BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

12 maja 2019

Od Turkawiego Skrzydła CD Cętkowanego Liścia

- Wiedziałam, po prostu wiedziałam, że nie wyciągasz mnie na TYLKO szukanie ziół! - w przypływie emocji warknęła asystentka medyczki, drapiąc ziemię i śnieg pod swoimi łapami.
Córka Burki skurczyła się nieco, kontynuowała jednak, z uporem.
- Po prostu byłam ciekawa - wypaliła, obserwując emocje, które przez jedno uderzenie serca zajaśniały w oczach Turkawiego Skrzydła.
- Nie wydaje mi się, żeby powinno cię to interesować - odpowiedziała czekoladowa, równie niezłomna jak Cętka.
- A dlaczego niby nie? - zapytała wojowniczka, unosząc brwi. - Jestem dorosła, jestem wojowniczką, jestem członkinią Klanu Wilka w równym stopniu jak ty! Powinnam wiedzieć co się dzieje w moim klanie.
Miała rację, miała całkowitą rację, choć Turkawka nie chciała tego przyznawać. Dlaczego, więc Cętka nie miała dowiedzieć się o sytuacji między klanowej? Westchnęła kilka razy, po czym klepnęła ziemię obok siebie. Z poszukiwaniem ziół mogły dać sobie spokój, tym bardziej, że znad horyzontu nadchodziła chmura, zwiastująca śnieżycę.
- Posłuchaj - zaczęła cicho i umilkła, nasłuchując cichego wiatru. - To jest dosyć skomplikowana sytuacja...
Na pyszczku Cętkowanego Liścia zalśnił ironiczny uśmieszek. Usiadła obok kocicy, stykając swój bok, z jej bokiem.
- Na szczęście mamy tu cudowną asystentkę medyczki, która mi wszystko wyjaśni, prawda?
Turkawka zignorowała przytyk, kontynuując wcześniejszy wątek.
- Sytuacja z Klanem Klifu jest... dosyć napięta. Jak wiesz rządzi tam teraz Lisia Gwiazda. Te lisie łajna wprost wypowiadają nam wojnę!
Wciąż pamiętała Lśniące Słońce i Sokole Skrzydło, z którymi rozmawiała na swoim pierwszym w życiu zgromadzeniu. Te dobre wspomnienia zatarły się jednak, powodując niesmak i strach, ponieważ zagrażali Klanowi Wilka. Klanowi, w którym Turkawka się wychowała i w którym odnalazła dom. Jako medyczka, nie powinna okazywać niechęci innym klanom, ale wprost nie mogła się powstrzymać. Odetchnęła kilka razy i skierowała poważny wzrok, niebieskich oczu na wojowniczkę. - Szykuje się wojna, Cętkowany Liściu. Wszyscy to czują, ale jeszcze nic nie jest potwierdzone. Proszę, nie mów o tym nikomu. Taką informację ma prawo przekazać tylko przywódca, a ja nie chcę wybuchu paniki.
Bura z powagą skinęła głową.
***
Obserwowała obie kotki , gdy Cętkowany Liść stykała się nosami z Miedzią, to znaczy, z Miedzianą Łapą! Przez Turkawkę przenikały kolejne emocje. Ponad wszystkie inne przebijała się prawdziwa duma. Obie kotki to ona, asystentka medyczki, przyprowadziła do Klanu Wilka. Obie teraz stały się jego pełnoprawnymi członkiniami. Turkawka zamruczała głośno, ale niemal natychmiast rozejrzała się, by sprawdzić czy nikt jej nie obserwuje. Jej szczęście zauważyła tylko Burzowe Futro. Niebieska mrugnęła do dawnej uczennicy i odwróciła wzrok, rozdrapując pazurami ziemię. Po chwili przed pointką pojawiła się wojowniczka. Jej oczy lśniły, a pyszczek układał się w bezbrzeżne "wow".
- Dostałam ucznia, wiesz?! - krzyknęła. Turkawie Skrzydło nie mogła się nie uśmiechnąć, widząc jej zachwyt.
- Widać to po tobie - odburknęła.
- Co będziemy dzisiaj robić? - Miedź podskakiwała w miejscu, powiewając krótkim ogonkiem. Cętka oddaliła się, tłumacząc coś koteczce. Córka Biegnącego Strumienia westchnęła głęboko i weszła do legowiska medyczek.
***
- O, spójrz! Korzeń łopianu!  - wykrzyknęła Cętka, z tryumfem na pyszczku, mocując się z rośliną.
- Dość wcześnie, mamy Porę Nagich Drzew - zamruczała ze zdziwieniem córka Odyseusza, sięgając po roślinę i pomagając ją wydobyć wojowniczce.
- Ło- łopi-ianu? - zapytała niepewnie Miedziana Łapa, oceniając znalezisko kocic.
- Ł-o-p-i-a-n-u - przeliterowała Turkawie Skrzydło, zawijając roślinę w liść i podając go Cętce. Trzy kocice ruszyły dalej, depcząc mokry śnieg łapami. Po chwili z pobliskich krzewów dał się słyszeć cichy i przeciągły dźwięk. Cętkowanemu Liściu zaświeciły się oczy. Przesunęła ogonem po ziemi.
- To bażant! - wyszeptała. Turkawka przekrzywiła głowę, za to Miedź podskoczyła wesoło.
- Mogę spróbować go upolować? - zapytała terminatorka, podskakując beztrosko.
- Tak, tylko po cichu - wyszeptała wojowniczka i pozwoliła Miedzianej Łapie się oddalić.
-Tak szybko dorosły - powiedziała Turkawka i schwyciła się za pyszczek. Co, na Klan Gwiazdy, było z nią nie tak?! Wszystkie kompromitujące myśli wychodziły na wierzch, a to co chciała pokazać chowało się gdzieś w środku. Skierowała wzrok na dawną uczennicę, mając nadzieję, że tamta nic nie zauważyła. Za późno.
- Brzmisz jak starszyzna - zarechotała córka Burki.
- Dzięki - odburknęła Turkawka i zerknęła na swoje łapy.

<Cęteł? Przepraszam za jakość opka i czas oczekiwania :c>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)