BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 sierpnia 2023

Od Pajęczego Splotu Do Brzaskowej Łapy

 Pamiętał swoje mianowanie na ucznia, które było już daleko za nim, jakby było ono dzień wcześniej. Wtedy Mroczna Gwiazda przydzielił mu nowe imię oraz mentorkę, która później została zmieniona. Czy smucił się, że Płonąca Dusza została zastąpiona przez Olszową Korę? Na początku tak, jednak z czasem przekonał się, że była to dobra zmiana. Mimo iż treningi z szylkretową kotką wydawały się trudne, to doprowadziły go do obiecanego celu - bycia wojownikiem. W pojedynku pokonał Różany Step i został prawdziwym wojownikiem Klanu Wilka. To było osiągnięcie, z którego był najbardziej dumny. Już myślał, że nic lepszego mu się nie może przytrafić, jednak był w błędzie. Gdy tylko Szakala Gwiazda ogłosiła, że Pajęczy Splot ma zostać uczniem Brzaskowej Łapy, to ten nie mógł w to uwierzyć. Kilka księżyców wcześniej on sam był uczniem, a teraz dostał własnego ucznia, który był synem przywódczyni.
 Po ceremonii u boku Pająka pojawiła się jego była mentorka. Z początku się przestraszył kocicy, jednak widząc znajomy pysk, szybko się uspokoił. Olszowa Kora wyglądała na zadowoloną, co zdziwiło czekoladowego kocura.
 - Za szybko dorastacie. - Odezwała się kocica. - Pamiętam, jakby to było dziś, jak przejęłam Cię od Płonącej Duszy, a teraz ty dostajesz własnego ucznia. Mam nadzieje, że przekażesz mu wszystko, czego Cię nauczyłam.
 - Oczywiście, że tak zrobię! Będę najlepszym mentorem, jakiego zobaczył Klan Wilka. - Odpowiedział czekoladowy wojownik bez większego przemyślenia, na co tylko kotka pokiwała przecząco głową.
 - Nie składaj obietnic, których nie będziesz mógł spełnić. To może Cię zgładzić w późniejszym czasie Pajęczy Splocie. Mimo to życzę Ci powodzenia. Przyda Ci się bardzo.
 Po tych słowach Pająk pożegnał się z wojowniczką, a swój wzrok przerzucił na swego ucznia. Bycie mentorem nie mogło być takie złe, prawda? Olszowa Kora musiała tylko żartować. Przecież treningi z nią kojarzył dobrze, więc sam poprowadzi treningi w podobny sposób. Dlaczego miałby zmieniać coś, co już było dobre? Poczekał chwilę, aż ciemny kocur zbierze wszystkie gratulacje odnośnie zostania uczniem, po czym podszedł do niego.
 - Czas na nasz pierwszy trening Brzaskowa Łapo. Nie ma na co czekać, więc chodź. - Ogonem wskazał na wyjście z obozu. - Dziś prze… - Niestety nie mógł dokończyć, bo przerwał mu własny uczeń.
 - Zobaczymy dziś tereny poza obozem? - Zapytał ciemny uczeń, co dla wojownika stało się irytujące. Właśnie to miał powiedzieć, więc czemu ten musiał mu przerwać? Wziął głęboki oddech.
 - Tak, zwiedzimy dziś tereny Klanu Wilka. Właśnie miałem to powiedzieć. - Powiedział ze spokojem Pająk. - Znajomość terenu zalicza się do podstaw i dlatego od tego zaczniemy.
 Po swych słowach ruszył wraz z Brzaskiem w stronę wyjścia z obozu. Już wiedział czemu jego mentorka, życzyła mu powodzenia. Potrzebował dużo cierpliwości, więc jednak będzie to długa i niezbyt przyjemna droga. Udał się z czarnym kocurem w stronę Ciernistego Drzewa. Miał zamiar pokazać mu granice z Klanem Klifu, aby później przejść nią aż do końca granicy z Klanem Burzy. Była to długa trasa, jednak była ona idealna do pierwszego treningu.

[471 słów]
<Brzask?>
[Przyznano 5%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)