BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

28 sierpnia 2022

Od Daglezji (Daglezjowej Łapy) CD Zimorodkowego Snu

— Czy ty trzymasz się jakichkolwiek zasad? — fuknęła wojowniczka, przyglądając się rudej z widocznym rozczarowaniem na pysku. Daglezjowa Łapa tylko uśmiechnęła się chytrze, przymykając oczy. Z trudem powstrzymywała się od śmiechu. Ci głupi wojownicy nie mieli nawet za krzty humoru!
— Nie bądź taka sztywna. Z resztą zasady są po to aby je łamać, nie wiedziałaś? — mruknęła pogardliwie, bez szacunku.
— Twoje zachowanie jest w tym momencie dziecinne. Jesteś jeszcze młoda i nie zdajesz sobie sprawy z tego, że należy wykazywać szacunek wojownikom, ale to bardzo niemiłe, dla mnie i dla wszystkich innych.
— No i co z tego? Poryczysz się? — odpowiedziała przedrzeźniającym głosem.
— Z takimi odzywkami to do swoich rówieśników! — było widać, że Zimorodkowemu Snu zaczynają z lekka puszczać nerwy przez rudą uczennicę, która jednak bawiła się wybornie. Nie było nic lepszego od wysłuchiwania besztania zdenerwowanych przez nią kotów.
— Nie zesraj się.
Zimorodek milczała przez chwilę, tylko wpatrując się w Daglezjową Łapę, która wzruszyła ramionami.
— Dobrze. Myślę, że jak twoja mentorka się dowie o tym nie będzie zadowolona.
— Co? No nie! — miauknęła za nią, gdy Zimorodek odchodziła, szukając pewnie Słonecznej Polany. — Dystansu trochę!
— Przykro mi, ale ktoś musi nauczyć cię kultury.
— Ugh... wy wojownicy nie macie za wąs humoru!
Najwyraźniej kotce już nie chciało się dalej wkręcać w durne kłótnie jak dzieciarnia z podstawówki. Jeszcze szła na nią naskarżyć! Daglezja pokręciła zrezygnowana głową. Nikt tu nawet nie umiał się dobrze bawić!

***

wciąż pod rządami Cętkowanej Gwiazdy
Faktycznie liderce i jej zastępcy się to nie spodobało. Najwyraźniej żaden ze starszych kotów nie podzielał umiłowania do kłócenia się i wyzywania dla zabawy. Nie znali się na żartach. Po krótkim zbesztaniu przez Słoneczną Polanę mentorka wyznaczyła dla niej karę. Spodziewała się jakiejś głupotki, wyciągania kleszczy starszym czy czegoś w ten deseń. Ale zrobili coś gorszego. Miała czyścić legowisko Zimorodkowego Snu przez okrągły księżyc! Przecież na pewno było tam miliard robali! Od razu omówiła i ponarzekała na to wszystko Lisiej Łapie, Krewetkowej Łapie i Cichej, bo akurat siedział niedaleko. Po kompletnym zjechaniu ich wszystkich poszła wypełnić swoją karę. Podebrała trochę czystego mchu ze stertki i weszła do legowiska wojowników. Słoneczna Polana spojrzała na nią z lekkim uśmiechem. Pewnie była zadowolona, że chociaż raz Daglezja się jej posłuchała. Ale takie durnoty mogła sobie pod ogon wsadzić. Gdy nikt nie będzie patrzeć wrzuci jej tam jakiegoś pająka, czy inną larwę. Może być z tym jakiś problem porą nagich drzew, ale przecież dla chcącego nic trudnego, prawda? Znajdzie coś i wtedy ten głupi mysi móżdżek wszystkiego pożałuje.
Nawet nie zdążyła jednego kawałka mchu oderwać od posłania Zimorodka, kiedy ta weszła do środka, zmęczona. Pf. Miała nadzieję, że chociaż na chwilę będzie mieć od niej spokój. I jeszcze musiała być miła, bo wszyscy byli w środku, ugh! Życie jest takie bez sensu!
— No hej! — przywitała się, niby szczerząc japę, ale widać było zirytowanie w jej głosie. — Czyszczę ci wyro. 
Poczuła na sobie palący wzrok Słonecznej Polany, błagający, aby Daglezjowa Łapa przeprosiła białą wojowniczkę, ale jeszcze czego! Nie powie jej "przepraszam" nigdy w życiu, nawet jakby mieli jej oderwać język.

<Zimorodek?>

[przyznano 5%]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz