzo zwinna i szybka.
- Łezka jest kotką pracowitą, która szybko wykonuje przeznaczone jej obowiązki.
- Ma bardzo dobrą pamięć, w szczególności do pysków kotów.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Biologiczny: Odyseusz [*] - Liliowy dymny arlekin z półdługim futrem i żółtymi oczami
Niebiologiczny: Szczawiowe Serce - Czekoladowy pręgowany klasycznie van
Matka - Biologiczna: Penelopa [*] - Czarna szylkretka pręgowana cętkowanie z bielą z półdługim futrem i zielonymi oczami
Niebiologiczna: Gąbczasta Łapa - Czarna dymna z ghostmarkings klasycznym z 
Rodzeństwo - Brat: Stroczkowa Łapa - Rudy dymny z ghostmarkings cętkowanym arlekin
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Kotewkowy Powiew - Kotka jej bliska. Dbała o nią, gdy Łezka spędzała swój czas w żłobku. Nauczyła się od niej wiele.

SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Łezka urodziła się jako samotniczka w miocie Odyseusza i Penelopy. W miocie tym urodziły się dwa kociaki; Łezka oraz Stroczek. Niestety, każdy wie jak bardzo świat potrafi być okrutny. W wyniku wielu nieszczęsnych wypadków, rodzice kociąt byli zmuszeni je porzucić, a aby te miały większe szanse na przeżycie, pozostawione zostały na terenach Klanu Wilka, gdzie zostali odnalezieni przez pewną wyjątkową parkę - Gąbczastą Łapę i Szczawiowe Serce. Dwójka kociąt zamieszkała razem w Klanie Wilka, do momentu, gdy Gąbczasta Łapa musiała powrócić do Klanu Nocy, swojego domu. Dymna zadecydowała się na zabranie jednego z kociąt, Łezkę, razem ze sobą. Z każdym księżycem ta była bliżej swojej ceremonii, a gdy ukończyła 6 księżyców, rozpoczęła swoją naukę na wojownika, otrzymując imię Senna Łapa.

19 października 2014

Aksamitkowa Łapa


Autor grafiki: prega
OGÓLNE
AKSAMITKOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Kukurydza > Aksamitka
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Pieszczoch > Samotnik > Klan Wilka
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: prega
Autor: serafin_2137
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Aksamitka jest drobnej, kruchej budowy. Oprócz tego jest niższa od przeciętnej kotki i najsłabsza w miocie. Ma łagodne rysy pyska, na którym zazwyczaj maluje się szeroki uśmiech. Jej umaszczenie to czekoladowy srebrny szylkret przyozdobiony niewielką ilością bieli.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - Czekoladowy srebrny szylkret z bielą
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Pomarańczowe
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Aksamitka to kotka, którą zdecydowanie można nazwać gadułą. Jej pyszczek za dnia praktycznie się nie zamyka. Jedyne momenty, gdy się nie odzywa to, wtedy gdy rozpłacze się po zderzeniu swojego pyszczka z ziemią lub teoretycznie podczas snu… Warto jednak wspomnieć, że podczas snu też czasem potrafi się odzywać, tylko nieco bardziej monotonnie niż zawsze. Jest bardzo szczera i nie boi się wyrażać swojej opinii. Zdarza się nawet, że nieświadomie o kimś plotkuje za jego plecami. Często zapomina, o czym mówiła, dosłownie po jednym biciu serca. Można nazwać ją okropną niezdarą, która najprawdopodobniej umrze, jeśli w ciągu godziny nie wywali się na pyszczek osiem razy. Czekoladowa nienawidzi robić sobie problemów i unika ich jak ognia, a jeśli już musi się z tym skonfrontować, to robi wszystko, aby od tego uciec. Wiąże się to też z tym, że czasem potrafi być naiwna i aż za bardzo ugodowa. Ma po prostu gdzieś swoje problemy, a jej priorytetem jest wygląd i ogólne wrażenie, które oceniamy po "okładce książki".

MORALNOŚĆ

Moralność, a także wiara małej koteczki nie jest jeszcze znana z powodu jej zbyt młodego wieku.

CIEKAWOSTKI

- Potyka się wszędzie gdzie tylko może. To, co się z tym często wiąże to malutkie, niewidoczne pod sierścią blizny.
- Nienawidzi hałasu, nawet najmniejszy szmer może wyrwać ją ze skupienia.
- Gdy czuje się źle, zazwyczaj po prostu idzie spać, mając nadzieję, że to rozwiąże wszystkie jej problemy.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Szybko się rozprasza, przez co łatwo są zaatakować. Często też z tego samego powodu ucieka jej zwierzyna. Ma nieszczególnie mocne pazury i kości i kończyn. Potrafi paść na pyszczek podczas walki czy polowania przez wystający z ziemi korzeń.
Mocne strony: Potrafi doskonale tropić, gdy nie przeszkadzają jej żadne bodźce. Ma bardzo dobre zmysły. Jest to również bardzo szybka kotka – jej jedyną problemem są…przeszkody.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Żelisław
Matka - Bogumiła
Rodzeństwo - Cykoriowa Łapa
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Roztargniony Koperek - znalazło postać oraz jej siostrę, traktuje jeno jak własnego rodzica.

SZKOLENIE

Mentor - Tygrysia Noc
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Aksamitka urodziła się w miocie Bogumiły i Żelisława w trakcie Pory Opadających Liści. Po dwóch księżycach trafiła wraz z siostrą do Klanu Wilka, gdzie zajmowało się nimi Roztargniony Koperek.

18 października 2014

Cykoriowa Łapa

Autor grafiki: baroksi
OGÓLNE
CYKORIOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Melon, Cykoria
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnicy → Klan Wilka
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Opiekun: kruliik. (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Jej wygląd jest dość przeciętny – nie wyróżnia się ani urodą, ani siłą. Ma krótkie nóżki i solidny, mocny tułów. Nie wygląda na szczególnie słabą, ale też nie można jej nazwać mięśniakiem. Jej pyszczek jest trójkątny i urokliwy, na nim osadzone są spokojne, pomarańczowe oczy. Futro Cykorii jest krótkie, lecz gęste, co dobrze chroni ją przed chłodem.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - czekoladowa pręgowana klasycznie z bielą
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - pomarańczowy
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Cykoria już od najmłodszych dni wyróżnia się niezwykłą samoświadomością. Patrzy na świat dojrzale, jakby rozumiała życie znacznie lepiej niż niejeden dorosły kot. Potrafi dobrze odczytywać emocje innych – bez trudu zauważa, kiedy ktoś naprawdę się cieszy, a kiedy tylko udaje. Często wie, co powinna powiedzieć lub zrobić, ale zwykle peszy się przed wykonaniem kroku do przodu. Czuje, gdy ktoś potrzebuje bliskości albo pocieszenia, lecz nie zawsze potrafi to okazać. Jest inteligentna, ale ta mądrość bywa też jej przekleństwem. Melon stara się zrozumieć każde zachowanie i każde słowo innych kotów, ciągle czujna, by nikt nie wykorzystał jej zaufania. Wszystko przeżywa bardzo głęboko, choć na zewnątrz stara się zachować spokój. Nie znosi, gdy ktoś widzi w niej słabość – uważa, że nie zasługuje na litość tylko dlatego, że nie miała łatwego dzieciństwa. Nigdy nie pozwala sobie na łzy przy innych i jeśli przypadkiem publicznie pokaże choć odrobinę smutku, ma ochotę zapaść się pod ziemię. 
Cykoria jest też bardzo opiekuńcza – zwłaszcza wobec tych, których naprawdę kocha. Kiedy widzi, że ktoś ma zły dzień, nie spocznie, dopóki nie odkryje powodu. Nie potrafi odpuścić, nawet jeśli oznacza to wtrącanie się w cudze sprawy. Czuje się odpowiedzialna za wszystkich wokół i kiedy coś pójdzie nie tak, obwinia za to wyłącznie siebie. Ma też problem z zazdrością, który bierze się z lęku przed odrzuceniem. W relacjach potrzebuje częstej bliskości i potwierdzenia, że wciąż jest ważna. Szuka ciepła, którego nigdy w pełni nie dostała od biologicznych rodziców. Jest bardzo wrażliwa na ton głosu innych – od razu wyczuwa każdą zmianę i łatwo się tym przejmuje. Nie potrafi też przyjmować krytyki, nawet tej konstruktywnej. Każda negatywna uwaga rani ją bardzo głęboko, a gdy ktoś powie jej, że coś robi źle, staje się opryskliwa, chłodna i nieprzyjemna w obyciu.

MORALNOŚĆ

Jej moralność wciąż się kształtuje, bo kotka wciąż zastanawia się, co będzie dla niej najlepsze. Czuje, że wybór wiary jest jednym z ważniejszych momentów w jej życiu i rozważa, z którą bardziej się zgadza. Słyszała zarówno o Miejscu, Gdzie Brak Gwiazd, jak i o Klanie Gwiazdy, ale pozostaje wobec nich neutralna. Nie akceptuje kotów, które próbują narzucić jej swoje przekonania, bo uważa, że to ma być jej własny wybór. Nie skrzywdziłaby nikogo, zwłaszcza swoich bliskich.

CIEKAWOSTKI

  • Chciałaby mieć zielone oczy
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Ma słaby węch, unika przemocy i niechętnie uczy się nowych chwytów czy technik. Jest wrażliwa na krzywdę i emocje innych, przez co trudno jej walczyć z wrogiem, nie czując do niego żalu.
Mocne strony: Jest wytrzymała i potrafi zachować zimną krew w wielu sytuacjach. Nie poddaje się łatwo i lubi wyznaczać sobie nowe cele, do których konsekwentnie dąży.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Żelisław, przybrany: Roztargniony Koperek – Cykoria uważa, że jej opiekun jest nieuważny i trochę nieporadny, przez co ma tendencję do pouczania go i buczenia, że robi coś nie tak. Czasem nawet próbuje wyjaśnić mu, jak powinien zachowywać się wobec kociąt! Jednak mimo tego uważa go w pewnym sensie za autorytet. Jest łasa na jego pochwały i wszelkie miłe słówka, o które nieustannie walczy.
Matka - Bogumiła
Rodzeństwo - Aksamitkowa Łapa
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Ognikowa Słota
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Melon przyszła na świat w domostwie jako córka Bogumiły i Żelisława. Niedługo potem Dwunożna wrzuciła ją wraz z siostrą i matką do kartonu, po czym wywiozła w głąb lasu. Tam ich rodzicielka, Bogumiła, padła ofiarą lisa, uczyniając z obu kotek sieroty. Wkrótce na miejscu tragedii zjawił się Roztargniony Koperek, który zabrał Melon i jej siostrę do obozu Klanu Wilka i wziął je pod swoje skrzydła. W klanie kotka otrzymała imię Cykoria.

17 października 2014

Miodowa Kora

 

Autor grafiki: wierzba9005
OGÓLNE
MIODOWA KORA
*Poprzednie imiona: Miód >> Miodowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Poliromantyczny/seksualny
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: moczalazofia4@gmail.com
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Miodowa Kora jest chudym, umięśnionym kocurem. Posiada półdługie futro, przez które aż tak tego nie widać, bo zasłania jego sylwetkę. Jeśli chodzi o wzrost to nie jest on jakiś wielki, można uznać, że jest średniego wzrostu. Gdy patrzy się na niego to można zauważyć, że na jednej z brew jest mała blizna. Posiada on żółte oczy, pędzelki na uszach i krótki ogon
Cechy szczególne - Krótki ogon pędzelki na uszach i blizna na brwi.
Kolor sierści - Liliowy pręgowany tygrysio
Długość sierści - Półdługie
Kolor oczu - Żółte
Problemy zdrowotne - Bezpłodność

CHARAKTER

Miodowa Kora jest dość cichym kotem i nie lubi się za bardzo odzywać, po prostu woli być biernym słuchaczem, zamiast głównym rozmówcą w grupie. Kieruje się zwykle zdrowym rozsądkiem i myśli racjonalnie, gdy wymaga tego sytuacja. Mimo to też kieruje się emocjami, ale bardziej to okazuje przy bliskich kotach niż tych obcych. Bardzo ceni rodzinę i stawia ją na pierwszym miejscu, bowiem jedynymi kotami, którym może w jakimś stopniu zaufać, są właśnie te z rodziny, w końcu łączy ich wspólna krew i wartości, przynajmniej tak myśli. Zwykle jego wyraz pyska jest stoicki i tajemniczy, dlatego trudno przewidzieć o czym myśli kocur w danym momencie. Dla obcych kotów jest zazwyczaj marudny i lekceważący, rzadko się zdarza, że jest dla kogoś miły. W głębi jest empatycznym i wrażliwym kotem, który lubi zachwycać się szczegółami, ale nikomu tego nie powie i zachowa ten szczegół dla siebie.

MORALNOŚĆ

Wierzy w Mroczną Puszczę, przez to, że od dzieciństwa matka wpajała mu, że Miejsce, gdzie Brak Gwiazd jest lepsze od Klanu Gwiazdy. Wierzy w nią także dlatego, że nie zgadza się z niektórymi założeniami wiary w Gwiezdnych Przodków, takimi jak chociażby zakaz posiadania kociąt. Mimo swej wiary uważa, że zabijanie kotów nie jest dla niego przyjemne i woli zamiast tego robić normalne rzeczy, które robi każdy kot.

CIEKAWOSTKI

- Bliznę na brwi dostał podczas walki ze swoją siostrą Głupią Łapą.
- Bliznę na prawej stronie twarzy w okolicach policzka i na nosie, dostał od psa w misji zdobycia Wrotyczu dla klanu z powodu epidemii łzawego kaszlu.
- Interesował się na początku nauką ziół, jednak potem nie dał rady z tą wiedzą , więc odpuścił.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: Nie jest zbyt silny, ponieważ urodził się słaby i mniejszy od swego rodzeństwa, niezbyt dobrze porusza się po tunelach, dlatego woli to robić w towarzystwie 
Mocne strony: Szybko się porusza, bo jest dość lekki, posiada jakąś siłę, dobrze wspina się po drzewach

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Topielcowy Lament (*)
Rodzeństwo - Lamentująca Toń, Młódka [*], przybrane rodzeństwo - Rysi Trop, Wrotyczowa Szrama

INNE


SZKOLENIE

Uczniowie obecni - Dębowa Łapa
Uczniowie dawni - Kosaćcowa Grzywa
HISTORIA
Urodzony w Klanie Wilka podczas rządów Wieczornej Gwiazdy. Był owocem przypadkowego związku między Topielcowym Lamentem, a Topaz. Niestety, gdy go urodziła,  Miód został przekazany pod opiekę Cisowego Tchnienia, która też miała kociaki i nigdy nie dowiedział się kim jest jego prawdziwa matka. Tak wychowywał się w dużej rodzinie, ze swoją siostrą Lament i dwoma przybranymi siostrami, które traktował jak swoje biologiczne, Ryś i Skarabeusz. Przez początkowy okres zajmowała się nimi Cisowe Tchnienie, jednak przez to, że była medykiem, odeszła do lecznicy, a na zastępstwo przyszła Olszowa Kora, jej matka, wpajająca im do głów wiarę w Mroczną Puszczę. 
W wieku 6 księżyców dostał za mentorkę Borsuczą Puszczę. W wieku uczniowskim był bardzo szczęśliwym kotem, wręcz jego życie było idealnie rodzinne, dopóki na jednym z jego pierwszych zgromadzeń, jego siostra, Skarabeuszowa Łapa, nie wygadała innemu kotu na zgromadzeniu o śmierci Wieczornej Gwiazdy. Po zebraniu zabrano ją na środek i sama przywódczyni torturowała ją fizycznie i urwała jej ogon, a Miodowa Łapa nic nie mógł z tym zrobić.
Po tym wydarzeniu czuł, że jego idealna rodzina się rozpadła, a on musiał patrzeć jak niszczeje. Próbował nie zawracać sobie tym głowy i trenował, by zostać wojownikiem, lecz jego siostry, Rysia Łapa i Lamentująca Łapa, były szybsze i zostały mianowane w wieku 12 księżyców. Kocura wierciło przez to w środku. Stało się to dla niego motywacją, dzięki której został wojownikiem w wieku 14 księżyców.

Rysi Trop

 Autor grafiki: zeno0313

OGÓLNE
RYSI TROP
*Poprzednie imiona: Ryś >> Rysia Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: uzihazbin29770
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Rysi Trop to niezwykle atrakcyjna kotka. Ma długie, puchate, szylkretowe futro. Duże, brązowe oczy. Jej futro zdobią kwiaty, liście i słodkie zapachy. Na uszach posiada pędzelki, a na pyszczku szeroki, kocięcy uśmiech.
Cechy szczególne - Pędzelki na uszach, kwiaty i liście w futrze
Kolor sierści - Niebieska szylkretowa tortie
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Brązowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Zawsze stara się być miła i pogodna, dla każdego ma dobre słowo, delikatny uśmiech, spokojne „wszystko będzie dobrze”. Ale pod tą fasadą kryje się ktoś zupełnie inny – pełna napięcia, niepokoju, cicha wewnątrz, jakby bała się, że jeśli się naprawdę otworzy, coś się rozpadnie. Może nawet ona sama… Nie lubi pokazywać słabości. Wydaje się opanowana, zorganizowana, pracowita – i rzeczywiście taka jest. Ale to nie tylko charakter. To mur. Pracuje, bo nie chce myśleć. Uczy się, by nie czuć. Zawsze znajduje coś do zrobienia – dla klanu, dla innych. Byle tylko nie musieć mierzyć się z własnym wnętrzem.
Wolny czas? Nie istnieje. Wtedy myśli za głośno. Stara się być dobra, nie w sposób głośny, bohaterski. Ale cichy, codzienny. Dotrzymuje słowa. Pamięta, co kto lubi. Jej największym lękiem jest rozczarowanie Klanu Wilka i kultu. Nie znosi uczucia, że ktoś mógłby poczuć się zawiedziony przez nią. Dlatego często działa ponad siły, nie prosi o pomoc, nie narzeka. Skrywa własne potrzeby pod maską „wszystko w porządku”. Ale to nie jest prawda. W głębi duszy Rysia Trop nosi samotność. Nie dramatyczną, nie teatralną – ale codzienną, cichą samotność kogoś, kto nie wie, czy kiedykolwiek zostanie naprawdę zauważona. Taką, jaką jest. Ze wszystkimi warstwami, nie tylko tą pogodną. I może nawet nie potrafi już powiedzieć, co czuje – bo sama to przed sobą ukrywa. Ma bardzo silne poczucie odpowiedzialności. Nie pozwala sobie na błędy – ani innym, ani sobie. Czasem przez to bywa zbyt surowa. Zbyt twarda. Ale robi to z lęku, nie z dumy. Boi się, że wszystko się rozsypie, jeśli nie będzie czujna. Chce bliskości. Bardzo. Ale się jej boi. Tęskni za kimś, kto dostrzeże, że jej uśmiech czasem pęka w kącikach. Kto powie „nie musisz być dzielna”. Kto zostanie z nią nie dlatego, że jest pomocna, ale dlatego, że jest sobą – z całym tym cichym smutkiem i sercem tak wielkim, że aż boli. Czasem w nocy budzi się, nie wiedząc, co ją obudziło. Może echo dawnego głosu. Może coś, co powiedziała samej sobie, a nie chciała usłyszeć.
Wtedy siada przy wejściu do nory, patrzy w gwiazdy i szeptem pyta: „Czy ktoś mnie widzi?

MORALNOŚĆ

Wierzy w Klan Gwiazdy i Mroczną Puszczę, jakby to skomplikowane… Nie miałaby problemu z zabiciem kogoś, nawet już to zrobiła. Jednak szczerze żałuje i stara się o odkupienie jej winy.

CIEKAWOSTKI

– Uwielbia spać.
– Nigdy nie śpi w pełnym cieniu ani w pełnym słońcu – zawsze wybiera miejsca półcieniste, najlepiej pod liściem lub wśród paproci.
– Jej ulubiony zapach to zapach kory po deszczu – mówi, że przypomina jej Głupią Łapę.
– W czasie ceremonii zawsze milczy, nawet gdy inne koty wiwatują – przeżywa wszystko w środku.
– Czasem kładzie się obok starszych kotów, tylko po to, żeby posłuchać ich oddechów – uważa, że w tym rytmie zawarte są jej wspomnienia o Jabłoniowym Sadzie.
– Choć z pozoru spokojna, w walce nie waha się i działa szybko, gdy sytuacja tego wymaga, nie tracąc zimnej krwi.
– Jej chód jest tak miękki, że niemal nie zostawia śladów. Kiedy się porusza, wygląda, jakby była częścią mgły.
– Czasem mówi do siebie, ale to nie „do siebie” – to do kogoś, kogo nikt inny nie widzi.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: VI
Słabe strony: Węch, nerwy szybko jej padają, skoczność
Mocne strony: Sprawność fizyczna, jej spryt powoduje, że nic nie jest dla niej przeszkodą, gibkość

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Horus – Nigdy go nie poznała
Matka - Cisowe Tchnienie – Czasami ma wrażenie, że jej spojrzenie ją atakuje. Nie pamięta kiedy ostatnio zamieniła z nią słowo.
Rodzeństwo - Wrotyczowa Szrama – Na początku była spokojna, cicha i poważna. Ryś ją polubiła, niestety, przez jeden błąd Skarabeusz zamieniła się w pośmiewisko, a długo po tym zniknęła…, Przybrane: Lamentująca Toń – Najbardziej lubiana z jej trójki rodzeństwa, niegdyś razem jako kocięta uciekały za obóz, a teraz śmieją się z plotek czy innych śmiesznych zdarzeń, Miodowa Kora – Teraz nie rozmawia z nim często.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Pietruszkowa Błyskawica – Czekoladowa kotka z Klanu Klifu… Na jej myśl, głowa Ryś buzuje z ekscytacji.

SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Zabłąkany Omen (*), Warczący Lis (*)
HISTORIA

Urodzona w Klanie Wilka podczas panowania Wieczornej Gwiazdy. Razem z nią urodziła się Skarabeusz, a księżyc później Lament i Miodek. Kocięta nie wiedziały, że nic ich nie łączy, że nie są rodzeństwem. I tak dorastały – Rysia Łapa już od swoich lat uczniowskich była figlarska i uparta. Wysoko stawiała sobie poprzeczkę, jeżeli nie umiała czegoś zrobić to robiła to non stop! Dopóki jej nie wyszło… Jej szkolenie nie potrwało długo, bo w wieku 10 księżyców została wojowniczką i okrzyknięto ją Rysim Tropem. A później? Dowiedziała się o kulcie i szybko weszła w jego szeregi. Na tym się nie skończyło, za zgodą Sosnowej Gwiazdy, szylkretka pozbawiła życia jednej ze starszych. Przez to Ryś nadal ma koszmary. Po jej wyczynie, została zdjęta jej rola wojownika – według Nikłego Brzasku, kotka cały dzień leżała za legowiskiem wojownika, co było nieprawdą! I tak po kilku księżycach powróciła do niej rola wojowniczki.

Wrotyczowa Szrama

Autor grafiki: kskssk447@gmail.com || duszz299329499 [Discord]

OGÓLNE
WROTYCZOWA SZRAMA
*Poprzednie imiona: Skarabeusz >> Skarabeuszowa Łapa >> Głupia Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoseksualna
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Opiekun: kruliik.
Autor: kskssk447@gmail.com || duszz299329499 [Discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kotka posiada długie, liliowe futro z przejaśnieniami oraz długie nogi zakończone białymi palcami. Jest też barczysta. Na świat patrzy pięknymi, brązowymi oczyskami. Uszy ma długie, zakończone frędzlami. Choć nie jest żywym ideałem, nie jest też uznawana za najbrzydszą. Jej ciało zdobią blizny zadane jej przez Sosnową Gwiazdę.
Cechy szczególne - Puchata Bródka, biała kropka na łbie, krótkie wąsiki
Kolor sierści - Liliowa dymna z bielą
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Brązowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Wojowniczkę można opisać po prostu jako introwertyczkę, jest też po prostu małomówna, cicha. Często wydaje się być nieobecna, zamyślona, pogrążona w swoich marzeniach. Kotka jest też niezwykle ciekawska świata, jednak próbuje odkrywać to na własną łapę, stara się jak najrzadziej pytać o coś innych. Cechuje ją też to, że za bardzo martwi się opinią innych, boi się, że inne koty jej nie lubią czy obgadują. Często nie mówi o swoich problemach, gdyż nie chcę martwić innych, po prostu kisi to w sobie. Niestety, nierzadko działa impulsywnie, często nie przemyślowując swoich zachowań. Nigdy nie wie gdy coś odpuścić, jest niezwykle uparta, nie lubi też próbować nowych rzeczy. Często też próbuje dążyć do celu na wszelkie sposoby. Skarabeusz, co ciekawe, ma też problemy z rozpoznawaniem emocji innych, często źle je rozpoznaje bądź tego nie robi.

MORALNOŚĆ

Wierzy bardzo mocno w Klan Gwiazdy i ich dobrą wolę.

CIEKAWOSTKI

- Lubi powoli jeść swoją zwierzynę, podczas jedzenia się nie śpieszy i zawszę ją dokładnie ogląda.
- Bardzo lubi jak ktoś bliski skraca jej imię do “Skara” gdyż podoba jej się brzmienie początku imienia, jednakże gdy jest w towarzystwie kotów, które nie są jej bliskie, nie chce być tak nazywana. 
- Wolałaby mieć dużo ciemniejsze umaszczenie, to jej zdaniem jest za jasne. Nie jest to jej kompleks czy coś takiego, po prostu jej się to nie podoba.
- Lubi nazywać koty po imieniu, nieważne czy są to członkowie jej rodziny czy ktoś inny
- Bardzo interesują ją zioła i inne rośliny, zwłaszcza te mogące wyrządzić krzywdę. Po prostu fascynuje ją ich działanie.
- Jej ulubionym sposobem okazywania uczuć jest dawanie prezentów (np. Kwiatków bądź kamyczków).
- Według niej ciemne maści są bardzo ładne, jednakże biel jest też według niej też jest bardzo ładna

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: jest mało zwinna, kotka łatwo ponosi się emocjom
Mocne strony: gęste i długie futro, mocny zgryz

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Horus - kotka nigdy nie poznała kocura, choć teoretycznie jest jej ojcem, nie uznałaby go za niego.
Matka - Cisowe Tchnienie - matka koteczki
Rodzeństwo - Rysi Trop - siostra
Partner - ///

INNE


SZKOLENIE

Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Mglisty Sen
HISTORIA

Urodzona Cisowemu Tchnieniu podczas panowania Wieczornej Gwiazdy.

Lamentująca Toń

Autor grafiki: wierzba9005

OGÓLNE
LAMENTUJĄCA TOŃ
*Poprzednie imiona: Lament >> Lamentująca Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: _syrin_
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny -  Lament nie da się nazwać kotką szczególnie urodziwą; dziwnie wydłużone kończyny, zapadnięty brzuch... Sylwetka bardziej szczura. Uszy ma duże, wręcz nietoperze, z niewielkimi dziurkami i kolczykami z cierni, a pysk ostry i dość długi, wyraźnie zarysowany. Lekko skośne, niebieskie oczy, przy których pojawiają się jaśniejsze kosmyki futra, tworząc całkiem nietypowe plamy. Z jej łba zwisa potargane, nierówne futro, a idąc dalej można zobaczyć dość masywną klatkę piersiową oraz chudy tułów; na upartego można jednak stwierdzić, że jest dość umięśniona i jej ciało to nie tylko skóra naciągnięta na kości. Kocica posiada długie, chude kończyny; jej prawa, tylna łapa jest jednak tylko w połowie — jej brak jest pamiątką po starciu z Jastrzębim Zewem. Futro Lamentującej Toni jest matowe, rozczochrane i nierówne, powygryzane w niektórych miejscach. Raczej żałośnie z niej zwisa, niż stanowi jakąś ozdobę. Przy łapach sierść się nieco wydłuża, przez co ciężej jest jej utrzymać czystość. Na lewej łapie kotki znajduje się maleńka blizna, tak samo na jej pysku oraz (nieco większa) na karku, co również jest pamiątką po walce z Klanem Klifu.
Cechy szczególne - pędzelki na uszach, krótki ogon
Kolor sierści - czarny dymny z bielą
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - niebieski
Problemy zdrowotne - brak prawej tylnej łapy

CHARAKTER

Lament jest... dość specyficzna. Nie ciekawią ją zwykłe kocięce zabawy czy zagadnienia, woli raczej siedzieć na uboczu i wszystko obserwować. W tym czasie mnóstwo rozmyśla, przeprowadza dialogi sama ze sobą, przebywa w swojej własnej rzeczywistości. Mimo wszystko nie jest wycofana czy strachliwa, jednak zdecydowanie bardziej woli swoją obecność niż przebywanie z obcymi kotami. Mimo wszystko czasem natchnie ją i wyjdzie z cienia, pobawi się kłębkiem mchu lub zaproponuje rodzeństwu jakąś zabawę, którą zazwyczaj jest bicie się. A z racji, iż jak na takiego kociaka jest dość silna, zazwyczaj nie kończy się to dobrze. Po części, też dlatego preferuje siedzenie na uboczu i rysowanie pazurem w piasku, gdyż takie zabawy zazwyczaj kończą się krzykiem któregoś z rodzica. Choć to wszystko może wydawać się niewinne, Lament ma słabe nerwy i gdy się zdenerwuje, zdarza jej się “terroryzować” inne kociaki, na przykład gryząc ich ogonki lub po prostu zaczepiając. Przy okazji Lament to typowa (albo i nie) buntowniczka. Zawsze chodzi własnymi ścieżkami, ma własne poglądy i opinie, których ściśle się trzyma. Nie jest pokornym kotem, który zrobi to, co inni mu każą bez mrugnięcia okiem. Stawia na swoim i jest uparta, co czyni z niej niezłą przeciwniczkę, jeśli chodzi o dyskusje czy różne kłótnie. W grupie kotka zazwyczaj siedzi cicho, chyba, że nagle ktoś poruszy temat, który ją oburzy lub zainteresuje. Wtedy potrafi włączyć się do rozmowy i zacięcie dyskutować. Jest raczej introwertyczką, która stroni od kotów. Jeśli ma przy sobie tatę i najbliższe jej rodzeństwo, nie potrzebuje nikogo więcej. Dymna zna swoją wartość i lubi przebywać sama ze sobą, zwłaszcza gdyż poznawanie nowych kotów, nie przychodzi jej z łatwością. Na początku zawsze jest nieufna, trzymając daną osobę na dystansem, rzadko zdarza się, aby od razu komuś zaufała. Bywa również uszczypliwa i zgryźliwa, jednak, gdy kogoś naprawdę pokocha, przywiązuje się do niego bardzo mocno i jest w stanie zrobić dla takiej osoby praktycznie wszystko. W jej żyłach widocznie płynie samotnicza krew, która zmusza ja do samotnych wędrówek i eksplorowania nowych terenów. Z pozoru wydaje się ona mało ekspresyjna, jednak jest bardzo wybuchowa i łatwo wytrącić ją z równowagi. Dodatkowo nie umie rozmawiać o emocjach, a pocieszanie innych nie wychodzi jej zazwyczaj zbyt dobrze.
 
MORALNOŚĆ

Moralność Lament ciągle się kształtuje.
CIEKAWOSTKI

- Lubi kruki.
- Posiada niską odporność na różnego rodzaju ból.
- Jej ulubioną porą dnia jest noc. 
- Mimo ciągłego przebywania w cieniu, lubi wygrzewać się na słońcu.
- Jako kociak bardzo lubiła wszelkiego rodzaju zabawy siłowe.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV (niegdyś VI)
Słabe strony: polowanie, nieumiejętności w rozmowie, wspinaczka, niecierpliwość, lęk wysokości, nieumiejętność łagodnego łagodzenia sporów (jeśli ma złagodzić jakiś spór, to tylko siłą i stanowczością).
Mocne strony: siła, szybkość, spryt, zwinność, umiejętność szybkiego podejmowania decyzji, celność

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Topielcowy Lament (*) – ukochany, najlepszy tata. On jako jedyny potrafi wyprowadzić ją ze złości bądź przekonać do zrobienia czegoś. Kocha go najbardziej na świecie i stara się brać z niego przykład, naśladując go. Gdy zobaczy tatę wchodzącego do żłobka, rzuci wszystko i pobiegnie do niego. Uwielbia z nim rozmawiać oraz bawić się, jest jej najbliższą osobą. 
Matka - biologiczna: Srebrzysta Łuna – nie zna jej i nie wie, iż jest ona jej matką, ale na pewno, gdyby się o tym dowiedziała, nie byłaby do niej pozytywnie nastawiona.
Przybrana: Cisowe Tchnienie – niby ją kocha, ale nigdy nie była to jakaś ogromna miłość. Raczej sympatia. Przy niej z powrotem zamienia się w buntowniczkę, często nie słucha jej poleceń, ale mimo wszystko jest do niej przywiązana.
Rodzeństwo - biologiczne: Miodowa Kora - kocha go całym swoim kocięcym serduszkiem i nikomu nigdy nie pozwoli go skrzywdzić. W stosunku do niego Lament jest jak: "tylko ja mogę go bić i wyzywać!" i właśnie dlatego kocurkowi wydaje się, że dymna za nim nie przepada.
Przybrane: Wrotyczowa Szrama – ma do niej lekki dystans i nie są ze sobą bardzo zżyte, jednak Lament toleruje ją i czasem zaprasza do zabawy. Zazwyczaj jej zaczepki kończą się obrażeniem siostry, czego dymna zupełnie nie rozumie.
Rysi Trop - jako jedyna z rodzeństwa to właśnie Ryś najbardziej lubi Lament. Tortie darzy ją sympatią, mimo iż utrzymanie z nią dobrego kontaktu bywa ciężkie.
Partner - chciałaby, chociaż jest przekonana, że żaden kocur nie będzie jej chciał.
Potomstwo - nie nadałaby się na matkę, ale może kiedyś...

INNE


SZKOLENIE

Mentor - Topielcowy Lament (*)
Uczniowie obecni - Cienista Łapa
Uczniowie dawni - Szczypiorkowa Łapa (*)
HISTORIA
Mówiąc krótko - kocięta powstały z nieszczęśliwego wypadku. Topielcowy Lament i Topaz mieli pecha wpaść na siebie podczas leśnych przechadzek. Kotka pomyliła go ze swym "kochankiem", Zawilcem, a sam wojownik nie był w stanie jej skrzywdzić, kiedy dotarła do niej jej pomyłka. Zrobiło mu się żal tej obcej, podobnie jak on odrzuconej istoty, dlatego też przystał na wspólną kolację z samotniczką, która z radością poczęstowała go tłustym królikiem. Jak można się domyślić, spotkanie dwóch złamanych, wystawionych serc, nie skończyło się dobrze.
Już następnego dnia, Topielcowy Lament obudzony został przez żałosne skomlenie kotki, u której boku spał. Była rozgoryczona. Miała sen, który jej zdaniem był jasnym potwierdzeniem, że zaszła z kocurem w ciążę. Jej złość i strach były trudne do opisania, a stały się jeszcze trudniejsze, gdy wilczak zwiał, niczym zwykły tchórz porzucając ją na środku zaśnieżonej polany.
Na nieszczęścia dla kocura, podczas ucieczki pozostawił za sobą odbite w śniegu ślady łap, których trop doprowadził wykorzystaną Topaz wprost na tereny Klanu Wilka. Tam spotkała patrol łowiecki, noszący na swych futrach ten sam dziki zapach, co dymny. Nim ktokolwiek zdążył ją zagryźć, opowiedziała swą historię. Kiedy tylko wspomniała o niejakim "Topielcu", miaucząc z przejęciem o tym, jak wojownik śmiał ją wykorzystać, a następnie wyrzucić jak śmiecia, koty zesztywniały. Po chwili namysłu, zdecydowały się zabrać samotniczkę przed oblicze ich liderki, Wieczornej Gwiazdy. Krótka wymiana zdań wystarczyła, by kocica zgodziła się przyjąć szylkretkę w swe progi, chcąc także w ten sposób odbudować potęgę klanu, osłabionego przez niedawne ataki dwunożnych.