BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

12 października 2022

Od Trucizny (Trującej Łapy)

Nareszcie mógł zostać uczniem! Perspektywa dołączenia do kultu zbliżała się coraz większymi krokami. Teraz czekała go ostateczna próba, spędzenie całej nocy w lesie, zupełnie samotnie, bez żadnej pomocy ze strony innych kotów. Trucizna zjeżył futro podekscytowany. Nie mógł się doczekać aż słońce zajdzie a on pójdzie na samotną wyprawę. I to jeszcze na nieznanym terenie! Już Trucizna wszystkim pokaże, na co go stać. Nie wyda z siebie żadnego przerażonego pisku, a wszystkich, którzy ośmielą się go zaatakować, wypatroszy żywcem. Jak dobrze, że próba odbywa się w samotności. Jego brat, Wronia Karma, na pewno wszystko by popsuł.

*** 
(brutalne opisy kar na końcu)

Nareszcie noc już nastała. Trucizna z tymczasowego obozowiska został wyprowadzony w las i pozostawiony sam sobie. Kocurek miał nadzieję, że zdarzy się coś niebezpiecznego. Wtedy mógłby pokazać, jaki jest silny. Wygra z każdym lisem i borsukiem, który stanie na jego drodze. Jednakże okazanie siły nie było jedynym celem vana, który chciał osiągnąć tej nocy. Trucizna planował poszukać ciekawych eksponatów do swojej kolekcji. Miał szczególną nadzieję na znalezienie jagód śmierci. Użycie ich byłoby idealną karą dla jakiegoś zdrajcy lub niewiernego kultysty. Trucizna rozejrzał się z ciekawością. Nowe miejsca pociągały go, obiecując znalezienie w nich niebezpiecznych przedmiotów. Okazja była idealna, szczególnie że nikt go nie widział ani nie słyszał. No, może poza leśnymi zwierzętami. Trucizna postanowił obrać drogę gęsto zarośniętą wszelką roślinnością. Tam będzie miał największą szansę, by zdobyć to czego szukał. Kocur starał się zapamiętywać szczególnie wyglądające krzewy, by później łatwo wrócić do obozu, gdyby z jakiegoś powodu zapach miałby się zmyć. Szedł przed siebie, coraz bardziej podekscytowany, węsząc w poszukiwaniu zapachu mogącego należeć do jagód. Po krótkim poszukiwaniu znalazł je. Ich intensywna czerwień odznaczała się na zielonym krzewie. Trucizna zerwał kawałek mchu z drzewa, zawijając w niego gałązkę z jagodami. Upewnił się, że podczas transportu żadna z nich nie dotknie jego pyszczka. Specjalnie zerwał dłuższą gałązkę, taką, na której śmiercionośne owoce zwisały na samym koniuszku. Nareszcie, zdobył to, o czym zawsze tak bardzo marzył. Jeśli ktokolwiek zapyta, co ma zawinięte w mech, poprosi, by zaprowadzono go do ojca. On wszystko zrozumie. A może nawet mianuje go na kogoś, kto wymyśla kary dla niewiernych? Trucizna wymyślił ich tak wiele! Wbijanie ostrych cierni w ciało, rozprucie brzucha i powolne patroszenie, wyłupywanie oczu patykami i pozostawienie ich w oczodołach, zakopanie żywcem, łamanie każdej kości po kolei, wpychanie żywych robali do uszu i pyska….. ach, jak bardzo chciałby widzieć kultystów przeprowadzających te czynności na innych…..

***

Gdy nastał świt, Trucizna wrócił do tymczasowego obozu, trzymając swoje zawiniątko w pysku. Nie mógł się doczekać swojego mianowania. Czy ojciec będzie z niego dumny? Na pewno. I czy Wronia Karma zdał? Trucizna miał nadzieję, że nie.

*** 

Trucizna dostał wspaniałe uczniowskie imię: Trująca Łapa. Nie dostał aż tak wspaniałego mentora, ale wszystko było lepsze od Słodkiego Kwiatuszka. Trucizna miał nadzieję, że będzie szkolić go Kocur, ale Dzicza Siła wydawała się być silna. Była przeogromna, a do tego bardzo agresywna. Trująca Łapa miał nadzieję, że Dzik do czegoś się nada. Nawet jeśli zawali sprawę, Trucizna będzie uczył się sam. W końcu musi być najlepszym kultystą jakiego ma klan. Niestety, Wronia Karma też zdał, co oznaczało niemiłą konkurencję. Ale van rozedrze go na kawałki, jeśli coś pójdzie nie tak jak powinno.

[przyznano 5%]

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)