BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 września 2024

Od Pożar CD. Płomiennego Ryku

Od kiedy ojciec powiedział jej o skarbcu, wpatrywała się w niego całymi dniami licząc, podziwiając i myśląc co by tu pododawać. Niechętnie powiedziała rodzeństwu o tym, ale rozkaz to rozkaz. Co prawda powiedziała to nieszczegółowo i odganiała rodzeństwo od skarbca pilnując go. Tylko ona wkładała podarki, nawet te od rodzeństwa. No chyba, że akurat matka ją myła, a Rudzik postanowił podlizać się ojcu. Siedziała tak patrząc na skarbiec i myśląc ile z tych rzeczy ona tu przyniosła, kiedy do kociarni wszedł Płomienny Ryk ze zdobyczą w pysku. Kocur rzucił swym pomarańczowym okiem na kocię, przechodząc obok i kładąc z niezadowolonym grymasem zająca u boku swej partnerki.
Karmicielka nie ukrywała swej radości, zachęcając go do spożycia pokarmu razem, wołając przy tym i swe potomstwo, aby po raz pierwszy spróbowali mięsa.
Burzak jednakże siedział sztywno. Ruda szybko porzuciła obserwowanie skarbca oczywiście wcześniej kamuflując skrytkę i podbiegła do reszty rodziny.
- Witaj ojcze! - uśmiechnęła się, pokazując pręgowanemu swoje śnieżnobiałe ząbki.
- Gdzie byłaś? - rzucił jej pełne podejrzliwości spojrzenie - Czy "wiesz co" jest nienaruszone? - zapytał, używając kodu, ponieważ gumowe ucho cętkowanej matki już się do nich nachylało. Pomarańczowooka pokiwała tylko główką, biorąc się za królika. Pierwszy raz próbowała mięsa! Było… świetne! Ten słony smak…to o wiele lepsze niż mleko!
- I jak wam smakowało? - zapytała się mama kiedy zjedli.
- Pyszne! - odpowiedziało trio małych rudzielców, po czym każdy poszedł w swoją stronę. Pożar jednak się nie ruszyła, obserwując syna Lwiej Paszczy.
- O co chodzi? - ojciec zwrócił się do siostry Aksamitki, widząc jej spojrzenie.
- Robiłeś coś super ostatnio?- zapytała córka, mając ochotę po prostu uzyskać trochę atencji od Płomiennego Ryku.
- Polowałem - odparł, strzepując uchem - Złapałem dwa zające. Jednego wam przyniosłem. No i... - Przybrał nieco poważniejszą, emanującą wielkością postawę. - Zajmowałem się boskimi sprawami.
Koteczce zabłyszczały się oczka.
- Wow! Ale świetnie! Ja też tak chcę!
- Jesteś jeszcze na to za mała... No i... - wojownik skrzywił nos - Musisz udowodnić mi, że jesteś tego godna.
- A jest na to jakiś specjalny test? Czy tak zostałeś bogiem? - pytała burzaczka, dalej prawie skacząc z ekscytacji.
- Urodziłem się bogiem. Wy jednak jesteście nim tylko w połowie i musicie udowodnić swoją wartość. Testem jest wasze życie. To jak się zachowujecie i podążacie za wartościami naszego rodu. Zdrajcy, którzy spoufalają się za bardzo z nierudymi, czeka jedno... śmierć. Pamiętaj o tym, jeśli pragniesz ode mnie wywyższenia.
Nie zadawanie się z nierudymi nie było trudne. I tak wolała być sama…a przecież ona była ruda.
- A ojcze, bo mnie zawsze zastanawiało… Czy szylkretowe koty są nierude? Czy są rude? Czy półrude?
- To są mieszańce. Mają w sobie krew rudego i nierudego. Są gorsze od nas, ale lepsze od całkowicie nierudych. Powinni wstydzić się tego, że ich rodzic miał w sobie brudną krew.
- Czyli mogę się z nimi zadawać, czy nie? - zapytała jeszcze raz, ponieważ nie uzyskała pożądanej odpowiedzi.
- Na tyle ile szanują to, że jesteś od nich lepsza. Takie koty żyją po to, aby nam służyć. Pamiętaj o tym. Wtedy mogą dostąpić naszej obecności.
„To ma sens” pomyślała
- A chcesz zobaczyć jakie świetne rzeczy powkładaliśmy do skarbca? - zapytała nadal z kocięcą ekscytacją, jednak na tyle cicho, by Ognista Piękność tego nie usłyszała. 
Kręconouchy skinął łbem, z błyskiem ciekawości w oczach i podszedł do kryjówki, aby przyjrzeć się rzeczom.
-I co? Podoba ci się?
<Ojcze?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)