BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 lutego 2021

Od Borówki

Krzywe spojrzenia.
To była pierwsza rzecz, jaką ujrzała. Nie rozumiała tego za bardzo. Urodziła się w Klanie, to chyba jest kotem klanowym, co nie? Ale chyba będzie musiała się do tego przyzwyczaić, i tyle. Rozejrzała się zaciekawionym wzrokiem po obozie, po czym popędziła przed siebie, aby wziąć i kogoś zaczepić. Przecież kto nie oprze się tej małej, uroczej kuleczce? No właśnie. Jej wędrówkę przerwała matka Borówki, która jednym ruchem wzięła i zgarnęła ją w  swoje szczęki. Szylkretka wierciła się strasznie, chcąc się uwolnić.
- Puuuś! Ide swecac obós! - krzyknęła, po czym machnęła przednimi łapami tak, aby trafić i uderzyć w pysk matki. Niestety na marne. Starsza kocica położyła się w wygodnej pozycji przed kociarnią, odkładając w końcu kociaka na ziemię. Wystawiła język, pokazując go Trzcinie. Dlaczego ona jej przerwała tą suuper wyprawę? To chyba nic złego, że kociak przy pierwszym wyjściu z kociarni chce poznać swój obóz! Karmicielka ziewnęła przeciągle, rzucając córce znudzone spojrzenie.
- Jeszcze raz mi taki numer wypalisz, że pójdziesz gdzieś bez mojego pozwolenia, a nie wyjdziesz z kociarni przez połowę księżyca. - burknęła, marszcząc skórę na nosie. Młoda kotka trochę się przeraziła tymi słowami. Przecież nie chciała znowu utknąć zamknięta w czterech ścianach, gdzie nic się nie dzieje! Nie było tam żadnych kociaków, więc nie miała się z kim bawić. Splotka ją zawsze odtrącała, a Pszczółka wolała siedzieć i czyścić swoje futro, które zaraz i tak było brudne.
- To moge poswecac obós? - zapytała z nadzieją, robiąc maślane oczka. Koty przy tym spojrzeniu zawsze jej odpuszczały i pozwolili robić jej to, co sobie tylko wymarzyła. Ale czy będzie tak teraz? Trzcina wydawała się być odporna na takie spojrzenia. Królowa pokręciła głową na "nie".
- Teraz nie. Później, jak będzie mi się chciało. Samej cię nie puszcze.

*mały time skip do popołudnia*

Borówka siedziała odwrócona tyłem do matki, rozszarpując kulkę mchu swoimi malutkimi pazurkami. Karmicielka powiedziała jej, że pokaże kotce obóz gdy się zdrzemnie. Ale ona spała, i spała. Wyglądało, jakby nigdy nie miała się wybudzić! Wstała więc, zrobiła parę kroków do przodu aby zbliżyć się do rodzicielki, następie wspięła się na nią.
- Obucc see! Chce zobacyc obós! - wykrzyknęła jej prosto do ucha, na co starsza kotka drgnęła i uchyliła swoje ślepia. Wypuściła głośno powietrze poprzez nozdrza, i podniosła głowę do góry, zrzucając tym samym Borówkę na ziemię. Ta, szybko wstała i otrzepała swoje futerko, od razu kierując się przed pysk matki.
- Obiecałass! Obiecałas, se wesmies i pokases mi obós! - wykrzyknęła, strosząc futerko.
- Ty dalej to samo? No, niech będzie. Chodź. - mruknęła, podnosząc się powoli. Spojrzała jeszcze na jej dwójkę kociąt, upewniając się, że śpią, i czy nie zrobią niczego głupiego pod jej nieobecność.
Borówka została poprowadzona przez swoją matkę poza kociarnię. Zapowiadała się super wycieczka z mamusią!
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)