BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 maja 2020

Od Czermienia cd Gałęzi

Dzień był naprawdę męczący. Odkąd narodziły się kolejne kociaki, nie mógł zaznać chwili spokoju. Te małe glizdy, wszędzie się pchały, szurając brzuchami po ziemi, ciekawe świata. Nie mogły siedzieć w miejscu i wpatrywać się w swoją mamę? Byłoby to bardziej wygodne. Nie musiałby znosić ciągłego szturchania lub gryzienia. Nic więc dziwnego, że zasnął dość szybko.
Jego sen był naprawdę przyjemny. Słyszał odgłos burzy, łomot i stukot deszczu. Stał na środku obozu, wdychając zapach szalejącej natury. Był sam na sam z żywiołem. Czuł, że burza gra dla niego specjalną melodię, która sprawiała, że czuł się potężny. Nagle jakiś piorun walnął w przelatującego ptaka. Rozległ się jego pisk, a usmażone ciało, spadło mu pod łapy. Wspaniale! dostał posiłek od błyskawicy! Już miał ugryźć mięso, posmakować jak smakuje spalony ptak, kiedy coś, a raczej ktoś go obudził. 
- Cielmień, boje se. Moge z tobią śpac? Bo ty jestes tacy silny i mne oblonis jak psyjdą zle zieci, cio ne?
Jęknął z zawodem, ziewając i zwracając swoje oczy na kociaka. 
- Słuchaj. Masz od tego swoją mamę. Jest większa od nas wszystkich i jest zastępczynią. Ona cię obroni. A teraz spadaj, glizdo. Śpię - westchnął i odwrócił się do niej tyłem.
Słyszał jak pisnęła ze smutkiem, najwyraźniej bojąc się teraz w ogóle wrócić do mamy, bo ktoś ją napadnie. Odwrócił do niej głowę, na co ta dostała nadziei w oczach. Jeszcze czego. Bierze go na litość? Udał, że nic nie zauważył i powrócił do krainy snów, a przynajmniej miał taki zamiar.
- Bo pougniatam ci bsusek - szepnęła mu do ucha, na co się skrzywił.
Czy ona właśnie próbowała nim manipulować? Znów westchnął. Był bardzo zmęczony i chciał już jak najszybciej zasnąć. Tylko jej słowa powstrzymywały go, od ponownego zapadnięcia w sen.
- Słuchaj, no. Ja nie lubię jak mi się ugniata cokolwiek. Gdziekolwiek to usłyszałaś to kłamstwo. Mogę cię odprowadzić do mamy, skoro się boisz.
- Ne! Ja ce s tobom! 
No i miej tu cierpliwość. Ziewnął przeciągle czując, że ma dość. Czuł, że ten pasożyt się od niego tak czy siak nie odczepi, więc musiał zadecydować co jest ważniejsze. Spanie czy godność. Gdyby Szkarłat ich zobaczył razem, zaraz zacząłby gadać. A mama? Pewnie by wierzyła, że się zmieniał. 
- Dobra - warknął. - Ale śpisz z daleka ode mnie. Bez tulenia ani innych bzdur, jasne? - Zamknął oczy i odpłynął w sen, nawet nie sprawdzając, czy kocię ustosunkowało się do jego zaleceń. 

<Gałąź?>
Posted by
.

4 komentarze:

  1. Anonimowy15 maja 2020 15:57

    Nie widziałam że kiedyś tak polubię parę psychopatów :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. wkbr15 maja 2020 17:16

      GAŁĄŹ NIE JEST PSYCHOPATKĄ, ONA JEST TYLKO UROCZYM KOCIACZKIEM, jeszcze dorośnie do bycia psychopatką ( ͡° ͜ʖ ͡° )

      Usuń
    2. Anonimowy15 maja 2020 18:06

      O rety zapowiada się ciekawie :))

      Usuń
    3. 200lis15 maja 2020 21:48

      Jestem fanką od dnia narodzin XD

      Usuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)