BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 marca 2020

Od Pójdźkowej Łapy CD. Psiej Łapy

- Mama na pewno jest w lepszym świecie.
Uniosła zapłakane ślepia i z uwagą spojrzała na brata. Uśmiechał się. Mimo wszystko potrafił się do niej uśmiechać.
Z przerażeniem uświadomiła sobie, że go zawiodła. Widziała, jak próbuje nie płakać, czuła jak jest zły na siebie, gdy ona to robiła. Mimo tego wszystkiego, co się stało…
A ona zupełnie o nim zapomniała. W momencie, w którym była mu najbardziej potrzebna, ona po prostu zniknęła, zostawiając go samego. Powinna… powinna być przy nim, powinna przytulać się do niego za każdym razem, gdy samotność da mu się we znaki, gdy puste legowisko będzie go przerażało dokładnie tak, jak ją.
Przecież oprócz niej nie miał już nikogo.
Zacisnęła powieki, obiecując sobie, że już nie będzie płakać. Rozczarowała go. Nigdy nie powinna była go zostawiać, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy! Była najgorszą siostrą, jaką mógł mieć. Nie zasługiwała na takiego braciszka.
Zrobiło jej się słabo. Zamrugała gwałtownie, uświadamiając sobie, że do Piesek do niej mówił.
- ...to spotkamy ciocię Zimorodkową Pieśń, wujka Żurawinowe Bagno, przyrodnią siostrę Jarzębinowy Strumień i mamę?
Milczała, próbując zrozumieć, o czym jej braciszek mówił. Znowu go zawodziła, znowu!
- Wiesz, w Klanie Gwiazdy? - dodał, jakby widząc jej zmieszanie.
Pokiwała głową, po chwili dodając cicho:
- Na pewno.
Zupełnie zapomniała… Wilcze Serce mówił, że jeśli umiera wielki wojownik, na niebie pojawia się nowa gwiazda, a czasami cały gwiazdozbiór, który dumni potomkowie nazywają później jego imieniem. Skoro… skoro mamusia była wielką wojowniczką, czy ona też znalazła się na niebie?
Odruchowo spojrzała w górę, ale jasne niebo ledwo wyglądało spomiędzy drzew.
Nawet jeśli teraz jej nie widać, to na pewno gdzieś tam była… Musiała. I Pójdźka ją odnajdzie, choćby nie wiadomo co.
- Myślisz, że nas widzi? - spytała braciszka.
- Na pewno. - Uśmiechnął się. - I cieszy się, że tu jesteśmy.
Cynamonowa ostatni raz przyłożyła policzek do zimnej ziemi i spojrzała na uschnięty kwiatek.
- Wracajmy - miauknęła cicho, drżąc z zimna. Dopiero teraz, gdy emocje opadły, jej ciałkiem wstrząsnął dreszcz.

- Mamusiu, gdzie jesteś? - miauknęła rozpaczliwie, wodząc wielkimi oczami, w których odbijały się gwiazdy, po nocnym niebie. - Nie widzę cię. Nie zostawiaj mnie, proszę - po jej policzkach pociekły łzy.
Siedziała w wejściu legowiska, trzęsąc się z zimna i płacząc za mamą.


<Piesku?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)