Chociaż minęło już kilka wschodów słońca, śnieg zdawał się jeszcze bardziej pochłaniać obóz Klanu Lisa i utrudniać życie kotom. Wojownicy zaczynali mieć poważne problemy z polowaniem, patrolowaniem granic, a medyczkom doskwierał brak potrzebnych ziół. Tak czy siak, według Ostróżki i tak najgorzej miały kociaki, które zmuszono do całodniowego przesiadywania w żłobku. Najmłodsi nie mogli nawet wychylić nosa na zewnątrz, ponieważ przewrażliwione królowe momentalnie wciągały ich z powrotem! Szczególnie ta sytuacja nie podobała się córkom Łasicy, którym w szybkim tempie zaczęło brakować pomysłów na zabawę; w końcu ile można bawić się w chowanego czy liderki? Liliowa popchnęła w stronę siostry postrzępioną kulkę mchu, którą calico posłała jednym pacnięciem w przeciwny kąt legowiska.
— Nie wytrzymam tu dłużej — westchnęła cętkowana, starając się powstrzymać łzy irytacji lśniące w ślipiach. — Przecież nie mogą nas tutaj trzymać w nieskończoność, bo zwariujemy! — krzyknęła, padając na posłanie obok Konopii i przejeżdżając pazurkami po świeżym mchu i paprociach.
— Musimy coś wymyślić — mruknęła trójkolorowa, kiwając przy tym łebkiem i spoglądając poważnie na siostrę; ona też wyczuwała jakie zagrożenie mogłoby nadejść, gdyby zaraz się czymś nie zajęły. — Co powiesz na, hmm, zbudowanie czegoś? — zaproponowała niepewnie, powoli wstając na łapy i podsuwając pod nos liliowej patyk. — Mogłybyśmy zbudować szyszkową bazę, w której siedzieliby by najwspanialsi! — dodała śmielej, zaczynając kreować w łebku obraz nowego projektu. Podrzuciła Ostróżce jeszcze kilka listków i kwiatków, które były porozrzucane po kociarni, na co liliowa się uśmiechnęła.
— Konopio, jesteś genialna! — pochwaliła czarną, od razu dołączając do szukającej idealnego miejsca koteczki. Baza musiała być bezpieczna i oddalona od destrukcyjnych łap innych kociąt, przez co dosyć długą chwilę zajęło im wyznaczanie cichego zakątka, który sprawiał wrażenie godnego zaufania.
— Chyba możemy już zacząć — odparła zadowolona calico, lustrując zielonymi ślipiami w miarę równy grunt i ściany niczym Bob Budowniczy w kociej wersji. Chwyciła w pyszczek długi patyk, a następnie próbowała go oprzeć, by stworzyć ramę, jednak pędzący w ich stronę Pająk wszystko zepsuł. Swym niebieskim ciałkiem złamał niemal wszystkie kijki, natomiast pozostałe przy życiu listki i kwiaty rozrzucił głośnym kichnięciem.
— Lisi bobek! — wrzasnęła Ostróżka z furią w oczach, rzucając się na zdezorientowanego syna Wodospada i usiłując wyrwać mu oczy z uśmiechniętej mordy. — Mysia strawa! — krzyczała, wczepiając się pazurkami w szarawe futerko samczyka. Myślała, że faktycznie uda jej się nieco dotkliwiej poranić Pająka, by dać mu nauczkę, lecz stanowczy pysk matki sprawił, że natychmiastowo zostawiła kocurka. Wiedząc, że zaraz dostanie wykład o "byciu delikatniejszą w stosunku do młodszych ble ble ble", odeszła kilka długości ogona dalej i posłała bratu Pędraka najbardziej zjadliwy uśmiech, na jaki było ją stać.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz