BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 października 2021

Od Kamiennej Agonii CD Wietrznej Łapy

 Na cholerny Klan Gwiazdy. Tego jej jeszcze brakowało, patrol z tą wścibską gówniarą. Jakby już sama konieczność chodzenia na patrole z wkurzającą Borówkową Mordką i okropnym przydupasem Piaskowej Gwiazdy nie była największą przeszkodą.
Zauważyła, jak szylkretka się na nią patrzy. Wojowniczka machnęła ogonem z poirytowaniem. Tak teraz uczą młodych skurczybyków, co mają jeszcze mleczko mamusi przed nosem? Gapienie się?
- Czego się lampisz? - Warknęła czarna, słysząc prychnięcie pod nosem Wietrznej Łapy.
- Mam oczy, więc mogę - Syknęła.
- Nikt ci nie pozwolił! - Wojowniczka wysunęła pazury, czując, jak ma ochotę rozszarpać tą małą zdzirę. Jeszcze uczy się u takiego półgłówka jak Byk. Jak Klan Burzy ma się utrzymać, gdy przeważają w nim idioci?
Słyszała, jak parę przekleństw wyleciało z pyska Wiatr, ale Kamienna Agonia zignorowała je i przyspieszyła tempa, bijąc ogonem. Chciała, żeby ten patrol już minął. Gdy nie czuła obok siebie towarzystwa zmarłego mentora, żaden patrol nie był już tak przyjemny.

**
Obserwowała, jak Bycza Szarża, jedyny kocur w małej patrolowej grupce, oznacza granicę z Klanem Nocy. Wojowniczka patrzyła z nienawiścią na rzekę, do której wpadł kiedyś Jałowy Pył. I rybojady poruszały się tam każdego dnia? Od zawsze wiedziała, że to śmierdzące rybami, głupie istoty, ale nie sądziła, że ktoś może mieć tak pokręcone we łbie, by samodzielnie pchać się do wody. 
Wojowniczka z obrzydzeniem patrzyła, jak Byk tłumaczy coś Wietrznej Łapie. Uczennica ciągle przytakiwała, najpewniej ucząc się. Patrząc na tą żałosną dwójkę, Kamienna Agonia czuła, jak coś rozrywa jej serce. Jak ta nędzna, szylkretowa wronia strawa mogła wytrzymywać z takim mentorem? Czarna nie wyobrażała sobie nawet szkolić się u kogoś innego niż Zwęglone Futro. On był wyrozumiały. Nie był przydupasem Piaskowej Gwiazdy.
Jeszcze przylazła tutaj z Klanu Wilka. Z tego okropnego klanu, który kojarzył jej się tylko z paskudnym pyskiem Jastrzębiego Cienia. 
Przemierzyli całe terytorium Klanu Burzy. Kamienna Agonia instynktownie stroszyła futro, gdy tylko zbliżali się do granicy z Klanem Wilka, a uspokajała się, gdy szli dalej. Nienawidziła takich patroli, zwłaszcza z rudzielcami i poplecznikami Piasek. Oprócz jej, w tym durnym zestawie wszyscy to głupi rudole! Oprócz Byczej Szarży, ale ten kretyn i tak podlizuje się głupiej, kremowej liderce. 
- Zanim wrócimy, możemy zapolować - Miauknął, gdy mieli już wracać do obozu.
Kamienna Agonia kiwnęła głową. Tak, jak uczył ją Zwęglone Futro, ustała pod wiatr i otworzyła pysk, by wyłapać więcej zapachów. Gdzieś za jej plecami rozległ się grzmot nadciągającej burzy. Machnęła ogonem zirytowana, że zaraz wypłoszy całą zwierzynę.
Rzuciła się na przód, gdy tylko zarejestrowała obecność królika. Jednym ruchem skoczyła na zwierzę i przebiła jego tętnicę, czując w pysku smak świeżej krwi.
Upuściła królika na ziemię i rozejrzała się. Zobaczyła Wietrzną Łapę, która przykucnęła, mierząc wzrokiem złotawobrązowego zająca, który kicał sobie na trawie, nieświadomy zagrożenia. Czarna wojowniczka przeniosła ciężar na uda i przykucnęła do ziemi, powoli się skradając. Nagle, obie kotki w tym samym momencie rzuciły się na królika. Kamienna Agonia złapała w zęby zwierzynę i po chwili upuściła ją na ziemię. Prychnęła pod nosem.
- Więc tak cię uczy Bycza Szarża? - Warknęła, zwracając się do Wiatr. Wysunęła pazury i wbiła je w ziemię, bijąc ogonem. - Okropnie polujesz! Ale co się dziwić po rudym kocie?

<Wiatr?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)