BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 sierpnia 2021

Od Jałowej Łapy CD Kamiennej Łapy

- Co ty taka zawstydzona, podobało ci się? - parsknął śmiechem, oczywiście nie sugerując nic "takiego", ale spojrzenia wymijane przez inne koty były czasem jednoznaczne. Gdzieś dalej usłyszał jakieś zduszone piśnięcie.
- Coś. Ty. Powiedział?! - warknęła wyłupiając oczy Kamienna Łapa.
- Nic nic. - zmrużył oczy i wydął usta w złośliwy uśmiech. To wystarczyło, aby Pyskatka zaczęła trajkotać.
- Cisza! Wy! - pojawiła się znikąd Szczypiorek. Spała w kabinie Toma, uważając że nie będzie przebywać obok plebsu. Jałowa Łapa obrócił się w jej stronę, tak jak wpieniona Kamień.
- Do nas mówisz?
- Nie, do trawy za tobą. Oczywiście że do was. Idziecie na patrol łowiecki-
Przerwało jej to samo piśnięcie. 
- Gliniane Ucho, za przerywanie ekscelencji idziesz z nimi.
Ekscelencji? Pajęczyny jej uplotły w głowie pajęczyny i zjadły mózg. To byk powinien wystawiać patrole, ale nie miał ochoty na kłótnię.
- Rusz się ślamazaro. – miauknął, szturchając Kamień. 

***
 
Jałowa Łapa kierował patrolem, mimo że był tylko uczniem. Glina zachowywał się dziwnie. Bał się jego spojrzenia. Nikt jeszcze tak na niego nie patrzył.
- To gdzie idziemy, ślamazarze? - burknęła czarna.
- Tam gdzie zwierzyna. - odburknął próbując naśladować jej głos. Wyszedł mu niski bełkot.
Ta tylko warknęła coś niezrozumiałego w odpowiedzi.
- Y-y! - wydał z siebie dziwny dźwięk Glina. - Coś słyszałem, zwierzy-yna! - zająkał się i potykając się o łapy odbiegł w nieznanym kierunku.
- A temu co? - spytał gdy niebieski odbiegł. Kamień wzruszyła ramionami.
- Odbiło mu. Jak zwykle.
Strzepnął uchem. 
- Słyszę mysz.
- Mam ci pomóc?
- Nie, dzięki. 
Przyjął pozycję łowiecką i zaczął wypatrywać zielonymi oczami źródła zapachu. Jest! Bura mysz o ciemniejszych plecach... Króliczy.. Nie! Zapomnij o tym! 
Przez swoje zamyślenie opuścił ogon, który zaszeleścił przy trawie, a zwierzę pognało przez wrzosowisko.
- Kretyn! - powiedziała Kamienna Łapa, rzucając się w pogoń. Biegła za zwierzakiem bardzo szybko. Wyszedł na debila. Nawet biegać nie umie zapozował przed takim mysim móżdżkiem. 
Powróciła po chwili ze zdobyczą.
- Chyba faktycznie potrzebujesz pomocy, matole. - warknęła nieprzyjemnie.
- Sama jesteś matołem, ledwo co ze żłobka wyszłaś. 
- Lepiej dla mnie. – zadrżały jej wąsy ze śmiechu, ale przyjęła od razu kamienny wyraz pyska. 
- Dziwna jesteś. - wzruszył ramionami.
Z pobliskiego zagłębienia wyskoczył nagle obłocony Glinianie Ucho. Jego siostra uderzyła się w łeb łapą. 
- Coś ty..
- Królika łapałem! - powiedział i zawrócił po zwierzę. Jakby to powiedzieć, wyglądało gorzej od niego a to solidne określenie. 
- Debil. - warknęła już któryś raz Kamień i poszła gdzieś polować sama. Glina dobił do Jałowka. 
- Więc tak się trzymasz z moją siostrą... - zaczął niebieski do uczniaka który rzucił mu zdegustowane spojrzenie.
- I?
- I... Tak se pomyślałem że...
- Nie. – szepnął Jałowa Łapa. Co ten kretyn myśli?! To że sam się lepi do Zajęczego Nosa to jego problem. On nie zamierza się lepić do jego siostry. 
- Jesteście razem tacy słodcy! - stanął na tylnych nogach i splótł przednie łapki ze sobą. Gdyby był postacią w kreskówce pewnie w oczach pojawiłyby mu się serduszka lub coś w tym stylu.
- Twoja siostra to wredny kretyn nie potrafiący utrzymać swojego języka na wodzy. - zobaczył zaskoczone spojrzenie Gliny i poprawił się. - Znaczy, twoja siostra nie jest zła, nie chce abyś myślał że jej jakoś nie lubię ale- 
Podbiegła do nich Kamień, z małym królikiem w pysku. 
- Nie uwierzysz co właśnie mi powiedział Jałowek! - powiedział zachwycony Glina. - On cię komplementuje i mówi różne fajne rzeczy na twój temat!
Wszyscy wymienili spojrzenia. 
Nosz pierdzielony Glina. 

<Kamienna Łapo?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)