BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 sierpnia 2024

Od Barszczowej Łodygi do Skowronkowej Łapy

Kolejny piękny dzień! Barszczyk wstał, rozciągając się z głośnym ziewnięciem. Inni wojownicy również powoli się rozbudzali, ale ale! Czekoladowy już był na wszystkich czterech łapach gotowy do wyjścia. Zastanawiał się co dziś będzie robić. Czy zgłosić się na patrol, czy może polowanie? O! Albo mógłby podczepić się pod jakiś ciekawy trening z którymś z uczniów.
Słonko mu przyświecało, kiedy wylizywał pospiesznie futro na boku, które niefortunnie się zakurzyło. Wyszedł na środek obozu, podchodząc do stosu ze zwierzyną. Skubnął sobie niedużego wróbla, którego zjadł ze smakiem na uboczu. Kiedy czyścił swoje wibrysy, zauważył kątem oka kota. Młodego kocurka, który jest uczniem medyka. Niewiele myśląc, wstał i podszedł do młodziaka.
- Cześć! - zagadał, zwracając na siebie uwagę kota.
- Dzień dobry - odparł grzecznie bicolor.
- Nie musisz być taki formalny! Jestem Barszczowa Łodyga, kojarzysz mnie prawda? - Posłał mu uśmiech.
- Tak - odpowiedział mu miło. - Potrzebujesz czegoś, Barszczowa Łodygo?
Czekoladowy zamyślił się chwilę. Właściwie to nic nie chciał od kocura. Tak o, zagadał, bo miał ochotę. Można tak bezinteresownie, prawda?
- A niczego mi nie braknie - miauknął z szerokim uśmiechem. - Poza Twoim wspaniałym towarzystwem!
Kocurek wydawał się zaskoczony. Na pewno nie przypominał sobie, żeby umawiał się na cokolwiek z wojownikiem. Konsternację miał wymalowaną na mordce, więc Barszczyk szybko pospieszył z wytłumaczeniem.
- Chciałbyś spędzić dzisiaj ze mną trochę czasu? Tak się składa, że mam wolniejszy dzień i chętnie bym Cię gdzieś zabrał. Może spacer? Polowanie? Oh! Uczniowie nie mogą sami poza obóz więc to idealna wręcz okazja! A nie czekaj, medycy nie polują…? Ale myślę, że to nie szkodzi! Warto wiedzieć rzeczy ponad program, prawda? - Zalał go potokiem słów. - Więc myślę, że nie zaszkodziłby Ci trening z polowania! A Ty co uważasz? W ogóle, nazywasz się Skowronek prawda? Nie pomyliłem?
Uczeń zdawał się zgubić gdzieś po drodze jego monologu, jednak jego dobre wychowanie i przemiły charakter nie pozwoliły mu tego po sobie pokazać. Wyprostował się i rzekł;
- Chętnie nauczę się polowania od Ciebie, Barszczowa Łodygo.
Srebrny zapewne pierwszej połowy nawet nie przyswoił, chociaż kto wie? Może ma wystarczająco miejsca w głowie na wszystko!
- Mówiłem Ci! Nie musisz być taki formalny. - Posłał mu łagodny uśmiech. - Barszcz wystarczy.
Uczeń medyka kiwnął głową na znak zgody. Wspomniał wojownikowi, że musi powiadomić o zamiarze wyjścia Pajęczą Lilię, dlatego czekoladowy grzecznie poczekał, aż młody medyk to załatwi. Kiedy wrócił, ruszyli razem poza obóz.
- Znam fajną miejscówkę. - Oznajmił Barszczyk. - Będzie dobrze się tam uczyć.
Ruszyli więc przed siebie. Wiatr owiewał im pyszczki, przynosząc różne zapachy, w tym zwierzyny. Dotarli nieopodal martwego szlaku. Kręciło się tu sporo małych gryzoni, które porobiły sobie norki w okolicy. Poza tym było cicho, gdyż było to miejsce mniej odwiedzane przez koty klanowe, idealne.
- Zanim zaczniemy, masz jakieś pytania, Skowronku? - Zapytał wesoło.
Cieszył się, że będzie mógł kogoś nauczać!

<Skowronku? Takie nie za długie wyszło>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)