BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 września 2022

Od Zanikającego Echa Cd Rudzikowego Śpiewu

 Zaskoczona niemalże podskoczyła, gdy brat do niej podszedł. Była bardzo zdziwiona jego nagłym pytaniem. Dzień jak na razie mijał dość bezproblemowo, więc… Coś miało właśnie się zepsuć? Nie chciała powiedzieć czegoś nieodpowiedniego, a temat obecnej roli Rudzika był dość… Problematyczny. Wiele kotów nie było zbyt do niego przekonanych, ale jakimś cudem udało mu się powrócić tam, gdzie był przed nastaniem rządów Kruczej Gwiazdy. 
- Ty zastępcą? Ah tak, dobrze, że powróciłeś na dawne stanowisko. Odebrali ci je niesprawiedliwie, więc... Tak być powinno. I naprawdę sobie radzisz. Więc w czym problem?- powiedziała, siląc się na beztroski głos, próbując zamaskować kompletne zdezorientowanie obecną sytuacją.
- W reszcie. Nawet, jeśli wielu wydaje się o dziwo zadowolonych, tak wciąż jest ta grupa, co mną po prostu gardzi. A nie wzięło się to znikąd, mają w końcu swoje powody, by myśleć o mnie źle - westchnął.
- Jakie niby powody? Przecież... Jesteś naprawdę niesamowity i mimo przeszkód dajesz sobie radę. W przeciwieństwie do na przykład Kruczej Gwiazdy, nie sprowadziłeś klanu do stanu wymierania, więc o co im chodzi?- stwierdziła, nawet nie siląc się, by podać jakieś bardziej konkretne racje, dlaczego uważa, że da sobie radę. Po prostu jakoś… Była tego przekonana, w końcu to jej brat.
- Ale jestem strachliwy, niepewny swych decyzji i zdecydowanie nie nadaję się na lidera. Ostatecznie zgodziłem się, bo chciałem dopiec Kruczej. Wiedziałem, że znienawidzi mą obecność na tym stanowisku, ale już wystarczająco owinęła sobie wujka wokół pazura. Co za dużo władzy to niezdrowo.
- Racja, ona... Boli mnie to, co zrobiła z wujkiem, ale dasz sobie radę. W końcu umrze ze śmierci ta stara szuja. I... Racja, jesteś trochę niepewny w swoich działaniach, lecz kiedy na włosku będzie życie klanowiczów, na pewno podejmiesz dobrą decyzję.
Zadrżał, przełykając głośno ślinę. Zdziwiona spojrzała na niego. O co mu mogło chodzić? Powiedziała coś źle?
- Wolałbym, żeby nie doszło do takiej sytuacji - rzekł. - Proszę cię, Echo, w takim momencie szybciej doprowadziłyby klan do zguby, niż go uratował.
- Nie sądzę, jesteś naprawdę bystry- mrugnęła do niego, chcąc podnieść go na duchu, co jej nie wychodziło.- Ale na pewno nie dojdzie do takiej sytuacji, przez twoje dobre sprawowanie władzy.
- Może w ogóle nie dojdzie do mojej władzy — rzucił. Co? Dlaczego niby miałoby do tego nie dojść? - Mogę umrzeć szybciej, wszystko jest możliwe - dodał, uśmiechając się z lekką ulgą.
- Nawet tak nie mów!- niemalże krzyknęła.- Nie przeżyłabym twojej straty... Proszę, nie wspominaj o tym... Ja... Nie chcę być bez ciebie, potrzebuję cię- szepnęła cicho, zwieszając głowę. Nie potrafiła sobie wyobrazić czegokolwiek bez niego. Bała się przyszłości, gdzie zabrakłoby rudego. Niemalże panicznie chciała, by kocur tu został, w końcu był dla niej jedynym wsparciem i oczkiem w głowie. Gdyby umarł… To ona chciałaby do niego jak najszybciej dołączyć w życiu pozagrobowym.
- Rozumiem Echo, ale... Świat tak działa, nie jesteśmy wcale już tacy młodzi i prędzej czy później przejdziemy na drugą stronę - zauważył.
- Wiem, ale... Po prostu jesteś dla mnie ważny, nie mam nikogo innego. Bez ciebie byłaby tylko pustka. Nie dałabym sobie rady.
Spuściła wzrok, próbując uspokoić szalejące serce. Łzy powoli wzbierały się w jej oku, choć próbowała stłumić jakiekolwiek złe emocje. To ona teraz miała się zająć bratem, a nie on jej stanem. Poza tym, co było dziwnego w tym, że nie chciała by umarł? Miała być szczęśliwa, że ją opuszcza?

<Rudzik?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz