BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 sierpnia 2021

Od Echa

 Każdy dzień stał się czymś strasznym. Pobudka wcześnie rano. Potem Łasica popychała ją, by się ruszyła. W końcu stawała na łapach i szła w stronę już po części zepsutych wałów. A musiała to robić dalej. Czuła się okropnie, psując robotę jej matki. Czarno-biała cały czas rzucała poniżające teksty oraz czasem wyżywała się, nawet fizycznie, przez co miała kilka ran i siniaków. Potem powrót, nienawistny wzrok innych. Czasem przełknęła jakiś kawałek myszy, o ile Łasica jej pozwoliła bo "pracowała nawet znośnie, ale dalej do dupy". Mogła trochę odpoczywać, choć jej prześladowczyni była zdania, że powinna pracować aż do późnej nocy. Zresztą, kto by się przejmował mordercą? 
Już przyjęła do siebie fakt, że zamordowała. Wszyscy byli tego zdania, a ona je przyjęła. Dalej coś jej mówiło " To nie ty! ", i miała nadzieję że kiedyś odwróci się zły los, jednak wpływ Łasiczego Kła był zbyt mocny. Gadała do niej, że ma tą samą krew co Orzechowy Zmierzch, więc to jest na pewno jej wina. Jak okrutnego czynu się dopuściła… To był przecież jej dziadek. Bardzo go lubiła. A jednak. Umarł przez nią. 
Omijała szerokim łukiem całą swoją rodzinę. Bała się ich reakcji, nie wiedziała co teraz o niej sądzili. Pewnie " Jest taka zła, zamordowała Śnieżną Chmurę". Jak jakoś Rudzika oraz Rzeczkę mogła trochę wykluczyć, tak samo Jabłkową Bryzę, to pozostawały kociaki Wrzosowej Polany. Jej matka oraz wujkowie. Z Kurkową Pieśnią nie rozmawiała nigdy, trochę się jego obawiała. Jej mama po stracie matki zrobiła to co zrobiła, a teraz umarł jej ojciec… Co jeżeli będzie chciała się zemścić na własnej córce? I Niezapominajkowy Sen. O nim wiedziała niewiele, tyle co opowiedział jej Rudzik. Rudy mówił jak to miły oraz niesamowity jest ich wujek, jednak zawsze był stres. Teraz czuła tylko to. 
Skulona na swoim posłaniu, po jakimś czasie usłyszała szelest przy wejściu do legowiska starszyzny. Jeszcze bardziej podwinęła nogi. Nie chciała znowu iść. To ją przerastało. 
- Wstawaj śmieciu- warknęła Łasica wchodząc. - POWIEDZIAŁAM WSTAWAJ!- wrzasnęła na nią, gdy zobaczyła w ślepiach szylkretki wahanie. Echo zadrżała na całym ciele. Czarno-biała podeszła do niej i chwyciła ostro za kark. Pisnęła przeraźliwie. 
- Ruszaj się wywłoko- wymamrotała kotka, puszczając córkę Orzechowego Zmierzchu tuż za wejściem. Czekoladowa szylkretka wstała niepewnie, czując jak łapy jej się trzęsą. Przełknęła ciężko ślinę. 
- Idziemy- poleciła jej Łasiczy Kieł, mrużąc ślepia. Echo wbiła wzrok w błotnistą ziemię. Tak jak zawsze, krok za krokiem aż do wałów. Popychana z tyłu przez czarno-białą, zaczęła iść do przodu, jednak w którymś momencie runęła. Usłyszała warczenie. 
- Podnieś się gnoju. Już! 
Nie posłuchała się. Leżała w błocie skulona. Rozejrzała się dookoła, aż jej wzrok padł na innego kota obok. Tak jak Łasica czarno-białego, jednak z zielonymi ślepiami. Zadygotała nerwowo i jeszcze bardziej zmniejszyła swoją objętość. 

<Wujku?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz