BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 marca 2021

Od Fałszywej Łapy CD Droździej Łapy

 Rano po zgromadzeniu przeciągnął się. Nadal odczuwał lekkie zmęczenie. Całą noc prawie siedział, kłócąc się ze Zbożem i słuchając liderów. Do tego ogarniał też tyłek brata, ale mniejsza. Od tego w końcu był. 
Westchnął, wysuwając pazurki i lekko drapiąc nimi ziemię. Bycie uczniem to ciekawy czas. Nagle otwiera ci się światopogląd, badasz tereny, obcujesz z innymi. Masz pierwsze poważniejsze sprawy na głowie. Fałszywy starał się dobrze wywiązywać z obowiązków. Może dzięki temu Lwia Gwiazda dostrzeże go i mianuje szybciej? 
Ktoś go minął. Spojrzał do góry, dostrzegając wysoką kotkę. Kojarzył ją. Miała dzieci, które zostały uczniami. 
- Cześć, Fałszywa Łapo! - Zaczęła kotka z entuzjazmem. Od razu czuć było jej łagodne usposobienie i dobry humor. 
Zajęczy Omyk usiadła obok niego, a on się podniósł. Kotka uśmiechnęła się przyjaźnie. 
- Jak było na pierwszym zgromadzeniu? - zapytała. 
- Całkiem dobrze - odparł kulturalnie, przybierając maskę grzecznego, wychowanego kocura, którym oczywiście był!
- One są bardzo fajne! Poznałeś kogoś nowego? - Machnęła ogonem. - Miałeś na pewno mnóstwo okazji. 
Fałszywy przebrał łapami w miejscu. 
- Tak. Kilka kotów - skłamał lekko. - Byli z innych klanów. 
- Pochwale się, ale ja też mam koleżanki spoza granic! - Uśmiechnęła się dumna z siebie. 
- To świetnie! - miauknął entuzjastycznie. 
- Tak tak, ploteczki zawsze są superowe - odparła. - Zmienię temat... Chcesz iść na patrol? 
Fałszywy zastrzygł uszami. Słyszał w oddali trzepot skrzydeł ptaków. 
- Chętnie - miauknął. 

Czekał na pozostałe koty, z którymi miał iść na patrol. Stał przy wyjściu z obozu, żeby aby ich nie przeoczyć. W końcu każda okazja do treningu jest dobra. Może i stracili nieco terenów, jednak wciąż mieli sporo miejsc na zwiady. 
Usłyszał z boku głos brata. 
- Ej... Braciszku... - miauknął Droździa Łapa, od razu zapominając w panice, co tak właściwie chciał rzec. - Jakwyglądazbliżeniesiędwóchkocurów.... Znaczy.... Aaaaa, nic! Nic nie mówiłem! Zapomnij... Nie zabijaj mnie za Zboże!
Fałszywy skrzywił pysk, mrugając parę razy. Jego braciszek tak szybko mówił, że potrzebował chwilę na rozszyfrowanie.
Droździa Łapa odsunął się o krok, jakby point miał mu coś zrobić.
Fałszywy z kolei przekrzywił głowę z cichym "huh?".
- Może od początku... - zaczął. - Powiedziałeś "jak wygląda zbliżenie się dwóch kocur-" - I wtedy właśnie dotarł do niego sens słów.
Można by rzec, że się speszył. Zmarszczył brwi, trzepiąc ogonem. Mimo tego postanowił odpowiedzieć buremu.
- Raczej jak każde inne - mruknął. - Wiesz, kiedy jest kocur i kotka, to się lubią. U kocurów też tak jest. 
Przechylił głowę, siadając obok brata. Przybrał na pysk podejrzliwe spojrzenie. Czemu Drozd nagle się tym zainteresował? Czyżby kogoś lubił? 
- Poza tym, masz kogoś, że taki ciekawy jesteś? - dopytał.
- J-ja? Ciekawego? Oj.... Ja nie, ale na pewno ty kogoś masz! Albo Aronia. Macie... Macie... Ogromny... Uu... U-urok o-oso... Osobisty zajebisty!
Fałszywy zmarszczył brwi. Myśl, że kogoś mógłby mieć przyprawiała go o chęć zwrócenia śniadania. Spojrzał jednak na brata, bo ciekawiła go jedna kwestia. Czemu nie mówił nigdy o sobie, że też jest super? Tylko w kółko on i Aronia? 
- Ty też masz swój urok osobisty - miauknął. - Jesteś moim uroczym braciszkiem. A jeśli Aronia kogoś ma... - Wysunął pazury. - to sobie z nim porozmawiam... Więc jak coś dawaj znać, okej? - Uśmiechnął się niewinnie.
Drozd poczuł bijącą z głosu brata stanowczość. Stanął jakby na baczność, co trochę zdziwiło Fałszywego. 
- No... No... Tak! Aronia spędza jedynie... Czas ze mną, bo.... Boi się innych... I ja też... - przełyka ślinę. - masz.... Uśmiech jak... Jak... Jak mewa.
Drgnął zaskoczony. Nie spodziewał się komplementu i to... Takiego. Widział jednak, że jego braciszek się stara, więc posłał mu delikatny uśmiech.
- Dziękuję, twój też jest śliczny - miauknął.
No i cieszył się, że jego rodzeństwo nikogo nie ma. Za wcześnie było na miłostki.
- Pójdziesz ze mną na patrol?
Wibrysy zadrżały mu nieśmiało. Nie był przyzwyczajony do otrzymywania komplementów. Ba, nawet sam Fałszywy nie dawał ich byle komu, więc może bury okazał się kimś więcej niż tylko zakompleksioną kulką emocji?
- Tak! Pa... Na patrol! - miauknął kocur, chociaż nigdy nie był z bratem na patrolu.
Fałszywy kiwnął głową. Jak na zawołanie dostrzegł Zajęczy Omyk wraz z Ciemną Doliną. Zmierzali w ich kierunku, by po chwili zabrać z sobą dwójkę braci. Point poszedł przodem, oglądając się co chwila na Drozda i ogonem proponując mu podejście na przód.

<Drozd? Uwu>

5 pkt
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)