Srebrna kocica nie wróciła do terenów za rzeką. Po wyleczeniu przez Pleśniaka odeszła od niego w nocy. Teraz czatowała niedaleko granicy z Klanem Nocy. Jeśli jej kocięta jakimś cudem się na niej znajdą, to może uda jej się je odzyskać. Czekała więc. Nie miała zamiaru się poddać. To ona zabrała ich na zgromadzenie, więc postara się ich również wyciągnąć od rybojadów. Mimo leczenia ran, część z nich pozostawiła na niej blizny. Jedną miała na policzku pod lewym okiem, jedną na tylnej nodze, jeszcze kolejną na przedniej.
Promienie słońca muskały jej grzbiet. Siedziała na gałęzi drzewa, bo tak było bezpieczniej. Delikatny wiatr szumiał między koronami wysokich roślin.
Usłyszała szelest gdzieś z boku, przez co stała się jeszcze czujniejsza. Po chwili dostrzegła jak ktoś o kremowym futrze przemyka między krzewami. Już myślała, że to Lew, jednak po chwili dostrzegła, iż futro kota było pręgowane cętkowanie, a nie tygrysio, więc to na pewno nie była ona. Jednak mimo to zdawało jej się, iż zna ten zapach. Po chwili z chaszczy wyszedł kocur o żółtych oczach z piszczką w pysku.
- Ej, ja cię znam. – miauknęła błękitna bez wyrazu – to ty chciałeś ukraść zwierzynę mych córek. – warknęła, wysuwając pazury. – lepiej zmykaj młody, bo nie mam humoru. – wysyczała.
Kocur widząc ją najeżył futro.
I wtedy coś zauważyła.
- Zaraz, to przecież jest moja mysz! WRACAJ TU TY TCHÓRZU! – wrzasnęła, po czym zeskoczyła z drzewa i popędziła jak strzała za kremowym.
Gdy tylko go dogoniła, co dla kota wychowanego w Klanie Burzy trudnym zadaniem nie było, skoczyła mu na grzbiet, przez co ten wypuścił ciało brązowego zwierzątka z pyska.
- TY MAŁY PCHLARZU! – wściekle warknęła, po czym przejechała mu po grzbiecie pazurami. Ten nie był jednak dłużny.
Była osłabiona, przez co łatwiej przyszło mu ją zaatakować i przejechać tuż nad jej biodrem ostrymi jak brzytwa pazurami, robiąc głęboką ranę. – POPAMIĘTASZ MNIE TY WRONIA STRAWO!
Była osłabiona, ale dalej silna, więc odpłaciła się mu wgryzieniem w grzbiet. Ten natomiast przejechał kilka razy po tym jej, robiąc kolejną ranę. Ale ona nie puszczała go z mocnego uścisku swych szczęk. Cały pysk miała we krwi przeciwnika, pazury błyszczały szkarłatem. Kolejne ciosy padały szybko, wściekłość i ból po stracie kociąt sprawiły, iż Bylica ponownie wpadła w furię. Chwyciła kocura za ranę wcześniej mu zadaną, następnie pociągnęła, wyrywając kawałek futra i zapewniając przerażonemu kremowemu dodatkowy ból. Następnie szybko chwyciła go za kark i rzuciła niższym samotnikiem.
- I NIE WAŻ SIĘ WIĘCEJ WCHODZIĆ MI W DROGĘ! – wrzasnęła wściekła – MAM JUŻ DOŚĆ PROBLEMÓW BEZ CIEBIE! – po chwili dodała jednak – chociaż w sumie, przynajmniej mogłam się wyżyć. – mruknęła pod nosem, kierując się do myszy. Następnie podniosła ją i odeszła gdzie indziej, zostawiając poranionego samotnika samego. Ten również po chwili kuśtykając odszedł, aby szukać jakiegoś porządnego uzdrowiciela.
Tym czasem ona zebrała pajęczynę i inne medykamenty, służące do opatrywania ran. No, chyba dorobiła się kolejnych blizn. Ale ten mysi bobek już jej przynajmniej nie podskoczy, i będzie się trzymał z dala.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz