BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)

Na blogu zawitał nowy event walentynkowy! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 kwietnia 2020

Od Iglastej Gwiazdy CD Miedzianej Iskry

*skipek, hyhy*

Pieszczoty z kotką stały się wręcz jego kolejnym punktem w planie dnia, który wykonywał najchętniej, co prawda musiał na to trochę poczekać, jednakże świadomość, że niedługo będzie mógł znów przytulić kotkę i powiedzieć, jak bardzo ją kochał, skutecznie wynagradzał mu to upierdliwe czekanie. W obozie nadal zachowywali się jak zwykli przyjaciele, mimo plotek o tym, że są parą. Po prostu... po prostu Igła nadal nie wiedział kiedy, jak i gdzie powiedzieć swoim dzieciom o tym, że ma kogoś. Owszem, nadal tęsknił za Gąską, jednakże sama szylkretka podczas dawania życia kazała mu przestać żyć przeszłością.
I tej rady zamierzał posłuchać...
- Jesteś pewny? - miauknęła kotka, liżąc go za uchem. Westchnął ciężko, wtulając się w nią jeszcze bardziej. Gałęzie krzewu bzu łaskotały go w boki przy każdym ruchu. Co prawda był ścisk, jednakże liście zapewniały im prywatność oraz schronienie przed deszczem.
W tym momencie czuł się niczym jakiś głupi szczeniak, który uciekł przed rodzicami, by spotkać się ze swoją zakazaną miłością. Zaśmiał się pod nosem na niedorzeczność całej tej sytuacji.
- Ja... nie wiem, Iskierko... - odparł, z radością przyjmując pieszczotę. Przysunął się bliżej kotki, po czym polizał ją czule po policzku, na co ta zamruczała radośnie - Wiesz, że nadal mam napięte stosunki z Ostrokrzewikiem... Ja... nie chcę, żeby między nami coś się popsuło... - szepnął, spoglądając na partnerkę, która właśnie przewróciła się na grzbiet, przeciągając przy tym. Igła oparł łeb na jej klatce piersiowej wzdychając cicho. Gdyby tak był inny sposób... Nie chciał się wiecznie ukrywać, wiedział, że nawet teraz rani Miedzianą Iskrę, chociaż ta zapewne nigdy by mu tego otwarcie nie powiedziała.
- Wiem Igiełko, jednak i tak będziesz musiał im powiedzieć, jestem pewna, że chłopcy zareagują tak dobrze, jak Słoneczny Zmierzch i Przygasający Płomyk - uśmiechnęła się pokrzepiająco, po czyn zetknęła się ze swoim partnerem nosami.
- Wiem, wiem...
Westchnął cicho, wtulając się w jej miękkie i pięknie pachnące futerko. W tym momencie nic się dla niego nie liczyło, nic oprócz partnerki, która właśnie gorliwie myła mu uszy. Chciał z nią spędzać każdą chwilę, wystarczyło, że była u jego boku, to świat dla Iglastej Gwiazdy zdawał się mieć więcej barw, które rozgrzewały jego serce. 
Wpatrywał się w jej błękitne ślepka, uśmiechając się przy tym łagodnie. Nigdy, przenigdy nie pomyślał, by mógł zakochać się właśnie w niej. Owszem, zawsze chętnie zamienił z płową słówko czy dwa, jednakże miłość? Kocur wrócił myślami do dawnego siebie, tulącego się do Gąski, niecierpliwie wyczekującego ich pierwszego miotu... Mimowolnie w kącikach jego oczu pojawiły się łezki, które szybko otarł łapą. Bycie ojcem to chyba jedna z najcudowniejszych rzeczy, jaką mógł kiedykolwiek doświadczyć i cóż... z pewnością by nie narzekał, gdyby został nim po raz kolejny. Zawahał się przez chwilę, przecież... nic się nie stanie, jeśli to zaproponuje, prawda? Otworzył już pysk, jednakże kocica go ubiegła.
- Wiesz Igiełko... myślałam trochę nad tym i... co byś powiedział na zostanie tatą, kiedy wszystko się ułoży? - uśmiechnęła się nieśmiało. Tak, zdecydowanie gdyby koty mogły się zarumienić, ta dwójka z pewnością już miałaby pyski w kolorach buraczanej czerwieni.
- Ja... byłbym najszczęśliwszym kocurem na ziemi - uśmiechnął się, stykając z pointką nosami. Kochał ją. Tak bardzo kochał...

< Miedziana Iskro? :3 >
Posted by
.

2 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)