BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

13 października 2022

Od Zanikającego Echa Cd Źródlanego Dzwonka

 Spojrzała na Źródlany Dzwonek, która była nieopodal. Nie widziała jej dawno. Zresztą, czemu nawet zwracała na nią uwagę? Nie wiedziała jakie mogło być jej nastawienie do niej jako "zdrajcy". Albo nawet o tym nie wiedziała? Może. Ale raczej nie. Plotki o tym jakim jest zdrajcą z pewnością rozeszły się już dawno po klanie. Ciekawe o co ją potrafili oskarżyć, że powiedziała Zajęczej Gwieździe jakieś straszne tajemnice? Przecież rozmawiali tylko raz, a potem się leczyła. Niestety nikt jej w to nie wierzył. Miała nadzieję, że córka Bylicy nie będzie do niej źle nastawiona. Podeszła do kotki, próbując nie tracić kontaktu wzrokowego. 
- Cześć. Jak ci dzień mija?- zapytała trochę skrępowana, mając nadzieję, że ta jej nie odprawi z prychnięciem i w końcu z kimś porozmawia. Potrzebowała poniekąd tego kontaktu z innymi.
- Um... dobrze. A twój? - liliowa poruszyła nerwowo wąsami.
- Nawet... Nawet dobrze- powiedziała cicho, niezbyt pewnie machając ogonem.- Przepraszam, że cię tak nagle naszłam. Wiesz... Dawno z tobą nie rozmawiałam i jakoś tak... Wyszło.
Musiała się w końcu wytłumaczyć z takiego głupiego zagadywania innych. Bo w końcu, co jeżeli jej się to nie spodobało? Wyglądała na trochę… Zdziwioną tym, że podeszła. Może to nie przez to, iż nasłuchała się od innych o tym, jaka jest zła?
- Nic się nie stało. Nie ma sprawy - uśmiechnęła się, co poprawiło jej humor. Czyli nie była zła!- Jak idzie ci przyzwyczajanie się do... Nowej rzeczywistości? - ruszyła głową wskazując w stronę reszty klanu. Wzruszyła ramionami. Wolała nie rozmawiać na takie tematy, ale skoro już zaczęła…
- Nic się nie zmieniło. Nikt ze mną nie rozmawia, więc czuję się tak samo, jak gdybym była daleko od nich. Jedynie zaczepił mnie ostatnio Rybka. Jest... Trochę irytujący.
- Tak, jest... Specyficzny. Ale jak mu przywalisz to się odczepi.
Przekrzywiła łeb. Miały chyba podobne zdanie na temat czekoladowego, jednak… Trochę ją to zdziwiło. Zlała go dwa razy i co, dalej z nią rozmawiał i uczepił się jak głupi rzep!
- Ode mnie się nie odczepił, nawet jeżeli przywaliłam mu dwa razy. To zły znak?
Kotka prychnęła rozbawiona.
- Nie wiem, powiedz mi. Zawsze można go ignorować... Albo zgłosić do Kruczej Gwiazdy.
Naburmuszyła się nieco. Nie lubiła wspominać o Kruczej Gwieździe. Nienawidziła jej, w końcu… Była okropna. Bardzo okropna. To ona przykleiła jej tę łatkę zdrajcy, której nie dało się odkleić tak łatwo. 
- Do tej jędzy? W życiu. Może da mi spokój, ale nie przejmuję się tym zbytnio. Przynajmniej dowiaduję się ciekawych rzeczy.
- Jakich? - jakby nagle się ożywiła.
- A wiesz, takie tam bzdety... Nic ciekawego- stwierdziła, nie chcąc brnąć w to dalej. Czuła mimo wszystko blokadę przed tym, by porozpowiadać informacje o Zdradzieckiej Rybce.
- A mówiłaś przed chwilą, że ciekawe - westchnęła. - A jak oko? Jeśli chcesz mogę spytać Orzecha żeby dał ci kilka wskazówek jak z nim funkcjonować...
- Mnie ciekawiły, ale ciebie pewnie by tylko zanudziły na śmierć. I z moim okiem wszystko w porządku- nieco się podirytowała. Czemu akurat zaczęła mówić o jej niepełnosprawności?!- Nie potrzebuje rad od tej wroniej karmy.
- Jasne, tylko proponuję.
- Spoko. A chciałabyś pójść na jakieś... Polowanie czy coś? Bo tak rozmawiać w pobliżu innych... Wiesz, trochę krępujące- powiedziała do niej. Chciałaby jakoś się oderwać od wszystkiego wokół… To byłoby miłe.

<Kminek?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz