BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 maja 2023

Od Księżycka (Księżycowej Łapy)

To był ten dzień. Zostawała uczennicą. Wiedziała, że ten dzień musi nastąpić, jednak było to zbyt szybko. Nie była pewna czy jest gotowa. Spojrzała na swoje łapki. W porównaniu do Niedźwiedziej Siły były takie maleńkie! Była niepewna i przestraszona. Jej siostra Listek najwyraźniej nie miała takiego problemu skakała podekscytowana i gadała jak najęta. Księżycek postanowiła się dokładnie umyć. W końcu był dopiero świt. Czułą niepokój. Nie wiedziała, kto będzie jej mentorem ani jak będą wyglądać treningi. Co, jeśli dostanie kota, z który się nie będzie dogadywać? Ceremonia odmieni jej całe życie. Dotychczas była bezpieczna w żłobku, u boku miała tatę, dawniej mamę, którzy byli zawsze gotowi ją ochronić. Westchnęła cicho. Zabrała się za łapki. W czyszczeniu uszek pomógł jej tata. Sekundy ciągnęły się w nieskończoność. Mimo, że nie chciała, aby ta chwila nadchodziła, to jednak oczekiwanie było stresujące. Położyła się na swoim posłaniu. Czy leży na nim po raz ostatni? Nie chcę! Zmrużyła oczka. Postanowiła być grzeczna i nie narzekać. Usiadła oczekując na mianowanie.

***

To ten moment. Poczuła to jeszcze zanim usłyszała głos:
- Niech wszystkie koty potrafiące samodzielnie łowić zwierzynę zbiorą się na zebranie klanu! – zawołał Grzybowa Gwiazda. Razem z resztą rodzeństwa sztywno wyszła ze żłobka. Przy liderze zobaczyła Aksamitną Chmurkę. Patrzyła się na nią ciepłymi oczami, co dodało jej otuchy. Kocięta ustawiły się oczekując na swoje imiona.
- Listku! Ukończyłaś sześć księżyców i nadszedł czas, abyś została uczniem. Od tego dnia, aż do otrzymania imienia wojownika będziesz się nazywać Liściasta Łapa. Twoim mentorem będzie Czarny Ogień. - zaczął lider. Księżycek obejrzała się na członków klanu. Czarny Ogień podszedł do Listka. Następnie przywódca powiedział mu kilka słów.
- Księżycku! Masz już sześć księżyców. Oto czas, abyś została uczennicą. Od tego dnia, aż do otrzymania imienia wojownika będziesz zwana Księżycowa Łapa. – miauknął Grzybowa Gwiazda. To się działo! Zaraz będzie uczennicą! Cały jej stres znikł. Będzie tak, jak być powinno.
- Twoim mentorem będzie Północny Szlak. Mam nadzieje, że przekaże ci całą swoją wiedzę. – kontynuował.
- Północny Szlaku! Jesteś gotowa do szkolenia ucznia. Otrzymałaś od swojego mentora doskonałe szkolenie i pokazałaś swoją siłę i inteligencję. Będziesz teraz mentorem Księżycowej Łapy. Mam nadzieję, że przekażesz jej całą swoją wiedzę. – miauknął lider. Koteczka poczuła się nieswojo podchodząc do kotki. Jej błękitne oczy oceniały ją. Księżycowa Łapa wyprostowała się i zniosła jej spojrzenie. Następnie zetknęła się z nią nosem.

***

Po ceremonii, kiedy koty się rozeszły, a ona porozmawiała z rodzicami postanowiła się spotkać z swoją mentorką. Nigdy nie czuła się tak niepewnie. Przecież praktycznie jej nie znała!
- Cześć. – powiedziała niepewnie, gdy do niej doszła.
- Hej. – mruknęła.
- Zaczynamy jutro? – zapytała z nadzieją.
- Może.
- Pokażesz mi jak się poluje? – miauknęła z nadzieją.
- Nie – Północny Szlak wykrzywiła pysk. Nie była zbyt sympatyczna, ale Księżycowa Łapa uznała, że to kwestia czasu. Grzecznie się pożegnała i w podskokach udała się do legowiska uczniów. Ne mogła się doczekać jutra!

[Przyznano 5%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)