BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 sierpnia 2022

Od Jaskier (Jaskrowej Łapy)

Krucza Gwiazda zwołała zebranie klanu. Jaskier wiedziało, co stanie się za chwilę. Bardzo się bało. Z przerażeniem słuchało słów kotki, która mianowała jej rodzeństwo. Łoś stał się Łosiową Łapą, Mróweczka Mrówkową Łapą, Kurka Kurkową Łapą. Teraz przyszła pora na nich.
— Jaskier, ukończyłaś sześć księżyców i nadszedł czas, abyś została uczniem. Od tego dnia, aż do otrzymania imienia wojownika będziesz się nazywać Jaskrowa Łapa. Twoim mentorem będzie Przepiórcze Gniazdo. Mam nadzieję, że Przepiórcze Gniazdo przekaże ci całą swoją wiedzę — miauknęła liderka.
Kotka skierowała wzrok ku burej, masywnej wojowniczce.
— Przepiórcze Gniazdo, jesteś gotowa do szkolenia własnego ucznia. Otrzymałaś ode mnie, swojej mentorki doskonałe szkolenie i pokazałaś swoją siłę i wiedzę. Będziesz mentorem Jaskrowej Łapy, mam nadzieję, że przekażesz jej całą swoją wiedzę.
Brązowooka kotka przysunęła do Jaskrowej Łapy swój pysk. Koty zetknęły się nosami, a klan zaczął radośnie wykrzykiwać imiona nowych uczniów.
— Łosiowa Łapa! Mrówkowa Łapa! Jaskrowa Łapa! Kurkowa Łapa!
Ale Jaskrowa Łapa wcale się nie cieszyło. Bardzo stresowało się tymi okrzykami. Co jeżeli zrobi coś głupiego i każdy ich wyśmieje?
— Witaj, Jaskrowa Łapo — mruknęła dziko pręgowana. — Trening zaczniemy od oprowadzenia cię po obozie, później pokażę ci tereny Klanu Nocy — dodała, poganiając ich ruchem ogona.

***

Leżało na nowym legowisku zupełnie wyczerpane. Przez długi czas chodziło po terenach Klanu Nocy, słuchając poleceń mentorki, która nie miała dla nich żadnej cierpliwości. Jej słowa odbijały się echem w ich głowie.
"Nie skupiasz się!"
"Czy ty w ogóle mnie słuchasz?"
A tak bardzo się starało. Wiedziało, że im nie wyjdzie. Było słabe i bezużyteczne. Nigdy nie zostanie wojownikiem. Nie zasługiwało na to. Bolały ich zwykłe uwagi.
W ślipiach żółtookiego ucznia zebrały się łzy, które po chwili ściekły im po polikach. Ścisnęło łapkami mech i wcisnęło w niego pysk. Nic im się nie udawało. Szlochało cicho, coraz bardziej zawiedzione i zmęczone. Nadstawiło uszy, gdy usłyszało nadchodzące kroki. Tylko nie Kurka!
Podniosło łeb i pisnęło, lecz za chwilę zamrugało parę razy i przetarło łapami oczy. To bury Szyszek. Ten kocur, na którego wpadło po bitwie z Kurką.
— Dlaczego płaczesz? — miauknął, nachylając się nad nimi.
— T-to nie j-jest nic w-ważnego, n-nie przejmuj s-się mną — zapewniło, wycierając łzy.
Zdziwiło się, że ktokolwiek o to pytał. On się o nich martwił?
— Ale dlaczego płaczesz? Coś ci się stało? — wciąż pytał i usiadł koło kota.
— N-nic mi się nie udaje — wypłakało, ponownie wbijając pysk w mech.
— Spokojnie, nie płacz — uspokajał ich.
Przymknęło załzawione oczy i za moment podskoczyło. Kocur... Przytulił się do nich? Do takiego brzydkiego dziwadła? Wciąż zaskoczone, ale czując też coś innego, wtuliło się ostrożnie w miękką sierść Szyszka. Może faktycznie chciał dla nich dobrze?

[przyznano 5%]

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)