Przepiórka

Autor grafiki: xxx

OGÓLNE

PRZEPIÓRKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Panseksualna, panromantyczna
Przynależność: Samotnicy > Klan Klifu
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: POSTAĆ NPC (autor: fryzia [dc])

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Przepiórka to wysoka kotka o długich łapach i ogonie. Jest lekko umięśniona. Jej futro ma cynamonowy kolor z rudymi plamkami oraz pręgowane cętkowanie. Ma białą końcówkę ogona, pyszczek, dwie łapki oraz serduszko na klatce piersiowej. Oczy są intensywnie zielone, zawsze pełne dziecięcej energii. W jej futrze często można znaleźć pióra przepiórek, a rzadziej innych ptaków.

Cechy szczególne - długie łapy, pióra przepiórek w futrze, białe serduszko na klatce piersiowej, zez zbieżny

Kolor sierści - Cynamonowy szylkret pręgowany cętkowanie z bielą

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Zielone

Problemy zdrowotne - zez zbieżny

CHARAKTER

Przepiórkę można opisać jako wulkan energii! Kotka nigdy się nie męczy — potrafi całymi dniami biegać, skakać i polować, a mimo to wciąż nie wykazuje oznak zmęczenia. Nawet przez sen zdarza jej się biegać. Uwielbia pomagać innym, choć czasami robi to wręcz nachalnie. Nie akceptuje słowa „nie”, a pojęcie przestrzeni osobistej, jej zdaniem, nie istnieje. Przepiórka uwielbia się przytulać i przebywać bardzo blisko innych kotów. Ma wysoką samoocenę, wpojoną jej przez Pietruszkę, i często podkreśla, że jest lepsza. Ma duże ego i uważa się za lepszą od niektórych, jednak nie przeszkadza jej to czasami się ugiąć i pogratulować komuś innemu. Przepiórka jest bardzo naiwna — nawet jako dorosła wojowniczka łatwo daje się wplątać w żarty. Nie rozumie pojęcia sarkazmu i trudno jej rozpoznać, kiedy ktoś kłamie, co często prowadzi do nieporozumień. Kotka potrzebuje, aby wszystko tłumaczyć jej prostym językiem. Swoje emocje wyraża bardzo głośno, często zagłuszając uczucia innych. Czasem potrzebuje, by ktoś po prostu powiedział jej: „Zamknij się i słuchaj” — dopiero wtedy zaczyna to robić. Jeśli coś jej się nie podoba, mówi o tym wprost; gdy się z czegoś cieszy, okazuje to na 200%! Przepiórka jest bardzo niezdarna, a w połączeniu z jej niespożytą energią często wpada na różne rzeczy i koty. Dlatego, gdy biegnie, lepiej zejść jej z drogi!

MORALNOŚĆ

Kotka nie wierzy w nic — ani w Klan Gwiazd, ani w Mroczną Puszczę. Jest raczej wolnym duchem, który sam wyznacza własne zasady moralne. Najważniejsze są dla niej ptaki — nigdy ich nie skrzywdzi i nie pozwoli, by inni to zrobili. Nie zamierza też krzywdzić kotów, choć czasami, przez nieuwagę, zapomina schować pazury i kogoś zrani. Nigdy jednak nie zrobiłaby tego umyślnie! Kodeksu wojownika trzyma się mniej więcej, choć szczerze mówiąc, niewiele ją on obchodzi.

CIEKAWOSTKI

⭒ Kotka pewnego razu usłyszała o drzewie rodzinnym i od tamtej pory go szuka, wierząc, że jest to prawdziwe drzewo ozdobione malunkami dawnych kotów.
⭒ Nigdy nie otrzymała imienia od swoich rodziców, którzy przez długi czas nie wiedzieli, jak ją nazwać, nazywając ją po prostu „małą” lub „córeczką”. Ostatecznie to Pietruszka nadała jej imię Przepiórka — zainspirowana piórami, które kotka trzymała w pysku, gdy ją znalazła. Dopiero później Pietruszka dowiedziała się od Kukułki, że tak właśnie nazywała się biologiczna matka kotek.
⭒ Uwielbia rodzinę Melodyjnego Trelu i pragnie spędzać z nimi całe dnie!
⭒Z powodu zeza często dokuczają jej bóle głowy, zwłaszcza pod koniec dnia, gdy zasypia

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony:
— Naiwność (kotkę łatwo w coś wplątać, manipulować nią i wmówić jej różne rzeczy, przez co często wpada w pułapki)
— Słabość w walce (Przepiórka nie radzi sobie w walce; sama nie wie, dlaczego, ale nigdy nie potrafiła zrozumieć zasad walki ani nauczyć się skutecznych technik. Zazwyczaj traktowała walkę jak kocięce przepychanki, jednak w prawdziwym starciu nie poradziłaby sobie zbyt dobrze)
— Wzrok (Ze względu na zeza ma problemy z oceną głębi i odległości, co sprawia, że często wpada na różne przedmioty i ma ogólne trudności z koordynacją)

Mocne strony:
— Silne łapy (dzięki nim lepiej biega i poluje. W razie potrzeby potrafi też mocno uderzyć, choć nie do końca zdaje sobie z tego sprawę) — Szybkość (jest bardzo szybka; może nie tak jak jej siostra, ale świetnie radzi sobie na długich dystansach)
— Dobre rozwinięty węch (Ma przeciętnie dobrze rozwinięty zmysł węchu, co sprawia, że radzi sobie całkiem skutecznie zarówno w polowaniu, jak i tropieniu)

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dzięcioł (Przepiórka nie pamięta zbyt dobrze ojca; w pamięci pozostał jej jedynie jego głos, opowiadający o ptakach)

Matka - Biologiczna: Przepiórka (niemal wcale jej nie pamięta; jedyne wspomnienie to pióra, które spadły z za ucha matki, gdy ta ją opuszczała); Adopcyjna: Pietruszkowa Błyskawica (kocha ją całym sercem i uwielbia wspólne zabawy, choć czasami irytują ją zasady, które mama stara się jej narzucać)

Rodzeństwo - Kukułka (kocha swoją siostrę, choć nie przepada za słuchaniem jej reprymend), Gołąbek (uważa ją za dość nudną i zbyt spokojną, ale zawsze próbuje zachęcić ją do wspólnej zabawy)

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

— Wieczne Zaćmienie (Uwielbia tę kotkę! Chociaż gdy zaczyna mówić o zasadach lub o Klanie Gwiazd, Przepiórka często jęczy z niezadowolenia, to i tak wciąż nazywa ją mamą. Mimo że zarówno medyczka, jak i Pietruszka temu zaprzeczają, Przepiórka nie zamierza z tego zrezygnować!)

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Przepiórka urodziła się w rodzinie Dzięcioła i Przepiórki. Miała dwie siostry: Gołąbka oraz Kukułkę. Gdy jej biologiczni rodzice zniknęli, Przepiórka wraz z siostrami została odnaleziona przez Pietruszkową Błyskawicę, która stała się ich matką. Kotka dołączyła do Klanu Klifu za panowania Liściastej Gwiazdy.

Kukułka

Autor grafiki: xxx

OGÓLNE

KUKUŁKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna, biromantyczna
Przynależność: Samotnicy > Klan Klifu
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: POSTAĆ NPC (autor: fryzia [dc])

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kotka od najmłodszych dni przerastała swoich rówieśników. Jej łapy rosły długie, choć pozostawały smukłe i delikatne. Futro ma liliowe, ozdobione kremowymi plamkami, dziko pręgowane z akcentami. Biel rozkłada się na pyszczku, łapach, miękkim brzuszku i końcówce ogona. Jej oczy lśnią intensywnym, głębokim odcieniem żółci. Futerko ozdabia starannie wybranymi piórami kukułek, a czasami — choć rzadko — także piórami innych ptaków.

Cechy szczególne - Długie szczupłe łapy, pióra kukułek w futrze

Kolor sierści - Liliowy szylkret pręgowany dziko z akcentami z bielą

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Żółte

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kukułka jest kotką o delikatnym, aczkolwiek momentami zadziornym charakterze. Można by ją porównać do prawdziwej damy. Stara się zawsze wysławiać grzecznie i z klasą, trzymając się manier, które od najmłodszych lat wpajała jej matka. Pilnie przestrzega zasad i kodeksów, jakby od tego zależało jej życie. Mimo swej uprzejmości, potrafi być asertywna i w grzeczny, lecz stanowczy sposób stawiać na swoim. Rzadko zmienia własne zdanie czy przekonania — trzyma się kurczowo wartości i wiedzy, które przekazała jej Pietruszka. Dzięki temu posiada wysoką samoocenę. Czasami wręcz uważa się za lepszą od innych, choć jej maniery nie pozwalają jej okazywać tej wyższości w sposób otwarty. Od dziecka dąży do doskonałości w każdej podejmowanej czynności. Marzy o tym, by zostać wspaniałą wojowniczką, tak jak Pietruszka, a także, choć w mniejszym stopniu, pragnie znać się na ziołach — podobnie jak Zaćma, który wcale nie była partnerką jej matki. Czasami Kukułka przesadnie reaguje na niepowodzenia — potrafi się obrazić, gdy ktoś inny osiągnie sukces szybciej lub lepiej od niej. W takich chwilach dąsa się, zamyka w sobie, ale gdy sama odniesie zwycięstwo, nie waha się, by się nim pochwalić. Mimo drobnych wad, jest kotką kochającą i troskliwą wobec swojej rodziny i bliskich przyjaciół, których dobiera sobie bardzo starannie. Pod wpływem impulsu potrafi zachowywać się bardziej swobodnie — czasem pozwala sobie na dziecięcą radość, przypominając wtedy beztroską Pietruszkę: wariuje jak kocię, bawi się w błocie, zapominając na chwilę o zasadach. Jednak takie chwile zdarzają się rzadko i tylko w towarzystwie wyjątkowo bliskich jej sercu kotów.

MORALNOŚĆ

Od najmłodszych lat matka dawała jej wolność wyboru w kwestii wiary. Kukułka jednak zdecydowała się podążać ścieżką Klanu Gwiazd, o którym często opowiadała Zaćma. Choć nie jest skrajnie wierząca, często odwołuje się do przodków, a w chwilach największego zwątpienia i trudności modli się do nich, szukając wsparcia i mądrości. Za odniesione sukcesy dziękuje jednak przede wszystkim żyjącym kotom — tym, którzy ją wspierają i kształtują każdego dnia. Trzyma się zasad i wiernie przestrzega kodeksu wojownika, nie tolerując jego łamania dla własnej korzyści czy zabawy. Zabijanie jest dla niej czymś niezwykle trudnym, zarówno jeśli chodzi o inne koty, jak i o mniejsze stworzenia. Nigdy nie odebrałaby życia ptakowi — patrzy na nie z szacunkiem i podziwem. Nawet polując na gryzonie, składa im w myślach cichą modlitwę i dziękuje za dar ich życia. Gdyby przyszło jej stanąć naprzeciw innego kota w walce na śmierć i życie, zabiłaby przeciwnika tylko w ostateczności — choć w głębi serca nie jest pewna, czy naprawdę byłaby do tego zdolna.

CIEKAWOSTKI

⭒ Nadal pamięta swoją biologiczną matkę i ojca, choć wspomnienia o nich są zamglone. Jest głęboko wdzięczna Pietruszce, swojej adoptowanej matce, że nigdy nie próbowała ukrywać przed nią prawdy o jej pochodzeniu. Czasami, w cichych chwilach zadumy, zastanawia się, co stało się z jej prawdziwymi rodzicami i gdzie los ich zaprowadził.
⭒ Kukułka jest dość mocno uprzedzona wobec kotów z Klanu Wilka. Rzadko też szuka przyjaciół wśród członków innych klanów. Wyjątkiem, choć nieczęstym, bywa Klan Burzy, o którym jej matka często wspominała z szacunkiem i nostalgią.
⭒ Od zawsze wykazywała zainteresowanie ziołolecznictwem. Zioła, ich zapachy i właściwości fascynowały ją od najmłodszych lat. Mimo to, nigdy nie odważyła się sama zaproponować, że chciałaby pełnić rolę medyka — uważała to za wielki zaszczyt, który nie powinien być wymuszany, lecz nadany.
⭒ Choć Kukułka wierzy w Klan Gwiazd, szczególną czcią darzy również ptaki, a zwłaszcza kukułki, które uważa za święte znaki od przodków. Pilnuje ich z oddaniem, opiekuje się nimi, a w jej obecności nikt nie ma prawa podnieść na nie łapy.
⭒ Utrzymuje bliską, pełną zaufania relację z rodziną Melodyjnego Trelu ⭒ Voice claim

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: — Niepewność własnej siły (kotka często waha się przed zadaniem ostatecznego ciosu. Ta chwila zawahania sprawia, że zdobycz nieraz umyka jej sprzed łap, a przeciwnicy zyskują szansę na skuteczniejszy atak lub ucieczkę)
— Chuda sylwetka (Mimo wysiłków, Kukułce nigdy nie udało się zbudować imponującej muskulatury, takiej, jaką szczyciła się jej matka. Jest szczupła, wręcz drobna — jak skóra i kości na wysokich szczudłach. Przez to łatwiej ją zranić, bo chroniąca żyły warstwa mięśni jest zbyt cienka. Dlatego instynktownie unika walki)
— Trudności w rozmowie o uczuciach (Rozmowy o własnych emocjach i myślach przychodzą jej z wielkim trudem. Kukułka tłumi w sobie żal, smutek i gniew, aż w końcu emocje wybuchają nagle — w samotności, w postaci łez lub krótkich napadów wściekłości. Najłatwiej przychodzi jej zwierzenie się Pietruszce, swojej adoptowanej matce, jednak nawet wtedy zdarza się to niezwykle rzadko)

Mocne strony: — Zwinność i szybkość (Kukułka jest tak szybka, że mogłaby rywalizować z najlepszymi biegaczami z Klanu Burzy. Dzięki długim łapom i lekkiej, giętkiej sylwetce błyskawicznie nabiera prędkości. Wśród drzew porusza się z wdziękiem)
— Przebiegłość (Od matki nauczyła się, jak wykorzystać teren na swoją korzyść. Sama wypracowała sprytne techniki walki, polegające na przekładaniu siły przeciwnika przeciwko niemu. Mimo słabej budowy fizycznej potrafi skutecznie unikać bezpośrednich starć, a dzięki umiejętności zastawiania pułapek często wychodzi cało z opresji)
— Duża wiedza o ptakach (Dzięki biologicznym rodzicom i adopcyjnej matce Kukułka zgłębiła ogromną wiedzę o ptakach. Zna ich zwyczaje, potrafi rozpoznać mnóstwo gatunków, wie, gdzie zakładają gniazda i jak się zachowują. Często inne koty proszą ją o pomoc w wyznaczeniu miejsc, gdzie można na nie polować. Kukułka jednak niechętnie dzieli się tą wiedzą — woli sama towarzyszyć myśliwym, by mieć pewność, że młode ptaki, które dopiero uczą się życia, nie padną ofiarą kocich pazurów)

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dzięcioł (Kukułka pamięta swojego ojca jedynie jak przez mgłę. Najmocniej w jej pamięci pozostały jego opowieści o ptakach, które często snuł, z ciepłym błyskiem w oku)

Matka - Biologiczna: Przepiórka (Po swojej biologicznej matce Kukułka zachowała zaledwie przebłyski wspomnień — jej imię i piękny, otulający ją zapach miłości); Adopcyjna: Pietruszkowa Błyskawica (Kukułka kocha Pietruszkową Błyskawicę jak prawdziwą matkę. Jest jej głęboko wdzięczna za to, że nigdy nie ukrywała przed nią prawdy o jej pochodzeniu. Dziękuje jej za opiekę, wsparcie i chętnie spędza z nią czas. Choć czasem zastanawia ją entuzjazm Pietruszki — bo przecież poważny, dorosły kot nie zawsze powinien zachowywać się tak beztrosko... prawda?)

Rodzeństwo - Przepiórka (Kukułka bardzo kocha swoją siostrę. Choć bywa wobec niej surowa, często strofując ją za chaotyczne zachowanie, w głębi serca pragnie jedynie nauczyć ją odpowiedzialności), Gołąbek (Kukułka otacza Gołąbka troską i opieką. Dba, by niczego jej nie brakowało, i zawsze jest gotowa wesprzeć ją ciepłym słowem, pocieszyć lub po prostu pobyć przy niej w trudnych chwilach)

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

— Wieczne Zaćmienie (przez pierwsze miesiące życia Kukułka traktowała Wieczne Zaćmienie jak drugą matkę. Jednak z czasem, na prośbę zarówno samej medyczki, jak i Pietruszkowej Błyskawicy, zaczęła nazywać ją ciocią. Mimo zmiany tytułu, Kukułka nadal czuje z nią silną, rodzinną więź i darzy ją głębokim szacunkiem oraz ciepłem)

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Kukułka urodziła się w rodzinie Dzięcioła i Przepiórki. Miała dwie siostry: Gołąbka oraz bezimienną siostrę. Gdy jej biologiczni rodzice zniknęli, Kukułka wraz z siostrami została odnaleziona przez Pietruszkową Błyskawicę, która stała się ich matką. Kotka dołączyła do Klanu Klifu za panowania Liściastej Gwiazdy.

JAROWIT

 

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

JAROWIT
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kocur
Orientacja: Panseksualny/Panromantyczny
Przynależność: Samotnicy > Klan Burzy
Ranga: Kociak
- - - -

Właściciel: @roya.111 (dc)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Jarowit jest średniej wysokości, chudym kotem. Nie wyróżnia się z tłumu. Ma krótkie, czekoladowe futro bez ani grama bieli oraz zielone oczy.

Cechy szczególne - xxx

Kolor sierści - Czekoladowy pręgowany dziko

Długość sierści - Krótka

Kolor oczu - Zielone

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Jarowit to kot introwertyczny. Ma duszę filozofa, chociaż może jeszcze nie uaktywniła się do końca, ale kocur już na tym etapie życia posiada “głębsze” konkluzje niż inne koty. Jarowit, w przeciwieństwie do nawiązania imienia, nie lubi z nikim walczyć. Uważa że rozmowa jest najlepszym rozwiązaniem do rozwiązania problemów międzykocich. Jeżeli jednak ktoś nie uszanuje czekoladowego, kocur po prostu przestaje szanować takiego kota i najczęściej odchodzi. Zielonooki bardzo szanuje swoją osobę, może i nie zareaguje istną destrukcją na żarty o nim, ale w sercu kryć będzie urazę. 

Jarowit jest wolnym duchem. Bardzo często “odpływa”, ciałem jest w jednym miejscu, zaś myślami gdzieś daleko. Zwykle tak się dzieje, gdy się nudzi.

Jest naprawdę mądrym kotem, a interakcja z nim może być ciekawa. Jednak problem wynika głównie z tego, że jest zamknięty w sobie. Nieśmiałość najbardziej przeszkadza mu w zawieraniu nowych znajomości.

MORALNOŚĆ

– Wyznaje Słowianską Mitologię, w istnienie każdego bożka oraz składa im należyty hołd.

– Muchy by nie skrzywdził. 

CIEKAWOSTKI

– Gada sam do siebie. 

– Ma deficyt uwagi.

– Ma swoje ulubione miejsce do przesiadywania, jest ono nieopodal obozu.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: 
– Brak siły 

– Słuch u niego leży

– Słaba kondycja

Mocne strony: 

– Zwinność 

– Dobra pamięć

– Szybkość

RELACJE

RODZINA

Ojciec -  Płomień (trochę pamięta tatę)

Matka - biologiczna: Muszka (mamę kochał całym sercem), przybrana: Brzęczkowy Trel (z wiekiem jeszcze utwierdzi się w przekonaniu, że to ona jest jego matką)

Rodzeństwo - Marzanna

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Jarowit urodził się w szczęśliwej rodzince kotów, wierzących w słowiańskie bóstwa. Wszystko się jednak szybko popsuło. Słońce przybrało na sile, a zwierzyny zaczęło brakować. Szeptuchy uważały, że bóg słońca się na nich gniewa, więc chciały złożyć z nich ofiarę. Rodzice nie byli zachwyceni tym, ale Płomień, głęboko wierzący, postanowił jednak zgodzić się. Większe opory miała Muszka. Po prostu pewnego dnia wymknęła się z maluchami. Zostawiła je na terenach Klanu Burzy pod rządami Króliczej Gwiazdy.

MARZANNA

 

Autor grafiki: _kierdel

OGÓLNE

MARZANNA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna i Biromantyczna
Przynależność: Samotnicy > Klan Burzy
Ranga: Kocię

- - - -

Właściciel: je11o_xx 

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Zadbana kotka o lśniącym futrze, która z łatwością mogła by być wzięta za pieszczocha, przez swoje raczej krągłe gabaryty. Nikt jednak nie wie, czy to przez właściwość futra czy odżywiania kotka nabrała masy. Nie jest jednak wcale przesadnie gruba, nie, nie, proszę tego nie mylić. Jest wręcz idealnie zaopatrzona. Oczy ma ślicznie zaokrąglone również, jakby pod ciało podpasowane, o jasnym, zielonym kolorze, na myśl wiosnę przywodzącą. Częścią u niej charakterystyczną na pewno jest puchaty ogon oraz kryza, w którą chętnie wciska nos w dni zimniejsze. 

Cechy szczególne - xxx

Kolor sierści - Lilowy szylkret pręgowany dziko bicolor

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Zielone

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Marzanna to prawdziwa dama — pewna siebie, z ogromnym poczuciem własnej wartości. W jej oczach nie ma nikogo lepszego; z przekonaniem i dumą stawia się ponad innymi. Uwielbia opowiadać o swoich osiągnięciach, nawet tych najmniejszych, jakby były wielkimi sukcesami godnymi podziwu. Jej słowa zawsze brzmią, jakby świat kręcił się wokół niej. O porażkach natomiast szybko zapomina — traktuje je jak nieistniejące epizody, z których rzadko wyciąga jakiekolwiek wnioski. Marzanna lubi się przechwalać swoim wyglądem i rzeczywiście dba o każdy szczegół. Chce być dostrzegana, zauważana i podziwiana. Pragnie, by każdy wypowiadał się o niej w samych superlatywach. Z tego powodu jest obowiązkowa i punktualna, sumiennie wykonuje wszystkie zadania, które zostały jej powierzone. Nie robi tego jednak tylko z poczucia odpowiedzialności — raczej z chęci zdobycia uznania i poklasku. Choć są rzeczy, których nigdy by nie zrobiła, to ich lista jest krótka. Marzanna często opowiada o swojej odwadze, ale to tylko maska. W głębi duszy bywa lękliwa — strach z łatwością potrafi przejąć nad nią kontrolę. W sytuacji zagrożenia nie zawahałaby się porzucić bliskich, by ocalić siebie. Choć na co dzień otacza ich troską, a jej miłość wydaje się szczera, lęk często przesłania serce i rozum. Potrafi doskonale wtopić się w tłum, przywdziać odpowiednią maskę i dostosować się do otoczenia. Manipulacja i kłamstwo są dla niej narzędziami, które wykorzystuje z zaskakującą zręcznością. Umie niemal całkowicie zmienić swoje zachowanie, sposób mówienia, a nawet przekonania — wszystko po to, by zyskać sympatię i akceptację. 

MORALNOŚĆ

Marzanna nie jest kotką głęboko wierzącą. Wiara i bogowie nigdy nie zajmowali szczególnego miejsca w jej sercu. Opowieści o Klanie Gwiazd traktuje raczej jako coś odległego — część tradycji, a nie osobistego doświadczenia. A jednak... Gdy nadciągają gorsze chwile zdarza jej się, choćby szeptem, zwrócić do Klanu Gwiazd. Jeśli sytuacja by tego wymagała, nie zawahałaby się odebrać życia innemu kotu. Jednak zrobiłaby to tylko w dwóch przypadkach: z rozkazu tych, których naprawdę podziwia i którym oddała lojalność… lub w obronie własnej, gdy nie miałaby innego wyjścia.

CIEKAWOSTKI

⭒ Marzanna nie jest typem, który jako pierwszy nawiązuje rozmowę. Nie czuje potrzeby, by zabiegać o uwagę — wychodzi z założenia, że jej obecność wystarczy, by inni ją zauważyli i sami zapragnęli bliższego kontaktu.

⭒ Tuneli szczerze nie znosi. Ich wilgotne, ciasne wnętrze budzi w niej niechęć, ale powód jest bardziej przyziemny — po prostu nie cierpi brudzić swojego futerka.

⭒ Kiedy ktoś zauważy kwiaty i źdźbła zboża zaplątane w jej sierść, może błędnie sądzić, że to wynik niedbałości. Nic bardziej mylnego. Każdy element — pojedynczy płatek, źdźbło, gałązka — został tam umieszczony z rozmysłem.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: ///

Mocne strony: ///

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Promień

Matka - Biologiczna: Muszka ; Adopcyjna: Brzęczkowy Trel

Rodzeństwo - Jarowit

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Kotka urodziła się jako córka Muszki i Promienia, w grupie samotników, razem z bratem Jarowitem. Jednak z powodu zagrożenia ich życia Muszka zostawiła ich na terenach Klanu Burzy, gdzie zostali znalezieni przez Margaretkowy Zmierzch, Kozi Przesmyk i Dryfującą Łapę. Później zostali adoptowani przez Brzęczkowy Trel. Zdarzenie miało miejsce podczas panowania Króliczej Gwiazdy.

Gołąbek

Autor grafiki: Pianka

OGÓLNE

GOŁĄBEK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: kotka
Orientacja: nieokreślona 
Przynależność: Klan Klifu 
Ranga: kocię 

- - - -

Właściciel: ayaya

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Mała ciemna kluska z niewielką ilością bieli. W Gołąbku raczej nie ma nic szczególnego rzucającego się w oczka. Mały puchaty szkrab jakich wiele.

Cechy szczególne - piórka gołębia siniaka w sierści 

Kolor sierści - czarna z bielą 

Długość sierści - półdługa 

Kolor oczu - zielone

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Gołąbek to raczej spokojnie dziecko, nie snuje planów podbojów klanów czy nielegalnych wędrówek. Trochę nieśmiała, często nie wie jak zachowywać się wobec obcych.  Boi się samotności, a bardziej, że wszyscy jej znikną. Przepadną gdzieś i już nie wrócą. Martwią ją długie nieobecności bliskich. Chciałaby mieć ich zawsze przy sobie. Już jako maluch bardzo szuka uwagi i ciepła. Nie robi tego w jakiś destrukcyjny sposób, bardziej lepi się i płacze, gdy ktoś ma zniknąć jej z pola widzenia. Często papuguje zachowania najbliższych, licząc, że dzięki temu będą bardziej jej lubić. Głównie słownictwo czy charakterystyczne zachowanie. Choć nie zawsze szczególnie jej to wychodzi. Ma dość bujną wyobraźnię, gdzie tok myślenia często skręca w złym lub zaskakującym kierunku. 

MORALNOŚĆ

Czysta karta.

CIEKAWOSTKI

- przywiązuje dużą uwagę do ptaków i piórek, ale nie pamięta dlaczego są dla niej takie ważne. 

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: biegi, samoocena

Mocne strony: naśladowanie 

RELACJE

RODZINA

Ojciec - biologiczny: Dzięcioł (nie pamięta typa)

Matka - biologiczna: Przepiórka (ma jeszcze jakieś przebłyski, ale coraz bardziej zanika), przybrana: Pietruszkowa Błyskawica

Rodzeństwo -Kukułka,

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona z burzliwego związku, oboje rodzice zginęli, przygarnęła je wojowniczka z Klanu Klifu. 

Wilcza Łapa

Autor grafiki: piankacz (dc)

OGÓLNE

WILCZA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Jeżynek >> Wilczek
Płeć: Kocur
Orientacja: Heteroseksualny
Przynależność: Klan Klifu>>Klan Wilka
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: glxyssyr (discord), emilkabialek08@icloud.com (e-mail)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Wilczek to postawny kocur o długiej, ciemnej sierści o kolorze czekoladowym z ciemniejszymi cętkami, z ostrymi pazurami, jasnymi oczami o barwie brązowej. Jego pazury są wyjątkowo długie i zadbane. Jak na razie jest małym, lecz ma mocną budowę ciała oraz duży ciężar. Posiada grubą warstwę futra przez co pora nagich drzew nie byłaby dla niego wielkim problemem.

Cechy szczególne - ///

Kolor sierści - Czekoladowy cętkowany z bielą

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Brązowy

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Wilczek nie należy do najmilszych kociąt, zawsze jest arogancki oraz potrafił odbić dobrze piłeczkę, zawsze próbuje udawać obojętnego w stosunku do swojego rodzeństwa, lecz prawda jest taka, że oddałby życie za swoją siostrę - Aster. Zawsze próbuje nie okazywać zbyt wielkiej skruchy wobec innych kotów, lecz w głębi serca jest świetnym oraz lojalnym przyjacielem, któremu można zaufać. Miewa cięty język oraz czasami bywa złośliwy lub ma swoje humorki, ale raczej to zależy od pogody. Nie boi się ciemności, wysokości, ani nawet cieni przeszłości… ale burza? Gdy niebo rozdziera błyskawica, a wiatr wyje wśród skał, wtedy nawet Wilczek szuka schronienia bliżej innych. Pomimo ostrego języka i zadziornego temperamentu, jest kotem, którego warto mieć po swojej stronie – odważnym, wiernym i nieprzewidywalnym.

MORALNOŚĆ

Wilczek wierzy w Klan Gwiazdy, jak i w Mroczną Puszczę. Nie skrzywdziłby innego kota, gdyby nie miał takiej potrzeby lub rozkazu. Gdyby wystąpił podczas jakiejś bitwy, starałby się nie ranić zbytnio wroga.

CIEKAWOSTKI

- Ma brontofobię (strach przed burzą) oraz nullofobię (strach przed odrzuceniem)

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: Podczas biegania często plączą mu się łapy, nie jest zbyt uważny.

Mocne strony: Ma dobry węch i słuch, dobrze tropi.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Pochmurny Płomień

Matka - Mamrok

Rodzeństwo - Astrowa Łapa

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Brukselkowa Zadra

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Wilczek, urodzony w Klanie Klifu podczas panowania Liściastej Gwiazdy, niedawno narodzony przez Mamrok – swoją mamę.

Aster

Autor grafiki: piankacz (dc)

OGÓLNE

ASTER
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Jest zdecydowanie za młoda, żeby to wiedzieć.
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Kociak

- - - -

Właściciel: just_sojka (dc) | sojczemarzenie@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Aster zdecydowanie odziedziczyła wygląd w większości po mamie. Kotka jest lżejszej postury, jednak to nie znaczy, że nie jest silna. Pod tą kupą puszystego futerka kryje się niezła siła. Mimo tego jest nieco mniejsza niż przeciętny kociak. Szylkretka wyróżnia się z tłumu dzięki posiadaniu kwiatom astrów oraz przeróżnych ziół w futrze.

Cechy szczególne - Kwiat astra oraz zioła za uchem oraz w futrze (no kto by się tego spodziewał...) | łaciata skóra (ciemno i jasno różowa) (szczególnie widoczna na nosku oraz poduszkach łapek)

Kolor sierści - Czarna (bura) pręgowana cętkowanie tortie z bielą

Długość sierści - długa

Kolor oczu - niebieskie

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Aster jest kotką, która chce dla wszystkich jak najlepiej oraz nie może patrzeć na krzywdę niewinnych kotów. Potrafi świetnie manipulować oraz ma zadziwiające umiejętności aktorskie, jednak nie chcę tego wykorzystywać przeciwko innym, chyba że nie jest to dla niego groźne. Szylkretka jest kotką o wielkim serduszku, zawsze ci pomoże, jeżeli tylko będzie mogła. Niestety, jeżeli sama ma problem, boi się prosić o pomoc, ponieważ uważa, że inni mogliby ją uznać za szukającą uwagi. Koteczka ma kilka charakterów, z jednej strony jest urocza, słodka, delikatna i malutka, z drugiej natomiast energiczna, i silnym charakterze, odważna i ciekawa świata. Nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, ale bardzo łatwo ją zranić, jednak stara się tego nie okazywać, jeśli ją urazisz, nawet przypadkowo, ucichnie i będzie miała chwilowy dystans w stosunku do ciebie. Mimo swojego wieku, umie fenomenalnie ukrywać emocje, jej "poker face" jest perfekcyjny, a lodowato błękitne oczy tylko jej w tym pomagają. Na szczęście przebacza tak łatwo jak może zostać zraniona, chyba że chodzi o coś głębszego lub o jej rodzinę lub bliskich czy przyjaciół. Całą sobą jest wierna Klanowi Klifu i oddałaby za niego każdą kroplę swojej krwi. Aster zawsze zaproponuje pomoc, poprawi Ci humor lub po prostu będzie. Wie, kiedy gadać jak najęta, a kiedy wystarczy po prostu być. Szylkretka ma straszny dylemat, ponieważ jednocześnie ciągnie ją do bycia medykiem, jak i wojownikiem. Czasem można zauważyć ją cichą i zamyśloną, z główką w chmurach, a czasem wręcz przeciwnie, głośną, wesoło i słodko bawiącą się w chowanego. W każdym chce mieć swojego przyjaciela lub przyjaciółkę, jednak uszanuję jeżeli nie będziesz tego chciał. Doprowadzenie jej do większej, dłuższej złości graniczy z cudem. Jeżeli na ciebie syknęła, to znaczy że naprawdę przesadziłeś. Podsumowując, szylkretka jest koteczką o wieeelkim serduszku i jest gotowa na odkrywanie kocięcego świata.

MORALNOŚĆ

Od małego ojciec wpajał jej wiarę w Klan Gwiazdy, więc na pewno wyrośnie na wierną Klanu Gwiazdy. Oprócz wiary w Gwiezdnych Przodków, pasjonuje ją również wiara w Bagno. Nigdy, przenigdy nie posunęła by się do kanibalizmu, ani niczego w tym rodzaju. Obrzydza ją na samą myśl.

CIEKAWOSTKI

* Kolekcjonuje przeróżne piórka i kwiatki oraz ciekawe zioła (Te niebezpieczne też!!)
* Pozwala swojej rodzinie i bliskim zdrobnieniami itp. (Asterka, Asteruś, Asti, Kruszynka itp itd.)
* Ma przepiękny, czarujący i słodki głos, uwielbia śpiewać i w wolnych chwilach wymyśla przeróżne piosenki.
* Uwielbia słuchać opowieści, niezależnie czy to ciekawa plotka, legenda klanowa, czy historia ziół.
* Jest zarówno dobrą rozmówczynią, jak i słuchaczką.
* Ubustwia wodę, pływanie i zapach lasu i łąk, świeżo po deszczu.
* Lubi przeróżne żaby, pająki, no ogólnie owady i plaży oraz gady.
* Może i jest mniejszej postury, ale jest dłuższa niż przeciętny kot/kociak.
* Czasem nocami wymyka się że żłobka, aby popatrzeć na gwiazdy. Są jej pasją i wielkim zainteresowaniem jak i czymś w rodzaju hobby.
* Uwielbia obserwować ptaki.
* Ma atychifobię (paniczny lęk przed odrzuceniem).

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: * Wysokie temperatury zdecydowanie są jej wrogiem numer 1, przez długie, gęste puchate futro.
* Ma dość słabą odporność, choruje głównie w te najcieplejsze dni w roku.
* Jest mniej aktywna fizycznie w cieplejsze okresy w roku, jeśli za bardzo przemęczy się w lato, może dojść do omdlenia.
* Czasem gorzej słyszy, przez długie futro występujące w okolicach uszu.
* Panicznie boi się odrzucenia, przez bliskich i jest to jedną z niewielu rzeczy, jakie mogą ją załamać całkowicie (lub rozzłościć)
* Jeśli zagrozisz jej, że zrobisz coś jej współklanowiczom są dwie opcje. Albo cię zaatakuje, albo się podda, ponieważ jeśli uzna że jesteś niebezpieczny, nie będzie miała serca, aby ich narażać. Rodzina jest jej czułym punktem i w ten sposób łatwo wprowadzić

Mocne strony: * Dzięki mniejszej posturze jest zwinna, skoczna i szybka. Łatwo wciśnie się w najmniejszy kąt.
* Manipulacja i ogólny brak pokazywania emocji (Wykorzystuje raczej na wrogów)
* Ma sokoli wzrok, niezależnie czy wypatrzy jakiś ruch z daleka, czy chodzi bardziej o szczegóły.
* Gęste futro jest idealną ochroną przed wrogimi pazurami. Ciężko zadać jej jakieś poważniejsze obrażenia.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Pochmurny Płomień - Aster bardzo kocha tatę i bardzo lubi się z nim bawić. Cieszy się, że ma tak fajnego tatusia.

Matka - Mamrok - Bardzo kocha mamusię. Przy niej zachowuje się raczej słodko, cicho, nie sprawia problemów... No kociak idealny. Nie znaczy to, że jej nie kocha, kocha swoją mamusię tak samo mocno jak tatusia i brata.

Rodzeństwo - Jeżyna - Brat, którego kocha nad życie. Może i jej czasami dogryza i ma cięty język, ale to nic! Przy nim zachowuje się zarówno słodko jak i bardziej odważne. Zna jej obydwa charaktery. Jest dla niej niczym starszy brat! Przy nim czuję się bezpieczna i ważna.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Tekst tekst tekst

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w Klanie za Czasów Panowania Liściastej Gwiazdy.

Świteziankowa Łapa

Autor grafiki: xxx

OGÓLNE

ŚWITEZIANKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Samotnicy>>Klan Nocy
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor i opiekun: prega (dc)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kotka obdarzona jest niezwykle małą oraz drobną posturą i delikatnym, filigranowym wręcz pyszczkiem. Wygląda przez to na o wiele młodszą niż aktualnie jest. Jej futro jest w subtelnym nieładzie, ciemne, gęste, z wyraźnie obrysowującą jej smutne oczy maską. Jej boki zdobią grube, klasyczne, czarne pręgi, układające się w fikuśne fale i zawijasy.

Cechy szczególne - Pióra

Kolor sierści - Czarna zwęglona (twilight) pręgowana klasycznie

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Żółte

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Spokojna, cicha, zamknięta. O Świteziance ciężko cokolwiek powiedzieć, gdyż nie została wychowana, by jakikolwiek charakter posiadać. Nie mówi dużo, unika kontaktu wzrokowego, jest bardzo wyalienowana od reszty kociej społeczności. Uprzejma i grzeczna, nie protestuje, gdy ktoś coś jej każe, powłóczy łapami wszędzie tam, gdzie ktoś jej wskaże, przez co nierzadko mylona jest z osobą chorą. Wrażliwa na krzyk, otępiała, ukojenie odnajduje w ciszy i wieczornym szemraniu rzeki. Jest jak cień. Przechadza się pod ścianami, wpatrzona w dwie skrajności, którymi jest albo gleba pod jej łapami, albo nieboskłon, na którym bez ustanku czegoś wypatruje. Nie lubi uwagi. Nie umie przewodzić. Boi się obcych. Najlepiej odnajduje się pod czyjąś komendą, gdzie nie jest wymagane posiadanie własnego zdania. Poznanie jej jest trudne i graniczy z cudem. Na większość pytań odpowiada "nie wiem", co nie mija się jednak z prawdą. Kotka jest szczera, jednak nadzwyczaj niedoświadczona w życiu.

MORALNOŚĆ

Póki co ateistka. Nie wie co to krzywda, co ją sprawia i jak ją zadać. Zapytana miałaby problem z określeniem natury tego, czy czyn ten jest zły czy dobry.

CIEKAWOSTKI

- Świetnie dogaduje się z ptactwem i dziwnym trafem zawsze jakiś nad nią krąży. Umie imitować większość wydawanych przez nie dźwięków. Sprawiają, że się uśmiecha.

- Jedną z nielicznych rzeczy, jaką o sobie wie, jest jej ulubiona roślina - lilak, który od najmłodszych lat obserwowała przez otwór w skale, gdzie była zamknięta.

- Często nie umie się wysłowić, choć bardzo lubi słowa i wyrażenia, które brzmią mądrze. Szybko się ich uczy i powtarza.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: Siła, umiejętności walki, umiejętności łowienia

Mocne strony: Zwinność, gibkość, skoczność

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Lelek (Nigdy nie poznała, matka nie dopuszczała do niej nikogo oprócz siebie i swojej Igliwie)

Matka - Ibis (Matka. Jedyna osoba, jaką kiedykolwiek poznała, od małego wychowująca ją w małej szczelinie, do której tylko ona miała dostęp. Sokolniczka, zwykle wysługująca się jednak sójkami. Świtezianka miała być jej idealnym dziedzictwem, skupiającym się jedynie na ptakach. Zdaniem Ibis nie potrzebowała innych kotów. To od niej dostała Psiankę i Dziewannę)

Rodzeństwo - ///

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Psianka - jej najbliższa towarzyszka. Nie umie jej nazwać przyjaciółką, jednak jest to jedyne stworzenie, które rozumie ją i przeżyło to samo co ona. Aktualnie stanowi nierozłączną połówkę jej duszy, jedyne co ma, jedyne co mieć będzie. Przez aberrację barwną wygląda nietypowo, przez co Świtezi jest do niej jeszcze bliżej.

Dziewanna - prezent, który miał ją czegoś nauczyć. Troszczy się o nią. Nie wie, czy dobrze ją szkoli.

SZKOLENIE

Mentor - Mżący Przelot

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w grupie włóczęgów, bardzo szybko zamknięta na szczycie wodospadu, w norze między skałami, gdzie jedyne co widziała, to kwitnący lilak przez szparę w otworze. Miała być kimś dla Ibis. Doprowadzić do rewolucji w ich fachu, na którym miała się skupić jak na niczym innym. Klan Nocy pokrzyżował jednak plany jej matki i zabrał do obozu. Wyciągnięta z otworu siłą.

Wężyna

Autor grafiki: wierzba9005

OGÓLNE

WĘŻYNA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Włóczędzy>Klan Nocy
Ranga: Królowa (Więzień)

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: prega (dc)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Wężyna to wielka, długowłosa kocica o lśniącym futrze i intensywnie zielonych oczach. Jej głowę otacza potężna grzywa, wyglądem przypominająca fałd tłuszczowy królic, a czubki jej rudych uszu zdobią pędzelki. Jej ciało pokrywają ogniście rude i czarne łaty, a pysk zdobi rdzawa maska, wyglądem przypominająca skrzydła motyla.

Cechy szczególne - Pędzelki na uszach, grzywa, wzór motyla i pieprzyk na pysku.

Kolor sierści - Czarny (pręgowany klasycznie na rudym) szylkret calico 

Długość sierści - Długa

Kolor oczu - Zielone

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kocica wraz z mlekiem matki wyssała przekonanie o swej świetności. Była córeczką tatusia, najstarszą z miotu, jego dumą, w przeciwieństwie do jego partnerki i pozostałych kociąt z miotu, które były słabe i nieśmiałe, w niczym go nie przypominając. Od zawsze miała to co chciała, nie obchodziło jej, jaka będzie tego cena ani jak wpłynie to na inne koty w jej otoczeniu. To ona grała główną rolę w tym świecie i to jej należał się poklask i uwielbienie. Aż do dorosłości nie wyzbyła się tego toksycznego sposobu myślenia. Wyrosła na zachłanną manipulantkę, zadufaną w sobie i widzącą nie dalej, niż sięgał jej czubek ceglastego nosa. Z pogardą patrzy na innych, nie widząc nikogo na równi z sobą. Nie przejmuje się kłamstwem czy przekrętami, dla niej są to jedynie zwykłe sposoby na położenie łap na tym, czego właśnie pragnie. Obrażanie innych także nijak nie przebudza w niej refleksji czy moralności. Jest bezpośrednia i mówi to co myśli, bez ogródek i zastanowienia się nad swymi słowami. Skoro takie jest jej zdanie, to taka właśnie jest prawda.

MORALNOŚĆ

Ateistka, brzydzi się krwią i brudzeniem łap tak długo, aż nie znajdzie kogoś, kto zrobi to za nią — wtedy magicznie wszystkie ograniczenia znikają i nawet najokrutniejszy, zgotowany przez nią komuś los, nie wzruszy jej zamkniętego serducha.

CIEKAWOSTKI

- Lubi przeciągać słowa, mówi głębokim i znużonym tonem, jak gdyby wszystko ją nudziło. Wyjątkiem są sytuacje, gdzie trzeba odstawić ładny teatrzyk.

- Kocha błyskotki, piórka, kamyczki, szkiełka i każdą inną biżuterię.

- Chrapie podczas snu, ale to wypiera.

- Aktorka jakich mało, umie świetnie udawać.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: Skoczność, pływanie, małe doświadczenie w bezpośredniej walce.

Mocne strony: Siła, zwinność, spryt

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Rupert (*)

Matka - Norka

Rodzeństwo - Kraczek, Rukiew

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Rupert (*)

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Kotka urodziła się w miocie Norki i Ruperta, stając się oczkiem w głowie swego ojca, który gardził pozostałymi członkami rodziny jak najprawdziwszym robactwem. Przez większość swego życia to on ją uczył, czuwał i spełniał jej zachcianki, więc gdy tragicznie został rozszarpany przez psy, Wężyna nie miała innego wyjścia niż odejście i znalezienie nowego domu, który będzie w stanie ją utrzymywać.
Znalazła to w grupie włóczęgów, mieszkających w okolicy wodospadu. Nie obchodziło jej kto nimi rządził, do czego dążyli ani po co potrzebowali aż tylu kotów. Liczyło się, że za sprawowanie zwykłych patroli i okazjonalne danie komuś w pysk miała gdzie spać i co jeść.
Tak minęło jej osiem księżyców, aż do rozpoczęcia się ataków ze strony Klanu Nocy. Gdy doszło do ostatecznej bitwy, skryła się w nadziei, iż zwieje gdy tylko minie najgorsze. Plan ten jednak zawiódł, a Wężyna musiała nieźle nakombinować, by wdać się w łaski Spienionej Gwiazdy i zostać przyjętą do klanu, przynajmniej na czas obmyślenia nowego sposobu działania.

ZORZA

Autor grafiki: ingula_ (discord)

OGÓLNE

ZORZA
*Poprzednie imiona: Imai
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: k1rko (discord)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Zorza, to kotka średniego wzrostu. Łapy jej nie są wyjątkowo długie, ale nie są krótkie. Gdy je napina, to mięśnie kotki stają się widoczne, co wskazuje na siłę, która kryje się w jej łapach. Sylwetka dymnej jest również smukła oraz zgrabna. Ciało jej jest giętkie, a ruchy precyzyjne. Głowę kotki zdobi para stojących uszu, ciemna grzywa, w której pojedyncze białe pasma przebijają się, dwukolorowy nos oraz dwie białe plamy dookoła oczu kotki. Pierś kotki zdobi rozjaśniona plama, a na jej samym środku mniejsza, biała plamka. Dodatkowo grzbiet Zorzy jest zdobiony białymi kropeczkami, które są niczym innym jak mutacją bieli. Na brzuchu kotki widoczna jest biel, a na łapach posiada trzy skarpetki. Obie przednie łapy mają dwie krótkie skarpetki, które zdobią same okolice poduszek łap kotki, przypominając buciki, a trzecia skarpetka jest na prawej tylnej łapie, sięgając pod udo kotki, z widoczną ‘dziurą’ na przodzie i tyle skarpetki. Ogon Zorzy jest długi i puszysty, a plamki przypominając gwiazdy i go nie opuszczają. Dolna część ogona kocicy jest biała, co tworzy ładny kontrast z dymnym futrem kocicy. Zorza często prezentuje się jako elegancka, atrakcyjna kotka, która z łatwością podbije nie jedno serce.

Cechy szczególne - Posiada ona mutacje bieli nakrapianą, charakterystyczne plamy przy oczach, na piersi, skarpetki na trzech łapach. Plamki bieli na grzbiecie kotki przypominają gwiazdy.

Kolor sierści - Czarny dymny z bielą

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Brązowe

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Zorza jest kotką o ciekawej naturze. Można ją nazwać prawdziwą damą! Na co dzień prezentuje się jako elegancka kocica, pełna szyku i gracji, a każdy jej ruch jest dokładnie zaplanowany. Porusza się ona z wdziękiem, którego słowa nie mogą opisać, a koty często określają ją jako delikatną i uroczą. Na pierwszy rzut oka wydaje się ona cicha oraz drobna, a momentami i nieśmiała, dopiero gdy ta poczuje się pewniej, Zorza pozwala sobie ukazać swoje prawdzie kolory! Pod tą perfekcyjną powierzchnią kryje się wulkan energii. Staje się ona wtedy żywiołowa oraz energiczna, nie żałując sobie drobnych dogryzek i zbędnych komentarzy, którymi często się posługuje w swoich dyskusjach z innymi. Dodatkowo Zorza jest bardzo pewną siebie kotką, a z perspektywy innych, czasami i bezczelną, chociaż kocica nigdy tym się nie przejmowała... Kotka rzuca uszczypliwymi żartami i dogryzkami z taką lekkością, że nie każdy je wyłapie, w dokładnie wybranych przez kotkę słowach. Dymna uwielbia się droczyć z innymi, czasami w sposób, który może być odebrany jako flirciarski, szczególnie jeśli wyłapie, że dany kot będzie łatwy wciągnięcia w jej nieszkodliwą gierkę. Mimo iż wygląda ona na beztroską i taką, która nie traktuje życia zbyt serio, to w ważnych momentach potrafi zachować powagę. Wtedy jej zachowanie zmienia się o 180 stopni. Przybiera ona wtedy poważny oraz opanowany ton, a wszelkie uszczypliwe żarciki ze strony kocicy całkowicie znikają. Można powiedzieć, że jest to jedyny moment, gdy można z nią odbyć rozmowę na poważnie, bez głupich komentarzy...

MORALNOŚĆ

Zorza żyje według kilku osobistych zasad, które wykreowała po księżycach spędzonych między samotnikami. Moralność kotki będzie selektywna, opierając się na jednej z cech wyglądu kota, a dokładniej jego oczach. W świecie Zorzy, oczy kota są odzwierciedleniem jego wartości jak i moralności. Każdy kot, którego oczy są jasne, są symbolem czystej duszy, jego szlachetności i lojalności. Takie koty Zorza obdarzy większym zaufaniem jak i szacunkiem, starając się trzymać blisko nich. Przeciwieństwem są koty o ciemnych oczach, które wzbudzają w niej pogardę, a momentami i zapędy do okazywania swojej wyższości nad nimi, którą mimo wszystko stara się ukrywać. Koty te traktuje z dystansem oraz unika nawiązywania głębszych relacji, celowo rzucając im kłody pod łapy. Kolejnym ważnym aspektem w moralności Zorzy jest fakt, czy kot posiada tę drobną iskierkę w oku, która najczęściej jest kojarzona ze szczęściem. Wierzy, że ci, którzy jej nie mają, popełnili w przeszłości straszliwą zbrodnią, a za karę siły wyższe odebrały im zdolność odczuwania szczęścia, zabierając ze sobą tę iskierkę. Przy kotach, które jej nie posiadają, będzie odczuwać niepewność, a momentami i strach, celowo zachowując dystans. Bazując na tych prostych zasadach w jej życiu, których nauczyła się od pewnego samotnika, Zorza będzie podejmować swoje decyzje jak i dobierać czyny adekwatne do sytuacji. Na chwilę obecną wiara w Klan Gwiazdy jak i Mroczną Puszczę jest jej obca, jednak jest bardzo otwarta na nowe możliwości oraz chętnie wysłucha każdego, kto może szepnąć jej słówko o którejś z nich.

CIEKAWOSTKI

- Posiada ona dziwną obsesję na punkcie kolorów oczu. Bazując na ich kolorze, będzie opierać całą relację, jaką zbuduje z danym kotem. Koty o brązowych oczach będzie postrzegać jako nudne, mało interesujące, a koty o jaskrawej barwie oczu będą przez nią szanowane, a nawet i podziwiane. Ciężko jest odgonić ją od naruszania kogoś przestrzeni osobistej, tylko aby obejrzeć ich kolor.

- Jej ulubiony kolor oczu w kolejności malejącej to: Pomarańczowe, żółte, morskie, niebieskie, zielone, brązowe. W przypadku gdy oczy kota są ciemne, będzie traktowała ich na równi z kotami o brązowych oczach.

- Wierzy, że koty, które nie posiadają tej “iskierki” w oczach popełniły jakąś zbrodnię.

- Fascynują ją podwodne stworzenia.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: Przez swoją niską wagę, przypięcie Zorzy do ziemi nie jest wyzwaniem. Swoją pewnością siebie często pakuje siebie w kłopoty. Często zaczepia się futrem o gałęzie lub krzewy, boleśnie je sobie wyrywając.

Mocne strony: Zorza idealnie odnajduję się na terenach, nawet tych obcych, dzięki temu ciężko jest ją znaleźć tym, którzy ją szukają. Jej silne łapy oraz szczupłe ciało sprawiają, że jest bardzo szybka. Wspinaczka po drzewach nie sprawia jej problemu.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Acrux, jest to wysoki, smukły kocur, o cudownej niebieskiej pręgowanej klasycznie sierści, ze srebrzystym połyskiem i odrobiną bieli oraz brązowymi oczami. Był on dobrym ojcem dla Zorzy. Kotka bardzo go kochała, jednak nie często go widywała. Kocur często podróżował po świecie ze swoim właścicielem na różne wystawy kotów, prezentując się jako koci model. Niestety, przez jego częste nieobecności, Zorza nigdy nie była w stanie zżyć się z nim równie mocno, co ze swoim rodzeństwem jak i matką.

Matka - Mimosa, jest energiczną kotką o delikatnej płowej sierści, pokrytej licznymi cętkami, zdobiąc jej półdługie futro. Jest ona delikatną, ale jednocześnie energiczną kotką. To ona spędziła więcej czasu przy Zorzy, dbając o kotkę jak i resztę jej rodzeństwa. Matka jej równie często jeździła na pokazy co ojciec kotki, z różnicą taką, że kocięta jechały razem z Mimosą, umożliwiło to nawiązanie silniejszej więzi z matką.

Rodzeństwo - Gamma, jest to wygadana kotka o jedwabnej cynamonowej półdługiej sierści pręgowanej klasycznie ze srebrnym połyskiem i błękitnymi oczami, Zorza nigdy nie była w stanie pokochać siostry na tyle mocno. Epsilon, ponury kocur o dymnej płowej sierści i brązowych, łagodnych oczach, Zorza bardzo kocha swojego brata, mimo iż często na jego pysku widnieje grymas.

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzona w miocie Mimosy oraz Acruxa, w celu wyprodukowania “ładnych” kociąt, które mogłyby nadawać się na wystawę kotów. Mimosa urodziła trójkę kociąt. Najstarsze z nich otrzymało imię Epsilon, był to silny kocur, o cudownej płowej dymnej sierści. Druga w kolejności otrzymała imię Gamma, była to średnich rozmiarów kotka, o srebrnej cynamonowej sierści. Najmłodsza z nich wszystkich otrzymała imię Imai, była to drobna kotka, o czarnej dymnej sierści. Imai wyglądała na słabą, drobną, łatwą do złamania. Widać było, że jest najsłabszą kotką z całego miotu, jednak walczyła dzielnie. Każdy dzień był ciężkim do przeżycia, ale mimo wszystko, dała radę. Gdy kociaki oficjalnie skończyły 6 miesięcy, dwunożni podjęli decyzję, które z nich “ruszy w świat”, i jak mogli się spodziewać, wyborem ich była Gamma oraz Epsilon, starsze rodzeństwo Imai, bo przecież czego mogliby spodziewać się po chorym, drobnym kociaku? W taki sposób Imai została porzucona. Wiele nie pamiętała z tamtego czasu. Pewnego dnia zabrali ją od rodzeństwa, wsadzili do jakiegoś pudła oraz wywieźli w nieznane. Pozostawili ją w szarym kartonie, w pobliżu drogi, licząc, że ktoś ją znajdzie i przygarnie. Gdyby los chciał inaczej, drobnej koteczki już z nami by tu nie było. Zginęłaby w samotności, skulona w kłębek, jednak los chciał inaczej. Na karton z kociakiem natrafiła grupa samotników, która postanowiła zająć się chorą kotką. Otrzymała imię Zorza. Grupa wędrowała przez różne tereny. Mijali pola, lasy, doliny, wzgórza, różne rzeki jak i morze. Wszystko było takie piękne, takie ekscytujące! Z czasem choroba Zorzy minęła, a jedynym śladem po chorobie były białe kropeczki, które powstały na jej grzbiecie. Z każdym następnym księżycem kotka dorastała, wyrastając z małego kociaka na urokliwą kotkę, pełną gracji i wdzięku. Teraz Zorza żyła szczęśliwie, między innymi samotnikami, którzy byli jak rodzina. Mogła jedynie liczyć, że świat dalej będzie jej sprzyjać…Księżyce później, zaczęła żyć na własną łapę. Oddaliła się od swojej poprzedniej grupy, próbując żyć po swojemu. Podobało jej się to życie, jednak nie było ono łatwe. Polowania kotki często trwały wiele godzin, a nie zawsze miały one pozytywne rezultaty, wielokrotnie kończąc się na złapaniu jednej drobnej myszki, która ledwo co złagodzi głód kotki. Może życie samemu nie było jej pisane... Gdy nadzieja kotki zaczęła gasnąć, ta cudem natrafiła na nową grupę samotników. Nie była ona tak ciepła i przyjemna, jak ta w której dorastała, jednak zawsze coś! Zapewnili jej jedzenie oraz schronienie, a w zamian miała jedno proste zadanie. Pilnować więźnia! Wydawało się to banalne, czyż nie? Wszystko szło całkiem... Cóż, dobrze! A przynajmniej do momentu, gdy nie najechali na ich obóz przyjaciele Zimorodkowego Życzenia. Wtedy wszystko poszło z górki. Medyczka Klanu Nocy została odbita, a Zorza pojmana przez ich wojowników. Nie wiedziała, co się z nią stanie, jednak będzie walczyć, aby przetrwać jak najdłużej w tym nowym miejscu.

DZIWACZEK

 

Autor grafiki: xxx

OGÓLNE

DZIWACZKOWA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Dziwaczek
Płeć: Nonbinary (zapach kocura)
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Uczeń

- - - -

Autor i opiekun: pikmi0004

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Niczym szczególnym niewyróżniający się buras na tle innych burasów. Półdługa sierść odznacza się najbardziej w okolicach pach i ogona, gdzie pasma futra są dłuższe od tych okalających głowę malca. Oczy ma w kolorze ciemnego zielonego. Lekko zdeformowany pyszczek utrudnia mu wyraźne mówienie. 

Cechy szczególne - xxx

Kolor sierści - czarna pręgowana tygrysio

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - zielone

Problemy zdrowotne - wrodzona wada serduszka + lekka deformacja pyszczka powodująca seplenienie 

CHARAKTER

Dziwaczek to rozkoszny kociak. Mimo doświadczenia wielu przykrości w młodym wieku z pyszczka kocurka nie schodzi uśmiech, co prawda krzywy przez deformację pyszczka, ale szczery! W ciągu kilku minut jest w stanie ze sto, a nawet i więcej razy dziękować – czy to za poświęcenie mu czasu i wysłuchanie go, czy za przyniesione jedzonko. Tak go mama nauczyła, że trzeba używać słów "proszę, przepraszam i dziękuję", jednak zapomniała wspomnieć przed śmiercią, aby ich nie nadużywać. Dość łatwo przychodzi mu zaprzyjaźnienie się z innymi kotami, w szczególności z tymi starszymi. Młodsze koty i rówieśnicy unikają go, często bojąc się, czy też nie rozumiejąc jego deformacji i faktu, że na nich ona nie przejdzie. Przez swoje roztrzepanie i pamięć krótkotrwałą najlepiej porozumiewać się z nim prosto. Dlatego niech nikt się nie zdziwi, gdy podczas przemowy lidera, bądź dłuższej przemowy drugiego kota zacznie bazgrać łapką po ziemi. Po prostu zgubił wątek, zaczął się nudzić i zapomniał gdzie jest. 

MORALNOŚĆ

Ateista. Muchy by nie skrzywdził. 

CIEKAWOSTKI

– Dekoruje swoje futerko kwiatami.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: 
– przez wrodzoną wadę serca szybko się męczy, co utrudniać mu będzie funkcjonalnie oraz przydanie się w przyszłości klanowi

– krótka pamięć

Mocne strony: 

– ponadprzeciętna siła łap

– umiejętność wspinaczki

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dzbanecznik

Matka - Konwalia [*]

Rodzeństwo - Krokus [*], Niezapominajka [*], Dmuchawiec [*], Wrzos [*], Hiacynt[*]

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

Rozkwitająca Szanta – kotka, która znalazła Dziwaczka i zabrała go do Klanu Burzy. Znalazła specjalne miejsce w sercu malca, jest dla niego kimś w stylu matki czy starszej siostry.

Zawodzące Echo – mentor i starszy brat, a przynajmniej tak mówi o kocurze Dziwaczek. Zazdrości wojownikowi posiadania krótkiego ogonka i snuje plany o tym, aby się do niego jakoś upodobnić. Mimo, że Echo nie raz traci cierpliwość wobec roztrzepanego ucznia, jakim jest Dziwaczkowa Łapa, to nigdy nie dał po sobie poznać, że jest rozczarowany kocurem. Ba, stara się mu wszystko jak najprościej tłumaczyć, za co buras jest mu dozgonnie wdzięczny.

Marzanna, Jarowit, Szakłak i Słońce – wielka szóstka chciałoby się napisać, ale nie, w ich przypadku to wielka piątka. Dziwaczek lubi czworo swoich przyjaciół, z którymi wychowywał się w kociarni, a teraz dzieli lęgowisko uczniów, a później wojowników. W szczególności bardzo lubi czekoladowego kocura, jego sposób bycia i dyplomację, jednak ilekroć kocur dużej przemiawa bury gubi wątek i proponuje zabawę w berka. Dziwaczek jest zauroczony w jego siostrze, Marzannie. Kotka jest jego pierwszą kocięcą miłością i jak na złość podczas rozmów z szylkretką kocur pluje jak najęty. To wszystko z nerwów. W końcu chce się pokazać z jak najlepszej strony i udowodnić, że mimo wad, jakim jest jego krzywy pyszczek i roztrzepanie to jest wspaniałym towarzyszem zabaw.

SZKOLENIE

Mentor - Zawodzące Echo

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony na terenach niczyich, samotnik z dziada pradziada. Po śmierci mamy i rodzeństwa przez kilka dni czuwał wtulony w futerko rodzicielki, licząc na to, że kotka się obudzi i zajmie swoimi dziećmi. Gdyby nie Szantowa Łapa, która zabrała ze sobą wycieńczonego kociaka najpewniej podzieliłoby los bliskich. Dołączył do Klanu Burzy za panowania Króliczej Gwiazdy.

SYCZKOWY SZEPT

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

SYCZKOWY SZEPT
*Poprzednie imiona: Syczek, Syczkowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Aseksualny, heteroromantyczny
Przynależność: Klan Wilka
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: piankacz

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kocur troszkę wyższy niż średnia. Ma podobną do matki, kruchą sylwetkę, którą jednak ukrywa pod gęstym futrem; jest ono długie i miękkie, wręcz aksamitne. Dotykając go można mieć wrażenie, że pod palcami ma się nie kota, a puchową kulkę. Pod miękką pokrywą na ciele Syczkowego Szeptu znajduje się wiele małych, niewidocznych blizn po niezdarnych treningach walki. Ma kremowawą sierść, którą przykrywa od góry szary "płaszcz". Na nogach, ogonie i głowie pojawiają się pręgi w tym samym kolorze z ciepłymi przejaśnieniami. Ma różowe poduszki łap, wnętrza uszu i nosek, a jego oczy mają jasnobrązowy odcień. Jest przeciętnej urody – nie wyróżnia się specjalnie z tłumu pod tym względem.

Cechy szczególne - urwane lewe ucho

Kolor sierści - niebieski złoty pręgowany dziko z akcentami

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - brązowe

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Syczkowy Szept pozostaje cichy. Wciąż nie przeprowadzisz z nim wyczerpującej, żywej rozmowy. Nadal nie jest zbyt zainteresowany zawieraniem przyjaźni – ma świadomość, że sporo kotów niespecjalnie go lubi. Często sprawia wrażenie zamyślonego, pochłoniętego światem swojej wyobraźni, z którego nie chce wychodzić. W oczach większości jest dziwakiem... bądź ciapą. Nie jest przebojowy. Tak samo nie przeszkadza mu, kiedy ktoś mu rozkazuje; łatwo ulega silniejszym jednostkom. Wielu mogłoby także nazwać go tchórzem, bo Syczek rzadko kiedy walczy o swoje, nie jest uparty. Woli się poddać i ratować własną skórę.

Jest za to ciekawski, ale na swój sposób. Nie należy do poszukiwaczy przygód; dużo czasu poświęca za to rozmyślaniu, dlaczego coś jest takie, a nie inne, filozofowaniu, analizowaniu różnych sytuacji. Chce odkrywać różne sekrety i poznawać prawdę o otaczającym go świecie. Może to też zostać niezauważone, ale Syczek to kot o wielkim sercu. Kocha naturę i jest typem pacyfisty, niefortunnie urodzonym w takim miejscu jak Klan Wilka. Ma wrażliwą duszę i łatwo go zranić, jest osobą, która potrzebuje ochrony.

Cechuje go spokój, wręcz monotonny. Nawet jego mimika pyska rzadko kiedy się zmienia, a doprowadzenie go do wściekłości graniczy z cudem. Skrywa się w nim inteligencja, ale pozostaje nawet przez niego samego niezauważona, ponieważ nie potrafi się nią z prawie nikim podzielić. Z resztą, Syczkowy Szept ma tendencję do zaniżania swoich umiejętności, nawet jeśli jest w czymś bardzo dobry – dla jednych może wyglądać to jak skromność, dla drugich objaw braku pewności siebie, a dla trzecich próba zrobienia z siebie ofiary. Jest to jednak tylko efekt całkiem niskiej samooceny i braku wiary w swoje zdolności.

To kiepski mówca. Umiejętności społeczne są jego słabym punktem, jednym z wielu, ale bardzo widocznym. Syczek jest w stosunku do innych kotów (spoza bliskiego kręgu) płochliwy, nieufny; szczególnie ma problem w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami, przez co czuje się od nich izolowany. Dużo rzeczy bierze zbyt dosłownie, nie wie co odpowiedzieć, milknie w środku rozmowy. Zdaje sobie sprawę z bycia odmieńcem, lecz stara się nie definiować tym swojej wartości. Słysząc jednak szepty współklanowców, nie jest to zawsze dla niego takie proste.

MORALNOŚĆ

Jego serduszko ciągnie do szczęścia, jakie sądzi, że można osiągnąć przez pokój i harmonię. Uważa, że wszelkie wojny są zbędne i każdy powinien pierwszorzędnie stawiać dojście do porozumienia. Nie popiera zbrodni. Każdy raz, gdy musiał zbrukać krwią swoje pazury, to dla niego koszmar. Gdyby tylko mógł, wymazałby to ze swojej pamięci, by już więcej nie mieć wyrzutów sumienia.

Jest świadomy istnienia i potęgi, jaką reprezentuje Mroczna Puszcza. Syczkowy Szept jednak jej nie pragnie. Właściwie, boi się Miejsca, Gdzie Brak Gwiazd i wszystkiego, co z nim związane. Kocur stara się jednak przekonywać samego siebie o byciu wiernym wyznawcą... Lecz na marne. Przez to czuje ogromny wstyd – pochodzi z rodu tak podziwianych i szanowanych kotów, które od wieków stąpały bezgwiezdną ścieżką, a on jest kiepskim wojownikiem, któremu gula zatyka gardło, gdy tylko wypowiada modlitwę. Przy nich czuje się tak słaby i nieznaczący...

CIEKAWOSTKI

• Boi się innych kocurów. W jego najbliższym otoczeniu są same kocice, przez co czuje się przy nich bezpieczniej. 
• Cierpi na bezsenność. Często w nocy wcale nie jest w stanie zmrużyć oka, a gdy już mu się uda, nieraz trapią go koszmary. 
• Ma tendencję do dziwnego gapienia się na innych, nawet bez zdawania sobie z tego sprawy.
• Przez zaistniałą w Klanie Wilka sytuację związaną z kłusownikami, panicznie boi się psów i dwunogów. Uważa, że to przerażające, przesiąknięte złem kreatury, które mordują niewinne istoty dla samej zabawy. Z tego powodu też czuje niechęć do pieszczochów – jak mogą tak kochać swoich właścicieli, którzy są krwiożerczymi potworami?
• Czuje szczególną sympatię do  stworzeń uważanych przez ogół za złe lub ohydne. Nie obrzydzają ani straszą go owady, pająki, gady, płazy, szczury i tym podobne. Widok niewzruszonego Syczka, po którego twarzy chodzi krzyżak lub pod którego łapami wije się padalec jest częstszy, niż może się wszystkim zdawać.
• Kolekcjonuje przedmioty odchodzące w jakiś sposób od normy. Kości o ciekawych kształtach, różnokolorowe kamyki, odpady dwunożnych. Ich składzik znajduje się pod warstwą mchu w jego legowisku, której bardzo pilnuje, by na niej się nie położyć i nie zgnieść swoich znalezisk. Broni ją przed wzrokiem innych kotów i zagląda do niej tylko, kiedy jest pewny, że nikt nie patrzy. Trudno jest też mu zasnąć, gdy nie ma przy sobie swojej kolekcji. 
• Pachnie kurzem i ususzonymi ziołami. Sam, w przeciwieństwie do większości kotów, uwielbia również zapach panujący w legowisku medyka; ta dusząca, gryząca w nozdrza woń barwnej gamy ziół go uspokaja, przywołując wspomnienia z wczesnego dzieciństwa.
• Jest członkiem kultu Mrocznej Puszczy.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: III [wykazuje wielkie zainteresowanie pracą medyków, a szczególnie przeróżnymi ziołami. Gdyby zdał sobie z tego sprawę wcześniej, kto wie, może i nie rozpocząłby nawet wojowniczego szkolenia...]

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: 

• Słabizna fizyczna - krucha i smukła postura nie jest szczególnie pomocna, gdy trzeba wykazać się siłą. Szczególnie przeszkadza mu to w walce.
• Wrażliwość - zarówno ta emocjonalna, jak i niski próg bólu.
• Tchórzostwo - łatwo jest obezwładnić Syczka strachem. Jest banalnie prostym przeciwnikiem, który w większości przypadków wybierze ucieczkę, nawet, jeśli przyniesie mu to hańbę.
• Overthinking - Syczek myśli dużo za dużo, nie o tym, o czym powinien i w złych momentach. Potrafi zamyślić się w połowie jakiejś czynności, lub nakręcić się na coś w swojej głowie, co bywa naprawdę problematyczne.

Mocne strony: 

• Wyczulone zmysły - często wyczuje jakiś zapach jako pierwszy, usłyszy jakiś szelest albo kątem oka przyuważy przemykającego krzewami drapieżnika. A może to zasługa spostrzegawczości?
• Skradanie się - jego krok jest bardzo cichy, a zwykle porusza się z rozwagą i lekkością. Potrafi przestraszyć (nieintencjonalnie) inne koty swoim nagłym, bezgłośnym pojawieniem się w danym miejscu.
• Zwinność - swój brak tężyzny nadrabia prędkimi, wymierzonymi ruchami. Robi znakomite uniki i jest w stanie wykorzystać swoją kocią gibkość na wiele sposobów. To na tej cesze polega podczas walki, co robi z niego trudny cel dla przeciwników, których ciosy choć siarczyste, są flegmatyczne.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Uranos - nigdy nie poznał.

Matka - Zaranna Zjawa - kocha swoją matkę, uważa ją za dobrą i troskliwą. Daje mu wszystko, czego potrzebuje i przez to nawet nie odczuwa braku ojca w swoim życiu.

Rodzeństwo - Polna Łapa - nadal nie może uwierzyć, że kotka została wygnana. Nie był z nią bardzo blisko, ale bardzo się o nią martwi. Ma nadzieję, że poradziła sobie w dziczy i że może kiedyś będą mieli jeszcze okazję, by się zobaczyć; 

Zalotna Krasopani - bliższa mu siostra, z którą spędza więcej czasu i właściwie może powiedzieć, że jest jego najlepszą przyjaciółką, przynajmniej wśród wilczaków... A przynajmniej tak było do niedawna. Odkąd jednak kotka zakochała się się w samotniku, jaki dołączył do ich klanu, ich relacja stopniowo rozmywała się. Rzadko kiedy rozmawiają, przez co Syczek czuje się samotny.

Partner - /// - pragnie bliskości drugiego kota i czasem się zastanawia, czy uda mu się odnaleźć miłość. Patrząc jednak na to, że nie jest najbardziej lubianym w klanie kotem, raczej powątpiewa. Ma wrażenie, że mało kto chce z nim spędzać czas, a co dopiero z nim faktycznie być.

Potomstwo - /// - boi się obowiązków związanych z byciem rodzicem. Kocięta są energiczne, nieprzewidywalne i tak delikatne... Woli się do nich nie zbliżać i w ich otoczeniu czuje się niekomfortowo.

INNE

Algowa Struga - księżniczka Klanu Nocy, z którą poznał się na swoim pierwszym zgromadzeniu. Zapoznali się lepiej, gdy Klan Wilka stacjonował na terenach nocniaków. Trudno jest mu się do tego przyznać, lecz jest nią zauroczony, a teraz, gdy już nie ma okazji by się z nią widywać, tęskni.

Mroczna Wizja - spory autorytet i wsparcie Syczkowego Szeptu. Kocur uważa, że Mrok jest najlepszą mentorką, jaką mógł sobie wymarzyć. Stworzyła nawet inny, nietypowy system walki specjalnie pod jego atuty i słabości. Ma wrażenie, że jest nawet dla niego zbyt dobra i na nią nie zasługuje, dlatego jest bardzo wdzięczny za to, że może szkolić się pod jej skrzydłem.

Iskrząca Łapa - kotka, która od kociaka uczepiła się jego zadu. Nie, żeby jej nie lubił – po prostu posiadanie małego wielbiciela, który najchętniej podążałby za nim krok w krok bywa czasami... problematyczne.

Stokrotkowa Polana [*] - prababcia, która czasem sypnęła medyczną wiedzą, czy opowieścią o mrocznych duchach. Choć ją kochał, jednocześnie obawiał się jej, szczególnie po byciu świadkiem jej śmierci. Jej kontakty z Miejscem, Gdzie Brak Gwiazd były przerażające...

Naparstnicowa Kołysanka [*] - jedna z kręgu jego "ciotek". Nie pamięta jej za dobrze, lecz wie, że znaczyła wiele dla Zarannej Zjawy, więc dobrze ją wspomina.

Cisowe Tchnienie - obecna medyczka Klanu Wilka, która za nim nie przepada, a Syczek jest w stanie to wyczuć. W końcu musiała znosić jego obecność w legowisku medyka, kiedy był piszczącym, niepozwalającym spokojnie spać malcem. Kocur często ją jednak odwiedza, głównie by nauczyć się czegoś nowego z zakresu medycznej wiedzy, zrobić drobną przysługę czy zwyczajnie stać w kącie lecznicy i obserwować jej pracę. 

Ognista Piękność - wojowniczka Klanu Burzy, która przed swoim odejściem od wilczaków nie ukrywała się z antypatią, którą żywiła względem złotego. Często mógł usłyszeć od niej przeróżne docinki i prychnięcia. Syczkowy Szept obawiał się jej i starał unikać, a po tym jak uciekła czuje sporą ulgę.

SZKOLENIE

Mentor - Mroczna Wizja

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodzony w Klanie Wilka pod łapą Błękitnej Gwiazdy. Kocięctwo przez tymczasową fuchę matki spędził nie w żłobku, a w legowisku medyka, co było jednym z powodów jego zainteresowania w ziołolecznictwie. Gdy zaczął szkolenie, prędko okazało się, że nie był tak dobry jak inni – szczególnie w treningach walki okazywał się być ogromnym fajtłapą. Stale nad tym jednak trenował, starając się pogodzić szlifowanie wojowniczych zdolności z medyczną wiedzą. Był świadkiem spłonięcia Wierzbowej Zatoczki i podczas tego pamiętnego wieczoru, otrzymał tajemniczą przepowiednię. Do tej pory na przemian uważa ją za zwykłe przywidzenie i znak od Klanu Gwiazdy (a może Mrocznej Puszczy?), nie dzieląc się informacją z nikim. Podczas zgromadzeń i stacjonowania na terenach Klanu Nocy, Syczkowa Łapa zauroczył się w pochodzącej stamtąd księżniczce, Algowej Strudze, lecz do tej pory trzyma swoje uczucia w tajemnicy. Pierwszą walkę o miano wojownika, stoczoną ze swoją siostrą, przegrał, lecz druga, tym razem z jej partnerem, zakończyła się zwycięstwem. Został mianowany na wojownika, a jego imię zmieniło się na Syczkowy Szept. Niedługo po tym wydarzeniu odbyła się ceremonia przyjęcia do kultu Mrocznej Puszczy, podczas której kocur po raz pierwszy dopuścił się morderstwa. Co jeszcze zgotuje mu los? Jeszcze się przekonamy...