BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 października 2021

Od Kamiennej Agonii

 Wszystko działo się zbyt szybko. Kamienna Agonia obserwowała ze zjeżonym futrem całą scenerię. Jak z sekundy na sekundę krwi było coraz więcej. W jednej chwili Zajęczy Nos był przegranym. Upokorzonym, zniszczonym kotem, a Piaskowa Gwiazda z triumfem ustała nad jego truchłem, pokazując nierudym, że są tylko niższą warstwą. Że nigdy nie uda im się wygrać.
A w następnej - wszystko się zmieniło. 
Pozycje się odwróciły.
Stojąc pod skałą, z której przemawiał Zajęczy Nos, czarna wojowniczka nie spodziewała się tego, co zaraz usłyszy. Nie spodziewała się przemowy. Przemowy skierowanej ku niej, jako nowej zastępczyni klanu.
- Przepraszam, że musieliście czekać. Dobór nowego zastępcy jest niezwykle ważny, dlatego musiałem przemyśleć tą decyzję. Jednak jestem pewny, że kot którego wybiorę całkowicie nadaje się do tej roli. Kotka ta zachowuje powagę, gdy jest wymagana. Chciała zmiany i była gotowa się poświęcić dla wyższego celu. Wykazała się niezłomnością i siłą, a z każdą bezsensowną karą którą znosiła tylko udowadniała to wszystko. Za każdym razem wstawała i nie poddawała się. Wierzę, że nadaje się na to stanowisko idealnie. Nowym zastępcą Klanu Burzy zostanie Kamienna Agonia. Ja za to zgodnie z wolą Klanu Gwiazdy jutro o świcie pójdę odebrać życia i nowe imię. To wszystko. Możecie się rozejść.
Dobrze widziała, jak podczas wypowiadania tych słów biały się na nią spojrzał. Spojrzał się, głębokim, delikatnym wzrokiem. Nie przypominał wówczas zimnego lidera buntu, który powstał z martwych, by zamordować Piaskową Gwiazdę. Naprawdę jej ufał?
Koniuszek jej ogona zadrgał, gdy świeża zastępczyni podniosła brodę do góry, pozwalając, by przyjemny dreszcz przebiegł jej ciało. Zbliżała się nowa era. To koniec. Koniec brutalnych rządów Piaskowej Gwiazdy. Poczuła, jak jej ciało pulsuje. Obiecała Zwęglonemu Futru, że za jego śmierć dożyje tych czasów. Nie spodziewała się, że zajdzie tak daleko. Że Zajęczy Nos jej zaufa na tyle, by powierzyć jej rolę swojego następcy.
Przypomniała sobie, jak jako niepokorna uczennica słuchała słów swojej cioci, o tym, że miała wielu przywódców w korzeniach. Czarna zachwycała się tym, bo nie rozumiała, jak wielkie to jest brzemię. Teraz Kamienna Agonia czuła prawdziwą siłę, i wzrok białego, który napawał ją chęcią do dalszego działania. 
Takie było jej przeznaczenie? Skoro wielu jej poprzedników, przodków, zajmowało pozycję zastępcy, a potem lidera, może to była jej kolej. Zamierzała być najlepszą prawą ręką Zajęczego Nosa, a właściwie - Zajęczej Gwiazdy. 

**
Wcześniej, z wysoko uniesionym ogonem dołączyła do niego i ustała u boku białego. Teraz, szła przez obóz. Szła, bo wciąż nie mogła uwierzyć, że to wszystko było prawdą. Momentalnie strzepnęła ogonem i poczuła, jak grymas złości wypływa na jej pysk. W końcu zemsta dobiegnie rudych idiotów! W końcu zrozumieją, jak to jest być wojownikiem! W końcu przestaną się obijać! Skurwysyńskie pupilki Piaskowej Gwiazdy nie wiedziały nawet, czym był trud! 
Spotkała się z Glinianym Uchem, gdy wychodził z legowiska swojego partnera. Podszedł do siostry, szczęśliwy jak nigdy dotąd.
- Doczekaliśmy się - Miauknął ze szczęściem. - Mówiłem ci, że Zajęczy Nos wie, co robi!
Kamienna Agonia prychnęła.
- Cieszę się, że ci idioci w końcu przestaną być faworyzowani - Warknęła, a po chwili przybrała poważną minę. To nie był czas na złość. Zdecydowanie nie. Piaskowa Gwiazda umarła. - To dziwne. Jestem zastępczynią. Jako kociak zawsze chciałam być silną liderką, która poprowadzi Klan Burzy lepiej od kogokolwiek innego.
- Zając dokonał właściwego wyboru, mianując cię na zastępcę. - Powiedział niebieski. - Jesteś silna. Denerwująca, ale silna.
Kotka parsknęła.
- To będzie trudne, przyzwyczaić się do tego - Mruknęła, ale zadarła podbródek. - Będę silna. Teraz już nie ma Piaskowej Gwiazdy. Rodzice nie doczekali się szczęśliwego zakończenia, ale ważne, że my przeżyliśmy za nich.
Odwróciła się, napełniona euforią. Prawdziwą euforią. Nie wierzyła w szczęśliwe zakończenia. Nie sądziła też, że wszystko będzie dobrze. Taka była kolej rzeczy. Klanowe intrygi były zawsze. Ale zostali uwolnieni. Ona awansowała, z nową chęcią do życia, z nową determinacją i zapałem. Z pewnością siebie, siłą, i wściekłością, gdy trzeba. Ona nie uwierzyła w Zająca, ale on uwierzył w nią.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz