BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

07 stycznia 2020

Gęsie Pióro urodziła!

Gęsie Pióro urodziła trójkę cudownych kocurków!

Ostrokrzewik



Leszczynek



Szafirek

OSTROKRZEWIK
Poprzednie imiona: -
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan wilka
Ranga: Kocię
Poziom medyczny: -
Charakter: Już na samym początku należy uprzedzić, że Ostrokrzewik należy do gatunku rozbrykanych, odważnych kociąt, które najchętniej cały czas by się bawiły. Spuszczenie takiego z oka może równać się z niezłą katastrofą. Kocurek jest bardzo energiczny i żywiołowy, a do tego niejednego potrafi na śmierć zamęczać gadaniną. Ciągle zaczepia braci i uwielbia opowiadać im jak to w przyszłości będzie najlepszym wojownikiem i rozwiąże wszystkie problemy klanu. Wszystkim innym kociakom też lubi się przechwalać, zwłaszcza tym, że jest najstarszy i największy w miocie.
Ostrokrzewik jest bardzo drażliwy, jeśli ktoś obrazi jego, lub jego rodzinę z całą pewnością nasz kocurek pokaże mu swoje pazury (inna rzecz, że nie umie walczyć i za pewne to on skończy przegrany, to nie ma dla niego znaczenia). Ogólnie rzecz biorąc, często najpierw robi potem myśli. A cierpliwością również nie grzeszy i nudzi się tak samo szybko jak wynajduje sobie nowe zajęcia. Z ciekawszych rzeczy, ma też interesujący stosunek do kotek, być może dlatego, że w miocie ma tylko braci; uważa, że kocice są słabsze, wolniejsze, bezużyteczne i ogólnie do bani. Nie do końca potrafi zrozumieć, że jego matka również jest kotką - przecież mama to mama.
Wygląd:
  • Ogólny opis - Całkiem sporawy kocurek z kremową, puchatą sierścią, wiecznie roztarganą i pełną paprochów; oraz wielkimi, okrągłymi, niebieskimi oczami, którymi  zwykle ciekawsko rozgląda się dookoła. Ma różowy nosek i bladoróżowe poduszki łap.
  • Kolor sierści - kremowa pręgowana tygrysio o odmianie lynx tokijski
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oczu - niebieskie

Rodzina:
  • Ojciec - Iglasta Gwiazda (Wielki autorytet i wzór do naśladowania kocurka, a przy okazji pretekst do przechwałek w żłobku)
  • Matka - Gęsie Pióro (Choć kociak wiecznie coś broi i jej nie słucha, to zwykle jest mu później przykro, bo nigdy celowo nie chce jej zasmucać)
  • Rodzeństwo - z miotu: najmłodszy Szafirek (Nie zawsze chce broić i bawić się z Ostrokrzewikiem, leń jeden, ale braciszek i tak go kocha) i średni Leszczynek (starszy brat uważa go trochę za beksę i słabeusza, ale jeśli tylko ktoś inny obrazi przy nim Leszczynka, Ostrokrzewik rzuci się w obronie), z innego miotu: Gorzka Prawda [*] (nie zdążył jej poznać), Przygasający Płomyk i Zachodząca Łapa
  • Partner - brak
  • Potomstwo - brak

Mentor: brak
Uczniowie: 
  • dawni - brak
  • obecny - brak

Historia: Urodzony w klanie Wilka
Punkty umiejętności: 
  • siła - 0
  • szybkość - 0
  • zwinność - 0
  • skok - 0

Upomnienia: 0/3
Właściciel: Emikot (hw) isilwilk@gmail.com

* * *

LESZCZYNEK
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan Wilka
Ranga: Kocię
Poziom medyczny: - (Póki co interesują go zioła, jednakże nie chciałby wiązać z tym stanowiskiem przyszłości - nie chce zawieść bardziej ojca i matki) 
Charakter: Wiecznie przerażona, malutka kluseczka, dygocząca nawet wtedy, gdy usłyszy szelest w krzakach. Leszczynek to doprawdy niepewne i ciche wręcz do granicy możliwości stworzenie. Jaka się, plącze w zdaniach, a byle co, nie ważne czy krzyk, czy jakiś większy hałas doprowadza go do szaleńczego wręcz płaczu. Jednakże to nie wszystko, kocurek potrafi wpadać w naprawdę przerażające napady paniki czy też płaczu, podczas których nikt nie potrafi go uspokoić, niejednokrotnie robiąc sobie samemu krzywdę, co jest wręcz zmorą Gęsiego Pióra, która może tylko patrzeć i czekać aż jej syn się uspokoi. Ponadto, Leszczynek unika ojca i jego zastępcy jak tylko może, jest niepewny siebie i nigdy nie zaczyna czegoś sam, zwykle siedzi na uboczu, w ciszy, szturchając listek czy też szyszkę. Ciągle się obwinia, że jest tym całym "złym omenem", chociaż tak na prawdę nie wie do końca co to". Za wszelką cenę chciałby przestać wyglądać jak ten potwór Lisia Gwiazda, toteż rudzielec nigdy nie wyjdzie z kociarni, jeśli wcześniej nie zakryje czymkolwiek swojego futerka. Czuje, że przez swój wygląd klan o nim plotkuje, szydzi i nienawidzi, a dodatkowo rozczarował ojca, który spodziewał się na pewno czegoś innego, niż takiego potwora jakim jest. Pręgowany maluch potrafi obwiniać się o wszystko, dosłownie, ciągle mówi, że to, że się przeprowadzają to jego wina, że nie ma jedzenia, że jest ulewa, że słońce za mocno świeci... Dosłownie wszystko bierze na swoje barki, jednakże największą zmorą syna Iglastej Gwiazdy jest fakt, iż Leszczynek boi się zostać potworem jak wróg numer jeden klanu wilka.
Wygląd: 
  • Ogólny opis - Mimo iż jest drugim kociakiem z miotu, to  Leszczynek zdecydowanie jest najmniejszy i najdrobniejszy. Krótkie, patykowate łapki, z lekka pyzata mordka, którą ozdabia pofalowane futerko. Na nieszczęście malucha urodził się on z wyglądem idealnie pasującym do potwornego lidera klanu klifu - Lisiej Gwiazdy, przez co został wzięty za zły omen. Niebieskie, wiecznie przeszklone ślepka z przerażeniem spoglądają na świat. Maluch posiada półdługie futerko, oraz różowawy nosek
  • Kolor sierści - Rudy pręgowany tygrysio z białym 
  • Długość sierści - Półdługa
  • Kolor oczu - Niebieskie niczym tafla wody 

Rodzina: 
  • Ojciec - Iglasta Gwiazda (autorytet młodego, tym bardziej, że jego ojciec to lider. Leszczynek strasznie boi się, że przyniesie ojcu wstyd, przez co ten, nie będzie chciał go znać. Bądź co gorsza - wypędzi z klanu) 
  • Matka - Gęsie Pióro (kociak kocha matkę, ale nienawidzi, gdy kocica każe spędzać mu czas z innymi kotami. Podobnie jak w przypadku ojca - boi się, że nie będzie wystarczająco dobry i ją zawiedzie) 
  • Rodzeństwo - STARSZY MIOT: Przygasający Płomyk, Słoneczny Zmierzch, Gorzka Prawda (co prawda nie poznał Gorzkiej, aczkolwiek reszty starszego rodzeństwa stara się unikać jak ognia, boi się, że jego brat i siostra będą wściekli, że teraz on zajmuje tyle uwagi rodzicom); TEN SA. MIOT: Szafirek (Leszczynka cieszy fakt, iż czekoladowy kocurek całe dnie przesypia, przez co nie dręczy go ani nie zaczepia), Ostrokrzewik (rudzielec stara się go unikać jak ognia, bowiem kocurek zaczepia go na każdym kroku i męczy o zabawę, co doprowadza malucha do płaczu) 
  • Partner - brak
  • Potomstwo - brak

Mentor: Brak, aczkolwiek po zobaczeniu mordy Wilczego Serca, kocurka przeraża myśl, że ten dziwak mógłby go uczyć
Uczniowie: 
  • dawni - ///
  • obecny - ///

Historia: Urodził się w Klanie Wilka, którego przewodzi jego ojciec, przez co presja, która naciska kocurka z każdej strony sprawia, że chciałby za wszelką cenę uciec gdzieś daleko, albo wcale się nie urodzić. 
Punkty umiejętności:
  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - ///
  • skok - ///

Upomnienia: 0/3
Właściciel: Hachi (Discord) paluszkifelka@gmail.com

* * *

SZAFIREK
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan Wilka
Ranga: Kocię
Poziom medyczny: -
Charakter: Niestety, ale Szafirek nie należy do grzecznych, poukładanych kociąt. Gęsiemu Piórowi bardzo ciężko jest go wychować, czekoladowy jest bowiem bardzo uparty, a w dodatku nie zwraca uwagi na wszelkie zasady i po prostu robi to, na co ma ochotę. Kary i krzyczenie ze strony starszych nie pomagają, bo ten kociak jest bardzo inteligentny i zawsze uda mu się od nich jakoś wysmyknąć. Poza tym posiada niemałą charyzmę, więc nie jest mu trudno o coś poprosić z pozytywnym dla niego skutkiem. Szafirek to także ogromny optymista i luzak, można nawet powiedzieć, że przesadny. Nawet jeśli myśli o konsekwencjach, to i tak wydaje mu się, że wszystko skończy się dobrze, więc często podejmuje ryzyko, przez co oczywiście ma potem wiele kłopotów. Jest to też jednak marzyciel. Nierzadko zdarza się, że kociak zaczyna wkraczać w filozoficzne tematy i odpływa z rzeczywistości. Właściwie w swojej małej główce ma własny, odmienny świat, więc często tak zagłębia się w myśli, że wygląda jakby był na Ziemi samym ciałem, a dusza fruwała gdzieś w innej przestrzeni. Jeśli chodzi o relacje towarzyskie, niebieskooki jest dosyć miłym, a także pogodnym i życzliwym kotem, choć często zapomina o szacunku do starszych i rozmawia z nimi jak z rówieśnikami, co nie każdemu się spodoba. Oprócz tego kiedy ktoś go zdenerwuje, lubi nazywać tego kota niezbyt ładnymi słowami. Ostatnią jego cechą jest lenistwo. Szafirek tylko szuka okazji, żeby gdzieś się położyć i zasnąć - a spać potrafi przez całą dobę, aby następnie najeść się porządnie i kontynuować swój słodki sen.
Wygląd:
  • Ogólny opis - Jak na tak młodziutkiego kocurka przystało, Szafirek ma dość okrągłe ciałko i krótkie łapki, lecz w zamian za to całkiem długi ogon. Jest raczej przeciętnej wielkości kociakiem. Jego sierść jest półdługa, koloru mlecznej czekolady, gdzieniegdzie pokryta ciemniejszymi pręgami. Wyjątkiem jest dolna szczęka, na której widnieje biała plamka. Najdłuższe futro Szafirek ma na łebku, gdzie układa się na boki, a także na końcówce ogona, tworząc zabawny pędzelek. Pyszczek Szafirka jest dość krótki, szeroki i płaski, zakończony małym, ciemnym noskiem. Tuż nad nim znajdują się duże, błyszczące, niebieskie oczka, podobnie jak u jego matki nieco skośne, a w dodatku z niewiadomych przyczyn układają się w zeza, co niestety trochę pogarsza wzrok kocurka. Jeszcze wyżej możemy odnaleźć nie za duże, ciemniejsze uszy, ukryte w gęstej kupie futra.
  • Kolor sierści - czekoladowa pręgowana klasycznie z białym
  • Długość sierści - półdługa
  • Kolor oczu - niebieskie

Rodzina:
  • Ojciec - Iglasta Gwiazda (Szafirek uważa, że jest najlepszym przywódcą i ojcem na świecie)
  • Matka - Gęsie Pióro (kochana mama, bardzo ją ceni i szanuje)
  • Rodzeństwo - Leszczynek (Uwielbia go i stara się go chronić, lubi się nim opiekować); Ostrokrzewik (Też kocha, choć nie rozumie jego energii); a także starsi Przygasający Promyk i Słoneczny Zmierzch
  • Partner - brak
  • Potomstwo - brak

Mentor: brak
Uczniowie:
  • dawni - ///
  • obecny - ///

Historia: Szafirek od urodzenia przebywa w Klanie Wilka, jako syn Gęsiego Pióra i Iglastej Gwiazdy.
Punkty umiejętności:
  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - ///
  • skok - ///

Upomnienia: 0/3
Właściciel: Svarta
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)