BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

20 marca 2020

Od Jeżowej Ścieżki CD. Konwaliowej Łapy

W życiu każdego kota nadchodził taki moment, w którym musiał stać się odpowiedzialny. Wszystko przemijało, tak jak pory roku, księżyce, również osoby, które dane było poznać. Jeżyk nie tak dawno był uczniem medyczki, żeby za jej wielką aprobatą, stać się asystentem medyka. Czekoladowy kocur bardzo się cieszył i uważał swoją nową pozycję za największy zaszczyt i jeszcze większą odpowiedzialność, zamierzał wszystkiemu sprostać. Dostał nowe imię, wybrane przez Zajęczą Stopę, by upamiętnić ścieżki, którymi musiał się kierować, żeby stać w tym miejscu, gdzie był obecnie. Wszystko dzięki ciężkiej pracy, oraz postawionym celą.
Chociaż odejście Iskry, wciąż było bolesne dla kocura, a obraz czekoladowej kotki i jej pięknego uśmiechu, nie znikał z jego myśli, Jeżowa Ścieżka sądził, że wszystko będzie dobrze. Siostry i rodzice byli zdrowi, Zajęcza Stopa mogła trochę ulżyć sobie w pracy, kocięta stawały się coraz starsze (ta mała kluska Melodyjka, została nawet uczennicą!).  Nie spodziewał się żadnych niespodzianek, ani większych zmian. Medyczka Klanu Burzy, jak zawsze potrafiła go jednak zaskoczyć. 
- Dobre wieści, Jeżu
Jeżowa Ścieżka upuścił trzymany w pysku nagietek, by ze zdziwieniem spojrzeć w błyszczące z podekscytowania oczy jego dawnej mentorki. 
- Kojarzysz tą znajdę, którą przyjął Czapla Gwiazda? 
- Konwalię? - od razu odpowiedział Jeżowa Ścieżka, doskonale kojarząc koteczkę. - Coś się stało? 
- Zdecydowała się szkolić na medyka.
- Naprawdę? To faktycznie dobre wieści! - miauknął radośnie. Więcej łap do pomocy, może nawet nowa relacja. - Ze mną sobie poradziłaś, Konwalię pewnie też świetnie wyszkolisz. 
Zajęcza Stopa z rozbawieniem poruszyła wąsami, zanim potrząsnęła głową. 
- To nie ja będę ją szkoliła, ale ty. Jesteś już dość duży, Jeżu. - mrugnęła do niego porozumiewawczo. 
Jeżowa Ścieżka poczuł, jak jego łapy stają się bardziej miękkie. Otworzył szerzej niebieskie oczy ze strachu. Nigdy nikogo nie szkolił. Nawet w żłobku, to siostry dawały mu w kość, a on posłusznie słuchał ich rozkazów. Podobnie było, gdy stał się uczniem. Teraz to on miał być mentorem?  Nie sądził, że ten dzień w ogóle nastąpi. A jeśli sobie nie poradzi? Jeśli zawiedzie?  
- J-jesteś pewna?
- Chyba się nie boisz małej kotki? - rzuciła na odchodne Zajęcza Stopa, wracając do pracy. 

***

Wpatrywał się w nią. Ona w niego. Na razie wszystko szło dobrze. Konwaliowa Łapa zapamiętywała to, co jej mówił i ciekawiła się roślinami. To był duży plus. Nie chciał zawieść tej kotki, musiał się postarać być najlepszym mentorem. Jeżowa Ścieżka właśnie przedstawił uczennicy medyka zasady dwóch kodeksów. Postanowił, że gdy tylko będzie starsza, nauczy ją polować, oraz walczyć. Mimo iż nie musieli, chciał by na wszelki wypadek to umiała. 
Akurat pokazywał jej kilka ziół.
- Popatrz, to jest mak. Służy na ból i usypia.
- Jasne.
- Spójrz te małe, czerwone kulki to Jagody Śmierci, mogą zabić. Nigdy, przenigdy ich nie jedz, a może i nawet nie dotykaj. 
Ogonem wskazał na malutkie owoce, bacznie przyglądając się reakcji swojej uczennicy. 
- O-oczywiście.
Teraz pokazał na roślinę o małych, żółtych kwiatkach i słodkim zapachu. 
- To jest wrotycz, leczy kaszel, zatrucia i rany. Postaraj się to zapamiętać, dobrze? - miauknął, zanim pokazał kolejną roślinę. - Podbiał ułatwia oddychanie, natomiast gwiazdnica jest kolejną rośliną leczącą zielony kaszel. Rumianek wzmacnia serce, trybula jest dobra na ból brzucha. 
Cały czas wskazywał podane zioło, gdy tłumaczył właściwości. Konwaliowa Łapa skinęła głową. 
- To tylko się wydaję takie trudne. - pocieszył ją. 


<Konwalio?>
Posted by
.

2 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)