BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 października 2022

Od Nastroszonej Łapy cd Paskudnej Łapy

Och tak... te słowa łechtały mu wspaniale ego. Zamruczał zadowolony, liżąc ją w policzek. Była jego. Cała jego. Nie zamierzał jej już wypuszczać ze swoich łap. Na dodatek ta krew, która zaczęła spływać z jej ran... Dalej czuł ten metaliczny posmak na języku. A te jej krzyki... No normalnie poezja. Nic tylko pragnęło się, by to trwało i trwało. Wspaniała randka. Wiedziała jak zrobić nastrój. 
- Nie będziesz już sprawiać mi problemów? - zapytał, oczekując właściwej odpowiedzi. 
- P-postaram się... - pisnęła cicho, krzywiąc się lekko.
Na te słowa odsunął się od niej, dając jej przestrzeń. Tak jak jej obiecał, już nie kontynuował kąsania, chociaż bardzo go kusiło to kontynuować. Jednak... Wtedy kotka dowiedziałaby się, że jego słowa były nic nie wartę. 
- Proszę bardzo. Widzisz? Dotrzymuje obietnic. - miauknął, obserwując jak ta łapie szybkie oddechy, strosząc z przerażeniem futro. 
Zerwała się od razu do biegu, zostawiając go. 
Nie gonił jej, wylizując łapy z zadowolonym pomrukiem. I tak przed nim nie ucieknie. Jeszcze to powtórzą.

***

Wszedł do legowiska, rozglądając się po nim zmęczonym wzrokiem. Treningi dawały mu w kość. Bardziej jednak pod postacią psychiczną a nie fizyczną. Wtoczył się do środka, dostrzegając Paskudę i kierując ku niej swoje kroki. Dojrzał jak bardziej się skuliła, próbując go oszukać, że spała. Podszedł do niej, wisząc nad nią niczym sęp. Przyglądał się jej chwilę, a potem usiadł obok z ciężkim westchnięciem. Nie uszło jego uwadze jej lekkie wzdrygnięcie, a tym bardziej odsunięcie. Dojrzał jak kotka kładzie swój ogon na pysku, jakby to miało sprawić, że będzie niewidzialna. 
- Paskudo. Wiem, że nie śpisz - powiedział do niej, kończąc ten jej cyrk. 
- Ś-śpię...- wydukała, nie zdając sobie sprawy ze swojej głupoty.
- Właśnie potwierdziłaś, że nie śpisz - prychnął, kręcąc głową. Mysi móżdżek. - Wiesz... Niedługo będę wojownikiem - pochwalił się jej. - Wiesz co to znaczy? 
Pokręciła głową.
- N-nie...
Jak to nie wiedziała? Widać było jak interesowała się klanem. Wojownik w końcu to był ktoś! Uwolni się raz na zawsze od Zanikającego Echa i będzie robił co chcę! 
- Że będę w końcu kimś ważnym! Nikt nie będzie mną pomiatał i rozkazywał. Ale to będzie wolność... - powiedział, lekko się uśmiechając. Ah... Już chciał, by Rudzikowy Śpiew go mianował. Polepszył się od ostatniego razu i polowanie mu wychodziło, więc... Nadawał się. To i tak cud, że nie skonał tam jako beztalencie, skoro uczyła go taka wronia strawa. 
- T-to t-teraz n-nie b-byłeś k-kimś ważnym? - wymamrotała zdziwiona. 
Co?! Co ona insynuowała? Oczywiście, że był! I nadal jest! 
- Byłem! - warknął, tupiąc łapą. - Znaczy nadal jestem. Tylko będę dzięki temu jeszcze bardziej ważny! Będę rozkazywał młodszym od siebie i mógł ich karać za błędy. Dostane też własnego ucznia do przeszkolenia - wymieniał jej profity jakie z tego były. 
Kiwnęła łbem.
- R-rozumiem...- powiedziała cicho - T-to... D-dobranoc...- wyszeptała, próbując uniknąć dalszych rozmów z kocurem.
- Już idziesz spać? Taka jesteś wymęczona? - prychnął, odsuwając jej ogon z jej pyska. - Spójrz na mnie. - zażądał. 

<Paskudo?>

[przyznano 5%]
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)