BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Po klanie rozeszła się kontrowersja, związana z wprowadzeniem władzy dziedzicznej, jednak jak na razie nikt nie ośmielił się wyraźnie sprzeciwić. Wojownicy są nieco przybici także ostatnimi nieszczęśliwymi wydarzeniami związanymi ze stratą kilku członków Klanu Nocy. Należy do nich między innymi jedna z córek Sroczej Gwiazdy, Wirująca Lotka, która przez komplikacje poporodowe i wycieńczenie opuściła świat żywych, trafiając tym samym do Klanu Gwiazdy. Pozostawiła jednak po sobie czwórkę córek, które teraz stały się oczkiem w głowie wielu wojowników, a szczególnie ich najbliższej rodziny.

W Klanie Wilka

Znika coraz więcej kotów. Rozpoczęte nagłą śmiercią Chłodnego Omenu przez uderzenie piorunem, zmartwienia wilczaków jedynie się piętrzą. W ciągu zaledwie jednego sezonu ich klan nawiedziło wiele nieszczęść, nie tylko pod postacią śmierci, ale także innych zdarzeń, jak chociażby nagły atak dzika na obóz Klanu Wilka, podczas którego życie stracił Mroźna Łapa. Wojownicy zdają się sami siebie wybijać, mimo, iż nie wszystko jest mówione na głos, a dużo spraw kończy zamiecionych pod ogon. Żeby tego było mało, coraz więcej kotów choruje, a Zaranna Zjawa staje w ogniu krytyki niezadowolonych z jej medycznych umiejętności pobratymców.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Pojawiła się nowa zakładka z Cechami Specjalnymi i Mutacjami! Aby dostać się do niej, należy wejść w zakładkę "Maści - pomoc". | Odnowiona strona ze słownikiem wojownika już zawitała na blogu! | Zmiana pory roku już 30 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 lipca 2020

Od Mgiełki

Tego dnia ciekawość kotki przezwyciężyła monotonię każdego dnia i ta postanowiła, po raz pierwszy w swoim krótkim dość żywocie, przyjrzeć się z bliska innemu niż jej brat kociakowi. Delikatnie zaczęła skradać się w kierunku śpiącego kociaka który, mimo że spał, wydawał jej się niewielkich rozmiarów, co tylko pomogło koteczce podjąć tę decyzję. Stawiała łapkę za łapką, z każdym krokiem uważając, żeby nie nadepnąć na coś, co mogłoby ją zdradzić. Z boku wyglądało to, co najmniej tak, jakby Mgiełka nie wiedząc, co dokładnie robić, po raz pierwszy w życiu polowała na niezbyt ruchliwą mysz, gdzie każdy najmniejszy szelest mógłby sprawić nieubłagany odwrót kociaka. Doprawdy, w głowie kotki nie mieściła się myśl, po co tyle kociaków w kociarni? I w ogóle, po co komu kociaki? Przecież to takie dziwne istoty... Nie zważała jednak na to, że sama jeszcze była owym kociakiem. Gdy zbliżyła się na tyle, by móc lekko zwęszyć woń istoty, która tak ją zainteresowała tego ranka, w jej maleńkiej główce pojawiła się jedna i jedyna myśl "Co za dziwny osobnik... i jest samcem jak Szronek!". Otworzyła szerzej oczy i nie mogła uwierzyć w to, czego właśnie się dowiedziała, bo była na śmierć pewna, że ów samiec był samicą! W końcu był również taki malutki jak kotka i Mgiełka sama już czasem, gdy obserwowała tę istotę, zastanawiała się, czy aby na pewno nie była mniejsza od niej samej. Jednak teraz nabrały sensu zachowania tego osobnika, bo czasem widziała ich podobieństwo do braciaka. Nie mogła uwierzyć w to, jak bardzo się pomyliła! Czy to, że pomyliła kotkę z kocurkiem, wyklucza ją z tego, żeby być dobrym medykiem? Na samą myśl miała ochotę się rozpłakać, ale powstrzymała słone łezki, co spowodowało, że kichnęła. Przerażona tym, że nie dość, że pomyliła samicę z samcem, to jeszcze na niego kichnęła, odsunęła się w popłochu od nieznajomej istoty. Jednak ta zdążyła już otworzyć swoje pomarańczowe oczka i ospale spojrzała w kierunku Mgiełki.
    — Pse-pseplasam... Myslałam, ze jestes kotką... — wydukała przerażona, spuszczając wzrok na swoje łapki.

<Krótki?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)