Księżycowa Łapa przez całą przemowę Skocznego Kroku miał minę pod tytułem "jeszcze jedno tak samo żałosne słowo, a serio będziesz trupem" Gdy jego mentor skończył, tą jakże interesującą przemowę, która pewnie miała poruszyć serduszko Księżycowej Łapy, a tylko go jeszcze bardziej poirytowała, młody kocurek cicho prychnął oraz przewrócił oczami.
— Kotki są obrzydliwe, tak samo jak posiadanie bachorów. W końcu z kociakami są same z nimi problemy, wychowujesz je, a potem robią one coś przez co ci pęka serce — oznajmił doskonale o tym wiedząc, w końcu miał idealny przykład takiego zachowania, samego siebie. Bo przecież doskonale wiedział, że nie był idealnym synem, jakby jego matka wiedziała gdzie jest i w co się wplątał na pewno by nazwała go zakałą rodziny, która każdego dnia staczała się coraz bardziej na ciemną stronę mocy.
— Cóż to fakt, że bachorki potrafią być paskudne, ale niektóre są nawet urocze. No i muszę również się z tobą zgodzić, że kotki są okropne, nie wyobrażam sobie mieć partnerki — oznajmił Skoczny Krok z uśmiechem, a potem dotknął nosem barku Księżyca na co ten się wzdrygnął i najchętniej, by zaczął się myć tylko po to, by jakoś pozbyć się zapachu swojego mentora z siebie.
— Ale, ale my tak gadu, gadu, a kotki i kociaki to nie jest główny temat naszych rozmów. W końcu miałeś mi powiedzieć co się z tobą dzieje — dodał starszy kocur i spojrzał na młodzika wyczekująco. A sam młodzik cóż nie miał zamiaru mu powiedzieć prawdy, w końcu Skoczny Krok na pewno, by tego nie zrozumiał, a jeszcze pewnie, by powiedział o tym Potokowej Gwieździe i już byłyby na bank gwarantowane problemy z których nawet Wschodząca Fala, by nie uratowała Księżycowej Łapy, chociaż ten potrafił ją oczarować udając najbardziej niewinnego kociaka z wszystkich innych kotów na świecie. Dlatego syn Czereśni wybrał dla siebie bardzo dobrą opcję, która nigdy go jeszcze nie zawiodła i postanowił kłamać w żywe oczy.
— Ja...Ja przepraszam...Nie chciałem być dla ciebie tak bardzo okropny Skoczny Kroku...Po prostu tęsknie za domem. Wiem, że nie powinienem wyładowywać swoich frustracji na tobie, w końcu widzę jak się starasz dbać o mnie. Ale chciałbym wrócić do swojego domu, by ktoś mnie znów kochał jak oni, moi kochani dwunożni — szepnął czarno-biały kocurek spuszczając wzrok na swoje łapy. W myślach sobie gratulował świetnego zagrania małego zagubionego kociaka, który kiedyś był zwykłym pieszczoszkiem. Chociaż wiedza Księżycowej Łapy o dwunożnych opierała się tylko na historiach Czereśni, gdy ta opowiadała mu oraz Ważce o ich ojcu, Laviku. Czarno-biały kocurek często się zastanawiał jak to, by się wszystko potoczyło jakby Lavik żył i był koło nich. Czy by dalej mieszkali w stodole? A może u dwunożnych, u których mogli całe dnie wylegiwać się na miękkich głazach i ganiać za włóczkami, podobno to była świetna zabawa. No i najważniejsze czy wtedy Ważka, by żyła? Na pewno, by żyła w końcu wtedy ktoś by mógł ich pilnować porządnie, jak Czereśnia padała zmęczona na pysk, a oni na pewno, by go słuchali, w końcu byłby ich ojcem, a nie jakąś miłą ciotką albo wujkiem, który niby uważał się za najlepszego, a tak naprawdę był zwykłym grubym kocurem. Księżycowa Łapa cicho westchnął, by odgonić od siebie tę przeklęte myśli i dokończyć ładnie swoje przedstawienie.
— Więc wybaczysz mi Skoczny Kroku? Proszę, obiecuję poprawę — syn Czereśni podniósł głowę i spojrzał na swojego mentora zielonymi oczami, w których pojawiły się łzy.
<Skoczny Kroku?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz