BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

03 listopada 2020

Od Ciernistej Łapy CD. Płonącej Łapy

 Sam o wiele wcześniej niż zawsze ruszyłem do swojej mentorki z zapytaniem czy nie moglibyśmy zacząć treningu wcześniej. Moja siostra ruszyła już na własny a przez to, że chciałem spędzić z nią trochę czasu, chciałem wrócić mniej więcej o tej samej porze co ona - Miedziana Iskra nie miała nic przeciwko, szybko wrzuciła coś na ząb i ruszyła ze mną do lasu. Jak zwykle ochoczo poleciałem za nią, czując radość, gdy tylko leśny zapach jeszcze bardziej przesiąkł do moich płuc. Miękkie podłoże muskało moje łapy, zapomniałem o całym świecie, rozglądając się wokół i stan ten by trwał dalej, gdyby mentorka nie szturchnęła mnie swoim bokiem. Dzisiaj stwierdziła, że poszukamy tropów różnych zwierząt, musiałem przyznać, że nie dużo ich widziałem, ale...czy chciałbym spotkać borsuka? Z opowieści mojej mentorki nie było to wcale przyjazne zwierzę, dlatego też sądziłem, że nie byłem na to gotowy. Szedłem krok w krok ze starszą kotką, wyszukując wszystkich tropów byle by nie tych kotów. Musiałem przyznać, że nieźle mi szło, a po pochwale od Miedzianej Iskry czułem, że moje samopoczucie lekko wzrosło. Po Zgromadzeniu miałem mieszane uczucia, nie mogłem sobie jeszcze poradzić z tym co stało się między mną a Płomienną Łapą, a rozdarte ucho wciąż mi o tym przypominało, pomimo tego, że już przestało boleć. Przynajmniej będę miał jakąkolwiek pamiątkę z dzieciństwa. 
~*~

Po powrocie do obozu od razu ruszyłem pomóc innemu uczniowi przy wymianie mchu. Nie odzywaliśmy się do siebie ale nie czułem nawet by mu to przeszkadzało, dlatego też nie zwracałem na to zbytniej uwagi. Skrzącej Łapy jeszcze nie było, dlatego też miałem dość czasu by wykonać obowiązek jak najlepiej. Gdy już skończyłem i z zamiarem odpoczynku ruszyłem do legowiska uczniów oraz pożegnałem się z mentorką wyruszającą na patrol, poczułem uderzenie od tyłu, przez które prawie się przeturlałem. Spojrzałem zza siebie widząc uśmiechniętą i dumną ze swoich czynów Płomienną Łapę. Położyłem po sobie uszy, chcąc jej pokazać, że wcale nie spodobało mi się to co zrobiła, jednak ona nie wyglądała na taką, którą by to przejęło.
- Nudzi ci się? - starałem się by mój głos brzmiał jak najbardziej chłodno i musiałem przyznać, że mi się to udało. Nie chciałem jej pokazywać, że wcale już nie jestem zły, jednak jej komentarze na temat mojej rodziny bardzo wytrącały mnie z równowagi. Jeden z wojowników przechodzących obok zgromił nas wzrokiem - pewnie nie chciał by sytuacja ze Zgromadzenia się powtórzyła. Westchnąłem cicho, nie chcąc się już z nią dzisiaj kłócić.
- Zaczepiłaś mnie z jakiegoś konkretnego powodu czy tak sobie?

<Płonąca Łapo?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz