BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

11 stycznia 2020

Od Wilczego Serca

     Musiał przyznać, że tereny, przez które teraz szli, bardzo mu się podobały. Drzewa nie były co prawda tak gęste jak w lesie, ale dawały osłonę przed słońcem i wścibskim wzrokiem (kocur dziwnie się czuł gdy szli przez równinę, na której byli widoczni jak na dłoni), a drobne zwierzyny było dość, żeby bez problemu wyżywić ich w drodze. Właśnie wracał z polowania, z paroma smętnymi gryzoniami zwisającymi mu z pyska. Poszukał wzrokiem Wróbelka i Złocistej Rzeki. Za szylkretką nie musiał rozglądać się zbyt długo, koteczka jak zwykle skupiła na sobie uwagę paru kotów, z którymi rozmawiała, z uśmiechem na pyszczku. Czarny ominął parę kotów i położył przed nią dorodną normicę.
- Kogo my tu mamy! - jak zwykle ucieszyła się na jego widok. Uśmiechnął się i odłożył resztę piszczek, żeby odpowiedzieć na powitanie. Wróbelek oblizała białe wąsiki, patrząc na dorodne zwierzątko, które od niego dostała.
- Nie ma za co - zaśmiał się, widząc jej wygłodniałe spojrzenie.
- Nie obrazisz się, jak zacznę już jeść? - spytała.
- Nie miałbym serca kazać ci czekać - parsknął. - Gdybym to zrobił, mogłabyś chcieć zjeść mnie, czy coś.
Zaśmiała się w odpowiedzi i zabrała do pałaszowania. Nie dziwił się, że ma taki apetyt, w końcu byli w ciągłym ruchu.
- Słyszałeś, że Igła przyjął nowego ucznia? Ponoć to pieszczoszek - zagadnęła. Kocur poczuł ukłucie złości na lidera. Jeśli to prawda… Pod jego nieobecność ta kupa futra nie dość, że przyjmuje nowe koty do klanu, to jeszcze on dowiaduje się o tym ostatni. Odetchnął głębiej, uspokajając nerwy. Jasne, był tylko zastępcą, ale co, jeśli ten pieszczoch okazałby się agentem Lisa i wymordował pół klanu, z tym pustym łbem  na czele? Powstrzymując warknięcie, przeprosił szylkretkę i życząc jej smacznego, ruszył w poszukiwaniu nowego i Igły. Szybko wychwycił obcy zapach, którego wcześniej nie zauważył wśród woni wszystkich klanowiczów. Po drodze zaczepił Nagietka prosząc go (czy raczej burcząc na niego), żeby rozdał pozostałe piszczki.
      Znalazł ich w prowizorycznym obozie. Krytycznym wzrokiem zmierzył drobnego kocura o krótkiej, płowej sierści, wciąż zmierzwionej na karku, zapewne od obroży, którą tam nosił. Jak ja niegdyś - przemknęło czarnemu przez głowę. Kocur był śmiesznie mały, a spojrzenie zielonych oczu zdradzało, że niewiele jeszcze wie o życiu. Wilcze Serce ugiął łapy i bezszelestnie podszedł bliżej od zawietrznej tak, że mitted zauważył go dopiero, gdy stanął kocięcy krok od niego.
- Słyszałem, że masz nowego ucznia - zwrócił się do stojącego obok Igły. Z satysfakcją zauważył, jak pieszczoszek drgnął, zaskoczony.
- Tak, poznaj Karmela, czy raczej Leśną Łapę - ignorując wyrzut w głosie czarnego, wskazał na stojącego obok kocura. - Nie było cię - dodał, jakby na usprawiedliwienie.
- Polowałem. - Z rozbawieniem Wilcze Serce dostrzegł niepokój w oczach nowego. Tak, czarny był piękny i doskonale o tym wiedział. Uśmiechnął się szeroko, czując jak skóra wokół blizny na wardze się napręża, wykrzywiając ją jeszcze bardziej. - Myślisz, że to dobry pomysł?
Point wzruszył ramionami.
- Twierdzi, że wie, na co się pisze.
Czarny spojrzał prosto w zielone ślepia.
- Skoro tak… - wyszczerzone w uśmiechu kły zalśniły w słońcu. - Miło cię poznać, Leśna Łapo.

<Leśna Łapo? Sesyjka z Wilczym? :3 Nie bój się, po prostu ma zły humor xD>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)